sözde cumartesi teslim etcekler evi.. bugün gittik hiçbir ilerleme yok ne parke var ne kapı bildiğin inşaat hala. çok mutsuzum dibe vurdum sanki..hiç birşey yapmak istemiyorum ne kaldı ki kaç gün kaldı ki geriye..
mutsuzum..kimseyle konuşmak istemiyorum ne eşimle ne annemle.. annemin sorguları bitmiyo her gün her gün devam ediyo.. kocaman bi ""yeter" demek istiyorum.. mutlu yada hevesli değilim.. evi gördüğüm o dakikadan beri dünya başıma yıkıldı sanki. gözümde göz yaşı, akmaması için dik duruyorum şuan
tatlım üzülme kafanada takmamaya çalış çook stresli bir zaman biliyorum ama bizim elimizde olmayan şeyler olabiliyor bazen.. evinin büyüklüğü ne kadar bilmiyorum ama parke döşemek en fazla yarım gün sürer kapılarda hazır gelio bir kaç saate takarlar.. sen canını üzme ya bunlar gelip geçer stres yapıp kendini üzdüğünle kalırsın.. bu dönemde kendimize iyi bakmalıyız stres ve sıkıntı bizim için değil..
düğünden sonra daha bi sürü eksik tamamlayacağız.. aslında bu benim için sorun değil.. ama aileme karşı hep bi savunma konumundayım günlerdir. beni asıl yoran şey işte bu 
9
ramazan olduğu içinde kimseyi oruçlu oruçlu peşimde dolaştırmak istemiyorum 
sonuçta bu bi kere olcak bişey yannda birir olsa daha güzel olabilir eteğini falan düzeltir..
