21 - 24 hafta arası bebeğini kaybedenler

merhaba annelerimiz. öncelikle meleklerinize allahtan rahmet diliyorum ve gerçekten okudukça üzüldüğümü dile getirmek isterim. bu msjı yazmak konusunda çok tereddüt ettim halada ediyorm ama yinede ihtiyacım olduğu için kendimi mecbur hissettim.ben 25-12-2013 tarihinde allah nasip ederse bebeğimi kucağıma alıcam. ama ben minik oğluma hiçbirşey alamadım ne bi giysi ne bi eşya hiç bişey. bunları yazarak acılarınızı arttırmak değil amacım durumumuz kötüye gitmiş olmasaydı aslada yapmazdım. özür dileyerek sizlerden af dileyerek meleklerinize eğer bişeyler alabildiyseniz bana gönderebilmeniz nekadar mümkündür. minik melekleriniz benim miniğimlede yaşasalar. ya gerçekten kötü durumda olmasam asla sizleri üzmek istemem ne olur bana kızmayın...
 
merhaba annelerimiz. öncelikle meleklerinize allahtan rahmet diliyorum ve gerçekten okudukça üzüldüğümü dile getirmek isterim. bu msjı yazmak konusunda çok tereddüt ettim halada ediyorm ama yinede ihtiyacım olduğu için kendimi mecbur hissettim.ben 25-12-2013 tarihinde allah nasip ederse bebeğimi kucağıma alıcam. ama ben minik oğluma hiçbirşey alamadım ne bi giysi ne bi eşya hiç bişey. bunları yazarak acılarınızı arttırmak değil amacım durumumuz kötüye gitmiş olmasaydı aslada yapmazdım. özür dileyerek sizlerden af dileyerek meleklerinize eğer bişeyler alabildiyseniz bana gönderebilmeniz nekadar mümkündür. minik melekleriniz benim miniğimlede yaşasalar. ya gerçekten kötü durumda olmasam asla sizleri üzmek istemem ne olur bana kızmayın...

canım Allah kolaylık versin zor bir durum seninki de. ama başlığa bakarsan bizler bebeklerimizi küçük haftalarda kaybettik mesela benimki 5.5 aylıktı yani birşey almaya hiç fırsatımız olmadı malesef hoş almadığım da çokk iyi olmuş sonra onları kaldırmak insana çok koyardı.. istersen diğer topiklere bir sor.
 
canım Allah kolaylık versin zor bir durum seninki de. ama başlığa bakarsan bizler bebeklerimizi küçük haftalarda kaybettik mesela benimki 5.5 aylıktı yani birşey almaya hiç fırsatımız olmadı malesef hoş almadığım da çokk iyi olmuş sonra onları kaldırmak insana çok koyardı.. istersen diğer topiklere bir sor.

aysnrmzn
cnm,düşük olmadan önce ne tür belirtiler yaşadın,benim ara ara kanamalaım var ve şiddetli ksık ağılaım,maalesef bebişimin gelişimi de geride,bana yadımcı olur musun
 
aysnrmzn
cnm,düşük olmadan önce ne tür belirtiler yaşadın,benim ara ara kanamalaım var ve şiddetli ksık ağılaım,maalesef bebişimin gelişimi de geride,bana yadımcı olur musun
canım geçmiş olsun öncelikte. benim 18.haftaya kadar hiç bir sorunum yoktu herşey güzel gidiyordu. 18.haftada ilk kez kanama gerçekleşti sonra azaldı sonra bir daha falan 1 ay kadar böyle devam etti. bu sırada yapılan kontrollerde bebeğim hala sağlıklıydı kilo falan alıyordu. sonra suyum azalmaya başladı. sanırım benim kesede yırtık oluştu çünkü birden boşalmadı az az devam etti ve suyum artık yok denecek kadar azaldığında bana enfeksiyon bulaşmaya başladı. değerlerim git gide yükseliyordu ve 22.haftada gebeliği sonlandırmak zorunda kaldık hiç istemesem de. çünkü enfeksiyon çoğalsaydı rahmim alınabilirmiş hatta hayatımı kaybedebilirmişim öyle dedi doktor. ben meleğimmden işte böyle ayrıldım. şimdi de genetik testlerimi yaptırıyorum bir neden arıyoruz.
ama anlattıklarımı SAKINN kendinle bağdaştırıp üzülme kendine stres yapma..çünkü durumlarımız tamamen farklı sende sadece kanama oluyormuş benim suyum da azalmıştı. sordun diye anlattım canım.. Allah hayırlsını nasip etsin inşallah hakıınızda. başka soruların olursa da yanıtlarım kendine ve bebeğine iyi bak...
 
