21 - 24 hafta arası bebeğini kaybedenler

FFFFF55 .!.:

Bebeğimiz olsun diye uğraş verip bebeğimizi dört gözle beklerken 20 . Haftada ayrıntılı ultrasonda şok yaşadık bebegimde meshane yok kordonunun altında karnında bir kitle var ve cinsiyeti iki cinsiyet şeklinde gelismis ve bir kaç fiziksel problem daha yıkıldık sonlandırma kararı alındı istemeye istemeye emar amniosentez falan yapıldı sonuçlar yine aynı kaç doktora gittik değişen bir şey yok doğarsa meshane ameliyatları ve cinsiyet ameliyatları olması gerekiyor ama bebeğimi cok zor bir süreç bekliyor küçücük bedenine o kadar acıyı ameliyat dolu bir hayatı yaşamasını istemedim zaten bu ameliyatları kaldırıp kaldıramayacağı meçhul cinsel kimliği olmadığı için yaşasa bile niye ben böyleyim diye isyan edecek birini sevse evlenemeyecek ki zaten normal bi hayatı olmayacak baska caremiz yok ilk bebegimizdi kahroluyorum nasıl koyacağım mezara Allh in günah yazmasın affetsin bizi ama eziyet dolu bir hayat çaresiz dertler kahrolacağız o da bizde kürtaj olacağım çok korkuyorum Allh bir daha yasatmasin

Genişletmek için tıkla...

Rabbim yardımcınız olsun sabır versin

Bunların aynısı bende de oldu çok zor bişe

Benim de 30 Nisan gecesi suyum geldi ve bitti
Bebeğimi almak zorunda kaldılar.Gündüzleri gelen giden oluyor onların yanında dinç durmaya çalışıyorum.geceleri sürekli ağlıyorum.Allahım kimseye böyle acı göstermesin inşaallah

Merhaba arkadaşlar, konuya uzun zamandır yazılmamış. Bende acımı paylaşmak istedim sizinle. 16 haftalık bebeğimi -tüp bebekti-suyunun bitmesi sebebi ile kaybettim. Sancı verdiler fakat doğmadı, kürtaj yaptılar bu yüzden. Kalbi henüz durmamıştı ama doktorlar bu şekilde gelişim olmayacağını zaten eninde sonunda kalbinin de duracağını, umut olmadığını söylediler. Biz de ağlaya ağlaya bu kararı vermek zorunda kaldık. Suyun neden bittiğini bulunamadı, böbrekleri vardı, mesanesi vardı fakat çalışmıyordu. Patolojiye gönderemedik bebeğimi, sadece plesanta gitti. Bugün tam 18 gün oldu. Gerçekten hiç geçmeyen bir acıymış, daha önce hiç acı çekmemişim ben bu hayatta onu anladım. Nefes alamıyorum, boğuluyorum, etimden et koparılıyor sanki hala.

İsyan etmek istemiyorum fakat kafamda o kadar çok soru var ki. Neden ben, neden benim bebeğim? Bunu hakedecek ne yapmış olabiliriz ki! Bu acı çok fazla, çok dayanılmaz.

sb3544 .!.:

