- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
21 - 24 hafta arası bebeğini kaybedenler
- Konu Sahibi sb3544
- Başlangıç Tarihi
merhaba geçmişolsun. benım yaklaşık olarak 3ay sürdü işleme göre bebeğin durumuna göre değişiyor dediler. sizin bebeğinizde ne vardı.
- 24 Eylül 2009
- 275
- 0
- 38
yeniden bir bebek sahibi olmak istediğinizde suçlu gibi hissettiğiniz oluyor mu.
ben kızımı istiyorum, başka bir bebeği değil. onun acısı geçmeyecek gibi geliyor yeni bir bebekle.
eşim yeniden olur deyince çok sinirleniyorum.
kaybettiğim ve asla gelmeyecek bir kelebeği çok özlüyorum
ben kızımı istiyorum, başka bir bebeği değil. onun acısı geçmeyecek gibi geliyor yeni bir bebekle.
eşim yeniden olur deyince çok sinirleniyorum.
kaybettiğim ve asla gelmeyecek bir kelebeği çok özlüyorum
kızlar nasılsınız?ben hala boşluktayım ,hala haftalarımı sayıyorum haziran annelerinin forumunu okuyorumİÇİM YANIYOR napıcam bilmem :2:
GNYDIN CNM BENIM KIZIMDA 22MARTTA DOĞUM GÜNÜMDE BENIMLE OLACAKTI. ilk kez doğum günümü kutlamak istemedim ve o gün çok mutsuzdum. içim acıyor.
- 18 Ocak 2013
- 24
- 0
Slm, ben de sizlerdenim ama tek fark 16 haftalıkken bebeğimden ayrıldım. Down sendromu yüzünden. Yaşadıklarımı başka bir sayfada paylaşmıştım. Hemen hemen hepsi aynı. Üzülmemek için bikaçgündür girmiyordum foruma ama yine dayanamadım. Çok ağladım yazdıklarınızı okuyunca. Ben de haziran annesi olacaktım, kızım olacaktı. Hem çok üzülüyorum hem de sizlerden güç alıyorum. Nolur sizler de üzmeyin kendinizi. Herşey beynimizde, bugünler de geçecek. Güzel haberlerimizi paylaşalım artık. Giden gelmeyecek. Yaşamamız gerekiyomuş yaşadık. Geçti artık. Eğer hala yaşıyorsak umut var demektir. Sebepler, nedenler hepsi bahane.Biliyorum ki bizi bizden başka kimse anlamaz. Birbirimize destek olalım, dertlerimiz azalsın mutluluklarımızı çoğaltalım...
cnm çok teşekkür ediyorum yazdığın için. bizi sadece biz anlıyoruz herkez gecer bak geçti gitti birdaha olur diyor. ben demiyorum birdaha olmz ilk bebeğimdi nasıl unutabilirim. kızımı elamı çok özlüyorum bu gunlerde kucağımda olacaktık. arkadaşlarımın hepsi hamıle ve doğum yaptı benım içim acıyor kızım geliyor aklıma. inş bu zor gunler gececek. nasipte mayısta korunmayı bırakcaz. inş rabbım isteyen herkeze nasip eder.
- 16 Mart 2013
- 59
- 1
bende senin gibiyim canım bi yandan tekrar denemek istiyorum bi yandan nasıl olucak diyorum kafa dağıtmak için ortam içine girsem gülmeye başlayınca aklıma o geliyor ve neden gülüyorum ben neden konuşuyorum susmam gerek gibi düşünceler sarıyor beni etraftakiler yine olucak diyince ama o gelmiyecek biricik kızım yok diyorum tuaf tuaf bana bakıyorlar acım bu benim yaşamama izin vermiyorlar normal bi durum sanki ama hiç değil yaşamayan bilemiyor
Allah sanada sabır versin canım zor biliyorum anlıyorum seni bizi bizden başkası anlayamaz idrar söktürücü dediğin idrar yolu iltihabı hapımı benim sonucum genetik testte çıktı seninkide baya ayrıntılı çıkmış otopsimi yaptırttın bebeğine?
