canim benim basin sagolsun gözüm doldu inanki...insan karninda daha bebegin ilk kipirtisini hissettiginde annelik duygusunu yasiyo bebegi sahipleniyo...
böyle bir durum cok zor allahim sabir versin..benim öyle bir durumum olmadi sana destek olmak icin yazdim...her hamilelikte ayni sorunlar yasanacak degil...ins 2. de
hic bir sorun yasamazsin...
merhabalar öncelikle çok geçmiş olsun diyorum ve seni çok iyi anladığımı belirtmek istiyorum çünkü benimde başıma buna benzer birşey geldi internette araştırırken yazınızı gördüm.bende buraya üye olup başıma gelenleri anlatmak istedim çünkü etrafımdakileri üzmemek adına kimseye birşey belli etmek istemiyorum.çünkü ben üzüldükçe eşim ve ailelerimiz de çok üzlüyor.
bizim sorunumuz 2 li ve 4 lü testlerle başladı aslında 2 testim de riskli çıktı ve amniyosentez yaptırdık kendi doktorumuza fakat bebek hareket etti diye sıvı alamadı.1 2 damla aldım dedi ve bizi 10 gün oyaladı.sonra hiçbişey olmamışcasına alamamışız yarın gel yine yapalım dedi.o an yaşadığım moral bozukluğunu anlatamam. sonra biz cerrahpaşa'ya gittik rıza madazlı'ya amniyosentez yaptırmaya 2 dakikada sorunsuz şekilde halletti ve bekleme süresi başladı. Bu arada doktorumuzu değiştridik ve gittiğimiz doktor siz 2. düzey ultrason yaptırmadınız mı dedi . biz de daha önceki doktorumuz uyarmadığı için yaptırmamıştık. 23. haftamda 2. düzey ultrason yaptırdık aynı günde amniyosentez sonucu aldık. amniyosentezde down ile alakalı bişey çıkmadı diye tam rahatlamıştık ki semiha şakirde yaptırdığımız 2. düzey ultrasonda bebeğimizin beyinciğinin haftasına göre küçük olduğunu öğrendik aynı gün hemen rıza hocaya gidip durumu anlattık asistanı aytaç bey ultrasonla bakarken aynı durumu farkettiğini fakat daha önemli bişey gördüğünü söyledi . onlar bunları söyledikçe içim parçalanıyordu. beyninde bir karartı olduğunu ve önemli sonuçlar doğurabildiğini anlattılar.hemen mr çekelim bebeğin beynine dediler ve ben o gece mr girdim ve bebeğimizin beyin mrı çekildi. 2 gün sonra mr sonucunda herşey kesin şekilde belli olduki bebeğimizin hem beyinciği gelişmemişti hemde beyninde gittikte büyüyen bir karartı ya da kistik bişey vardı. rıza hoca hemen gebeliği sonlandırmalıyız dedi ve ben istemediğimi söyledim ama haftamın geçtiğini cumaya kadar karar vermem gerektiğini söyledi . biz salıdan cumaya kadar 3 tane profösörün muayenehanelerine gittik ve hepsi aynı şeyi söyledi. en son Atıl yüksel Bey e gittik oda ben raporları görmek istemiyorum kendim değerlendiricem dedi ve 45 dakika bebeğimizi inceledi.en son oda aynı şeyleri anlattı ve fiziksel zihinsel bir sürü sorunu olacağını ksitin bebek büyüdükçe büyüdüğünü ve hiç bir şekilde müdahele edilemeyeceğini söyledi ve biz o gün bebeğimizi aldırma kararı aldık. döktüğüm göz yaşlarının haddi hesabı yoktur. içimde kıpırdayan bizim umudumuz olan bebeğimizi kaybedecektik. artık içimde onu hissedemeyecektim.18 ocak cuma günü hastaneye yattım ve ctesi sabaha karşı suni sancı verilerek normal doğumla bebeğimi ölü şekilde dünyaya getirdim ve ben maalesef o küçüçük bedeni görmek zorunda kaldım.patolojiye gitti bebeğimiz ve dünde bize teslim ettiler minnacık bedenini toprağın altına gömdükşuan bize sadece patoloji sonucunu beklemek kaldı. ama içimdeki acıyı kimseye anlatamıyorum herkes teselli etmeye çalışıyor ama onu unutamıyorum.hastaneden herkes bebeğiyle çıkarken ben tek başıma çıktım okadar acı bişeydiki orda ağlayan bebeklerin sesini duydukça neden bizim böyle oldu diye düşünmekten kendimi alamadım. Allah düşmanıma bile böyle bir acı yaşatmasın. umarım patoloji sonuçlarında bizimle alakalı bişey çıkmaz ve en kısa zamanda yeniden bir bebek sahibi oluruz sağlıklı ve sıhattli.
