22 yas 8 aylik evli 1 AY SONRA ESIMDEN MAIL GELDI !

sebatiye .!.:
sizin konunuzu okumustum ve açıkcacı yurt dışına lışamayan bir tip olarak kaldınız aklımda.hedef yok iş yok güç yok.oysa yurtdışında olmanın verdiği avantajları kullanmaya onlar için çabalamaya çalışmak yerine kendinizi salıp eşinizden beklentilerin için boğulup durmuşsunuz.bence toparlanın ve eşinize dönün.ilk yıl ki biz birbirimizer deli gibi aşık evlendiğimiz halde aynı şeyleri yaşadık.ilk yıl alışma dönemi oluyor.kariyer yapmaya çalış.sonra kafanı duvarlara vurursun
Genişletmek için tıkla...
Ben oraya adaptasyon sorunu yaşamadım. Eşim bulduğum tüm sosyalleşme çabalarımın önünü tıkadı. Yazıda var aslında. Ve mesele ben evliliğimde yalnız bırakması. Benden annesi gibi ev ganımlığı bekledi. O yğzden diğer fırsatlarımı tıkadı
 
LaReina .!.:
Seni o kadar çok sevdim ki bunun tarifi yok bende soruyordun ya ne kadar seviyorsun diye bunun tarifi yok bende işte. Ama şu yaşananlar öyle yordu kırdı ki, öldüm ben evet evet öldüm. Olumsuzlukları konuşup seni üzmek değil niyetim. Eğer baskı ile benden uzak duruyorsan yapabileceğim ne var bilemiyorum Allah'a güvenip dayanmaktan başka bir çarem yok. Baskı yapan insan kimse annen mi baban mı bilemiyorum belki de yok öyle bir şey sen kafanda bitirdin hiçbir şey bilemiyorum. Ama aklımda güzel anlarımız hüzünlü anlarımız, sadece anlarımız var ve mutluydum. Sen benden uzak duruyorsun sevdiğini söylediğin Ada'mdan. Sana istediğin hayatı sağlamak için birçok şeyden vazgeçmiş birini bunları senin için yaptım yine olsa yaparım iyi ki yapmışım. Giderken söz alsaydım diye söylüyorum kendime hep onun için çok pişmanım sen benim eşimsin ve n'olursa olsun kim karışırsa karışsın beni ara benden kaçma diye söz alsaydım diyorum. Bıraktın gittin kokun hala burnumda, varsa bir çözümün paylaş benimle. Seni çok seviyorum ben.


Mutlu olamayacagimizi cok iyi biliyorum ama bu bana cok aci veriyor. Vazgectigi hicbir sey yok benim icin. Istedigim hayati bilmiyoki versin. Ayrildigimizdan beri whatsapp tan ayrilmak istedigimi soyledikten sonra numarami degstrdim ve hic konusmadik. Son kez yuzyuze konusmayarak hakkina mi giriyorum bilmiyorum. Sadece yazi bana aci verdi. Cunku benim hatirladigim mutlu ani sayisi 3... Esimi cok sevdim ama onunla olmak icin kendimden vazgecemem, ölemem... Yorumlarinizi bekliyorum

Konuyu bilmeyenler için

http://www.kadinlarkulubu.com/forum...ldim-yardim-edin.928803/page-16#post-46604774
Genişletmek için tıkla...
hayır konuşma dönme dönersen daha beter olacak boşan ve önüne bak gençsin seni mutlu edecek erkek eninde sonunda karşına çıkacak ama bu o değil.bu adam değil zaten
 
ben konunuzu okudum
kimseye bu konularda tavsiye vermem ama çok ağrıma gitti adamın yaptıkları
boşan daha çok gençsin kendini yıpratma üzme kendini
arada çocuk da yok daha kolay olur
 
konu sahibinin konusu (dön diyenden şüphe ederim)

LaReina dedi: ↑
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
 
hala baskı ile bana dönmüyosan diyor ben bokları yedim senin ağzına ettim sen ondan gittin demiyorda birileri mi engel oluyor diyor hakkatten manyak.
kardeşim senin yaşında kpss ye hazırlanıyodum ben .hayatın çok başındasın
 
Çok güzel duygu sömürüsü yapmış, yersen...

