Bebeğimi 17 Haziranda benden aldılar.
20 Şubatta sadece bir kez denemiştik spontan olarak ve hiç ihtimal vermiyordum hamile olduğuma. Birliktelikten 15 gün sonra çok hasta oldum aile hekimine gittim, zatürre başlangıcı dedi Avelox 400mg antibiyotik verdi, kan tahlillerini de yapalım dedi, kolesterolüm yüksek çıkıyordu önceki tahlillerde onu da kontrol etmek istedi, ben de hiç ihtimal vermesem de, adetime 2-3 gün falan vardı, gebelik de bakabilir miyiz dedim. Cuma günüydü ben ilaçları aldım ve pazartesi de dahil kullandım, pzrts doktorla görüştük ve bHcg 56 falan çıkmıştı, hem çok mutlu oldum hem de şaşırdım. Hemen antibiyotiği kestim, aile hekimimiz çok hastasın antibiyotik de içtin inş bebeğe etki etmemiştir dedi. 2 gün sonra bir daha kan tahlili yapıldı bHcg düzenli artmıştı, rubellalara falan da baktı o arada. Koronanın yeni patladığı günlerdi. Jinekoloğum yeni doğum yapmış, bir de onun süreci girdi araya. 5 haftalıkkken gittim asistanı kontrol etti vajinal ultrasonla kalbi atıyordu, çok mutlu oldum. 2 hafta sonra yine gittim haftasına göre 5 gün geriydi. 12. Haftada gittim hem de 2’li taraması yapılacaktı. Bu sefer geriliği 8 güne çıkmıştı. Ben de bi işkillendim, doktora sordum endişeleneceğim bir durum var mı diye, riskin devam ediyor, şuan gördüğümüz birşey yok ama kötü birşeye işaret olabilir de olmayabilir de , Ben de haftama göre geri bir bebekmişim 2200 gr doğmuşum dedi doktorum. Oradan çıktık, herkes benim rahatlatmaya çalışıyor, benim de gebeliğimde hafta geriliği vardı korkacak bişi yok, sağlıkla doğacak diye rahatlattılar beni. Ben başka bir doktora gitmeye karar verdim. 14 haftalıkken 2’li tarama test sonucum da çıkmıştı düşük risk olarak, onunla beraber gittim ve yeni doktor bana kötü hiçbir şey demedi, 8 gün geriliği sıkıntı olur mu dedim, 15 güne kadar artı eksi olması normal ama seni yakın takip edelim dedi. Ben gönül rahatlığıyla çıktım. Ara ara kasık ağrılarım ve vajinal kasılmalarım oluyordu. 11 Haziran sabahı şiddetli bir kasık ağrısıyla uyandım. Zor yürüyordum. İşe gittim ama ağrım geçmedi, doktorumu aradım hemen gel, basit bir enfeksiyondur muhtemelen ama birşeyi atlamayalım dedi. Gittim bebeğin suyu çok azalmış, seni prof perinatologa yönlendiricem dedi ve arayıp hemen randevu aldı, gittiğim prof uzun uzun baktı önce bir şey söylemedi sonra bebeğin beyinciğinin gelişmediğini, hidrosefalisi olduğu, kalbinde ve böbreğinde sorun olduğunu, muayeneden çıkınca da gebelik sonlandırma önerdiğini söyledi. O anki yaşadığım üzüntü ve şoku babamın 4. Derece GBM beyin kanseri olduğunu öğrendiğimde yaşamıştım 4 yıl önce... Babamı da 2 ay önce kaybettim bu arada... Allah babamı aldı onun yerine bana bir oğul veriyor diye düşünüp Allah’ın zamanlaması ve mucizelerini düşünüyordum. Babamın acısı henüz çok tazeyken oğlumu da kaybettim.
Profla görüştükten sonra yine kendi doktoruma gittik eşimle, doğum yaptırcaz dedi ama hiç canlı bir bebek için devlet hastanesinden konsey kararı almamız gerektiğini söylemedi bize. Biz düşünmek istiyoruz diyerek çıktık. O akşam tirtir titredim sabaha kadar. MHRS’ye girip Katip Çelebi Eğitim Araştırma Hastanesinin Perinatoloji bölümüne randevu aldım. Şans eseri randevu denk geldi o sabah için. Oradaki Perinatolog Salı günü konseye girmemiz getektiğini ve bebeğe amniyosentez yapılmasını önerdi gebelik sonlandırmadan önce. Oradan çıktım Medikalparka gittim. Devlette işlemi yaptırmazsam orada bir doktorla daha görüşmek için, o da benzer şeyler söyledi.
Salı günü gittik bebeğin kalbi de durmuştu artık, ben 2 gün önce Pazar günü annemle otururken mideme taş gibi bir şey oturdu nefes alamadım bir süre ve afedersiniz ishal oldum bi anda su gibi, sanırım o anda bebeğim ölmüştü, sonra ultrasonda da bu şekilde gördük, doktor bile çok üzüldü halime. Senin sonraki hamileliğini ben takip edicem söz dedi. Avuttu beni sağolsun, bu acılı anımda en azından empati kurabilen insanlarla bir arada olmak bir parça olsun iyi hissettirdi kendimi. Katip Çelebide refakatçiye izin vermedikleri için Medikalparka gidip yatış yaptık.Sancı verdiler birkaç kez, gece adet sancısı gibi sancılar olmaya başladı, kanama oldu ayağa kalkıp WC’ye gideyim derken bacağımın arasında birşey hissettim, bebek geliyordu, hemşireyi çağırdım, doğumhaneye götürdüler beni, oturmamla bebeğin gelmesi bir oldu, şanslı olduğumu tek parça halinde geldiğini söylediler. Anestezi verememişti aniden olduğu ve açlık sürem dolmadığı için doktorum içimi hafiften temizlemeye çalıştı ama canım çok yandı. Ertesi günü kanamam çok devam etti bu sefer anestezi vererek yine kürtaj yaptı kan pıhtısı kalmasın sonrasında sana sıkıntı yapabilir dedi. O akşam yine orada kaldım. 2 gece kaldıktan sonra taburcu oldum. Eve geldiğim gün ağlamaktan içim dışıma çıktı. Sanki tüm hayatım hayallerim mutluluğum elimden alınmıştı.. Tesadüfen hamile kalmıştım, uzunca bir süre hamile gibi hissetmemiştim, son ay artık hamile moduna girmeye ve heveslenmeye başlamışken bebeğim elimden alınmıştı. Bugün 4 gün oldu ve ben aynı duygusallıktayım. Genetik test için bebeğin elini tüpe koymuş doktorum onu Katip Çelebiye götürdüm. Onu tüpte görünce kahroldum, gözümün önünden gitmiyor Allah’ım sen güç ver bunları atlatmam için bana.. Babacığım, minik oğlum... 3 yıl önce bu zamanlar 8 haftalıkken düşük yapmıştım ve o süreçte hiç denemedik, 3 yılın sonunda sürprizle hayatımıza giren ama erkenden bizden ayrılmak zorunda kalan oğlumu çok özlüyorum, özlemeye devam edicem...