- 17 Şubat 2020
- 10.687
- 28.113
- 548
- Konu Sahibi Diamondheart
-
- #341
Zaten bagirip cagirmayi destekledigimi soylemedim ki
Zaten bagirip cagirmayi destekledigimi soylemedim kiİyiliği düşünmek uyarmak olur. Ama bağırıp çağırıp telefonla taciz etmek biraz fazla. 23 yaşındayım. Genç ve toy bir yaş. Fakat insanlar hata yaparak öğrenir. Buna da fırsat vermek gerekir.
Çünkü maalesef genel olarak bastırılmış bir toplumda yaşıyoruz ve bastırılmış duygular çoğunlukla kadınlar üzerinde patlak veriyor. Annelere hak veriyorum ben. Akıllarına kötü şeyler geliyor napsınlarAnlatamazsınız. Aileleri rahat anlayışlı insanlar hayatta çok başarılı oluyor çünkü kendine güveniyor diyor ki ben burada asgari ücrete neden çalışayım ailemin yanında rahatım,mutluyum daha iyi şartları hakediyorum. Veya kpss çalışma süreci daha rahat oluyor diyor ki ailem arkamda atanamasam da onlar bana destek olur ben yolumu bulurum. Bir de nedense bu kisitlamalar sadece kız çocuğuna bu nasıl annelikse
Annelere kizilmiyor ya benim de annem beni delirtiyor kiziyor karsilik verince de vicdan azabi cekiyorumÇünkü maalesef genel olarak bastırılmış bir toplumda yaşıyoruz ve bastırılmış duygular çoğunlukla kadınlar üzerinde patlak veriyor. Annelere hak veriyorum ben. Akıllarına kötü şeyler geliyor napsınlar
Evvett katiliyorum anlayamadigim nokta ailesi baskici da değil şort giyer elbise giyer makyaj yapar gezer istediği yere enistesi de öyledir rahattir. Yani tabii ki ic yüzünü bilemeyiz biraz otoriterlerdir ama bizimki nedense böyle olmuşÖyle arkadaşların insanları tembelleştirdiği kanaatindeyim. Zira benim eski bir arkadaşım öyleydi. Ne zaman onunla arkadaşlığını bitirdim. Bana enerji yüklenmişcesine kendi yolumu çizdim. Erkek arkadaşımla tanışıp yaz okulu için gittiğim şehrin gezmedik yerini bırakmadık. En sevdiğim spora başladım. 2 senedir onda uzmanlaşıyorum. Daha bir sürü şey yaptım. Ama beni yargılayan ve tembelleştiren arkadaşım hayatımda olsaydı bunları da yapamazdım
Cok dogru .Bu yazdiginizi beğenmeyenler olmus ,sanirim empati yapamiyorlar.Kadın cinayetlerinin bu kadar yaygın olduğu bir ülkede karışmaları gayet normal. Bide salgın var.
Hayatimdaki hata kotamı 13-18 yaş arasında doldurduğum için bundan sonra kolay kolay büyük hatalar yapmamİyiliği düşünmek uyarmak olur. Ama bağırıp çağırıp telefonla taciz etmek biraz fazla. 23 yaşındayım. Genç ve toy bir yaş. Fakat insanlar hata yaparak öğrenir. Buna da fırsat vermek gerekir.
Ben annemle büyümedim kime ne anlatıyorsun ya? 22 yaş üniversite bitimine denk gelir insanların iş hayatına atılmaya hazırlandığı hatta bazılarımızın çoktaan atıldığı yaşlardır. “Ev kuralları” akla mantığa yatkınsa kabuldür ama üniversite öğrencisi eve her zaman 9 dan önce gelemez. 11 okey ama 9 hayır.
Her fakulte 4 yil degil. 5 yil ve 6 yillik fakulteler de var. Bilmiyor musun? Ve 22 yasibda ogrencilerim de var. Tavrin cok igrenc.
Saygisizca. Annenle buyumedigini ben nereden bilwyim. Ikincisi " ne anlatiyorsun ya?" ne demek...hic yakistiranadim. Cok saygisizsin.
"11 okey 9 hayir" falan da nedir? Bu nasil bir Turkce? Bu mudur aldigin egitim? Yazik...
