Katılıyorum. Üniversiteden bir arkadaşımla aynı şehirde olduğumuz halde 2 senedir sadece bir kez okuldan yeni mezun olduğumuzda görüştük. Sonrasında ara sıra buluşma ayarlamaya çalıştım, gördüğüm mekanları paylaştım vs hepsine bir bahane bulup gelmeyi istemedi. En son "yağmur yağacakmış görüşmesek mi" demişti. :) Bu davranışları gördükçe ben de adım atmayı kestim ve o günden beri hiç görüşmedik :) Anca mesaj atınca bir ara görüşelim yaaa diyip tabi ki görüşmüyoruz :))
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
26 yaş ve yalnız asosyal hissetmek
- Konu Sahibi Leylii123
- Başlangıç Tarihi
İstanbuldayım ama dediğim gibi şu an ilan yok denecek kadar az. Ben de okulların sitesinden cv gönderiyorum
Şimdiki insanlar hep böyle nedense.biz de iş arkadaşımla tiyatro bileti almıştık.kapida mi buluşalım dedim benim işim çıktı dedi gelmedi.oysa ki hiçbir işi olmayan, hatta fazla boş vakitten sürekli uyuyan biri.evden çıkmaya üşenmiş olabilir.herkeste bir yabanilik var.haa bir de üniversite arkadaşımla dedin.benimkiler beni mezuniyet gününü bile beklemeden satmıştı.son sınava girdik.çarşıya gidelim demiştik.mesajla ben gelemeyeceğim deyiverdi.mezuniyet günü kuaförde toplandık yüzüme bile bakmadılar.tam öküz öldü ortaklık bitti vakası.hiç de o tarz kişilere benzemiyorlardı.şaştım kaldım valla.
- 16 Şubat 2016
- 1.590
- 746
Bütün arkadaşların mi böyle . Bazen insan acaba sorun bende mi diyor çünkü. İnsanlar arkadaş dostluk kavramını unuttu . Ne acayip arkadaşlık insanı insan yapan şeyler aslında. Kocanın yeri ayrı arkadaşın tabiki . İnsan samimiyetten dolayı aptal espriler yapıp dakikalarca gülmek istiyor . Yetişkin olunca bitiyor mu bunlar. Ne bileyim Biz büyüdük ve kirlendi dünya:)
Liseden bir arkadaşım var, başka şehirde olduğu halde bağlantımız hiç kopmadı. Hayatımızda ne olup bittiğini hala biliyoruz, birbirimizle paylaşıyoruz buraya geldiğinde mutlaka görüşüyoruz hala senin yerin başka der bana. Aynı şekilde çalıştığım yerde tanıştığım arkadaşımla da bu hafta yine görüşeceğiz mesela seninle buluşunca ne güzel çok gülüyoruz diyor. Hepsi böyle değil yani. Bazı insanlara bir haller oluyor bir süre sonra ben de anlamıyorum ne olduğunu
Üni arkadaşları bence aynı ortamı paylaştığımız için bir süre hayatımızda kalıyorlar. O çıkar ortamı ortadan kalktığında onlar da ortadan kalkıyor. Sanırım okul ortamında yalnız kalmamak, bir arkadaş grubuyla vakit geçirmek amacıyla bu arkadaşlıklar oluşuyor sonradan gerçek yüzlerini görüyoruz
- 4 Aralık 2024
- 45
- 4
- 21
merhaba benimle arkadas olabilersin , benim uluslar arasi arkadasim yok, tabiki sende istersenMerhaba kızlar foruma yeni üye oldum.
2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor
Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?
Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
Amin
