- 17 Eylül 2009
- 1.126
- 4
-
- Konu Sahibi yellowdaisyy
- #32.501
kızlar bugün akıntım acayip arttı çok gelio neden acaba yaaa bukadar hiç olmamıştı :26::26::26:
bu arada birinin adı sevvalde diğerini düşünuyoruz hala ben hale düşündüm ama pek uyumlu değil dimi
kızlar bugün akıntım acayip arttı çok gelio neden acaba yaaa bukadar hiç olmamıştı :26::26::26:
peçeteye sildiğimde peçeteye gelio ama öle böle değil şuana kadar gelmemişti böle bi akınrtı her wc ye grdiğimde hemen hemn geldi diebilirm bugün o tarz bişey afedersinizdoktorunla konuşma şansın varsa bence konuş çamaşırın ıslanacak şekilde olursa suyunda zamanla azalmaya neden oluyor , önlemini al bence .
kızlar yine geldi böle sümüksü yumurta akı gibi az da değildi fındık büyüklüğünde top gibi bişidi :26::26::26:
cnm ben normal doğum yapmadım ama nışan dıolarya öle bışey olabılırmıkı
oyyy okurken bir bir yaşadım sanki...ben de senin kadar cesur ve ısrarcı olabilecekmiyim acaba ne güzel o sancı anlarında bile sezeryan ihtimalini hiç aklından geçirmemişsin ben biraz tırsağım ama yine de bu zamana kadar nasıl bekledim bilmiyorum...sen şimdi yaşamıssın bitmiş ya ben de hemen o duruma gelmek istiyorum ama tabi bir de sana sormak lazım nasıl geçti o saatler dicem ama her saniye ayrı geçmiştir...Rabbim sana sonuçta normal doğumu nasip eylemiş bu da çok güzel birşey o kadar bekleyip sezeryana alınmak zorunda kalan bir sürü insan var hem de o kadar sancıyı çekmişken öncelikle bunun için çok şükür...ben de doktorun dediği tarihi bekleyemeyip haydi başlayalım demek istiyorum hemencik :) çok saol aydınlattığın için umarım bir çabukta kendini toparlarsın tabii dikişin var mı bilmiyorum ama varsa da bu süreçten sonra tamamen bebeğe odaklanacağın için sanırım herşeyi unutursun Rabbim seni ve onu korusun güle güle büyüt inş bebişini...
bu arada birinin adı sevvalde diğerini düşünuyoruz hala ben hale düşündüm ama pek uyumlu değil dimi
tatlım inşallah sende normal yollardan bebeğini ben gibi kucağına alırsın..ve inşallah ben kadar hızlı bir süreç olmazda bebeğini daha rahat doğurursun..
bana gelince doğum hikayemi anlatayım sana...
40+6 olunca beklemek canıma tak etti doktorum 1 gün daha bekleme süresi vermişken ben niyeti bozup gittim ve başlatalım atık dedim.. gittiğimde sadece 1 cm açılma vardı..ilk olarak alttan rahim açıcı hap verdi ..3 saat geçti ben de hala tık yok..hafif sancılar var ama düzensiz..sonra ikinci rahim açıcı ilacı verdi..yine bekleme süresi 3 saat dedi..2 saat geçti yine tık yok..sadece açılma 2 cm oldu..ama dr bunu yetersiz olduğunu, eğer 1 saat sonra açılma ilerlemezse ve bebekte stres olup kalp atışları düzensizleşirse sezaryan yapacağını söyledi.. fitne fesat olan ben önce doktorun sezaran yapmak için ilaç dozlarını düşük tuttuğunu(çünkü çeyrek dozda verdiğini söylemişti), nst sonuçlarına bakarakta bebeğe bahane bulup beni keseceğini düşünüyordum hep...