Merhaba bende bir melek annesiyim benim gibi sıkıntı yaşayıp daha sonra sağlıklı bebeği olan anneleri arıyorum. Benim ilk gebeliğimdi herşey normal gidiyordu 16.haftaya kadar.cinsiyetini öğrendiğim gün bebeğimin böbrek hastası olduğunu öğrendim.Medical park dr merve biçer önceleri böbreklerinde büyüme var dedi ve amniyon sıvısı azaldığını bi prof dr görünmemizi söyledi. tabi insan bebeğine yakıştıramıyor hastalığı yok olamaz dedik büssürü doktora gittik. girdiğim detaylı ultrosyonların hepsinde aynı tanı konuldu. amniyo sentez yapılması önerildi. fakat uygun koşullarda saklanamadığı için sonuç başarısızdı. 3hafta çektiğim sitres boşuna oldu. 21. haftada tekrardan doktora gittiğimizde bebeğin böbreklerinde kist olduğunu hiç çalışmadığını mesaneside bu yüzden oluşamamış. haliylede sıvısı bitmiş. o gün dünyam başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim.ege doğum evinde heyete çıkmam söylendi heyet sonlandırılma kararı aldı. bebeğime kıyamadım inanmak istemiyordum söylenenlere. ordan çıkıp prof dr fuat akercana gittik oda drek multikistik displastik böbrek tanısı koydu haliyle sıvısı bittiği için gelişimide durmuş. bu bebek anne karnında 7.aydan sonra ölür dedi. daha fazla kendinizi üzmeyip aldırın dendi. genetik bi problem olup olmadığını araştırmak içinde kordonsentez yapıldı. Sonuçlarım temiz çıktı kromozonların hepsi sağlamdı. tesadüf eseri bebekte böbrekler oluşma esnasında oluşmamış dendi. kasımın 8inde ege üniversitesinde heyet sonucunda bebeğin sonlandırılma kararını verip hastaneye yattım. o günlerimi çektiğim acıları hiç unutmuyorum. hap verildi sunu sancı ile normal doğum yaptım. kızım o an ellerini hissettim halen unutamıyorum tutanmak istiyordu. doğum esnasında ağlamaktan üzüntümden çektiğim sancılar umrumda bile değildi. görmedim bebeğimi görsem dayanamazdım. Rabbim kimseyi evladınla sınamasın.yapılan patoloji sonucundada sadece multi kistik displastik böbrek yazıordu. şuan genetik değil kendinden oluşan bir problen dediler. hamılelığımın ilk 1 ve 3hafta arasında bilmeden hap kullanmıştım c grubu ondan da olabilir diyorlar. aklımızda yüzde birlik bile soru işareti kalmaması için elimizden geleni yapıyoruz. halen unutamıyorum. inş sağlıklı sıhatli bi evladım olur. doktorum altı ay sonra hamile kalabilirsin dedi. benim gibi bebişini kaybedip tekrardan bebeği olan anneler lütfen yazsın.

Genişletmek için tıkla...

