- 11 Aralık 2018
- 40.435
- 251.190
- 598
- Konu Sahibi Diamondheart
- #21
Keşke herkes gitse psikoloğa şekerim. Mecburi olsa psikoloğa gitmek. Çünkü hasarsız, sorunsuz insan yok dünya üzerinde. Birbirimizi idare edeceğiz başka çaremiz yok.
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Lütfen bir akıl verin,annem her şeye kızıyor
- Konu Sahibi Diamondheart
- Başlangıç Tarihi
Keşke herkes gitse psikoloğa şekerim. Mecburi olsa psikoloğa gitmek. Çünkü hasarsız, sorunsuz insan yok dünya üzerinde. Birbirimizi idare edeceğiz başka çaremiz yok.
- 11 Kasım 2016
- 273
- 190
- 103
- Konu Sahibi Diamondheart
- #22
Annem bekar.babamla ben 3 yaşındayken ayrıldılar.sonra bir kere daha evlendi ama onunla da yalnız bir sene birlikte oldu malesef o evlilik de yurumedi.onun dışında benim burda isyankar yazdığıma bakmayin,ben baya uzun süredir sabrediyorum anlamaya çalışıyorum ona bı problem çıkarmamaya çalışıyorum.gel şunu yapalım dese hemen onun yanında bitiyorum.yeterli gelmiyor tabi o ayri
- 11 Kasım 2016
- 273
- 190
- 103
- Konu Sahibi Diamondheart
- #23
Gerçekten keşke zorunlu olsa.idare et et bı yere kadar oluyor malesef çünkü benim hayatımı ve ruh sağlığımi da etkiliyor.sonra insanlar diyor ki gençler neden aileleriyle bağlı değil bu yüzden işte korku var
- 29 Nisan 2013
- 16.167
- 30.996
- 798
- Konu Sahibi Diamondheart
- #24
Brn size suc bulmuyorum. Annenizin agresifligi sevgisizlikten. Genelde esleriyle problem yasayan kadinlar sinirlerini cocuklatdan cikarirlar, o yuzden dedim. Anneniz bu yikici tavirla bir yere varamaz. Bir dokyora gitmeli.
- 3 Eylül 2020
- 3.403
- 5.953
- 78
- Konu Sahibi Diamondheart
- #25
Canım bu karantina döneminde herkes kısıtlandığı için herkesin sinirleri gergin. Yeni dönem başladı. Derslerine odaklan. Kitap oku. Kendini geliştirmek adına ne gerekiyorsa yap annene odaklanmak dışında. Annenin yaşı kaç? Menapozla alakalı olabilir mi acaba?Her şeye sinirlenen ve bağıran bir annem var.Hem de öyle böyle bı bağırmak değil komşular bile duyuyor ve en küçük bir olaya bile.Abartiyorum diye dusunuyorsunuzdur bazı örnekler veriyim size.Dun akşam gece biraz acikmistim kendime süt isitiyim dedim ,mutfakta olduğumu görünce bu saatte niye bı şeyler yiyip içiyorsun diye söylenmeye başladı aciktigimi ve süt isittigimi söyledim .bu saatte ayakta olursan tabiki acikirsin diye bağırmaya falan başladı saat 11 di bu arada.etrafi toplicagimi söyledim fakat yine de bı bağırdı yatana kadar sürat asti.bi şey yiyorum diyelim tabağı bulaşık makinesine yerleştiriyorum iki dakika sonra gidip makineye bakıyor makinede yanlış yere koymuşsun diyor bağırmaya başlıyor.dogru yeri göster bı daha oraya koyiyim diyorum ama yok yine bağırmaya devam ediyor.daha da farklı örnekler veriyim haftada ikiden fazla duşa girersem kızıyor ne gerek varmış zaten evdeymisim.universite son sınıfa geçtim ve malum marttan beri evdeyim.evde çok bunaliyorum çünkü ben bağırış cagiris var hem de malum pek yapicak bı şey yok evde.bu yüzden akşamüstü 4-5 gibi yürüyüşe cikiyorum son bir iki haftadır.buna da kızmaya başladı diyor ki gizli gizli biriyle mi bulusuyorsun.yarim saat bı parkta dolaşıp geliyorum en fazla dışarıda yarım saat duruyorum kiminle gizli bulusabilirim.diyorum ki bana inanmıyorsan sen de gel benimle birlikte bu sefer de beni kandirmaya çalışıyorsun diyor.arkadaslarimla ayda bir buluşmaya gitsem kiziyor,akşam birazcık geç yatiyim (1 gibi mesela) bu duruma kızıyor .evde ev işlerine yardım ediyorum düzgün yapamıyorsun diye kızıyor.yapmasam da yapmıyorum diye kızıyor.duzgununu göster diyorum kaç yaşına geldin bilmiyor musun diye kızıyor.napcagimi şaşırdım.annemi çok seviyorum ama artık katlanamiyorum.param olsa gidicem ev tutucam kendime ama malesef ki daha bu sene mezun olucam.her dediğini yapsam bile kizicak ve bagiricak bı şey buluyor.karsilik versem ayrı dert vermeden ayrı dert.her gün her gün bunaldım artık.oyle derdimi yazıyım istedim,umarım düzelir ya da ben bu evden gidebilirim
- 28 Haziran 2020
- 404
- 853
- 23
- Konu Sahibi Diamondheart
- #26
Çok yıpratıcı...