canım geçmiş olsun öncelikte. benim 18.haftaya kadar hiç bir sorunum yoktu herşey güzel gidiyordu. 18.haftada ilk kez kanama gerçekleşti sonra azaldı sonra bir daha falan 1 ay kadar böyle devam etti. bu sırada yapılan kontrollerde bebeğim hala sağlıklıydı kilo falan alıyordu. sonra suyum azalmaya başladı. sanırım benim kesede yırtık oluştu çünkü birden boşalmadı az az devam etti ve suyum artık yok denecek kadar azaldığında bana enfeksiyon bulaşmaya başladı. değerlerim git gide yükseliyordu ve 22.haftada gebeliği sonlandırmak zorunda kaldık hiç istemesem de. çünkü enfeksiyon çoğalsaydı rahmim alınabilirmiş hatta hayatımı kaybedebilirmişim öyle dedi doktor. ben meleğimmden işte böyle ayrıldım. şimdi de genetik testlerimi yaptırıyorum bir neden arıyoruz.
ama anlattıklarımı SAKINN kendinle bağdaştırıp üzülme kendine stres yapma..çünkü durumlarımız tamamen farklı sende sadece kanama oluyormuş benim suyum da azalmıştı. sordun diye anlattım canım.. Allah hayırlsını nasip etsin inşallah hakıınızda. başka soruların olursa da yanıtlarım kendine ve bebeğine iyi bak...

cnm teşekkür ederim cvpldığın için,saol
 
Merhaba adres ne nasıl ulaştıra bilirim
Sizinle uzun zamandir tanisiyorum yazdiklarinizi okuyorum ama bir turlu uye olup konusmaya katilamamistim. Bebegimi kaybettim ve icim o kadar cok aciyor ki beni en iyi siz anlarsiniz diye size yazmaya karar verdim. Ilk bebegim gozumun nuru bitanem hersey normal giderken 21. haftada kendi etrafinda done done kordonunu dolamis kan ve oksijen gidememis yavruma. Elim surekli karnimdaydi hareketlerini hissedip duruyordum sonra bir iki gun hissedemedim. Doktora gidip soyledim ne yazik ki guzel melegim artik yasamiyordu. Sonrasinda suni sanci dogum sureci gecirdim. Icim cok aciyor. Psikiyatrist randevusu aldim ama sanki bana kimse yardim edemezmis gibi geliyor. Alahtan baska kimse yardim edemez. O verdi o aldi. Bu surec nasil gecicek bilemiyorum. Yasim 37, doktor surekli yasimin buyuk oldugunu riskli oldugunu soyluyordu. Bu zamana kadar okuldu isti derken anca yapabilmistik. Hersey normal baslamisti bebegim saglikliydi cok sevinmistim ama simdi o gitti. Hersey bos gibi geliyor. Allahim sabir versin :KK43:[/QUOTE]

canım Allah kolaylık versin zor bir durum seninki de. ama başlığa bakarsan bizler bebeklerimizi küçük haftalarda kaybettik mesela benimki 5.5 aylıktı yani birşey almaya hiç fırsatımız olmadı malesef hoş almadığım da çokk iyi olmuş sonra onları kaldırmak insana çok koyardı.. istersen diğer topiklere bir sor.
 