25 yaşındayım... bende de durum aynıMerhaba arkadaşlar..Sorunum şu 22 yaşıma geldim bu sene üniversiteden mezun olcagim fakat annem hala eve gelme saatime kızıyor.tam olarak 10 dakika önce eve girdim saat dokuzdu ve birden bağırmaya başladı işte bu saate kadar niye disardasin bu saate kadar napar insan dışarıda hava karardı falan diye yaşadığımız yer tenha bı yer değil ve eve her akşam dokuzda gelen biri degilim.fakat ayda bir böyle olduğunda hemen bağırıyor kızıyor bı daha bu saatte gelemezsin bu saate kalmazsın diyor.arkadaslarimla disardaykeb saat geç oldu mu acaba diye düşünmekten eglenemiyorumsekizi geçse eve geliş saatim kızıyor neden diye soruyorum bı şey demiyor bu saatte gelinmez hava karanlık artık yoruldum nolur bı akıl verin arkadaşlarım arasında eve dönüş saatini düşünen bı benim
Annenizin bu tutumu size çok saçma gelebilir.Şu an annenizin bu tutumu size çoaçma
Siz kendi içinizi rahat ettirceksiniz diye çocuğunuzu içine kapanık ve ozguvensiz yetistirceksiniz farkında değilsiniz.evet dünya kötü ama çözümü hiçbir yere gitmesine izin vermemek değil.kotulukler hava kararmadan önce de var ve oluyor.kendimden biliyorum ömür boyu annemin kisitlamalariyla yaşadım bu kısıtlamalar yüzünden hiçbir arkadaşlarımla doğru düzgün bir sosyal etkinlikte bulunamadım.bu sene gittiğim üniversitedeki psikologa göre bunlar ozguvensiz olmama ve sosyal ilişkilerde beceriksizlesmeme neden olmuş.korumak isterken çocuğunuzu,içe kapanik ve kendini savunamayan bı hale getirmeyin.korumanjn bı sınırı vardir.cocugunuz dünyanın kotuluklerine karşı kendini korumayi öğrenmeli ve siz onu sürekli bı prensesmis gibi davranır ve herkesten soyutlarsiniz bunu öğrenemez.size bı şey olsa nolcak mesela?yanlış anlamayın burda sırf size diyormuş gibi oldum fakat çok fazla yorum var anne korumak ister diye ona istinaden de sirf size yazdım.Anne korumak istiyor diye karşındaki çocuğu sürekli baskılar ve kisitlarsa o çocuk ilerde psikolojik sorunlar yasayabiliyor.dunyayi ogrenemiyor.diyelim ki ben depremden korkuyorum bunun için hiç bi binaya girmeden hep dışarda yaşamak istemem ne kadar sacma ve sağlıksız bir dusunceyse kadın cinayetlerinden korktuğum için dışarı çıkmayı kısıtlamak da o kadar saçma bı düşünce.kaldi ki kain cinayetlerinin çoğunu sokakta gördüğumuz yabancılar değil hayatımızda olan erkek figürleri(sevgili olsun,baba olsun ) onlar isliyor.burda yapmanız gereken çocuğunuza size ilişkilerini anlayabilmesi için güven vermek.Anlatsin ki kötü bı durum olduğunda tehdite edildiginde,şiddete uğradığında da size anlatabilsin ve o zaman mudahele edebilin.fakat benim annem gibi o saatte dışarı çıkma şöyle yapma böyle yaparsan kotusundur gibi sürekli bı kısıtlamalarla baskılarla doldurunca kizlar erkek arkadaşlarını ailelerine anlatmaya korkuyor.sonuc olarak bu insanlarla sorun yaşadığında da aileleri bilmiyor ve o insana karşı dikkat edemiyor.Tekrar demek istiyorum size çatmış gibi olduysam özür dilerim niyetim o degil asla,ve genel olarak anne icgudusudur ne kadar baskılarda hakkıdır gibi yorumlara yazdım bunu.sizin doğru sandığınız baskilayarak kısıtlayacak koruma şekli malesef ki çocukta ilerde ilişkilerini etkileyecek ciddi hasarlar bırakıyor bunu da biliyorum çünkü ben de psikoloji eğitimi alıyor ve psikologa gidiyordum.bana annem babam böyle baskı yaptı ama benim hiç psikolojik sorunum yok diyenlere de şöyle diyim siz psikolojik sorununuzun olup olmadığını bı terapiye gitmeden bilemezsiniz.ve belki bu durumlar sizin psikolojinizi kötü etkilemedi fakat herkesin kişiliği farklıdır.sizin psikoloji izi etkilememesi çocuğunuzu kini etkilemicek anlamına gelmez.Anne
Annenizin bu tutumu size çok saçma gelebilir.
