“Hatay’a gideceğim gün oğluma iki biberon mama yedirdim. Altını değiştirip beşiğine bıraktım. Üşümesin diye üstünü iyice örttüm. Karnı acıksa dahi ağlar ağlar yeniden uyur diye düşündüm. Hatay’a gittiğimde aklım hep bebeğimdeydi. Ailemle bayram tatilinin sonuna kadar kalmayı düşünmüyordum. Ama uzun süredir beni görmedikleri için bırakmıyorlardı. Bebeğim için iyice telaşlanıyordum artık. Ama öldüğünü hiç düşünemedim. Bayram bittikten sonra Gölcük’teki evime geldim. Kapıyı açar açmaz hemen mama hazırladım. Beşiğinde hareketsiz yatıyordu. Kucağıma aldım biberonu ağzına soktuğumda hiç tepki vermediğini görünce hemen hastaneye getirdim. Burada öldüğünü söylediler. Daha sonra polisler beni gözaltına aldı.”
saol canım hoşbulduk,
çok acı biz yemiyor uyumuyor hasta diye dertlenelim ama normal insan bunu yapamaz gibi geliyor bizde anneyiz ondan pay biçiyorum ufacık düşmede içimiz kan ağlıyor anne olan insan içinde merhamet olan insan bunu yapamaz bence çok da okumayın bu haberi kapatalım gitsin bizimde psikolojimizi etkiliyor rabbim bunun gibi annelere merhamet duygusu versin
bilemedim 9 ay oldu hala bu zilliyi cozemedim 
( öldü kurtuldu yavrucak bi omur işkence cekecekti
