merhaba arkadaşlar. 3 gündür sabahlara kadar buralarda dolanıp sizleri okuyorum.gündüzleri uyuyorum :) transferimin 3. günüydü bugün.5. gün embriyosuydu. daha önce klomen sonrası gebelik ve 8 haftalıkken düşüğüm var.6 haftalıkken tesadüfen öğrenmiştim zaten.yani sadece 2 hafta tadabildim o muhteşem duyguyu. enfeksiyon, kanalların tıkanması, polikistik overli olmam üst üste gelince 2 kezde tüp denedim rabbim yine nasip etmedi.her tedaviye büyük umutlarla başlayıp sonrasında negatifi görmek psikolojimde dengesizliklere neden oldu.negatif sonrası ben çocuk falan istemiyorum artık.vardır allahın bi bildiği, işinede bu kadar karışılmazki deyip çektim kendimi kenara.eşimi, çevremi en çokta kendimi idare edebilmek adına söylenen sözler ve bastırılan duygular... ta ki arkadaş çocugunu, sokaktaki bi bebeği, öğrencilerimi (sınıf öğretmeniyim) görene kadar.dediğim gibi bugün 3. transferimin 3. günü ve 3 gündür başım sürekli ağrıyor.ilaçta alamıyorum.ara ara tutunması için yalvarıyorum yumurcağa.sanırım sinirlerime fazla yükleniyorum ama yine güçlü görünmesi gereken ben, bastırıyorum herşeyi. teste kadar nasıl geçecek bu günler...
hepimize hayırlısı neyse onu nasip etsin allah. bu çaresizlikte yanlız olmadığımı bilmek güzel en azından.inşallah hepimiz alalım bebişlerimizi kucağımıza...