Cok üzüldüm.rabbim sabir versin umarim tekrar anne olursunuz

Bebeğimi 17 Haziranda benden aldılar.
20 Şubatta sadece bir kez denemiştik spontan olarak ve hiç ihtimal vermiyordum hamile olduğuma. Birliktelikten 15 gün sonra çok hasta oldum aile hekimine gittim, zatürre başlangıcı dedi Avelox 400mg antibiyotik verdi, kan tahlillerini de yapalım dedi, kolesterolüm yüksek çıkıyordu önceki tahlillerde onu da kontrol etmek istedi, ben de hiç ihtimal vermesem de, adetime 2-3 gün falan vardı, gebelik de bakabilir miyiz dedim. Cuma günüydü ben ilaçları aldım ve pazartesi de dahil kullandım, pzrts doktorla görüştük ve bHcg 56 falan çıkmıştı, hem çok mutlu oldum hem de şaşırdım. Hemen antibiyotiği kestim, aile hekimimiz çok hastasın antibiyotik de içtin inş bebeğe etki etmemiştir dedi. 2 gün sonra bir daha kan tahlili yapıldı bHcg düzenli artmıştı, rubellalara falan da baktı o arada. Koronanın yeni patladığı günlerdi. Jinekoloğum yeni doğum yapmış, bir de onun süreci girdi araya. 5 haftalıkkken gittim asistanı kontrol etti vajinal ultrasonla kalbi atıyordu, çok mutlu oldum. 2 hafta sonra yine gittim haftasına göre 5 gün geriydi. 12. Haftada gittim hem de 2’li taraması yapılacaktı. Bu sefer geriliği 8 güne çıkmıştı. Ben de bi işkillendim, doktora sordum endişeleneceğim bir durum var mı diye, riskin devam ediyor, şuan gördüğümüz birşey yok ama kötü birşeye işaret olabilir de olmayabilir de , Ben de haftama göre geri bir bebekmişim 2200 gr doğmuşum dedi doktorum. Oradan çıktık, herkes benim rahatlatmaya çalışıyor, benim de gebeliğimde hafta geriliği vardı korkacak bişi yok, sağlıkla doğacak diye rahatlattılar beni. Ben başka bir doktora gitmeye karar verdim. 14 haftalıkken 2’li tarama test sonucum da çıkmıştı düşük risk olarak, onunla beraber gittim ve yeni doktor bana kötü hiçbir şey demedi, 8 gün geriliği sıkıntı olur mu dedim, 15 güne kadar artı eksi olması normal ama seni yakın takip edelim dedi. Ben gönül rahatlığıyla çıktım. Ara ara kasık ağrılarım ve vajinal kasılmalarım oluyordu. 11 Haziran sabahı şiddetli bir kasık ağrısıyla uyandım. Zor yürüyordum. İşe gittim ama ağrım geçmedi, doktorumu aradım hemen gel, basit bir enfeksiyondur muhtemelen ama birşeyi atlamayalım dedi. Gittim bebeğin suyu çok azalmış, seni prof perinatologa yönlendiricem dedi ve arayıp hemen randevu aldı, gittiğim prof uzun uzun baktı önce bir şey söylemedi sonra bebeğin beyinciğinin gelişmediğini, hidrosefalisi olduğu, kalbinde ve böbreğinde sorun olduğunu, muayeneden çıkınca da gebelik sonlandırma önerdiğini söyledi. O anki yaşadığım üzüntü ve şoku babamın 4. Derece GBM beyin kanseri olduğunu öğrendiğimde yaşamıştım 4 yıl önce... Babamı da 2 ay önce kaybettim bu arada... Allah babamı aldı onun yerine bana bir oğul veriyor diye düşünüp Allah’ın zamanlaması ve mucizelerini düşünüyordum. Babamın acısı henüz çok tazeyken oğlumu da kaybettim.
Profla görüştükten sonra yine kendi doktoruma gittik eşimle, doğum yaptırcaz dedi ama hiç canlı bir bebek için devlet hastanesinden konsey kararı almamız gerektiğini söylemedi bize. Biz düşünmek istiyoruz diyerek çıktık. O akşam tirtir titredim sabaha kadar. MHRS’ye girip Katip Çelebi Eğitim Araştırma Hastanesinin Perinatoloji bölümüne randevu aldım. Şans eseri randevu denk geldi o sabah için. Oradaki Perinatolog Salı günü konseye girmemiz getektiğini ve bebeğe amniyosentez yapılmasını önerdi gebelik sonlandırmadan önce. Oradan çıktım Medikalparka gittim. Devlette işlemi yaptırmazsam orada bir doktorla daha görüşmek için, o da benzer şeyler söyledi.
Salı günü gittik bebeğin kalbi de durmuştu artık, ben 2 gün önce Pazar günü annemle otururken mideme taş gibi bir şey oturdu nefes alamadım bir süre ve afedersiniz ishal oldum bi anda su gibi, sanırım o anda bebeğim ölmüştü, sonra ultrasonda da bu şekilde gördük, doktor bile çok üzüldü halime. Senin sonraki hamileliğini ben takip edicem söz dedi. Avuttu beni sağolsun, bu acılı anımda en azından empati kurabilen insanlarla bir arada olmak bir parça olsun iyi hissettirdi kendimi. Katip Çelebide refakatçiye izin vermedikleri için Medikalparka gidip yatış yaptık.Sancı verdiler birkaç kez, gece adet sancısı gibi sancılar olmaya başladı, kanama oldu ayağa kalkıp WC’ye gideyim derken bacağımın arasında birşey hissettim, bebek geliyordu, hemşireyi çağırdım, doğumhaneye götürdüler beni, oturmamla bebeğin gelmesi bir oldu, şanslı olduğumu tek parça halinde geldiğini söylediler. Anestezi verememişti aniden olduğu ve açlık sürem dolmadığı için doktorum içimi hafiften temizlemeye çalıştı ama canım çok yandı. Ertesi günü kanamam çok devam etti bu sefer anestezi vererek yine kürtaj yaptı kan pıhtısı kalmasın sonrasında sana sıkıntı yapabilir dedi. O akşam yine orada kaldım. 2 gece kaldıktan sonra taburcu oldum. Eve geldiğim gün ağlamaktan içim dışıma çıktı. Sanki tüm hayatım hayallerim mutluluğum elimden alınmıştı.. Tesadüfen hamile kalmıştım, uzunca bir süre hamile gibi hissetmemiştim, son ay artık hamile moduna girmeye ve heveslenmeye başlamışken bebeğim elimden alınmıştı. Bugün 4 gün oldu ve ben aynı duygusallıktayım. Genetik test için bebeğin elini tüpe koymuş doktorum onu Katip Çelebiye götürdüm. Onu tüpte görünce kahroldum, gözümün önünden gitmiyor Allah’ım sen güç ver bunları atlatmam için bana.. Babacığım, minik oğlum... 3 yıl önce bu zamanlar 8 haftalıkken düşük yapmıştım ve o süreçte hiç denemedik, 3 yılın sonunda sürprizle hayatımıza giren ama erkenden bizden ayrılmak zorunda kalan oğlumu çok özlüyorum, özlemeye devam edicem...

