Canım çok geçmiş olsun sana da Allah sana da sabırlar versin acını çok iyi anlıyorum malesef benim 37 gün oldu daha çok yeni hala şoktayım ama yeni yada eski acı unutulmuyor insan inanamıyor yaşadıklarına,bebeğini gördün mü doğduğunda ?gerçekten öylemiy di ,ben de doğum yaptıktan sonra eve gelince araştırdım çok bazen yanılabiliyor muş doktorlar kafam çok karıştı oğlum diyorum gerçekten öylemiydi deyip duruyorum ben bakamamıştım zaten de aileden de kimse görmedi(kistlerin de düzelir inş.Allah yardımcımız olsun
Yazılarınızı nedense okumak istedim aynı acıyı paylaşan anne olduğum için... Melegimi kaybedisim haykirislarim yalvarislarim geldi gözümün önüne.. Acinizdakendi acimi buldum kabuk baglamayan yaram kanadı... Bende sizler gibi kizimi küçük melegimi kaybettim... 22 haftalikti suyum bitmis kese yirtilmisti... Acımasızca söylendi karnimda kıpır kıpır oynayan bebegimi kaybedecektim yalvardim birşeyler yapin mesleğim ölüme göndermeyin bu acıyı yasatmayin desemde olmadı...hastane odasında bebegimin olumunu bekledim.. Siz hiç bebeginiz olsun diye dua ettinizmi ben ettim her kipirdadiginda bu acıyı yaşatma ayrılığı zorlastirma diye yalvardim bebeğine... Hiç umut yoktu normal doğum sancisini beklemem gerekiyordu hergeçen gün herdogan güneşle ben kahroluyordum... 1 haftanın sonunda sabaha karşı aniden sancilandim dr geldi muayene etti doğum başlıyor eşini ara dediler... Nasıl arayabilirdimki evladının olumunu gor nasıl diyebilirdimki sadece mesaj attım dogumhanedeyim diye o an msj görmüş koşa koşa geldi... Eşimin o gözlerine baktıkça dahada kahroluyordum 7 saat doğum sancısı etki etmeyen epidural doğumda bayilmalarim bebegimin gelisini anlayınca eşime dogumhaneden cik bu acıyı görme dedim...yüzümü çarşafla kapattım görmeye dayanamazdim... Eşim kapıda kutunun içinde gotururlerken görmüş... Kızim olacağını orda duydum... Akşama doğru hastaneningirisinde oturdum bir kadın doğum etmiş bebeğini götürüyordu o ani görünce hickiriklara boguldum boylemi olacaktı epiduralin etkisiyle sol bacagim tutmuyordu yuruyemiyordum bile...etraftaki acimali bakışlar yardım etmek istemeler... Ben dogumumu beklerken eşim cenaze işlemleri mezar arayisindaydi daha dogupta ölmeyen bebeğe mezar araştırmak eşime bunu yasattigim için dahada kahroluyordum... Doğumdan sonra melegimin fotolarini çekmiş drlar sonra gelip bana verdiler melekler gibi yüzü vardı... Melegim 1 hafta hastanede kaldı yıl başı tatilinden dolayı... Mezar yeri kapalıydı... Annem hastaneye yıkamaya gitti çok istediğim halde cesaret edip görmeye gidemedim... Kefenini sorununu kendi ellerimle hazırladım... Gömüldüğü gün eşim gelmemi istemedi... Cenaze arabası almaya gitti onlar ilgilendi esimde boynu bükük yanında son vazifesini yaptı kizimin... 2. Günü gittiğimde kizimin mezar taşında ismini görünce neler yaşadım karnında olman gerekirken karların altindaydi... Abisiyle tanistirdim ben tam 30 aralık 2009 da kizimi kaybettim... Sonra bir oğlum oldu oğlumla ilk göz göze geldiğimde kaybettiğim kizima okadar çok benziyorduki o karşımda gibiydi allah bir evladini aldı yerine ona benzeyen kardesini gönderdi... Ne olursa olsun acisi bitmiyor hep bir yanin eksik kalıyor... Banada dediler gecisin yine olur kimisi bebeğini neden turkiyede gommedin yada o bebeğin gunahi yoktu hastaneye teslim edebilirdin ... Kimseyi duymadım isitmedim iyikide turkiyede gommedim melegimi ozledikce yanına koşuyorum kardeşlerini gösteriyorum... Kucağıma almasamda. Her fırsatta ona koşuyorum onunla konuşuyorum yanındakiler müslüman çocukları orda her bebek mezari çoğaldıkça içim kan ağlıyor.... Allah kimseye bu acıyı yasatmasin... Diğer çocuklarımız için gelecekteki çocuklarımız içinde olsa mutlu olmalıyız....