Merhaba bende bir melek annesiyim benim gibi sıkıntı yaşayıp daha sonra sağlıklı bebeği olan anneleri arıyorum. Benim ilk gebeliğimdi herşey normal gidiyordu 16.haftaya kadar.cinsiyetini öğrendiğim gün bebeğimin böbrek hastası olduğunu öğrendim.Medical park dr merve biçer önceleri böbreklerinde büyüme var dedi ve amniyon sıvısı azaldığını bi prof dr görünmemizi söyledi. tabi insan bebeğine yakıştıramıyor hastalığı yok olamaz dedik büssürü doktora gittik. girdiğim detaylı ultrosyonların hepsinde aynı tanı konuldu. amniyo sentez yapılması önerildi. fakat uygun koşullarda saklanamadığı için sonuç başarısızdı. 3hafta çektiğim sitres boşuna oldu. 21. haftada tekrardan doktora gittiğimizde bebeğin böbreklerinde kist olduğunu hiç çalışmadığını mesaneside bu yüzden oluşamamış. haliylede sıvısı bitmiş. o gün dünyam başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim.ege doğum evinde heyete çıkmam söylendi heyet sonlandırılma kararı aldı. bebeğime kıyamadım inanmak istemiyordum söylenenlere. ordan çıkıp prof dr fuat akercana gittik oda drek multikistik displastik böbrek tanısı koydu haliyle sıvısı bittiği için gelişimide durmuş. bu bebek anne karnında 7.aydan sonra ölür dedi. daha fazla kendinizi üzmeyip aldırın dendi. genetik bi problem olup olmadığını araştırmak içinde kordonsentez yapıldı. Sonuçlarım temiz çıktı kromozonların hepsi sağlamdı. tesadüf eseri bebekte böbrekler oluşma esnasında oluşmamış dendi. kasımın 8inde ege üniversitesinde heyet sonucunda bebeğin sonlandırılma kararını verip hastaneye yattım. o günlerimi çektiğim acıları hiç unutmuyorum. hap verildi sunu sancı ile normal doğum yaptım. kızım o an ellerini hissettim halen unutamıyorum tutanmak istiyordu. doğum esnasında ağlamaktan üzüntümden çektiğim sancılar umrumda bile değildi. görmedim bebeğimi görsem dayanamazdım. Rabbim kimseyi evladınla sınamasın.yapılan patoloji sonucundada sadece multi kistik displastik böbrek yazıordu. şuan genetik değil kendinden oluşan bir problen dediler. hamılelığımın ilk 1 ve 3hafta arasında bilmeden hap kullanmıştım c grubu ondan da olabilir diyorlar. aklımızda yüzde birlik bile soru işareti kalmaması için elimizden geleni yapıyoruz. halen unutamıyorum. inş sağlıklı sıhatli bi evladım olur. doktorum altı ay sonra hamile kalabilirsin dedi. benim gibi bebişini kaybedip tekrardan bebeği olan anneler lütfen yazsın.
Arkadasim aynu durumdan muzdaribim naptin hamile kaldinmi saglikli bir bebek almissindir umarim banada bilgi vrrirmisin
 
Aglaya aglaya okudum.. yakinda benim bebegimide alicaklar beyin anomalisi yuzunden :'( nasi kiyicam yarrabbim nasi dayanicam bu aciya bebegim ölurken nasi dayanicam ben.. allahim niye bunlari yasiyoruz.. cok seviyorum kizimi nehirim benim annem nasi ayrilicam senden
 
Merhaba adres ne nasıl ulaştıra bilirim
Sizinle uzun zamandir tanisiyorum yazdiklarinizi okuyorum ama bir turlu uye olup konusmaya katilamamistim. Bebegimi kaybettim ve icim o kadar cok aciyor ki beni en iyi siz anlarsiniz diye size yazmaya karar verdim. Ilk bebegim gozumun nuru bitanem hersey normal giderken 21. haftada kendi etrafinda done done kordonunu dolamis kan ve oksijen gidememis yavruma. Elim surekli karnimdaydi hareketlerini hissedip duruyordum sonra bir iki gun hissedemedim. Doktora gidip soyledim ne yazik ki guzel melegim artik yasamiyordu. Sonrasinda suni sanci dogum sureci gecirdim. Icim cok aciyor. Psikiyatrist randevusu aldim ama sanki bana kimse yardim edemezmis gibi geliyor. Alahtan baska kimse yardim edemez. O verdi o aldi. Bu surec nasil gecicek bilemiyorum. Yasim 37, doktor surekli yasimin buyuk oldugunu riskli oldugunu soyluyordu. Bu zamana kadar okuldu isti derken anca yapabilmistik. Hersey normal baslamisti bebegim saglikliydi cok sevinmistim ama simdi o gitti. Hersey bos gibi geliyor. Allahim sabir versin :KK43:
[/QUOTE]
Canim hic uzulme yaa 45 yasında doguranlar var.umutlu ol eminim ki guzel şeyler olcak
 
