bebeğin adı: YUSUF
doğum günü ve saati: 29.06.2013 saat 8.55
bebegin boy ve kilosu: 51 CM 3.410 GR
doğum haftası: 37+0
doğum şekli: spinal anestezi ile sezeryan
geleliiim doğum hikayemizeee
29 Haziran sabahı saat 6,45 de büyük bir heyecanla arabamıza atlayıp hastanenin yolunu tuttuk.
tabii araba full... hastane çantalarımız,portbebe,annem,kayınvalidem,arkadaşım eşim ve ben...
hastaneye gidince hemen yatış işlemlerimiz yapıldı ve odamıza çıktık.
tabii odada bir gülüşme,şakalaşma,heyecan ortamı var.
dr un saat 8 de gelicegi söylenince ben rahatladım tabii...
tırsaklardayım çünki
derken hemşireler gelip ameliyat önlüğü getirdiler
hani dedim dr 8 de gelicek?
seni hazırlamamız lasım dediler. anammm dedim iş ciddiye bindi.
neyse ben ameliyat önlüğümü giydim,bonemi taktım oturdum yataga. eşim gelip seviyor yanaklarımı. korkma diyor.
derken hemşireler yine geldiler,damar yolu açıp serum taktılar. sora da sonda :26:
ve 10-15 dk daha bekledikten sonra sedye geldi
sedyeye yattım üzerime yeşil örtüler örttüler...
artık gidiyordum doğuma... o buz gibi odaya... ama bebegime kavuşmaya...
eşim elimden tuttu ameliyathaneye kadar. korkuyorum diyorum yaklarımı okşuyor dua ediyordu.
yolun sonuna geldik. be ameliyathaneye girdim eşim kapıda kalıp el salladı bana. gözler dolu dolu...
derken ameliyathaneye girdim 4-5 kişilik bir dr grubu beni bekliyor.
sezeryan şeklini sordular spinal dedim.
belimde iğnemi yaptılar ama acımadı. belimde ödem varmış.biraz zor ilacı enjekte ettiler ama be ' ooo daha çok acı çekicem bu ne ki' diye düşündüğüm için acıyı önemsemedim.
ayaklarına sıcaklık gelcek dediler. sol ayagımdan bir anda sıcaklık başladı. ameliyat masasına yatırdılar beni.
ama yok böyle bişey. ayaklarım ve göğsüme kadar alt kısım komple gitti
his yok yani...
hissetmem dimi diyorum yok yok çok kolay geçicek dediler.
doktorum da gelmişti. elimi tutup teselli etti ve başlıyoruz dedi.
5 dk kadar muhabbetten sora hazırmısın? yusuf paşamız gelsinmi dedi.
gelsin dedim heyecanla bekliyordum.
ufak bir baskıdan sonra hoopp Yusufum u tepe taklak gösterdiler
ama nasıl ağlıyor kuzum. minicik ve bembeyaz.
kordonu bile duruyordu. kesmeden gösterdiler.
hemen kordonu kesip yeşil örtüye sardılar ve yaagıma değdirdiler.
ama çok farklı bir duyguydu. hemen sustu bebişim.
çok küçük bekliyordum maşallah tombik bir bebekti.
bebişi temizlemek için götürdüler.
başladı benim yusuf yusuf anlarım
yandaki dr lar benle sürekli muhabbet durumundalar.
ayy makyajını da yapmışsın,bakımlı anne vs
benim heycan katsayım arttı,hemen iğne yaptılar serum yerinden,
ama ben öğürmeye başladım.kendimi durduramıyordum. ilacın dozu fazla gelmiş bana kaldırdılar baş kısmımı.
sonra düzeldim şükür ama çok farklı hissediyordum. bir 10 dk kadar sonra kaçıncı katı dikiyorsunuz dedim.
daha 1 i yeni bitirdik demesilermi
ama harbiden sıkılmıştım artık gitmek istiyordum. bebişimi merak ediyordum.
uyuşuk olsamda elleriyle yaptıklarını ve dikişleri hissediyordum.
korkmuyordum artık ama bitsin diye dua ediyordum.
ameliyathanedeki muhabbeti duysanız ölürdünüz gülmekten
ayşekadın fasülye tarifinden tutun da diyet listelerine kadar
sonunda bitti ve üzerimi temizleyip sedyeye aldılar.
ameliyathanenin kapısında eşim bekliyordu beni. elimi tuttu iyimisin dedi. hemen gülümsedik. ben tabi çenesi düşük olarak ameliyathanede nam saldıgım için dr ha bire beni anlatıyordu eşime. gülüyorduk.
odaya giderken 'OĞLUMUZ ÇOK GÜZEL.GÖRMEN LAZIM' dedi...
heyecan ve merakla odamıza gittik.
oğluşumuzu getirdiler arkamızdan.
ben ilk oğlum gibi esmer beklerke bembeyaz pamuk gibi bir bebiş geldi.
ayy maşallah nasıl güzeldi o an.
hemen emzirdim uyudu kuzum.
6 saat sonra da ayaga kalktım. çok rahattı herşey hamd olsun.
gece yattık hastanede sabah da eve geldik.
bol bol sıvı tükettiğim ve komposto yediğim için hemen gazımı çıkarttım ve toparlandım...
Rabbim hepinize bukadar kolay ve keyifli bir doğum nasip etsin işallahhh