Kızlar bugün canım sıkkın. Allah başka dert vermesin tabi ama doğumgününü kutlamak için hediye alıp kayınvalideme gittik. Orada oğlumun çok hareketli olduğu, kreşe gidince çok şikayet geleceği lafı geçti, gülüştük. Sonra ben daha ona çok var, önce tuvalet eğitimi bitecek dedim. Kayınvalidem öğretmezsen nasıl öğrenecek çocuk dedi. Hazır olduğunda öğreticem dedim, çocuk hazırım mı diyecek dedi imalı bir şekilde gülerek. İki sözü de imalı ve gülmeliydi, laf sokmanın verdiği bir haz vardı yüzünde. Eşim kitaplarda yazan hazır olma işaretlerinden bahsetti. Ben çok çok üzüldüm, çocuğuma haftada üç gün o bakıyor yarım gün, ben hep dua ediyorum ona, kendi annemden ayırmıyorum, bu tuvalet eğitimi konusunda iki kez bana aynısını yaptı. Eve gelince üzüntümden sinirimden kendimi temizliğe verdim, eşime belli etmedim amasöyledim yanlış düşündüğünü, gözlerim doldu, ağlayamadım da böyle bir garip kaldım. Ben mi abartıyorum bilmiyorum ama kimse anneliğimizi sorgulamasın ya, bunu diyenler boşuna demiyormuş. İkinci çocuk fikrinden de soğudum bu sebeple, bu boş konuşmalara tekrar tekrar maruz kalmaya bünyem dayanmıyor sanırım.