Merhaba arkadaşlar, aslında sessiz bir okuyucuyum. Ama artık ben de bir seyler yazmak istiyorum çünkü psikolojim yerle bir yaklaşık bir buçuk senedir hamile kalmaya çalışıyoruz, eşim ve bende hiç bir problem yok. 3 tane doktor değiştirdik hepsi ayni şeyi söylüyor stres yapma, kafana takma vs ama nasıl takmayım onu bende bilmiyorum. 31 yaşındayım 3 senedir evliyim, doktorum hep doğal yol ile hamile kalabileceğimi söyledi ama tık yok, hızlandırmak icin bana matofin ve inofolic combi verdi 6 ay öyle denedim yine sonuç alamadım, şubat ayında femara ve ovitrelle çatlatma iğnesi ile başladık ve iğneden sonra progestan verdi vajinal o da geçen ay adetimi bir hafta geciktirdi ben de ümitlendim ama sonuç yine hüsran. Bu ay yine femara kullandım, yumurta takibi icin ve iğne olmak icin tekrar doktora gittim fakat yumurtalarım kendiliğinden çatlamış bile. İliski önerdi ama sanki bu ay geç kalmışız gibi bir his var içimde. Bu ay da tutmazsa bir ay daha femara ve ovitrelle ile tedavi olacagim yine olmazsa, rahim ağzı filmi çekmek istiyormuş ondan da çok çekiniyorum anestezi ile olduğu icin korkuyorum baya. Psikolojim aşırı bozuk, hamile görünce ağlama krizine giriyorum, aslında böyle bir yapım yok ama resmen bir psikopata dönüştüm. Buraya sadece içimi dökmek istedİm, çünkü patlamak üzereyim hep ağlayıp kendimi üzüyorum. Kendimi aşırı yalnız hissediyorum. Rabbim isteyen herkesin kucağını boş bırakmasın, çok zor bir süreçmiş gerçekten.