Bende bebeğimi kaybettim. Daha bir hafta oldu. Acısı dinmiyor. Kalbim ağrıyor. Her sabah yalnızlıkla uyanıyorum. Nasıl geçicek bilmiyorum. Allah hepimizin yardımcısı olsun.
 
Bende 18 kasımda oğluşumu kaybettim.. Acısı büyük çok zormuş Rabbim sabrımızı artırsın.. 3.adetim bitti denemelere başlıcaktik ama. Doktora gidince yara olduğunu ve iltihap olduğunu söyledi ilaç ve fitil verdi. Haliyle ilişki de yasak. :KK43: ve tam yumurtlama dönemine denk geldi :KK43: herşeyde bi hayır var diyip beklemekten başka çaremiz yok...
 
Bende bebeğimi hidronfroz nedeni ile kaybettim idrar yapamadığı için böbrekleri çok büyümüş bilmiyorum iyi mi yaptım kötü mu gebelg snnlandırmak zorunda kaldik
 
Merhaba bende bir melek annesiyim benim gibi sıkıntı yaşayıp daha sonra sağlıklı bebeği olan anneleri arıyorum. Benim ilk gebeliğimdi herşey normal gidiyordu 16.haftaya kadar.cinsiyetini öğrendiğim gün bebeğimin böbrek hastası olduğunu öğrendim.Medical park dr merve biçer önceleri böbreklerinde büyüme var dedi ve amniyon sıvısı azaldığını bi prof dr görünmemizi söyledi. tabi insan bebeğine yakıştıramıyor hastalığı yok olamaz dedik büssürü doktora gittik. girdiğim detaylı ultrosyonların hepsinde aynı tanı konuldu. amniyo sentez yapılması önerildi. fakat uygun koşullarda saklanamadığı için sonuç başarısızdı. 3hafta çektiğim sitres boşuna oldu. 21. haftada tekrardan doktora gittiğimizde bebeğin böbreklerinde kist olduğunu hiç çalışmadığını mesaneside bu yüzden oluşamamış. haliylede sıvısı bitmiş. o gün dünyam başıma yıkıldı ne yapacağımı bilemedim.ege doğum evinde heyete çıkmam söylendi heyet sonlandırılma kararı aldı. bebeğime kıyamadım inanmak istemiyordum söylenenlere. ordan çıkıp prof dr fuat akercana gittik oda drek multikistik displastik böbrek tanısı koydu haliyle sıvısı bittiği için gelişimide durmuş. bu bebek anne karnında 7.aydan sonra ölür dedi. daha fazla kendinizi üzmeyip aldırın dendi. genetik bi problem olup olmadığını araştırmak içinde kordonsentez yapıldı. Sonuçlarım temiz çıktı kromozonların hepsi sağlamdı. tesadüf eseri bebekte böbrekler oluşma esnasında oluşmamış dendi. kasımın 8inde ege üniversitesinde heyet sonucunda bebeğin sonlandırılma kararını verip hastaneye yattım. o günlerimi çektiğim acıları hiç unutmuyorum. hap verildi sunu sancı ile normal doğum yaptım. kızım o an ellerini hissettim halen unutamıyorum tutanmak istiyordu. doğum esnasında ağlamaktan üzüntümden çektiğim sancılar umrumda bile değildi. görmedim bebeğimi görsem dayanamazdım. Rabbim kimseyi evladınla sınamasın.yapılan patoloji sonucundada sadece multi kistik displastik böbrek yazıordu. şuan genetik değil kendinden oluşan bir problen dediler. hamılelığımın ilk 1 ve 3hafta arasında bilmeden hap kullanmıştım c grubu ondan da olabilir diyorlar. aklımızda yüzde birlik bile soru işareti kalmaması için elimizden geleni yapıyoruz. halen unutamıyorum. inş sağlıklı sıhatli bi evladım olur. doktorum altı ay sonra hamile kalabilirsin dedi. benim gibi bebişini kaybedip tekrardan bebeği olan anneler lütfen yazsın.
aynı sebebe den bende bebeğimi kaybettim cook zor
 