Hepinizin hepimizin başı sağolsun hanımlar bende tam 35 haftalık bebeğimi kaybettim kalp durması evet benim testlerde taramalarda hiç bir sıkıntı yoktu gayet iyi gidiyordu ki kontrolden 1 hafta sonra ne olduğunu anlayamadık birden kalbi durdu Şubat 2021 de bu yaşadığımız rabbimin imtihanı hepinizin hikayesini okuduğumda hep bir sebep var vicdan azabı yaşayan var ama işte bak ne kadar çabalasanda rabbim bir yere kadar izin veriyor Allah büyük inşallah sağlıklı bebişleriniz olmuştur hepiniz hepimiz sağlıklı bebişler için dua edelim Allah’a emanet olun

Ben de yazayım cevap. Çok istediğim bir gebelikti. Öncesinde aşılama bile yapmıştık. Artık tüp bebek düşünüyorduk ki hamile olduğumu öğrendim. Dünyalar bizim olmuştu. Sıkıntısız sorunsuz güzel bir gebelikti. Son aylara doğru bebeğimin her şeyi hazırdı. Beşiğini bile kurmuştuk 39.haftamdı artık normal doğumu bekliyordum. Sonrasında dr sezaryan dedi girdim çıktım bebeğim yoktu. Çok zor Allah düşmanıma bile vermesin. Dayanılmayacak bir acıydı. Sonrasında 9 ay sonra tekrar hamile kaldım çok şükür sağlıkla kavuştum çocuğuma şu anda 3 yaşında o acı hep içimde ama bin şükür tesellisi geldi

bengisu022 .!.:

Ben de yazayım cevap. Çok istediğim bir gebelikti. Öncesinde aşılama bile yapmıştık. Artık tüp bebek düşünüyorduk ki hamile olduğumu öğrendim. Dünyalar bizim olmuştu. Sıkıntısız sorunsuz güzel bir gebelikti. Son aylara doğru bebeğimin her şeyi hazırdı. Beşiğini bile kurmuştuk 39.haftamdı artık normal doğumu bekliyordum. Sonrasında dr sezaryan dedi girdim çıktım bebeğim yoktu. Çok zor Allah düşmanıma bile vermesin. Dayanılmayacak bir acıydı. Sonrasında 9 ay sonra tekrar hamile kaldım çok şükür sağlıkla kavuştum çocuğuma şu anda 3 yaşında o acı hep içimde ama bin şükür tesellisi geldi

Genişletmek için tıkla...

