- Konu Sahibi aycaaaaaaa
- #4.521
merhaba,
ben de sizinle dertleşmek istiyorum.forumda daha yeniyim izmirde yaşıyorum ve 9 haftalık hamileyim.hamileliğimi ilk öğrendiğimde çok mutlu olmuştum.hamile kalmadan önce bana çocuk yapmam konusunda ısrar eden kayınvalidem hamileliğimi öğrendikten sonra doğru düzgün sevinmedi bile.hamilelik öncesinde herkes çocuğa bakacağını söylüyordu şimdi kimsenin çıtı çıkmıyor.önceden çocuk yap sanki masraflarını sen mi düşüneceksin diyen kayınvalidem daha görmeye bile gelmedi beni evime. canım bişey istiyomu diye soran bile yok. kendi annem denzlide yaşıyor. kimseden hiçbi destek görmüyorum ve kendimi çok yalnız hissediyorum.eşim destek olmaya çalışıyor ama yetmiyor.kendimi çok kötü hissediyorum.ve Allah affetsin ama o kadar pişmanım ki hamile kaldığım için.8 senelik evliliğimde ancak bu kararı aldım ve hemen de hamile kaldım.ama şimdi çok acele ettiğimi ve anne olmak için uygun olmadığımı düşünüyorum.zaten çalışıyorum ve bebeğin bakımı benim için ciddi sorun olacak.maddi yükünü saymıyorum bile.o kadar moralim bozukki anlatamam size..kusura bakmayın böyle iç karartıcı şeyler yazdığım için ama sanırımbeni de sizlerden başkası anlamaz
aslında bebeğimi istemediğimden değil ama nasıl olacak şöyle böyle diye düşünüp üzülüyorum.bazende aklıma önceki olumsuzluklar
geliyor sinirden ağlıyorum.ama herkesin dediği gibi Rabbimin bize emaneti ve inş Rabbimin izniyle her zorluğu kolayca atlatacağız
Rabbim bizi yalnız bırakmaz :13:
isim konusunda ise kız olursa Berra,erkek olursa Sarp Noyan düşünyorum