3,5 yıl tüm zorluklarla mücadelelerle tüp benek deneme safhasına henüz gelmeden hamile kaldım. Dünyalar benimdi... Herşey normal giderken bir anda 22. Haftada doğumum başladı. Erken doğum plesanta ayrılmış ve Bebek kanala girmişti. Doğdu meleğim ama yaşamadı göstermediler bile onu bana. Ardından kucağı boş lohusa bir anne ...
Lohusalığım 3-4 hafta kadar sürdü sonra durdu kanamam ve 45. Günümde regl oldum. Şu anda da sonlandı yani 6. Günü bitiyor artık. Bu ay ovulasyon takip edicem hamile kalmak istiyorum 6 eylülde doğum yaptım henüz 1 ay oldu çok mu erken hamile kalabilir miyim şansım var mı acaba? Çok korkuyorum aynı şeyleri yaşamaktan.
 
Bence başla ben öyle yapcam çünkü bizim ki olmuyor olmadığına için beklememm bir anlamı yok en azından altı ay zaman kaybetmem
 
son mesaj atılalı 2 yıldan fazla olmuş ama yeni başlık açmak istemedim..belki görüp duyan olur..
19 Aralık 2017 de 21 haftalık kızımı kaybettim..18. haftaya kadar herşey normaldi.2 li taramamızda fetal dna yaptırdık..benden kan alındı ve amerikada kromozom tahliline tabi tutuldu..sonuç normaldi yani genetik,kromozom bozukluk yoktu..Ayrıca gebeliğim planlı olduğu için 3 aylık folik asit alımım vardı ve tüm kan değerlerim normaldi..18. haftada doktorum bebeğin başında su toplaması gördü ayrıca 4 lü taramaya istinaden afp denilen bir kan değerine baktı..2,54 geldi..sınır 2,50 imiş..Bizi 20. haftada perinatoloğa yönlendirdi..20. haftada gittiğimizde bebeğimde nöral tüp defekti (spina bfida yani omurilik açıklığı) buldu.Tam kuyruk sokumunda..başındaki su toplaması (hidrosefal) ciddi durumdaydı..bu defektin 4 aşaması varmış ve bizimki en ağırı olan meningomyelosel yani tüm sinir dokusu omurilik sıvısı ile cilt dokusunun altındaydı..beyin defekti de mevcuttu..bu yüzden teşhisten 4 gün sonra normal doğum yolu ile bebeğimden ayrıldım..
Bugün 32 gün oldu...hala acı içindeyim..işimi bıraktım çünkü zaten stresli ve yorucuydu bu moral ile devam edemezdim..en yakınım dediğim,tüm zor günlerinde,hastalıklarında yanında olduğum insanlar durumu bildiği halde ne aradı ne sordu ne de geldiler..Eşim çok destek oldu hala oluyor ama onun hayatı devam ediyor..ben geceleri uyuyamıyorum her gece ağlıyorum saat 3-4 oluyor..ama o horlayarak uyuyabiliyor..anlayamıyorum bir türlü..hayatıma devam edemiyorum..anne olmaya o kadar adapte olmuşum ki şu an oda gitti elimden ve kocaman bir boşluktayım..hiçbirr amacım yok..hayatıma dair hiçbir fikrim yok..psikiyatriye gittim tabi ama ilaç vermedi..bu yas sürecini yaşamalısın dedi..şu an hayatımda karar alma döneminde olmadığımı,hobi edinmemi kafamı dağıtıp hayatın tadını çıkarmamı söyledi.. peki nasıl?? dışarı çıkıyorum elinde bebeği ya da hamile olan insanlar görüyorum..içime daha büyük bir acı saplanıyor..niye diyorum niye benim bebeğime bu oldu..herşeyi yaptım o sağlıklı olsun diye..diyetisyene de gidiyordum ama olmadı olmadı..
ben sadece bunları yazmak istedim..belki benden başka birileri ile,bu acıyı yaşamış beni anlayan birileri ile konuşursam iyi hissederim..çünkü artık ne yapacağımı bilmiyorum...
 