karantina sürecinde annem de böyle olmaya başlamıştı bir ara, en çok da kardeşime yükleniyordu. Bir gün karşısında durdum konuştum bak dedim hiçbirimiz bayılmıyoruz burda 7/24 dip dibe yaşamaya, hepimiz için çok zor bi süreç. Ama senin sürekli bağırman bunu daha da zorlaştırıyor. Bunalıyorsan başka köşeye git, en azından odamıza girip girip bağırma. Vakit geçirmek zorundayız bi şekilde, bırak da bağrışmamız eksik olsun dedim.
Bence işe yaramıştı.
Bunu birkaç sefer de tekrarlayabilirsin.
Ya da alakasız şeylere bağırıp çağırırken “anne bi sıkıntı mı oldu bugün bilmediğim bişey mi var, neden bu kadar üstüme geliyosun, neden ekstra sinirlisin?” vb şekilde sor çat diye, olgun bi sesle.
Bi ilaç alsa iyi gelicek aslında... Birlikte doktora gidelim ben de yoruldum kavgalarımızdan diyin, psikyatriste gidin bi ilaç alın bitti gitti valla çok basit aslında.
karantina sürecinde annem de böyle olmaya başlamıştı bir ara, en çok da kardeşime yükleniyordu. Bir gün karşısında durdum konuştum bak dedim hiçbirimiz bayılmıyoruz burda 7/24 dip dibe yaşamaya, hepimiz için çok zor bi süreç. Ama senin sürekli bağırman bunu daha da zorlaştırıyor. Bunalıyorsan başka köşeye git, en azından odamıza girip girip bağırma. Vakit geçirmek zorundayız bi şekilde, bırak da bağrışmamız eksik olsun dedim.
Bence işe yaramıştı.
Bunu birkaç sefer de tekrarlayabilirsin.
Ya da alakasız şeylere bağırıp çağırırken “anne bi sıkıntı mı oldu bugün bilmediğim bişey mi var, neden bu kadar üstüme geliyosun, neden ekstra sinirlisin?” vb şekilde sor çat diye, olgun bi sesle.
Bi ilaç alsa iyi gelicek aslında... Birlikte doktora gidelim ben de yoruldum kavgalarımızdan diyin, psikyatriste gidin bi ilaç alın bitti gitti valla çok basit aslında.
- 19 Ocak 2017
- 7.023
- 20.412
- 348
- 37
- Konu Sahibi Diamondheart
- #27
Anneniz = ben. Anneniz size bağırıyor bense eşime. Evde ikimiz olduğumuzdan ve nazım, cazım ona geçtiğinden fırçalayıp atıyorum adamcağızı. Oysaki benim derdim başka bunu bildiği içinde alttan alıyor.
