- 20 Mart 2015
- 2.264
- 1.932
- 29
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
24 yaşında bir kızın hala kendi kararlarını verememesi normal mi?
- Konu Sahibi fairymoon
- Başlangıç Tarihi
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Demeyin
yalnızım sanıyordum bu konuda 
Benimle içeri girdi bir de takıldığım noktalarda yardım ettiBenim gibi olanlar da varmış demek.
Bu benimkinden de fenaymış
peki İK müdürü bir şey demedi mi 
en önemlisi sizin hissettikleriniz ve tepkiniz nasil oldu tabii...Annem en azından aşağıda bekliyor benim, şimdi gözümde canlandı da
aman Allahım...İlk, ama en önemli adım...
Bana da hep bunu "kendi başına da karar alırsın ama aileden fikir almak her zaman daha iyidir, hazır hayattayken bundan faydalan" diye yumuşatmaya çalışırlar. Bilhassa annem... Aileden tabii ki fikir almak iyi bir sey ama bilmiyorlar ki onlar olmazsa ne yapabilirim... Hiçbir şey!
Tam günlük gibi değil de, başımdan geçen olayları yorumladığım bir defterim vardır benim.
Bir yetişkin gibi kendi işimi kendim halletmeye çıkıyorum dışarı. Ama başaramıyorum bazenHemen babamı arayıp nasıl yapıldığını soruyorum. Sonra içimden diyorum “ne var be babamız var arıyoruz normal bu”
Ay aklıma geldi anlatayım. İş teklifi için aradı adamın biri. Konuştuk konuştuk sonra ben dedim ki “BABAMA DA SORAYIM”. Adam hmm tamam dedi. Telefonu kapatınca gelen ben ne yaptım hissi
Peki siz bu durumdan rahatsız mısınız benim gibi yoksa bu durumla barışık yaşamayı öğrendiniz mi, öyle sorayım...
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Haklısınız, buna bir şey diyemiyorum maalesef...
Ya aslında benim annem "sözde" yapışmamı istemiyor. "Anne" diyorum, "hayatımın sonuna kadar sana bağımlı olmamı mı istiyorsun, bu yaptığın hiç sağlıklı degil" diyorum, o da diyor ki "hayatımın sonuna kadar g.tümün dibine yapışmanı tabii de istemem, hiçbir anne baba istemez" diyor. Rahatına düşkün anne imajı çiziyor ama yaptıkları ile söyledikleri çelişiyor.
Tum yazdıklarınız çok güzel şeyler. Konunun uzmanısınız sanırsam, değil mi?
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
- 20 Mart 2015
- 2.264
- 1.932
- 29
Bende de var o sorun kıyafet ve makyajla kapatmaya çalışıyorum.Bende 24 yaşındayım artık yetişkiniz ve kendi kararlarımızı kendimiz vermeliyiz.Aileyi es geçmesek de kendi kararlarımız da olmalı.Evet, maalesef yaşıyorum...
- 15 Kasım 2016
- 17.146
- 52.903
- 32
Haklısınız, buna bir şey diyemiyorum maalesef...
Ya aslında benim annem "sözde" yapışmamı istemiyor. "Anne" diyorum, "hayatımın sonuna kadar sana bağımlı olmamı mı istiyorsun, bu yaptığın hiç sağlıklı degil" diyorum, o da diyor ki "hayatımın sonuna kadar g.tümün dibine yapışmanı tabii de istemem, hiçbir anne baba istemez" diyor. Rahatına düşkün anne imajı çiziyor ama yaptıkları ile söyledikleri çelişiyor.
Tum yazdıklarınız çok güzel şeyler. Konunun uzmanısınız sanırsam, değil mi?
Uzmanıyım gibi iddialı bir laf edemem tabi de psikoloğum :) Gerçi bizde eğitimli eğitimsiz herkes kendine bir konuda uzman diyebiliyor o da var ehehe.
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Annem zaten evlenmemi istemiyor ki. En azından erken evlenmemi (hiç) istemiyor. Ona göre 27-28 yaş bile erken. En az 30 olmam gerektiğini söylüyor. Bunu ise şöyle açıklıyor: "Kızım, ben yapamadım, sen yap. Ben okuyamadım, sen oku. Beni anam 18 yaşımda evlendirdi, benim hayatım karardı, seninki kararmasın."
Annem bu arada 2 evlilik yaptı şu güne kadar, hala da evli, ama hiçbir evliliğinde mutlu değildi, bir tanesini de kendim görüyorum...