Sağlıcakla büyütün yavrunuzu benim bu gebeliğim tam bir sürpriz 13 yıldan sonra oğluma bir kardeş geliyor derken 3 yıl olmuştu korunmayı bırakalı tam ümidi kesmişler içim öyle yanıyorki anlatamam rabbim kimseye yaşatmasın sezeryandan 9 ay sonra mı hamile kaldınız peki dikişlerde bi sıkıntı olmadımı cevaplarsanız beni çok mutlu olurum

Rabia karakuzu .!.:

Sağlıcakla büyütün yavrunuzu benim bu gebeliğim tam bir sürpriz 13 yıldan sonra oğluma bir kardeş geliyor derken 3 yıl olmuştu korunmayı bırakalı tam ümidi kesmişler içim öyle yanıyorki anlatamam rabbim kimseye yaşatmasın sezeryandan 9 ay sonra mı hamile kaldınız peki dikişlerde bi sıkıntı olmadımı cevaplarsanız beni çok mutlu olurum

Genişletmek için tıkla...

Evet sezaryan sonrası dr rahim de toparlanması için kesinlikle 6 ay bekle dedi. 6 ay sonrasında düşündük gebeliği. 9.ay da gebe kaldım iki sezaryan arası tam 18 ay çok şükür hiç sorun yaşamadım

bengisu022 .!.:

Evet sezaryan sonrası dr rahim de toparlanması için kesinlikle 6 ay bekle dedi. 6 ay sonrasında düşündük gebeliği. 9.ay da gebe kaldım iki sezaryan arası tam 18 ay çok şükür hiç sorun yaşamadım

Genişletmek için tıkla...

Bana umut oldun teşekkür ederim

Ben 20 gün önce kadar 21+4 oğlumu kaybettim. Tamamen sağlıklı giden bir gebelikti, her şey bir anda oldu.
Önce aşağı doğru bir bası hissi oldu. Pek önemsemedim bebek büyüyor, ondandır diye düşündüm. 3 saat sonra karnım ağrımaya başladı. Gaz sancısı gibiydi. Giderek şiddetlendi ağrı. Saat 19'da doktora gitmeye karar vermişken bir anda suyum geldi ve aşırı şekilde kanamam başladı. Ne yaptığımı bilemez bir halde çığlık atmaya başladım. Eşim sakinleştirip hemen hastaneye götürdü. Acile gittiğimizde anhidroamniyos yani suyun tamamen bitmiş dendi. Bebeğimin kalp atışları yavaşlamaya başlamış. Çok kan kaybım olduğu için tam teşekküllü hastaneye gitmen lazım denerek kendi çalıştığım EA Hastanesi'ne sevk edildim. Suyumun geldiği anda tüm ümidimi yitirmiştim zaten. Kendim de hekim olduğum için bunun ne anlama geldiğini biliyordum. Sadece bebeğim fazla acı çekmesin istiyordum. O kadar kımıldıyordu ki içimde. Kıyamam ben ona, o sırada kalbim parçalandı üzüntüden. 11 gibi kalp atışı durmuştu. Gece 12 gibi vajinal cytotec vererek normal doğum denemek istediler. 3 gibi ağrılarım başladı. Sabah 8 gibi normal doğum ile bebeğimi kaybettim. Doğumhanede herkesin bebeği ağlarken, anneleri mutluyken ben ölü bebek getirdim dünyaya. O sırada maddi-manevi acıdan beynim uyuştuğu için göremedim yavrumu.
Mezarına gidene kadar kabullenemedim öldüğünü. Sanki kucağımdan çekip almışlar toprağın altına koymuşlar gibi hissettim.
Çok bağlanmıştım ona, her şeyimizi ona göre planlanmıştık. Kıyafet almıştım birkaç parça heveslenip. Şimdi onları görürüm diye ödüm kopuyor.
Allah sabır versin tüm bu durumda olanlara. Yeni yeni kendime geliyorum aklıma geldikçe ağlıyorum durmadan. Eşimden gizli ağlıyorum üzülmesin o da diye. Çok zor bir durum, Allah cennetinde buluştursun kınalı kuzumla.