Buradan yola çıkarsak annenizin bir derdi var. Kimselere anlatamadığı, kendisinin çözemediği bir derdi. Oturun konuşun. Farkında değildir muhtemelen. Yani iki yetişkin gibi konuşmak zor değil. Bak anne farkında değilsin ama bana böyle davranıyorsun. Bu beni hem üzüyor, hem yoruyor diyin. Bir derdin sıkıntın varsa paylaşalım sana ağır geliyorsa yardım edeyim dersen açılır belki. O zamanda sorunun kaynağını bulursunuz.
Buradan yola çıkarsak annenizin bir derdi var. Kimselere anlatamadığı, kendisinin çözemediği bir derdi. Oturun konuşun. Farkında değildir muhtemelen. Yani iki yetişkin gibi konuşmak zor değil. Bak anne farkında değilsin ama bana böyle davranıyorsun. Bu beni hem üzüyor, hem yoruyor diyin. Bir derdin sıkıntın varsa paylaşalım sana ağır geliyorsa yardım edeyim dersen açılır belki. O zamanda sorunun kaynağını bulursunuz.
- 8 Mart 2015
- 25.106
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.209
- 598
- Konu Sahibi Diamondheart
- #28
Bir tek kendimde var sanıyordum, rahatladım...
- 8 Mart 2015
- 25.106
- En iyi cevaplar
- 1
- 81.209
- 598
- Konu Sahibi Diamondheart
- #29
Anneniz bunalmış, yorulmuş bir kadın aynı zamanda duygusal olarak da zorlanıyor olabilir.
Ona biraz alan sağlayın, kendini rahatlatması açısından öneri ya da boşluklar yaratın derim.
Ona biraz alan sağlayın, kendini rahatlatması açısından öneri ya da boşluklar yaratın derim.
- Konu Sahibi Diamondheart
- #30
Herkes doğurmak zorunda değil ama mecbur gibi ruh hastaları dahil herkes doğuruyor, sonra vay efendim bütün analar kutsal....kuzum kıyamam bir de annemi çok seviyorum demişsin ya.....oooofff of, dayanabildigin yere kadar dayan, ama sevme o kadını, annelik bu değil çünkü
- 20 Ocak 2020
- 2.988
- 3.820
- 48
- Konu Sahibi Diamondheart
- #31
Öncelikle siz artık genç bir yetişkinsiniz. Annenize saygısızlık yapmayın ancak annenizi karşınıza alıp bu durumu konuşun. Sizi dinlemiyor mu? O zaman bağırdığı bir sırada deyin ki "Anne ben artık çocuk değilim. Yani benimle konuşurken artık karşında bir çocuk olmadığını farkında olarak konuşursan daha sağlıklı ilişkimiz olur." Bu şekilde söyleyebilirsiniz.Ama siz sürekli aman annem kızmasın ses etmeyeyim derseniz bunun sonu gelmez.Her şeye sinirlenen ve bağıran bir annem var.Hem de öyle böyle bı bağırmak değil komşular bile duyuyor ve en küçük bir olaya bile.Abartiyorum diye dusunuyorsunuzdur bazı örnekler veriyim size.Dun akşam gece biraz acikmistim kendime süt isitiyim dedim ,mutfakta olduğumu görünce bu saatte niye bı şeyler yiyip içiyorsun diye söylenmeye başladı aciktigimi ve süt isittigimi söyledim .bu saatte ayakta olursan tabiki acikirsin diye bağırmaya falan başladı saat 11 di bu arada.etrafi toplicagimi söyledim fakat yine de bı bağırdı yatana kadar sürat asti.bi şey yiyorum diyelim tabağı bulaşık makinesine yerleştiriyorum iki dakika sonra gidip makineye bakıyor makinede yanlış yere koymuşsun diyor bağırmaya başlıyor.dogru yeri göster bı daha oraya koyiyim diyorum ama yok yine bağırmaya devam ediyor.daha da farklı örnekler veriyim haftada ikiden fazla duşa girersem kızıyor ne gerek varmış zaten evdeymisim.universite son sınıfa geçtim ve malum marttan beri evdeyim.evde çok bunaliyorum çünkü ben bağırış cagiris var hem de malum