Onun hayatı da çok hüzünlü bir hikaye, hikayesinin bir kısmına ben de dahil oldum, bazen istesem bile ona kızamıyorum ki... ☹☹☹
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Babam (üvey babam) aslında annemden daha serbesttir. Ama maydonoz olmayı da ihmal etmez hiçbir şeye
Mesela, bana hep şey der: "Yarın bir gün erkek arkadaşın olursa ilk benim haberim olsun." Ama diyelim, öyle bir şey oldu, hemen herkesten önce düşer ortalığa, katar ortalığı birbirine. Herkesten önce tanışır onunla, kafasını şişirir çocuğun
uğraş dur sonra. O yüzden öyle bir günün gelmesini hiç istemem 
Annem ise zaten öyle bir şeyin olmasını istemez, öyle bir günün gelmesini hiç istemez. "itle bitle mi uğraşacağız, zaten zaman kötü" der.
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Maddi gücüm biraz iyi olsa deneyeceğim ama şu anda işsizim. O yüzden biraz uzak bir hayal.
Ve zor bir hayal, çünkü annem hiçbir zaman tek yaşamamı istemez, bir kadın olarak.
İyisi mi kendi üniversite arkadaşlarımdan birini kafalayıp ayrı eve çıkmak. Başka yolu yok bunun.
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Bir de, oldu da babama bir şey olsa, annem beni anında kendi memleketi olan şehre götürür. Benim itiraz etme şansım bile olmaz.
Bir keresinde ihtimallerle bu olayı konuştuk, oradan biliyorum.
Annem bunu ima etti, ben de "yok, ben İstanbul'da kalırım" dedim. Annem de afra tafra yaptı, vay efendim sen beni yalnız bırakırsın, yok efendim tek başına İstanbul'da ne yapacaksın, büyük şehir adamı yer, bla bla bla.
Bazen evden kaçmayı bile düşünüyorum, aklıma geliyor yani. Bunu annemle de paylaştım, bir kızgınlık anında. O da beni korkutuyor "bir gün kafanı çok taşlara vuracaksın, belanı arıyorsun, ağzına s.çacaklar göreceksin dünyanın kaç bucak olduğunu" diye. Beni korkutuyorusn dediğimde ise "ne korkutması, gerçekleri söylüyorum ben" diyor.
Ben bu anneme pek de laf anlatamıyorum.
Bir keresinde ihtimallerle bu olayı konuştuk, oradan biliyorum.
Annem bunu ima etti, ben de "yok, ben İstanbul'da kalırım" dedim. Annem de afra tafra yaptı, vay efendim sen beni yalnız bırakırsın, yok efendim tek başına İstanbul'da ne yapacaksın, büyük şehir adamı yer, bla bla bla.
Bazen evden kaçmayı bile düşünüyorum, aklıma geliyor yani. Bunu annemle de paylaştım, bir kızgınlık anında. O da beni korkutuyor "bir gün kafanı çok taşlara vuracaksın, belanı arıyorsun, ağzına s.çacaklar göreceksin dünyanın kaç bucak olduğunu" diye. Beni korkutuyorusn dediğimde ise "ne korkutması, gerçekleri söylüyorum ben" diyor.
Ben bu anneme pek de laf anlatamıyorum.
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Ben Aslan burcuyum...
Yükselenim yay, ay burcum da akrep.
Bir Aslan'a göre oldukça özgüvensizim ama
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Mesela arkadaşlarım hep birbirlerine anlatır sırlarını, bazıları da kendi içinde tutar. Ben ise anneme anlatıyorum, ama benimkisi çok fazla abartılmış boyutta. Yani normal boyutta değil... Haklısınız, özetle.
O kadar ciddi diyorsunuz yani durum...
Anlıyorum...
Haklısınız demekten başka bir şey yapamıyorum şu anda. Ama haklısınız.
Peki mesela bir laf nasıl yuvarlatılır?
Yani demek istediğim, insanların tatlı tatlı ağzımızdan laf alması nasıl önlenir?
Ben bu konularda hiç, hiç açıkgöz değilim de...
Nefret ediyorum onları kırmaktan, kendimi çok suçlu hissediyorum. Annemde oluyor çoğunlukla bu... Annem zaten pozisyon itibari ile mağdur bir kadın, yani zamanında mağdur edilmiş. Ben de şahit olmuştum buna. O yüzden onu kırmayı hiç, hiç istemiyorum. Sanki bir tekme de ben ona vuracakmışım gibi geliyor bana...