mavidagkusu .!.:

Ben 20 gün önce kadar 21+4 oğlumu kaybettim. Tamamen sağlıklı giden bir gebelikti, her şey bir anda oldu.
Önce aşağı doğru bir bası hissi oldu. Pek önemsemedim bebek büyüyor, ondandır diye düşündüm. 3 saat sonra karnım ağrımaya başladı. Gaz sancısı gibiydi. Giderek şiddetlendi ağrı. Saat 19'da doktora gitmeye karar vermişken bir anda suyum geldi ve aşırı şekilde kanamam başladı. Ne yaptığımı bilemez bir halde çığlık atmaya başladım. Eşim sakinleştirip hemen hastaneye götürdü. Acile gittiğimizde anhidroamniyos yani suyun tamamen bitmiş dendi. Bebeğimin kalp atışları yavaşlamaya başlamış. Çok kan kaybım olduğu için tam teşekküllü hastaneye gitmen lazım denerek kendi çalıştığım EA Hastanesi'ne sevk edildim. Suyumun geldiği anda tüm ümidimi yitirmiştim zaten. Kendim de hekim olduğum için bunun ne anlama geldiğini biliyordum. Sadece bebeğim fazla acı çekmesin istiyordum. O kadar kımıldıyordu ki içimde. Kıyamam ben ona, o sırada kalbim parçalandı üzüntüden. 11 gibi kalp atışı durmuştu. Gece 12 gibi vajinal cytotec vererek normal doğum denemek istediler. 3 gibi ağrılarım başladı. Sabah 8 gibi normal doğum ile bebeğimi kaybettim. Doğumhanede herkesin bebeği ağlarken, anneleri mutluyken ben ölü bebek getirdim dünyaya. O sırada maddi-manevi acıdan beynim uyuştuğu için göremedim yavrumu.
Mezarına gidene kadar kabullenemedim öldüğünü. Sanki kucağımdan çekip almışlar toprağın altına koymuşlar gibi hissettim.
Çok bağlanmıştım ona, her şeyimizi ona göre planlanmıştık. Kıyafet almıştım birkaç parça heveslenip. Şimdi onları görürüm diye ödüm kopuyor.
Allah sabır versin tüm bu durumda olanlara. Yeni yeni kendime geliyorum aklıma geldikçe ağlıyorum durmadan. Eşimden gizli ağlıyorum üzülmesin o da diye. Çok zor bir durum, Allah cennetinde buluştursun kınalı kuzumla.

Genişletmek için tıkla...

kaybı için çok üzüldüm Rabbim tekrarını yaşatmasın acını yaşa kimse görmesin diye acını gizlemek zorunda değilsin içine atman senin için hiç iyi olmaz o üzülecek bu üzülecek diye sadece kendini yorarsın ben 35 haftalık kayıp yaşadım önceleri bende hep gizli ağlamak istemiştim sonra bunun beni daha çok yorduğunu farkettim şu an kimsenin canı seninki kadar yanamaz başkalarını düşünüpte ruhunu yorma Rabbim hayırlı sağlıklı sıhhatli uzun ömürlü evlatlar nasip etsin ama önce sen