Evett bende aynı duygulardayım korkum bi yana insanlara birdaha istediğimi söyleyemiyorum çok görüyorum kendime hamileliği anne olmayı ama giden geri gelmez canım ne yapabilirizki bende kızımı toprağa verdim inşallah bize şefaatçi olurlar
ama giden geri gelmez canım ne yapabilirizki bende kızımı toprağa verdim inşallah bize şefaatçi olurlar Canım çok geçmiş olsun benimde bebeğimin suyu bittiği için zorunlu doğum yaptım benimmde kızım olacaktı bende kan pıhtısı çıktı senin sorunun neymiş öğrendinmi acaba. Allahım sabır versin hepimize bende günden güne çok üzülüyorum 6 ay oldu doğum yapalı ama tekrar düşünemiyorum korkuyorum....
kızlar napıyorsunuz?ben toparlanamıyorum yaa hep kafam dalgın (doktora gittim geçen ne tahlil yaptılar ne bişey gerek yok dediler testlere tahlillere 2 3 kere olursa yapıyorlar mış(Allah korusun)insan bir folik asitime bakardı herkes sırada bekliyordu hamile herkes oktor bana en az bir yıl bekle dedi zaten kararsızım korkuyorum aynı şey olur diye hem başka çocuğum dahi olsa OĞLUMU UNUTAMAM İMKANSIZ bu vicdan azabı çok kötü yollarda hep engelli çocuk arıyor gözlerim bir tane gördüm geçen gittim babasıyla konuştum çocuk spastik engelli aklı yerinde bilgisayar okumuş yerel gazete de köşe yazarlığı yapıyormuş konuşamıyor harflerin olduğu tabela da harfleri göstererek derdini anlatıyor babası anlıyor tabi neyse babasıyla konuştuk biraz fazla detaya giremedim çünkü çocuk anlıyor bakıyor bize bu salı köşesinde tam benlik bi yazı yazacakmış bekliyorum unutmam inşallah :18
sikiyatrım ilaç dozumu artırdı bir de psikolağa da yönlendirdi ilaç iyi geliyor bana ama düşüncelerimi duygularımı değiştrmiyor mayıs sonu doğumum olacaktı deyip duruyorum ağlamasını unutamıyorum göremedim kuzumu cesaret edemedim bakmaya nasıl bi çocuktu acaba offffffffff!kızlar kendi ölmuş olsaydı bu kadar üzülmezdim biz sonlandırdık ,biz yaşama hakkını aldık elinden diye vicdan azabı duyuyorum beni oğlum cennet kapısında beklemicek belki de hesap soracak diyorum yaww içim çok dolu öyle işte ben de ki durumlar boğuluyorum kaçıp gitmek istiyorum bir yerlere off ne bilim işte
(doktora gittim geçen ne tahlil yaptılar ne bişey gerek yok dediler testlere tahlillere 2 3 kere olursa yapıyorlar mış(Allah korusun)insan bir folik asitime bakardı herkes sırada bekliyordu hamile herkes oktor bana en az bir yıl bekle dedi zaten kararsızım korkuyorum aynı şey olur diye hem başka çocuğum dahi olsa OĞLUMU UNUTAMAM İMKANSIZ bu vicdan azabı çok kötü yollarda hep engelli çocuk arıyor gözlerim bir tane gördüm geçen gittim babasıyla konuştum çocuk spastik engelli aklı yerinde bilgisayar okumuş yerel gazete de köşe yazarlığı yapıyormuş konuşamıyor harflerin olduğu tabela da harfleri göstererek derdini anlatıyor babası anlıyor tabi neyse babasıyla konuştuk biraz fazla detaya giremedim çünkü çocuk anlıyor bakıyor bize bu salı köşesinde tam benlik bi yazı yazacakmış bekliyorum unutmam inşallah :18sikiyatrım ilaç dozumu artırdı bir de psikolağa da yönlendirdi ilaç iyi geliyor bana ama düşüncelerimi duygularımı değiştrmiyor mayıs sonu doğumum olacaktı deyip duruyorum ağlamasını unutamıyorum göremedim kuzumu cesaret edemedim bakmaya nasıl bi çocuktu acaba offffffffff!kızlar kendi ölmuş olsaydı bu kadar üzülmezdim biz sonlandırdık ,biz yaşama hakkını aldık elinden diye vicdan azabı duyuyorum beni oğlum cennet kapısında beklemicek belki de hesap soracak diyorum yaww içim çok dolu öyle işte ben de ki durumlar boğuluyorum kaçıp gitmek istiyorum bir yerlere off ne bilim iştekızlar napıyorsunuz?ben toparlanamıyorum yaa hep kafam dalgın
cnm çok zor günler geçiriyoruz inşallah atlatacağız. benımde martta olacaktı aramızda iki gün olan arkadaşımın bebeğini gördükçe kızım aklıma geliyor daha kötü oluyorum. mayısta 6ay doluyor korunmayı bırakcaz nasipse. rabbım inşallah kardeşlerini kucağımıza almayı nasip eder. toparlanmak zorundayız. çünkü halen yaşam devam ediyor. ben ağladıkça eşimde üzülüyor banada kızıyor. sen kendini yıpratıp hasta oluyorsun diyor. bir umut olsun kardeşleri onların acısını birazda olsa hafifletsin. dün birde bi arkadaşım aa senın bebek nasıl büyümüdü dedi. gözlerim doldu bilmiyordu cevapta veremedim ilk başta sonra ben bebeğimi kaybettim dedim. sustu dondu kaldı. hiç bir şey demedi. öylede sustu. boğazıma düğümlendi o an herşey.