Heart Kreuz Heart Kreuz inan içim acıdi yazdıklarını okuyunca kendi yaşadıklarım aklıma geldi bende aynı şeyleri yaşadım seninle suan 4 ay oldu bebeğim den ayrılalı hala kendimi sorgulayip duruyorum neden ben neden benim bebeğim diye ama fayda etmiyor. Esin erkek olduğu için biraz daha duygusuz sen yaşı ni dibine kadar yasa inşallah sağlıklı bebeklerin olur
 
son mesaj atılalı 2 yıldan fazla olmuş ama yeni başlık açmak istemedim..belki görüp duyan olur..
19 Aralık 2017 de 21 haftalık kızımı kaybettim..18. haftaya kadar herşey normaldi.2 li taramamızda fetal dna yaptırdık..benden kan alındı ve amerikada kromozom tahliline tabi tutuldu..sonuç normaldi yani genetik,kromozom bozukluk yoktu..Ayrıca gebeliğim planlı olduğu için 3 aylık folik asit alımım vardı ve tüm kan değerlerim normaldi..18. haftada doktorum bebeğin başında su toplaması gördü ayrıca 4 lü taramaya istinaden afp denilen bir kan değerine baktı..2,54 geldi..sınır 2,50 imiş..Bizi 20. haftada perinatoloğa yönlendirdi..20. haftada gittiğimizde bebeğimde nöral tüp defekti (spina bfida yani omurilik açıklığı) buldu.Tam kuyruk sokumunda..başındaki su toplaması (hidrosefal) ciddi durumdaydı..bu defektin 4 aşaması varmış ve bizimki en ağırı olan meningomyelosel yani tüm sinir dokusu omurilik sıvısı ile cilt dokusunun altındaydı..beyin defekti de mevcuttu..bu yüzden teşhisten 4 gün sonra normal doğum yolu ile bebeğimden ayrıldım..
Bugün 32 gün oldu...hala acı içindeyim..işimi bıraktım çünkü zaten stresli ve yorucuydu bu moral ile devam edemezdim..en yakınım dediğim,tüm zor günlerinde,hastalıklarında yanında olduğum insanlar durumu bildiği halde ne aradı ne sordu ne de geldiler..Eşim çok destek oldu hala oluyor ama onun hayatı devam ediyor..ben geceleri uyuyamıyorum her gece ağlıyorum saat 3-4 oluyor..ama o horlayarak uyuyabiliyor..anlayamıyorum bir türlü..hayatıma devam edemiyorum..anne olmaya o kadar adapte olmuşum ki şu an oda gitti elimden ve kocaman bir boşluktayım..hiçbirr amacım yok..hayatıma dair hiçbir fikrim yok..psikiyatriye gittim tabi ama ilaç vermedi..bu yas sürecini yaşamalısın dedi..şu an hayatımda karar alma döneminde olmadığımı,hobi edinmemi kafamı dağıtıp hayatın tadını çıkarmamı söyledi.. peki nasıl?? dışarı çıkıyorum elinde bebeği ya da hamile olan insanlar görüyorum..içime daha büyük bir acı saplanıyor..niye diyorum niye benim bebeğime bu oldu..herşeyi yaptım o sağlıklı olsun diye..diyetisyene de gidiyordum ama olmadı olmadı..
ben sadece bunları yazmak istedim..belki benden başka birileri ile,bu acıyı yaşamış beni anlayan birileri ile konuşursam iyi hissederim..çünkü artık ne yapacağımı bilmiyorum...
CANım bende Eylül 13ünde 27 haftalık bebeğimi kaybettim ..yazdıklarını okuyunca herkes aynı şeyleri yaşıyor diyorum . Seni çok iyi anlıyorum bu da bizim imtihanımız sakın isyan etme. İnsan zamanla alışıyor kendini toparla rabbimin bir bildiği vardır dE ve çok düşünme . Ne zaman okursa yazabilirsin
 
X