Yani, böyle düşününce de dediğiniz doğru geliyor. Ama ne yapayım, hiç bilmiyorum...
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Yani, çok haklısınız. Ama benim evden gitmemin fazla bir yolu yok, şıklar şöyle:
1- ya maddi gelirimi elde ettikten sonra, ve bir şekilde ailemin geçimini de sağladıktan sonra (ailem maddi sıkıntılarla boğuşuyorken onları yalnız bırakamam) ayrı bir eve çıkacağım (ki en iyi şık bu),
2- yukaridakinin aynısı ancak arkadaşlarımla olanı,
3- ya evleneceğim (bunu hiç istemiyorum şu an, yağmurdan kaçarken doluya tutulmak da var)
4- ya da evden kaçacağım (bu da çok sakat, hem aldığım tahsil buna uymaz, bir yerde çalışmaya başladığım an bulunurum).
5- veya en iyi ihtimallerden biri olarak gene, lojmanı olan bir iş bulacağım, ve iş uzaklığını bahane ederek gideceğim.
Tabii gitmek o kadar da kolay değil, misalen işim Ankara'da olsa bile biliyorum ki hafta başı ailem beni ziyaret eder, rahat bırakmaz
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Kabul etmiyor ki bunu.
Bazen beni o kadar sinirlendiriyor ki küfrediyorum bazen.
Haklısınız, o benim "annem". Küfür etmemem lazım. Hatta "öf" bile dememem lazım, küfürle onu aşağılamak bir yana. Kendisi de diyor zaten bunu, kendi de sitem ediyor bana. Hastayım diye bir şey demiyor.
Ama artık dayanamıyorum. Bipolar bozukluk gibi bir rahatsızlığım var, 10 senedir tedavi görüyorum ve buna rağmen evdeki en olgun kişi olmaya uğraşıyorum!? Bir yerden fire veriyor tabii, doğal olarak...
Babam zaten hareketli olduğu kadar sinirli de bir adam, her an bir yerden bir şey çıkartıp kaosa çekebilecek kapasitede, bizi. "Ona uyma" diyor genelde annem, ama zaten ona uyup kendisine itiraz ettiğimiz anda işimiz bitti demektir çünkü bağırıp çağırmaya başlar. Şiddete kadar varır olay... Nerede neye kızacağı belli olmaz... (Bunu en iyi annem kestirir, ben kestiremem.)
Böyle "babam bir şey yapar" korkusu ile yaşamak cok zor bir şey. Annem de ondan bizi koruyayim derken kendi yıpranıyor. Bizi tembihliyor bazı konularda. Çünkü gençken de yapmışlığı var. Huyunu biliyoruz artık.
("O zaman annen boşansın ondan" demeyin, çünkü ondan kurtulmanın tek yolu, ya bizden sıkılıp bizi bırakması, ya da vefat etmesi. Başka yolu yok.)
Dolayısıyla kendi sıkıntımı ve annem tarafından uğradığım psikolojik şiddeti düşünemiyorum hiç, hem de hiç...
- 15 Ağustos 2009
- 623
- 407
Tüm sayfaları okumadım psikolojiyle ilgili misin bilmiyorum ama bi araştırmanı öneririm "borderline kişilik örgütlenmesi". anneyle ayrışamama, nereye gidersen git, annen fiziksel olarak yanında olmasa bile aklında ruhunda hep seninle gelir.ilerde evliliğini oturtmakta da problem yaşarsın.
Kesinlikle terapiye gitmeni öneririm gidemezsen de sürekli gerçek benliğini açığa çıkarmaya çalış fairymoon ne istiyor? Ne hissediyor? Nasıl davranması gerekiyor? Sürekli kendini sorgula ve cevaplara göre davranmaya çalış annene danışmayı azalt
Kesinlikle terapiye gitmeni öneririm gidemezsen de sürekli gerçek benliğini açığa çıkarmaya çalış fairymoon ne istiyor? Ne hissediyor? Nasıl davranması gerekiyor? Sürekli kendini sorgula ve cevaplara göre davranmaya çalış annene danışmayı azalt
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Kafamda dönen ancak tarif edemediğim şeyi tam olarak ifade etmissiniz. Teşekkür ederim...
