Kızlar mesajlarınızı okudum suan aklim negatife odaklandığı için yazamamıştım. Gerçekten umut oldunuz ben de 37 yaşındayım ve çok geç kaldığımı düşünüyordum hep çok üzülüyordum ben 2 yıldır uğraşıyorum 2 kere doğal yolla gebe kaldım ilki trizomi sebebiyle 12 haftada aldırmak zorunda kaldık ikincisi 9 haftalikken kalbi durdu. 7-8 ay bekledik kendiliğinden olsun diye olmayınca tüp bebeğe başladık ilk denemede yumurta 1 tane çıktı o da yarı dolu olduğu için döllenmedi bile 2. Deneme bu denememiz yine 1 yumurta bu sefer döllenme oldu ve transfer oldu diye seviniyorduk ben tutar diye umut ediyordum ama erken gebelik testi negatif çıkınca her şey yine üstüme çöktü. Yaşımı da dert ediyordum ne zaman doğacak ne zan büyüyecek 2. Ne zaman yapacağım vs diye.
Sizinle konuşmak hakikaten umut verici, ne bileyim etrafımda hiç istemeden çocuk sahibi olan o kadar çok arkadaşım var ki Allah’a isyan asla etmek istemiyorum ama neden biz bunlarda uğraşmak zorunda kalıyoruz diyorum bazen. Keşke 28 yaşında yumurtalarımı dondursaydim diyorum keşke daha erken evlenseydim diyorum. Keşke evlendiğimde hiç beklemeseydim diyorum. Diyorum da diyorum işte. Şimdi yine her şeye sil baştan başlamak korkutuyor beni. O gücü kendimde bir şekilde bulmak zorundayım biliyorum insanlar yıllarca deniyor farkındayım. Ama o kadar guclu muyum göreceğiz. Yazmak istedim.