Senin hayatını cehenneme çevirmiş, umutlarını ve hayallerini 8 ayda yerle bir etmiş, 8 ayda seni bu kadar üzüp kırmayı başarmış biri bu şahıs. Ve ne yazık ki sana bunları yaşattığının farkında bile değil, ayrı kaldığınız zaman içinde kendi hatalarının hiç muhasebesini bile yapmamış adam, herşey güllük gülistanlıkken gitmişsin gibi döşemiş maili yüz yoksunu. Kanar da dönersen vay haline
 
Arkadaşım arkana bakmadan kaç, sakın dönme. Şu an sana alışmışlığının verdiği bir duygusallık var adamın üstünde ama yaptıklarının da zerre farkında değil. Eğer kanarsan söylediklerine bu sefer sen bile bile geldin diyecek sana ve üstünde baskısını daha çok hissedeceksin. En azından çocuğun da yokken kurtul ve kendi hayatını kur. Hayat bir erkeğin eline bakıp ömür törpülemek için gerçekten çok kısa. Şiddet demek sadece yüzünü gözünü morartmak değil psikolojik şiddet uyguluyor adam
 
Konunuzumu okudu dıye dusundum ıstemsızce
nerden cıktı aramak sormak ustune dogurmak uzeresınız
 
LaReina .!.:
Seni o kadar çok sevdim ki bunun tarifi yok bende soruyordun ya ne kadar seviyorsun diye bunun tarifi yok bende işte. Ama şu yaşananlar öyle yordu kırdı ki, öldüm ben evet evet öldüm. Olumsuzlukları konuşup seni üzmek değil niyetim. Eğer baskı ile benden uzak duruyorsan yapabileceğim ne var bilemiyorum Allah'a güvenip dayanmaktan başka bir çarem yok. Baskı yapan insan kimse annen mi baban mı bilemiyorum belki de yok öyle bir şey sen kafanda bitirdin hiçbir şey bilemiyorum. Ama aklımda güzel anlarımız hüzünlü anlarımız, sadece anlarımız var ve mutluydum. Sen benden uzak duruyorsun sevdiğini söylediğin Ada'mdan. Sana istediğin hayatı sağlamak için birçok şeyden vazgeçmiş birini bunları senin için yaptım yine olsa yaparım iyi ki yapmışım. Giderken söz alsaydım diye söylüyorum kendime hep onun için çok pişmanım sen benim eşimsin ve n'olursa olsun kim karışırsa karışsın beni ara benden kaçma diye söz alsaydım diyorum. Bıraktın gittin kokun hala burnumda, varsa bir çözümün paylaş benimle. Seni çok seviyorum ben.


Mutlu olamayacagimizi cok iyi biliyorum ama bu bana cok aci veriyor. Vazgectigi hicbir sey yok benim icin. Istedigim hayati bilmiyoki versin. Ayrildigimizdan beri whatsapp tan ayrilmak istedigimi soyledikten sonra numarami degstrdim ve hic konusmadik. Son kez yuzyuze konusmayarak hakkina mi giriyorum bilmiyorum. Sadece yazi bana aci verdi. Cunku benim hatirladigim mutlu ani sayisi 3... Esimi cok sevdim ama onunla olmak icin kendimden vazgecemem, ölemem... Yorumlarinizi bekliyorum

Konuyu bilmeyenler için

http://www.kadinlarkulubu.com/forum...ldim-yardim-edin.928803/page-16#post-46604774
Genişletmek için tıkla...
Soru neydi niye ayrildiniz
 
sen normal düşünemiyorsun konu sahibi. yaşadıklarının etkisi devam ettiği için mantıklı davranamıyorsun. sen terapiye devam et, psikolojin düzelsin, ondan sonra yine konuşmak istersen konuş. şu an sen de normal değilsin.
 
LaReina .!.:
Ben oraya adaptasyon sorunu yaşamadım. Eşim bulduğum tüm sosyalleşme çabalarımın önünü tıkadı. Yazıda var aslında. Ve mesele ben evliliğimde yalnız bırakması. Benden annesi gibi ev ganımlığı bekledi. O yğzden diğer fırsatlarımı tıkadı
Genişletmek için tıkla...
o zaman konus bunları master doktora yapmadan sakın buraya dönme :KK4::KK4::KK4:
şimdi adam sana mail atmış duygusal bir şeyler.sen de yaz bir şeyler yaşamadığınız flört dönemini yaşayın.hemen şak diye sen şusun busun deme, yavaş yavaş bir kadın sevdiğinden kocasından ne bekler duygusal olarak ne ister onları serpiştir.sakın olumsuz olma.
 
önceki konunu okudum. bu kadar egoist ve sana değer vermeyen, aranızda çözülebilecek konularda bile aileyi haberdar edecek kadar saygısız bir adamdan koca olmaz. illa ki oldurmaya çalışırsan ruhsal ve bedensel olarak perişan olursun.
onun hakkına da girdiğin yok, senin yeterince hakkına girmiş zaten.
yeni bir şans vermen,yaşadıklarını tekrar başa sarman demektir.
vazgeç, değmez.
 
parkbyull .!.:
konu sahibinin konusu (dön diyenden şüphe ederim)