selam kızlar bende zamanında 18 haftalık kızımı doğurdum. Benimkide gelişmediği için sonlandırıldı. aynı acıları bende çektim. doktor 40 kın çıkınca hemen bebek düşün dedi. Çünkü normal doğum yaptığımız için rahim pek zarar görmüyor. bende hemen düşündüm ama 6 ay sonra hamile kaldım. O arada neler yaşadığımı anlalatmayacağım, çünkü hepimiz aynı şeyleri yaşadık. elalemin lafı, bebeğimizin acısı. Bozuk psikoloji. Çok zor günler. Ama şimdi 15 aylık oğlum var. Kızımı tabi unutmadım ama çok şükür ikinci bebişimi sağlıklı sıhhatli kucağıma aldım. Geçmiş topiklere çok yazdım. bende teselliyi bu sayfalarda aradım. Halada uğrarım buralara bebeğimi kaybettiğim bölüme. Çünkü bu sayfalara bakınca kızımı hatırlıyorum. Şimdi 15 aylık oğlum var. Hamilelik sürecim doğmum çok güzel geçti. Yalnız herkes doğumda ne kadar acı çekerim sezeryan mı yapayım, normal mi yapayım derdindeyken, bende oğlumu nasıl sağlıklı sıhhatli kucağıma alırım derdindeydim. normal yaptım, suni sancıyla zordu ama bebişi kucağıma alınca dünyalar benim oldu. Kızımı doğurdum gün bende ölmek istemiştim. Ama Oğlumu doğurduğumda bunun için yaşamalıyım dedim. Bebeğiniz olunca acınız biraz azalır. Ama tabiki bebişinizi unutmazsınız. Bana kaç çocuğun var diyenlere, 2 tane diyorum. Biri cennette biri yanımda. Rabbim böyle nasip etmiş. Onun gücüne kuvvetine aklımız ermez. Sakın kendinizi suçlamayın herşey allahın takdiri. Bizde onları cennette görürüz. Ben doğum yapınca bakamadım kızımın yüzüne. Ama şimdi arada düşünüyorum baksamıydım diye. Eşimde gözümüzün önüne gelir bakmayalım dedi. Bakmadık. İyi mi ettik kötümü bilmiyom. Rabbim hepinize sabır versin. Ama bu günlerde geçiyor.
- 24 Ekim 2013
- 10.541
- 4.560
- 34
Merhaba
Sizinle uzun zamandir tanisiyorum yazdiklarinizi okuyorum ama bir turlu uye olup konusmaya katilamamistim. Bebegimi kaybettim ve icim o kadar cok aciyor ki beni en iyi siz anlarsiniz diye size yazmaya karar verdim. Ilk bebegim gozumun nuru bitanem hersey normal giderken 21. haftada kendi etrafinda done done kordonunu dolamis kan ve oksijen gidememis yavruma. Elim surekli karnimdaydi hareketlerini hissedip duruyordum sonra bir iki gun hissedemedim. Doktora gidip soyledim ne yazik ki guzel melegim artik yasamiyordu. Sonrasinda suni sanci dogum sureci gecirdim. Icim cok aciyor. Psikiyatrist randevusu aldim ama sanki bana kimse yardim edemezmis gibi geliyor. Alahtan baska kimse yardim edemez. O verdi o aldi. Bu surec nasil gecicek bilemiyorum. Yasim 37, doktor surekli yasimin buyuk oldugunu riskli oldugunu soyluyordu. Bu zamana kadar okuldu isti derken anca yapabilmistik. Hersey normal baslamisti bebegim saglikliydi cok sevinmistim ama simdi o gitti. Hersey bos gibi geliyor. Allahim sabir versin
