Merhaba kızlar foruma yeni üye oldum.
2 senedir hayatım çok stabil ve sıkıcı geçiyor gibi hissediyorum. Üniden öğretmenlik mezunuyum 1 sene sınava hazırlandım 1 sene de açıklanmasını bekledim ama maalesef istedğim atama olmadı. Daha önce kısa süreli kurs merkezinde çalıştım. Uzun zamandır işsizim ve kendimi çok yalnız hissediyorum. Çok yakın bir arkadaşım var ama o da başka şehire taşındı, diğer arkadaşlarımın da kimisi başka şehirde kimisi de burda ama görüşmüyoruz sadece mesajdan iletişimimiz var. Bunun haricinde daha önce çalıştığım yerden bir arkadaşımla ara sıra görüşüyoruz ama tam bir yakınlık hissiyatı yok... Bir ilişkim de yok maalesef. Bazen hiç kimseyle tanışamayacakmış ve hep yalnız olacakmışım gibi geliyor
Her şeye rağmen sevdiklerim yanımda olduğu ve sağlıklı olduğum için şükrediyorum ama 26 yaşında işsiz güçsüz olmak ve genelde evde olmak canımı çok sıkıyor ibb kurslarına başvurdum belki orda sosyalleşirim diye henüz başlamadı. Benim gibi olup kendini yalnız ve boş yaşıyormuş gibi hisseden var mı?
Bu konuda bana tavsiyeleriniz ne olur? Şimdiden hepinize teşekkür ederim.
hepsi geçiyor işte hayat güzel
arkadaşı olan da evlenemedim diye dertlenir bu konuda.bu kadar kocayı nereden buldunuz?
okul yani iş yerindeki arkadaşlarım da asla kafama uygun değil farklı yaşantılar tarzlar karakterler büyümüşlükler .. ben Ege’de büyümüşüm onlar iç Anadolu ayrıca ben yeni evliyim onlar çocuklu vs hatta lisede çocukları hayattan bezmişler eeee koca şehirde kaldık mı yapayalnız 