Merhaba kızlar yazdıklarınızı okuyunca gözyaşlarıma hakim olamadım.Bende 1,5 yıllık bir bekleyişten sonra hamile kaldım ama bebeğime kavuşamadım.24.haftada bir anda amniyon sıvısı fazlalaşmaya başladı.Ayrıntılı ultrosonda oğlumun kalbinin sağ tarafının hiç gelişmediğini ve yemek borusunun olmadığını öğrendik.İnanamadık Ankaraya gittik ordaki doktorlardanda aynı cevapları aldık.Yaşama şansı hiç yoktu doğarken ölür dediler.Üstelik benim sağlığım içinde zararlı olduğunu öğrendik.Amniyon sıvısının fazlalığı yüksek tansiyon yaparmış erken doğum olur suyun bi anda patlar dediler.gebeliğim sonlandırıldı normal doğum yaptım.4,5 ay oldu ama acım hiç azalmadı.Sanırım bebeğim olmadanda düzelmiycek diye düşündük.Hamileliğimde kist olduğunu öğrenmiştik.Doktora gittik ve kontrolde 2 tane çikolata kistim olduğunu öğrendim.Bir kere daha yıkıldık.Doktor tüp bebek dedi.Bundada vardır bir hayır dedik.Bu adetimle tedaviye başlıycaktık.Bu seferde bir tanede basit kistim olduğunu öğrendik.Doktor basit kist gitmeden tedaviye başlayamayız dedi.Şimdi bi dahaki ayı bekliycez umarım geçer.Gücümün tükendiğini hissediyorum
hiç bişey acılarımız geçirmiycek biliyorum ama zaman biraz daha hafifletiyor meleklerimiz cennette bizi bekliyor olucak . doğru zamanda kardeşlerini gönderecekler bize ordan . ben eltimle birlikte hamile kalmıştım onun bebeği şimdi 1 yaşına giriyor ben onu her kucağıma aldıkça canım acıyor . ne olursa olsun acım bitmiyor tam unuttum derken eşimle dışarıda dolaşırken bebek görüyorum suratım düşüyor. ben o insanları kıskanıyorum diyorum içimden . Allahım sen büyüksün yarabbim kimseye yaşatma bu acıyı en kısa zamanda isteyen herkese yaşat annelik duygusunu .
2. bebeğimide kaybedince iyice değiştim kendimce . içimde fırtınalar kopuyo sanki ama kimseye belli etmiyorum en ufak şeye gözlerim doluyo ağlıyorum . doktorum banada 2 ay sonra tekrar başlayabilirsin dedi arayı açmayalım dedi folik asit içiceğim şimdiden . allahım inşallah hayırlısını sağlıklısını nasip eder bizede... başkaları hiç anlamıyor bizi ne desek boş. bizi bizden iyi kimse anlamıyor . bu acıyları biz yaşıyoruz.
canım sende bende eylül annelerindeydik hatırlarsan, sende bebeğini kaybetmişsin bugün yazdıklarında gördüm bunu, çok çok geçmiş olsun belki seni anlayamam ama anlamaya çalışırım en azından, üzülme diyemem üzülüyorsun tabiki desemde bir faydası yok zaten faka şunu unutma ki her şerin altında bir hayır vardır aslında zor biliyorum şerden hayır çıkarmakta çok zor yada böyle olduğunu düşünmek fakat işte ancak böyle düşünerek bunları atlatabiliriz
doktorun sana ne kadar zaman verdi canım kürtajdan sonra ?