Benim aannemde aynıydı hatta ben okula geldim okuldan çıktım diye sürekli ariyordum aramadığım zaman merak ediyordu o zamanlar çok kiziyordum bana güvenmiyorsunuz diye şimdi ben de anneyim kızım daha 4 yaşında ve ben ilerde onu dışarıdaki kötülüklerden nasıl koruyucam diye kendimi yiyorum tek başına dışarı çıkmasına nasıl izin vericem başına bir şey gelirse bu acıya nasıl katlanicam Anneyiz biz 40 yasinada gelse ona bir şey mi olucak diye korkarım merak ederim bu zaman da kadın olmak Anne olmak çok zor...
Aynennn oyle inan ki degismiyorlar bende 33 yasindayim halen kafama buyruk hareket edemem sagda solda zirt pirt kalamam kalcagim zaman babama bilgi veririm ama laf eder sonra anneme kizar annemde bana. Bh surec degismiyor malesef birey olmak ockn bu ulkede evlenmek gerekiyor yoksa asla seni adamdan saymiyolar. Canim bizde bu yollardan gectik yasin ilerleyince saatlerde de esneklik olur merka etme farzi misal ise gircen ilerde 19.30 da isten ciksan eve gemen 9 u bulcak zaman zaman. Bazen isin uzucam gec cikicaksin onlarida yavas yavas alistirirsin. Benim ailemde oyle yazin sorun yokta kişin hava kararinca evde olmami isterler dert etme33 yasindayim tatile annemlerin yanina geldigimde hala ayni yalniz yasarken disari cikabilirsin ama bizim yanimizda bizim kurallarimiz var diyor.
Onlar diğer konularda mesajlarına beğenmedim attığım için karşılık olarak beğenmedim atanlar.Cok dogru .Bu yazdiginizi beğenmeyenler olmus ,sanirim empati yapamiyorlar.
Neden eşimle yaşıyorum da kendim yaşayamıyorum ki? Belki evlenmeyi düşünmüyorum hiç mi yasamayacagim? Ömrümü annemin ya da eşimin ya da başka birinin kurallarına göre geçirmek istemiyorum ben.ustelik de ayda bir kere bile olmayan bı olay hakkindaBenim eşim şehir dışına gider bazen is gereği annesi sık sık arar . Dikkat et erken gel Vs diye . Bu çokk normal annelik iste ..büyük-küçük dinlemiyorki olaylar neler duyuyor görüyoruz haberler de..
Mesela benim annem siz geliceğiniz saati bilirsiniz derdi bekarken ben çocuklarıma güveniyorum derdi ...Cok rahat olmama rağmen erkenden eve gelirdim bazende arkadaşlarıma annem izin vermiyor derdim yalan söylerdim. . Annesi saatli yapan kisilere çok ozenirdim. Biliyorum annem yapimizi bilip öyle söylerdi ama hiç doğru bulmuyorum bu durumu ben.. Ne kadar buyusekte hatalara meyilli olabiliyoruz kısıtlamalar bazen iyidir .
Ben kardeslerimi de ararim geç olunca kız ve erkek farketmez geç oldu hadi eve gec artik derim evlilerailece değilse ler tabiki. .
Arada bi elbette iftarda arkadaslarla buluşmak ,Sinemaya Vs gitmek guzeldir herzaman olmasada .. Ama annen seni korumak için içsel gelen bi duygu durumundan dolayı kontrol ediyor. . Seni çok sevdiği değer verdiği için.. 18 yaşını geçince reşit olduktan sonra büyüğüm haksızlık falan denmemeli. . Çünkü 30 da olsan durum böyle olurdu koruma içgüdüsü bu.. anneni üzme .. Herşeyi ileride esinle yaşarsın ilklerin olur .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?