kızımı okadar çok özlüyorumki karnımda kıpırdamasını içimde o minnacık vucudunu hissetmek çok guzeldi. bebeğim seni sadece 5,5 ay taşıyabildim. annem senden ayrılmak o kadar zorduki. direndim seni almasınlar diye kıyamadım annem çok guzeldin meleğim. bitanem şimdi doğumumuz yaklaşcaktı. meleğim her gece seni rüyamda göreyim diye dua ediyorum. adını ela koyacaktık babanın gözleri elaydı çünkü onun meyveseydin annem baba gibi gzl bi meleğim olmasını çok istemiştim. şimdi yoksun. siyah beyaz belli belirsiz fotograflarınla ovunuyorum. bebeğim küçücüğüm diye severdim hep seni meleğim derdim. gerçektende bi melek olarak verdi rabbim seni melek olarakta geri aldı.annecim daha guvenilir yerdesin . ama kokunu duymak öpüp koklamak seni büyütmek çok isterdim. acıya dayanamıyorum annem. derdimi paylaşacak kimse bulamıyorum. annanen felçli o hastalanmasın ona hiç birşey olmasın diye anlatamıyorum. herşeyi içime atıyorum. ne zormuş evlat acısı. Rabbıme karşı gelmiyorum bitanem rabbım böyle uygun gördü vardır bir hayrı. doğum esnasında ellerini hissettim.o kadar mınnacıktın ki bırakmak istemiyordun anneni. 6günde anca geldin. kızım yavrum rabbım annene sabır versin inşallah kardelerin olur annen öyle avunur. seni unutamam asla . sen hep küçüçüğüm olarak kalacaksın benımle fotograflarını hiç atmayacağım. lütfem annem rüyamda göreyim diye o melek yüzünü çok merak ediyorum bitanem.
canım geçmiş olsun okurken çok üzüldüm rabbım kimseye yaşatmasın . benım 2,5 ay oldu halen unutamıyorum allahtan sonuçlarımız temiz çıktı inş senınde sonucun temiz çıkar. her gece sessiz sessiz ağlıyorum eşim duymasın diye. her gece bebeğim rüyama gelsin diye dua ediorum rabbıme. ben bebeğimi hiç görmedim. meleğim kim bilir ne kadar güzeldir.sadece hastaneye yamadan bi hafta önce rüyamda görmüştüm. pespembe bi yüzü vardı bana gülüyordu emmek için çabalıyordu o rüyam hiç aklımdan çıkmıyor. kızımı emziremedim. görüp koklayamadım. inş birdaha bebeğimiz olur bu sıkıntılı günlerimiz birazda olsa unuturuz. bundada vardır bi hayır .
kızımı okadar çok özlüyorumki karnımda kıpırdamasını içimde o minnacık vucudunu hissetmek çok guzeldi. bebeğim seni sadece 5,5 ay taşıyabildim. annem senden ayrılmak o kadar zorduki. direndim seni almasınlar diye kıyamadım annem çok guzeldin meleğim. bitanem şimdi doğumumuz yaklaşcaktı. meleğim her gece seni rüyamda göreyim diye dua ediyorum. adını ela koyacaktık babanın gözleri elaydı çünkü onun meyveseydin annem baba gibi gzl bi meleğim olmasını çok istemiştim. şimdi yoksun. siyah beyaz belli belirsiz fotograflarınla ovunuyorum. bebeğim küçücüğüm diye severdim hep seni meleğim derdim. gerçektende bi melek olarak verdi rabbim seni melek olarakta geri aldı.annecim daha guvenilir yerdesin . ama kokunu duymak öpüp koklamak seni büyütmek çok isterdim. acıya dayanamıyorum annem. derdimi paylaşacak kimse bulamıyorum. annanen felçli o hastalanmasın ona hiç birşey olmasın diye anlatamıyorum. herşeyi içime atıyorum. ne zormuş evlat acısı. Rabbıme karşı gelmiyorum bitanem rabbım böyle uygun gördü vardır bir hayrı. doğum esnasında ellerini hissettim.o kadar mınnacıktın ki bırakmak istemiyordun anneni. 6günde anca geldin. kızım yavrum rabbım annene sabır versin inşallah kardelerin olur annen öyle avunur. seni unutamam asla . sen hep küçüçüğüm olarak kalacaksın benımle fotograflarını hiç atmayacağım. lütfem annem rüyamda göreyim diye o melek yüzünü çok merak ediyorum bitanem.