pek yapicak bı şey yok evde.bu yüzden akşamüstü 4-5 gibi yürüyüşe cikiyorum son bir iki haftadır.buna da kızmaya başladı diyor ki gizli gizli biriyle mi bulusuyorsun.yarim saat bı parkta dolaşıp geliyorum en fazla dışarıda yarım saat duruyorum kiminle gizli bulusabilirim.diyorum ki bana inanmıyorsan sen de gel benimle birlikte bu sefer de beni kandirmaya çalışıyorsun diyor.arkadaslarimla ayda bir buluşmaya gitsem kiziyor,akşam birazcık geç yatiyim (1 gibi mesela) bu duruma kızıyor .evde ev işlerine yardım ediyorum düzgün yapamıyorsun diye kızıyor.yapmasam da yapmıyorum diye kızıyor.duzgununu göster diyorum kaç yaşına geldin bilmiyor musun diye kızıyor.napcagimi şaşırdım.annemi çok seviyorum ama artık katlanamiyorum.param olsa gidicem ev tutucam kendime ama malesef ki daha bu sene mezun olucam.her dediğini yapsam bile kizicak ve bagiricak bı şey buluyor.karsilik versem ayrı dert vermeden ayrı dert.her gün her gün bunaldım artık.oyle derdimi yazıyım istedim,umarım düzelir ya da ben bu evden gidebilirim
Benim babam üniversitedeyken ki farklı bir şehirde okudum telefondan beni kontrol etmeye çalışırdı. Eve geldim hem anne hem baba tekrar lisedeki gibi kontrol etmeye başladı. En sonuna aldım karşıma konuştum. Ben artık yetişkinim ve bu şekilde kurallar koymanız gereken yaşta değilim. Ben size nasıl saygı duyuyorsam sizden de aynı şekilde saygı bekliyorum dedim. Yani rahatsızlıklarınızı dile getirin konuşun
- 13 Eylül 2015
- 21.888
- 68.751
- 598
- Konu Sahibi Diamondheart
- #32
Nasil da guzel anlatmissin Arya.
Olan iste tam da bu.
Benim annemi taniyanlar ne tatli annen var derdi,hala da der.
Fakat ben o sactigi isiltidan bir zerre goremedim.
Konu sahibi beni seslendirmis adeta.
Bunun hicbir bahanesi olamaz.
Hasta olan tedavi olsun,cocuklarin sucu ne.Ben de cok bunaldim,calis cabala hem iste hem evde.Cocuklarimi hic incitmedim,her sey nihayet onlar icin degil mi?
Iyi annelikte ilk olmazsa olmazlardan,bu olmadan diger yapilanlar solda sifir kalir...
- Konu Sahibi Diamondheart
- #33
Emin ol gittiğin yer annenin yanını aratır..
Hep koruma kollama içgüdüsü annelik işte..
Belki hastalık sorunları vardır..
Biraz daha sakin yatıştırıcı davranmalısın..
Hep koruma kollama içgüdüsü annelik işte..
Belki hastalık sorunları vardır..
Biraz daha sakin yatıştırıcı davranmalısın..
- 14 Nisan 2017
- 9.061
- 33.990
- 548
- Konu Sahibi Diamondheart
- #34
Cünkü bizim kültürde ebeveynler bilinçli bir sekilde cocuk yapmiyor. Ebebeveyn cocuga degil, cocuk ebeveyne uymali. Diger konuda insanlar halen savunuyor 45 yasindaki bir kadinin çalismamasini, oglundan geçinmesi. Bir evladin ömrünce ebeveynlik yapmasi normal olarak karsilaniyor.
Halbuki o annenin görevidir kendini geçindirmek, ogluna destek vermek. Ama bizde tam tersi olarak görülüyor. Evlat ömür boyu sükür etmesi lazim anne baba dogurdu ona bakti diye. Annelige çok fazla anlamlar yükleniyor. Sirf anne diye her yaptigi af ediliyor. Cok hastalikli bir psikoloji ve birçok evlilik zaten bundan dolayi zorluklarda yasiyor.
- Konu Sahibi Diamondheart
- #35
görüyorum ve arttırıyorum, bu hastalıkli psikoloji yüzünden evlilikler sarsılmakla kalmıyor, bu evliliklerden ve ebeveynlerden doğan bireyler de ruh hastaları olarak topluma karışıyor