Rabia karakuzu .!.:

kaybı için çok üzüldüm Rabbim tekrarını yaşatmasın acını yaşa kimse görmesin diye acını gizlemek zorunda değilsin içine atman senin için hiç iyi olmaz o üzülecek bu üzülecek diye sadece kendini yorarsın ben 35 haftalık kayıp yaşadım önceleri bende hep gizli ağlamak istemiştim sonra bunun beni daha çok yorduğunu farkettim şu an kimsenin canı seninki kadar yanamaz başkalarını düşünüpte ruhunu yorma Rabbim hayırlı sağlıklı sıhhatli uzun ömürlü evlatlar nasip etsin ama önce sen

Genişletmek için tıkla...

Amin, ecmain. Teşekkür ederim

Bir gün buraya giriş yapıp kendimi anlatacagimi düşünmemiştim tedavi görürken girip okuyordum burdaki insanların dertleriyle dertleniyor umutlariyla umutlaniyordum tüp bebek tedavisi ile hamile kaldım sebebimiz açıklanmayan infertilite tüp tedavi öncesi aşılama yaptirmistik olmadı sonrası hemen tüp tedavisine başladık Aralık'ta yumurta toplama ocakta trasnferim 31ocakta 465 kan değeri 2gun sonrası 935 i görünce kalbime su serpildi ama hep bir korkum vardı Allah'ım nolur keseyi görelim kalp atışını da duyalım çok şükür onu da duyduk hamile olduğumu kimseye söylemedim çok sayiliydi bilenler 3ay sorunsuz geçti çok şükür dedim kendime çok dikkat ettim her açıdan yeme içme uyku düzeni hareket mutluluk her açıdan ya dünyanın en mutlusu bendim her günüm bir ömür gibi cinsiyet 12.haftada belli oluyor dediler 18.haftamda öğrenmek istedim bazen yanılma oluyormuş dedim Allah'ım kız olsun erkek olsun eli ayağı düzgün sağlıklı hayırlı bir evladımız olsun ben dedim beklerim sabırla da bekledim 6 Mayıs'ta cinsiyetimizi öğrendik kızımız olacaktı Allah'ım böyle bir sevinç yaşamadım o günkü ultrason görüntüleri kıpır kıpır bebişim öyle güzel oynuyor ellerini yüzüne kapatıyor boyu kilosu organları her şeyi normal dedi doktorumuz hatta bana dediki sen tüp bebek ile hamile kaldım diye kendini hasta hissetme tadını çıkar ben hep bebeğim rahat olsun diye kendime güller gibi baktım 2.muayenemiz 18 Mayıs'ti uyandım güzelce kahvaltimi yaptım balli sütümü içtim pekmezimi yedim dedim bebisim kipirdasin içerde gül bahçem en sevdiğim hamile tshirtimi giydim kupelerimi taktım suslendim bebeğim de beni güzel görsün istedim muayene başladı doktor konuşmuyor anladık ters bir şey var yavrumun kalbi durmuş ah benim dünyam durdu alın benim kalbimi takın gül bahçeme cennetime hastaneye kaldırdılar beni 3 gün suni sancı alttan üstten ilaçlar verildi benden gitmesi de zor oldu yavrumun tutunmuş bana annem 20mayis 18.14 te yavrumu doğurdum öyle zor ki alıp sevip opemedim hayallerim hayal kırıklığı oldu çok kanamam oldu kan değerin 6.97 ye düşmüş bayılıyorum zaten 6 gün hastanede kaldım sonrası da kalan parcalari önden vakumla aldılar birazı da evde kendiliğinden düştü büyük bir parca aktı gitti o kadar zor ki Rabbim herkese dayanma gücü versin dusmanima yaşatmasın sabah oluyor akşam oluyor ama yavrum 1sn çıkmıyor aklımdan bir gün anne olacak miyim bilemiyorum ama 100.000 tane yavrum olsa da seni unutmayacağım annem gül bahçem sen benim ömrümün en güzel zamaniydin