Benim de 22 haftalık gebeliğim sipina bifida ve hidrosefali teşhisi konuldu .Çok zor bir karar ve sonlandırmak zorunda kaldık Allah ım kimseye bunu yaşatmasın((((doktorlar hiç olumlu konuşmadılar hep bir umut bir ışık bekledik ama yok acıyla karşı karşıya gelmiştik ve hastaneye yattım suni sancı hapı ile 6.gunumde 7 den 12.30 a kadar sancı ile boğuştuktan sonra bebeğim doğdu ve ağladı hemşireye avazım çıktığı kadar bağırdım geldi bebeğim ağlıyor dedim hayır sana öyle gelmiştir dedi sonra bebeğimin göbek bağını kesip götururlerken bebeğim iki kere daha ağladı ((((((((((((nasıl alışıcam unutucam demiyorum çunku bu imkansızzzzzzz ((((oğlumu görme cesaretini gösteremedim bakamadım küveze koydular 3.dk.içinde ölmüş.kızlar vicdanım çok kötü doğurma cesaretini gösteremedim oğlumu Allah ım oğlum beni affettttttttt seni asla unutmucam o küçücük mezarına gidip seni eve getirmek istiyorum içimde bile senin rahatın için şekilden şekile girerdim o toprağın altında buz gibi bir yerde nasıl rahat ederdin oğlumm Mertim nasıl dayanıcam ben buna sütüm geldi oğlum emzirmek nasip olmadı seni kalbimin ortasında ölene dek benimlesin oğlum beni AFFET pamuk oğlum melek oldun vee bunu biz seçtikkk seçmek zorunda bırakıldıkkkk (((((((((((
Benim de 22 haftalık gebeliğim sipina bifida ve hidrosefali teşhisi konuldu .Çok zor bir karar ve sonlandırmak zorunda kaldık Allah ım kimseye bunu yaşatmasın((((doktorlar hiç olumlu konuşmadılar hep bir umut bir ışık bekledik ama yok acıyla karşı karşıya gelmiştik ve hastaneye yattım suni sancı hapı ile 6.gunumde 7 den 12.30 a kadar sancı ile boğuştuktan sonra bebeğim doğdu ve ağladı hemşireye avazım çıktığı kadar bağırdım geldi bebeğim ağlıyor dedim hayır sana öyle gelmiştir dedi sonra bebeğimin göbek bağını kesip götururlerken bebeğim iki kere daha ağladı ((((((((((((nasıl alışıcam unutucam demiyorum çunku bu imkansızzzzzzz ((((oğlumu görme cesaretini gösteremedim bakamadım küveze koydular 3.dk.içinde ölmüş.kızlar vicdanım çok kötü doğurma cesaretini gösteremedim oğlumu Allah ım oğlum beni affettttttttt seni asla unutmucam o küçücük mezarına gidip seni eve getirmek istiyorum içimde bile senin rahatın için şekilden şekile girerdim o toprağın altında buz gibi bir yerde nasıl rahat ederdin oğlumm Mertim nasıl dayanıcam ben buna sütüm geldi oğlum emzirmek nasip olmadı seni kalbimin ortasında ölene dek benimlesin oğlum beni AFFET pamuk oğlum melek oldun vee bunu biz seçtikkk seçmek zorunda bırakıldıkkkk (((((((((((
Öncelikle başınsağolsun. bende 7.5 aylıkken bebeğimi preeklemsi yüzünden kaybettim temmuz 'da .benimde bebeğime hidrosefali teşhisi konmuştubelki söyleyeceklerim can acıtıcı ama bebeğim iyi'ki melek olmuş dedim bundan 1 ay önce.neden dersen bu hidrosefali'yi araştırdım şant takılıyormuş onunla yaşayabiliyoormuş bebek ama hiçbir şekilde kafasına darbe almaması gerekiyormuş,sürekli korunması gerekiyormuş ve en kötü olanıda şant'ın tıkanma olayı varmış,tıkanınca tekrar ameliyat oluyor bebek 15 gün sonra yeniden takılıyor tekrar ameliyat.bir düşün o minicik bebeğin acı çekmesi bir sürü ameliyat geçirmesi çok zor ve acı verici.ve iyi'ki bebeğim melek olmuş dedim çünkü kuzumun acı çekmesini asla istemem o çekmiyor şu an biliyorum.razıyım onun yerine ben çekiyorum. ALLAH sabırlar versin tüm melek annelerine. kendini suçlama böyle olması gerekiyormuş hepimiz bu ve buna benzer acılar yaşıyoruz.bir tesellim acı çekmediğini biliyorum meleğimin.
canım çok geçmiş olsun. kıyamam benim bebğim ölü doğum oldu ciğerleri zaten gelişememişti. ben kızımı hiç unutamıyorum. ama şuan inan orda soğuk değil cenette anne babaların ı bekliyorlar. en güvenilir yerde meleklerimiz sen hiç üzülme . bundada vardır bi hayır inşallah kardeşlerini kucağımıza alırız.
canım çok sağol tesellin için bizede doktorlar hep olumsuz konuştular yoksa kıyarmıydım bebeğime Allah ım nasıl zor bir karar verdik hala inanamıyorum sen kendini teselli etmeyi başarmışsın ben çöktüm resmen nasıl diklenip kalkıcam bilemiyorum kabuslar görüyorum evde dolaşamıyorum hep yüzünü görmediğim bebeğimi görüyorum sanki Aallah ım bana yardım et nasıl alışıcam bilemiyorum((