Sizinle uzun zamandir tanisiyorum yazdiklarinizi okuyorum ama bir turlu uye olup konusmaya katilamamistim. Bebegimi kaybettim ve icim o kadar cok aciyor ki beni en iyi siz anlarsiniz diye size yazmaya karar verdim. Ilk bebegim gozumun nuru bitanem hersey normal giderken 21. haftada kendi etrafinda done done kordonunu dolamis kan ve oksijen gidememis yavruma. Elim surekli karnimdaydi hareketlerini hissedip duruyordum sonra bir iki gun hissedemedim. Doktora gidip soyledim ne yazik ki guzel melegim artik yasamiyordu. Sonrasinda suni sanci dogum sureci gecirdim. Icim cok aciyor. Psikiyatrist randevusu aldim ama sanki bana kimse yardim edemezmis gibi geliyor. Alahtan baska kimse yardim edemez. O verdi o aldi. Bu surec nasil gecicek bilemiyorum. Yasim 37, doktor surekli yasimin buyuk oldugunu riskli oldugunu soyluyordu. Bu zamana kadar okuldu isti derken anca yapabilmistik. Hersey normal baslamisti bebegim saglikliydi cok sevinmistim ama simdi o gitti. Hersey bos gibi geliyor. Allahim sabir versin
- 24 Ekim 2013
- 10.541
- 4.560
- 34
kızlar napıyorsunuz?ben toparlanamıyorum yaa hep kafam dalgın
Arkadasim simdi nasilsin? Spor uzuntuye biraz iyi geliyor. En az 45 dakika yurudukten sonra bebegim icin dusunup aglamayi biraktigimi farkettim. 45 dakikaya kadar "ben ne yapiyorum" diyip birakip aglamak istiyor insan ama israrla yurumeye devam edince ve 45 dakikayi da gecince farkli bir enerji oluyor. Uzuntum gitmiyor ama tevekkul ve sabir enerjisi kazandiriyor. Vicdan azabi her sekilde var canim arkadasim. Acaba ben mi birsey yaptim bebegimi koruyamadim mi diye dusunup duruyorum. Surekli kendimi sucluyorum. Allah hepimize sabir versin.
Herkesin hikayesi çok acı her yazıda kendimi buldum.Ben 10 ay arayla 2 bebeğimi kaybettim ilk gebeligim 16. Haftada anensefali yani bebeğin beyni gelişmemesi problemi nedeniyle yaşama şansı yok dedikleri için bir ilaç verdiler ardından normal dogum tarifi olmayan acılar ve sonrasında boş kollar diğer bebeklerin sesi yanında benim kollarim boştu büyük bir boşluğa düştüm o gün bebeğimin cinsiyetini öğrenecektim bebeğim e ilk kıyafetlerini alacaktım cinsiyetini öğrendim istediğim gibi kızdı... aradan 5ay geçti tekrar hamile kaldım yine bi ayni hastalik olacak mı diye hergün stres korku ve sonunda tüm testler yapildi bebeğim saglikliydi 22.haftada alt tarafta bir baskı hissettim gidip baktığımda elime balon gibi birşey ve kan geldi meğer bebegimin kesesiymis rahim 4cm açılmış ardından uzun süren acılar bebeğim doğdu kıpır kıpır dı 1saat falan yaşadı cigerleri dayanamadı 3ay geçti aradan bebeğime son kez baktım ama dokunamadim keşke dokunsaydim ellerini tutsaydim resmini cekseydim şimdi onun yüzünü hatırlamıyorum bu acı içimde gittikçe sessiz sessiz büyüyor
Canım Allah sana da sabırlar versin ust uste aynı acılar eminim zor olmuştur senin için ama sabretmekten başka çaremiz yok ne yazık ki
inş.sağlıklı bebeklerin olur umudunu yitirme kendine iyi bak.Bugun kızımı kaybedeli tam bir yıl oldu için okadar çok acıyorki . şimdi olsaydı diye başlayan çok cümlelerim oluyor. Temmuzda ikinciye hamıle kalmıştım boş keseydi kürtaj oldum . Ama kızıma üzüldüğüm kadar üzülemedim.6aylıktı meleğim çok zor oldu kaybetmek. Yüzünü hiç görmedim. Hergün ruyama girsin diye yalvarıyorum rabbıme. Meleğim. Seni çok özledim annecim. Inşallah bu ay hamıle kalırım. Bebiş annene tüm acılarını hafifletir. Dün rayama gir diye çok istedim. Sen bana rüyamda hamıle olduğumu gösterdin. Diyordum kızımı 13ünde kaybetim. 13ünde umut oldun bana . Annen seni çok seviyorum bebeğim hiç kaybetmek istemezdi. Rabbım melek olarak verdi ve melek olarak aldı seni.