LaReina dedi: ↑
22 yaşındayım 8 aylık evliyim boşanma kararı aldım. eşimle mayısta tanıştım ağustosta evlendim eylülde yurtdışına gittim. ve evliliğimin ilk haftasından itibaren beni çok yalnız bırakmaya başladı. yani orada var olan hayatına devam etti sanki ben yokuşum gibi. bekar gibi. daha sonraları master yapmak ya da çalışmak istediğimi sosyal biri olduğum için evde kala kala delireceğimi söylemeye başladım. bana ne istersen yap dedi ama ne zaman bunun için uğraşsam param yok. orası olmaz. borç alamam. ne gerek var dedi. evin geçimini zor sağlarken daha da kısmamı istedi ama kendi bekarkenki harcamalarıma devam ettti. afedersiniz utanarak söylüyorum ama o sıkıntıya girmesin diye kendime ordan bi iç çamaşırı bile almadım ben. sosyal evde durmayan üniveristede burslu okumuş yurtdışında yaşamış kimseye muhtaç olmamış birinden, evden çıkmayan sürekli yemek temizlik yapan ve bunları beğendiremeyen birine dönüştüm. bunlar tabiki beraberinde depresyonu getirdi. kendimden vazgeçmiştim çünkü. el uyuşmalarım uyku bozukluklarım ve kusmalarım oluyordu. hasta olduğumu en azından ailemi görmek içn tr ye gelmek istediğimi söyledim. bana abarttığımı canım istediğinde gidip gelemeyeceğimi söyledi. tabi bu süreçlerde beni sürekli eleştirmeleri alttan alttan hakaretvari laf sokmaları... hep ben onun elini tuttum hep ben sarıldım. sıcak diye beni iterdi. en son başka bir ülkeye taşınmaya karar verdik. herşey hazırken valizleri topladığımız gün ben tr de 2 ay kalmak istiyorum dedim. hayır tedavi ol gel dedi. bende ısrar ettim. daha önce böyle konuşmadığımızı söyleyince ayır valizini defol git dedi. sonra görüntülü olarak annesini araıyp "ben bunla uğraşamam gönderiyorum başlatın işlemleri" dedi. arkasından " annesine "bunun ne kadınlığı var ne yemeği ne temizliği ne itaati" dedi. üstüne dini zaaflarım yüzümden müslüman bile değilsin dedi. ondan sonrasını kaldıramadım nefesim kesildi zaten. babamı arayp anlattım biletini alacak mıymış edi babam. eşim de sana vereek param yok dedi. babam da aldı biletimi ve geldim. 8 ayda toplasan 1 hafta yüzüm gülmedi. cicim haftası bile yaşamadım. aşağılama eleştirme sürekli memnuniyetsizlik canıma tak etti. buraya geldikten 15 gün sonra yazdı ne zaman geliyosun diye ben de kafamda bitirdiğimi söyledim. ben seni çok seviyorum asla boşamam gibisinden maço laflar etti cevap vermedim. numaramı değiştirdim. ve 15 gün geçti bana bi daha hiç ulaşmaya çalışmadı. ne anesi ne kendisi üstlerine bi kusur kondurmadan yurtdışı zor geldi sizin kız kontes e getirdiler mevzuyu. daha neler neler. bu kısa bir özetti sadece.şu an antidepresan kullanıyorum. mide ve hastasıyım ve inanılmaz zayıfladım. bu haldeyim ablalarım kardeşlerim. siz olsanız napardınız sizin içn çaba bile göstermekten aciz sevgisi sadece dilinde biriyle?
Genişletmek için tıkla...
bana konu sahibinin biraz abarttugını düşünüyorum.yemek yapmak sadece ev hanımlarının değil çalışanların da yaptıgı bir şey.bunları angarya olarak görmesi eşinin zoruyla yapması evliliğini benimseyemediğini gösteriyor.orası evindir o da esindir yaparsın .yapmazsan kaçarsan boğulursun.ayrıca yurt dışında cok cüzzi paralarla asşstanlık yapıyorlar para sıkıntısı cekeceğini tahmin etmeliydi.
 
haa şunu da eklemeden edemeyeceğim.benim onca yurt dışında tanıdığım kişilere bu süreçte aileleri maddi destek oldu.master doktora için aileden yardım istenilebilir ya da burs bulmanın yollarına bakılabilirdi.internet çağında bu derece el kollu bağlanmasını pek hayra yoramayacağım
 
kalbin şimdi acır ve geçer.. ama gider barışırsan hem kalbin daha çok acır hem değerin iyice biter.. hemde bir daha ailen sana kol kanat germez !
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kumsari
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3 4
Yorumlar
78
Görüntüleme
16K
kucukkust
K
B
Evlenmek beni benden aldı
2 3 4
Yorumlar
62
Görüntüleme
9K
Helin1994
Helin1994
S
Bosanma acisi yasayan ve oneride bulunmak isteyen?
Yorumlar
7
Görüntüleme
1K
seraphinee
S
D
Bosanma
2
Yorumlar
27
Görüntüleme
3K
Pamukannesi83
Pamukannesi83
L
Kocamdan sogudum, ne yapmaliyim?
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
11K
Madigudi
Madigudi
Back