Kızlar ve yeni anneler günaydınnnnn... 5 gün oldu doğum yapalı. O günden beri giremedim siteye. 40 sayfa olmuş


kimler doğurdu hiç bilmiyorum. yavrusuna kavuşanları allah analı babalı büyütsün, bekleyenlerde sağ salim kavuşur inşallah...
Anneliğin ilk günleri deneyimlerimi paylaşmak istiyorum;
öncelikle ilk gün hastanede sıkıntı çekmedim hiç. Ama öyle bir 2. Gün sendromu yaşadım ki anlatamam. Tüm gece boyunca analığın gerçek yüzünü gördüm


gazı yok, aç değil, tuvaletini yapıyor amaaaaaa neden viyak viyak ağladığını anlayamadığım bir geceydi... daha yeni yeni adapte olabildik sanırım; biz ona, o dış dünyaya.. 1 damla çiş yapsa altı pislendi diye ağlıyor üstelik altını açıp temizlemeye çalışınca dahada ağlıyor. Edepli çıktı bizim sıpa. Kimse pipisini açsın, poposunu görsün istemiyor. Alt değiştirmek kabusum oldu..
İşin açıkçası; uyurken, agu yaparken çok tatlı. Hemde öyle tatlı ki; hayatımda yaşamadığım değişik bir aşk

Ama ağlarken ve alt değiştirirken; allah affetsin bazen annemin kollarına atıyorum. Al torununa sen bak diye



anneler iyiki var. Bu süreçte birinin yanınızda olması büyük şans...
Kısacası; biz anne baba olmayı öğrenmeye çalışıyoruz.. sizlerde nasıl gidiyor? Hepinizin tecrübelerini merak ediyorum