2012'nin TAZE GELİNLERİ BURADA TOPLANALIM,YARDIMLAŞALIMM ! :)

peki bu yönlendirme konusunda ne düşünüyorsunuz psikolog hanım

buradaki bir kaç cümleye bakarak kayınvalideye kişilik bozukluğu teşhisi koyamam canım ama yönlendirme evlilik başında görülebilir .. hele ki evlenmeden önce anne ve oğul arasındaki bağ çok sıkı kurulduysa :26:

benim eşimle annesi kopuktur ..annesinin lafına bakmaz.. onun gel dediği yere gel dediği anda gitmez .. düşünür gerçekten gidilebilecek gibiyse, canı isterse bana sorar öyle gideriz yada gitmeyiz .. bana böyle daha sağlıklı geliyor .. mesela haftaiçi gidiyoruz bi gün onlara ama bi standart gün koymadık baştan .. beklenti içine girmesinler diye .. bizde kayınvalideyle yakınız . ama yinede ille haftada bir gün şu gün orda olacağız diye bi kural yok .. istersek 10 de bir gidiyoruz ..

koala daha çok yeni evliliğiniz .. zaten balayından da yeni gelmişsinizdir .. daha başbaşa oturup yemek yiyememiş olmanız aslında normal .. kayınvaliden başlangıçta oğlunun evlenip artık farklı bir hayata başladığını kabullenmesi zaman alabilir (bilinçli olarak kabul etmiş görünür ama bilinç dışı kabul etmemiştir) ..

ön yargılıyım sanırım demişsin .. eğer böyle olduğunu düşünüyorsan biraz bu konu üzerinde düşün tatlım .. eşinde anlayışlı en kısa zamanda oturup kendi ev kurallarınızı koyun .. biz öyle yaptık oturduk konuştuk .. annelere ne zaman gidelim, onlar çağırdığında ilk ne cevap verelim gibi
 

bilmiyorum ya İlkay, bir insan şu cümleyi kurmakta sıkıntı çekiyorsa bir problem varmış gibi geliyor " koskoca insanlar, ne yapacaklarını bilirler herhalde." ben şahsen kendi kararlarımı hep kendim alan bir insandım, annemler de saygı gösterirlerdi. hiç yönlendirrmediler beni. 25 yaşındaki cocuklarını hala olgun olarak kabul edemiyorlarsa bi problem var, bozukluk ya da başka bir şey...
 

sen şanslıymışsın gerçekten "yetişkin" olabilmiş ebeveynlerin var .. kimisi yetişkin olduğunu zanneder ama çocuk yada ergen gibi davranışları vardır ..
 

sen şanslıymışsın gerçekten "yetişkin" olabilmiş ebeveynlerin var .. kimisi yetişkin olduğunu zanneder ama çocuk yada ergen gibi davranışları vardır ..

evet bir de toz kondurmuyorlar mı düşüncelerine... ben bilgeyim tavırları altında ciddi problemler yatıyor ve görebiliyorsunuz çok bariz. aslında işin kolayı sakin olmakta. tabii ki sev, sevin, ara, sor; ama bu yönlendirmek manasına da gelmiyor. ailem bana özgüvenimi aşıladı. birey olduğumu hissettirdiler. bir de "bakın ben size saygı gösteriyorum" diyerek de saygı olmayacağını herhalde hepimiz biliyoruzdur dediğin gibi bu lafla insan saygı gösterdiğini değil, olgunluğunun derecesini daha çok gösteriyor sanırım.
 

kimse toz kondurmaz çünkü onlar için doğru o, gerisi saçma ..herkes yaşı büyüyünce yetişkin oldum sanır ama yetişkin olmak yaşını büyümesi değil işte .. herkesin kendi doğrularının olabileceğini kabul etmek gerekir .. herkes kendi tercihlerini yapar ve sonucuyla da olumlu yada olumsuz kendi başa çıkar sorumluğu da kendisi üstlenir .. başkalarının hayatlarına seçinlerine saygı duymak gerekir .. ister oğlu ister eşi olsun ..
 

bizim tavırlarımız ne olmalı bu konuda acaba? aynı apartmanda oturacak bir insana vereceğiniz akıl hayatını kurtarabilir o arkadişinizin
 
nedense hep aynı şey... son zamanlarda ne çok duyuyorum erkek annelerinin bu tavrını .. evlendikten sonra ne oluyorda bu hale geliyorlar..

sanki evlendikten sonra kıskançlıkla besledikleri eşlerine karşı bi koruma bi sahiplenme duygusu.. hayır kimi kimden koruyorsa.. ben anlayamıyorum
 
bizim tavırlarımız ne olmalı bu konuda acaba? aynı apartmanda oturacak bir insana vereceğiniz akıl hayatını kurtarabilir o arkadişinizin

aslında en sağlıklısı orada oturmamakta .. yapmaya mecbur kaldığınız bir şey sanırım .. baştan sınırları belirlemelisiniz bence sizde .. şuandaki evde düzen neyse oraya taşındığınızda o olsun
 
bizim tavırlarımız ne olmalı bu konuda acaba? aynı apartmanda oturacak bir insana vereceğiniz akıl hayatını kurtarabilir o arkadişinizin


benceee
malesef tek başına kimsenin hayatını kurtarmak mümkün değil .. herşekilde erkek eş, eşinin ailedeki yerini konumu belirlemesini bilmek zorunda .. DUR diyebilmek zorunda ailesine...

ama malesef bazı erkekler anne kuzuları özellikle annelerini mutlu edicekler diye eşlerini üzüp yıprattıklarının farkında değil
 


benimki nişanlı iken yaptı yapacaklarını..sınırlarını zorladı..oğlunu çok kıskandı..şimdi düğünden sonra baktı olmuyor yola geldi..
 