BUGUN ÇOK KÖTÜYÜM. kimseyle konuşmak istemiyorum. arkadaşım doğum yaptı kızımızla arasında 2gün vardı. içim yanıyor. rabbım sabırların en büyüğünü versin melek annelerine. uyuyamıyorm. yüzüm yanma ve kızarma var çk kötü oldu sıkıntıdan dvamlı yediğimi çıkartıyorum. ne zaman bitecek bu acı. ne zormuş evlat acısı.
bana bir ay verdi ilk adetimi bekliyorum ben şuan haftaya olmam lazım geçen haftada iştemeden korunamadık umarım bir şey yoktur diyorum şimdi, beni, boşverde sen test tahlil falan yaptırdınmı nedenleri belli oldumu kayıplarının
patolojiden bişey çıkmadı. doktor bazı testler verdi onları yaptır dedi. bi gidip yaptırıcağım işte. doktora göre çok normal tamamen tesadüf üstüne ikisi oldu dedi . o umutlu hayırlısıyla olucak bebeiş diyo :)
Canım seninde başın sağolsun Allah sabırlar versin hepimizeyazdıklarını okurken Türkiye de olmadığını anladım ben bir odaya atıldım bağırıp durdum doğum olunca bir zahmet gelip baktı dr. benim bebeğim ağladı 3 kez bakamadım cesaret edemedim şimdide çok merak ediyorum oğlumu (
Merhaba arkadaslar,
Benim bugun basima cok kotu bisey geldi. Manzara, goruntu, yasadiklarim hicbirseyi unutamiyorum. Bu yukun agirligi altinda eziliyorum. Sanki hayatim artik eskisi gibi olmayacak gibi hissediyorum.
Arkadasim 5 aylik hamileydi. Bebeginin kirli ve temiz kan pompalayan damarlari tersmis. Bebegin alinmasina karar verilmis, cunku dogarsa bile uzun sure yasamaz emis doktorlar, surekli bakim altinda ve 4 tane ayri kalp ameliyati gecirmeli demisler. Kucuk bunyesi bunlari kaldirmaz dediler. Sonuc olarak bebegin alinmasina karar verildi. 22 haftalikdi. Iki gundur hastanedeydik. Balon gibi bisey ve hap koydular vaginaya, tam 2 gun surdu. Bu sabah, sancilar basladi. Ve bebek dogdu. Canli dogdu, iki dakika sonra kalbi durdu ve oldu. Bebek plesantayla beraber geldi. Ben baktim. Plesantanin icinde yan yatiyordu, dizleri gobegindeydi. Cok kotu oldum. Sonra hemsireleri izledim. Gormek istiyordum. Annesi ve babasi kesinlikle gormek istemediler. Ben ona bunu haksizlik olarak dusundum. Kimsesiz gitmemeliydi. Hemsireler plesantadan cikarip temizlemisler sonra beni odaya aldilar. boyle bebekler icin herseyleri vardi. Hic korkmadim, cok korkarim sandim ama uyuyan bi bebek gibiydi. Boyu uzundu. O kadar kucuk degildi. Herseyi harikaydi. Cok muhtesem gorunuyordu. Tirnaklari, tuyleri, gozu, kirpigi kasi, saci, kaslari, dizi, gogus uclari, pipisi, herseyi muhtesemdi.... Hayranlikla baktim. Once dokunmaya korktum. Sonra dokundum, yapiskandi teni. Sonra cok guzel bi bez bagladik. Ozeline saygiymis. Sonra beyaz bi kumasdan kese kagdina benzer sapkali bi seyin icine koyduk, sonra kundak yaptik. Cok cok guzeldi... Sonrakucagima aldim... Ailesiyle yakindan uzaktan ilgisi olmayan biriydim sadece arkadas. Kucagima aldim, sanki bebek uyutur gibi. Salladim... Masal bile anlattim. Melek olan bebegin masalini anlattim. SOnra bi sepet getirdiler, ici cok yumusakti. Onun icine koydum uzerini beyaz bi bezle orttum, ve cenazeye goturduler...
Anne ve baba kesinlikle bana hicbisey sormadilar. Ben de anlatmadim.
Ama ben cok agliyorum. Isyan bile ettim kac defa.
Cok uzucu...
Cok guzeldi...
Allahim kimsenin basina bunu vermesin. Bu tasimasi cok zor bisey.
Ayrica oluye bu kadar deger veren bir ulkede yasadigim icin tekrardan hayranlik duydum bu ulkeye.