Bi söz var ya "mutluyken söz verme, üzgünken cevap verme, sinirliyken de karar verme" diye. Bebekli hayata alışma süreci cidden zor bi süreçmiş. Uykusuzluk yorgunluk insanı tahammülsüz yapıyor. Bu bi ayda biz de çok kavga ettik. Hele o sünnet öncesi. Ben çocuğun bu sıkıntısı var diyorum eşim bana emzirdin mi altını değiştirdin mi diyor çıldırıyordum bunları duyunca. O görmüyordu tabi bunları yaptığımı işte olduğu için. Gelince ağladığını görüyordu sadece ve soruyordu çocuğun bi ihtiyacı var mı acaba diye. Tamamen iyi niyetle soruyordu ama ben bana iyi annelik yapmıyorum diyomuş gibi anlıyodum. 10 defa kavga etmişizdir belki böyle şeylerden hâlâ da ediyoruz bazen. İki taraf da farklı duygular yaşıyor, uykusuz kalıyor gergin oluyor. Biraz alttan almak lazım. Bebeği bırak demeden ve baba evine gitmeden önce anlaşıp konuşmak lazım, durumu düzeltmeye çalışmak lazım. İnşAllah düzeltirsiniz canım aranızı