valla durulduk galibaaa alışverişler bitti, kaynanan sorunlaru bitti..konuşacak bişi kalmadı

:)) aynen yaaa son zamanlarda deli gibi alışveriş yaptığımız günleri düşününce o eksik bu eksik.. gelinlik tamam mı prova kınalığı kınası kına yeri .. ama şimdide ev ile iş arasında öncesine oranla yine bi ritim tutturuyoruz

öncesine oranla biraz sakin..
 
aslında sadece erkek anneleri değil aslında biraz düşünülürse hem erkek annesi hemde kız annesi için zor bir durum ve her zaman görmek istemeler.
Tabi bazı istisnalar ve kötü durumlar oluyor ama ben annelerin kötü niyetli olduğunu düşünmemeye çalışıyorum veya benim kayınvalidem çok iyi herkesi öyle görüyorum.
ama gidip gelme meselesi eşlerimizle halledilebilecek bir durum diye düşünüyorum.
 

evet yaaa hele son 3 ay benim için cehennem gibiydi..koşturmacalar yetmiyor birde kayınvalidem ile uğraşıoduk..Allahtan atlattık o günleri..şimdi evim, işim, eşim arasında dolanıyorummm
 

evet yaaa hele son 3 ay benim için cehennem gibiydi..koşturmacalar yetmiyor birde kayınvalidem ile uğraşıoduk..Allahtan atlattık o günleri..şimdi evim, işim, eşim arasında dolanıyorummm
 

biliyoruz kötü niyetli olmadıklarını canım .. ama yaptıklarını doğru zannediyorlar .. iyilik yaptıklarını düşünüyorlar .. "burda hazır yemek var, gelsinler yesinler, uğraşmasınlar" diye düşünüyorlar .. güzel bişey gibi görünse de uygun değil bu .. eşler nasıl evliliği öğrenecekler? nasıl bir olup yeni hayatlarına alışacaklar? bu şekilde yardım etmiş olmazlar sadece köstek olurlar ..

bu konuda iş her iki eşinde kendisine düşünüyor .. kız anneleri de bunu yapabilir çünkü .. her iki tarafta ailesine dur demesi gerekiyor .. bu zamana kadar denmemiş olabilir .. o yüzden başta aileler buna çok tepki göstereceklerdir ama kararlı olmak lazım .. kimseyi üzmeyelim diye uğraşamayız bu hayatta .. mutlaka birileri üzülecek .. ve senin düzenine alışacak .. alışmak zorunda ..
 

kesinlikle katılıyorummmm
evliliğin ilk zamanlarında ailelerde yemek yiyor çiftler..evlilik daha ne bilmiyorlar..sonra biranda aileler bırakınca sudan çıkmış balık oluyorlar..kız hazır yemeğe alışıyor oğlan ise mutfak masrafı olmamasında bir süre sonra tartışmalar bile başlıyor..bu tip örnekler çok var o yüzden evliliğin ilk zamanlarında çift yalnız kalmalı..sorunları herşeyleri ile kendileri ilgilenmeliki birbirlerinii evlerini tam benimseyebilsinler
 

ya zaten her şey kötü niyetle açıklanamıyor. ben de kötü niyetli olmadıklarını görüyorum; ama hayat bence ailelerden uzakta yaşanması gerekiyor huzur için. cunku kendin bi aile oluyorsun bir defa. bunu senin ve herkesin anlayabilmesi lazım.
 

kesinlikle katılıyorum bende

neticede ortada bir aile var artık .. bunu kabullenmeleri lazım iki tarafında.. eğer kabullenmiyorsa çiftler bunu kabullendirmek adına davranışlarıyla bunu göstermeliler..

mesela bazen erkek ailesine hayır diyemiyor çok duyuyorum bizimki babasından korkar kesini çıkaramaz ne derse o olur gibilerinden.. kimileride anne kuzusu...

ve bu kişiler bir yuva kurdukları zaman ailelerin onlara kazandırdıklarını sandıkları şey aslında kaybettirdikleri oluyor.. çünkü kendi başlarına karar alamıyorlar sürekli bir yere bağlılar .. sürekli kontrol .. sürekli bir dışarıdan müdahale..

nedense genelde erkeklerde görülüyor..

aileler bazen gerçektende destek olucaz derken köstek olduklarının farkında değil.. evlatlarının yuvalarına zarar veriyor

düşünüyorum da dışarıdan bu kadar müdahalenin oılduğu bir evlilik hangi insanı mutlu eder ki... bi yuva kuruyorsun ama sürekli kontrol ediliyorsun.. kararlarını başkaları alıyor ..

NİYE HAYIR DEMESİNİ DUR DEMESİNİ BİLMEDİĞİN İÇİN...
 

Ben evlenmden önce annem ve babam çok istiyor diye oınların yakınında oturmayı çok istedim ve eşimle o zaman konuıştum ama sonra düşününce

bakıyorum işimiz farklı bir tarafta oturacağımız yer farklı bir yaka olacak.. ve bize olacak olan eziyet.. ve mantıklı olanının işimle evimin aynı yakada olması gerektiğine ikna oldum

annemle babam çok üzüldü ve bana sen öyle istiyorsan öyle olsun dediler .. o an çok üzüldüm onları ezip geçtiğimi düşündüm

ama şimdi iiki burdayım diye düşünüyorum bunu bugün değil evliliğimin ilk ayında anladım..

vay senin ailen hergün burda vay hergün çağırıyolar gitsek mi gitmesek mi tartışmaları olmayacak hiçbir zaman .. şimdi ayda 1 gediklerinde hizmet başka oluyor özlemiş bile oluyor insan..

haftada birde biz gidiyoruz en temizi diye düşünüyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…