Bahsettiğiniz şemaya ise bakacağım 
Aslında "kılıbık, ezik, kadın lafıyla iş gören" olarak da tabir edilebilecek bir erkek daha iyi olurdu benim için, çünkü zamanında şiddete uğrayan bir insanım. Dolayısıyla aynı şeyi tekrar yaşamak ve yaşatmak hiç, hiç istemem
bahsettiğim gibi bir erkeğin ise pasif olduğundan ötürü öyle olabileceğine inanmıyorum pek.Ne kadar güzel söylemişsiniz. Vallahi de doğru billahi de doğru. Bu öyle bir hal almıştı ki artık üniversitede bile herkese bedava not dağıtmıştım, herkese vermiştim notlarımı yani. Öyle bir hale gelmişti ki "Fairy, neden notlarını veriyorsun, haketmeyen kişilere not dağıtıyorsun, 'nasil olsa fairy'den not alırız' diye herkes rahat, yazik değil mi sana" diye arkadaşlarımdan uyarı bile aldım kaç kez
hayır demek çok zor bir şey benim için...Yok yok, niye yanlış anlayayım, zaten biliyorum içinde yaşadığım şartları
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Yıllardır bÖyle devam etmişsiniz biraz daha sıkın dişinizi bence. Annenizin de katılımıyla gittiğiniz iş görüşmelerinin birinden illa ki olumlu yanıt çıkınca rüzgar tersine dönmeye başlar. İş ortamı, yeni insanlar, sorumluluklar, sabah erken çık akşam geç dön derken derken üzerinizde bu kadar baskı kurmaya vakit bulamayacaklar görürsünüz. Bence bol bol mesaiye kalabileceğiniz bir iş tercih edin hatta, ki böylece bir arada geçireceğiniz süre azalacağı için onu kaliteli geçirmeye çalışmak zorunda hissetsinler
Benim de tam olarak aklımdan bu dedikleriniz geçiyordu... Hatta öyle ki bol mesaili, çağrı merkezi vb. İlanlara bile sıcak bakmaya başladım çünkü evden oldukça uzak kalacağım... Onlar da "nasıl olsa çalışıyor kız" diye benim üzerimde o kadar baskı yapmayacaklar, yani kafamdaki plan tam bu yönde idi, tıpkı dedikleriniz gibi.
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Ben kendimi çoğunlukla suçlu gördüğüm için çok da eleştiri olarak algilayamiyorum bu tarz yorumları... Hep kendimde hatayı arıyorum çünkü. Çok da kızmayın yorum sahibine bence. Belki de kötü bir niyetle yazmamıştır yorumu yazan kişi, yazmışsa bile "günahı boynuna" diye bir laf vardır, zaten şu şartlar altında yapılan kötü yorumlarla ilgilenecek halim de pek yok maalesef.
Tabii ki beni savundugunuz için teşekkür ederim sayın
En buyuk kk .Buyuk ihtimalle banlanmazsınız, sonuçta hakaret etmediniz, küfür etmediniz, aşağılamadiniz karşı tarafı. Tabii KK'nin kurallarını bilmiyorum. Okumadım çünkü.
Duyarlı davranisiniz için çok teşekkür ederim tekrardan.
Keşke şu dünyada herkes sizin kadar duyarlı olsa, en başta da ben.
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Cok teşekkür ederim, tam "hayat ansiklopedi"sine layık bilgiler vermişsiniz
Elimden geldiğince denemeye çalışacağım, hatta not alacağım bir yerlere
unuttukça hatırlatayım, hatırlayayım diye...Tek kelime ile "söyledikleriniz %100 doğru"
Peki üzerime yapışan bu "salak, ama esprili kız" kimliğinden nasıl bir anda sıyrılabilirim ?
Yoksa yavaş yavaş mı yapmak gerek? Bu konuda da yardımcı olur musunuz...
- 14 Aralık 2018
- 343
- 195
- 29
Biraz sindirerek, korkutarak, yalanımın ortaya çıkacağı vakit daha kötü işler olacağını söyleyerek bunu yapmak çok da zor değil.
Hele de mevcut bir hastalığınız varsa ve mimlenmişseniz, fazla sinirlendiğiniz vakit sizi "hastalığı nüksetme" ile suçlayıp ağzınızı kapatıyorlarsa, hiç de zor değil.
Zaten annem de hiç yalan söyleyen bir insan olmadığı için, ona benzemiş olmam muhtemel...
Benzer Konular