3 saatin sonunda açılma 2buçuk cm olunca ve nst de sancıların düzenli olması (fakat ben sancı mancı hissetmiyor aksine sancı yok diye dalga geçiyordum) bebeğin kalp atışlarının da normal olmasından sonra eline aldığı bir çubukla suyumu boşalttı..bunun açılma sürecini hızlandıracağını söyedi, fakat doğumun yaklaşık gece yarısı anca olacağını uzun bir zaman bekleyeceğimi söyledi..hatta kediside bu arada evine gitmiş.
doktor suyumu boşalttıktan sonra olan oldu..benim sancılar çıldırdı tabi bende..dayanılmaz boyutta ve o kadar sık gelmeye başladılar ki tüm hastaneyi inlettim..eşime küfürler ettim kızdım.doktorum yürümemi bunun beni rahatlatacağını söyleyip gitmişti..dediklerini yaptım ama hiçde rahatlama olmadı aksie dahada şiddetli ve sık gelmeye başladı sancılarım..1 saat sonra ise sancılar 2dk ara ile dahada şiddetli gelmeye başladı..ağlamaya vaktim bile olmadı derin nefes alıp vermekten ..sancılar daha başlamadan doktorun eğer istersem epidural yapabileceklerini söylemişler bende kabul etmiştim..sancılar bu kadar çekilmez olunca ben epidural diye yalvarmaya başladım..her gelene gelsin şu doktor yapsın iğneyi diye yalvarıyordum..ama onlar bana açılmamın daha az olduğunu epidural için en az 4 cm olması gerektiğini söyleyerek meğer beni kandırıyorlarmı..sancılar o kadar sık ve şiddetli olduğunda 1 buçuk saat sonra açılma 7-8 cm olmuş ve evden doktorumu çağırıp doğumun başlaığını söylemişler..bana 10dk sonra 10 dk sonra diyerek yaklaşık 2 sat oyaladılar..doktorum geldiğinde odamdaki yatakta ben ıkınmaya başlamışım bile..beni uyardı ıkınmamamı bebeğin başını şişirebileceğimi ona zarar vereceğimi söyledi..ama nafile..insan o zaman ne yapcağını bilemiyor..tabi bu arada epidural hayal oldu..beni ameliyathaneye aldılar..eşimde yanımdaydı...popodan bir kas gevşetici iğne yaptılar ve çatala yattım..sadece 15 dk ve 3 ıkınma sonunda kızımın çıktığını hissettim..nasıl bir rahatlama anlatamam...
canım öyle çok yanmıştıki bebeğime kzıdığım için doğunca ona bakmadım bile...eşim bak kızımıza diye ağlarken ben yüzümü çevirip o benim canımı çok yaktı istemiyorum bile dedim..
tabi şimdi herşey çok farklı..garip bir duygu bu..gebelik doğum ve annelik...farklı deneyimler herbirir..farklı anılar..ama sonunda anne oldum...buna değer sanırım.......
tatlım inşallah sende normal yollardan bebeğini ben gibi kucağına alırsın..ve inşallah ben kadar hızlı bir süreç olmazda bebeğini daha rahat doğurursun..
bana gelince doğum hikayemi anlatayım sana...
40+6 olunca beklemek canıma tak etti doktorum 1 gün daha bekleme süresi vermişken ben niyeti bozup gittim ve başlatalım atık dedim.. gittiğimde sadece 1 cm açılma vardı..ilk olarak alttan rahim açıcı hap verdi ..3 saat geçti ben de hala tık yok..hafif sancılar var ama düzensiz..sonra ikinci rahim açıcı ilacı verdi..yine bekleme süresi 3 saat dedi..2 saat geçti yine tık yok..sadece açılma 2 cm oldu..ama dr bunu yetersiz olduğunu, eğer 1 saat sonra açılma ilerlemezse ve bebekte stres olup kalp atışları düzensizleşirse sezaryan yapacağını söyledi.. fitne fesat olan ben önce doktorun sezaran yapmak için ilaç dozlarını düşük tuttuğunu(çünkü çeyrek dozda verdiğini söylemişti), nst sonuçlarına bakarakta bebeğe bahane bulup beni keseceğini düşünüyordum hep...
3 saatin sonunda açılma 2buçuk cm olunca ve nst de sancıların düzenli olması (fakat ben sancı mancı hissetmiyor aksine sancı yok diye dalga geçiyordum) bebeğin kalp atışlarının da normal olmasından sonra eline aldığı bir çubukla suyumu boşalttı..bunun açılma sürecini hızlandıracağını söyedi, fakat doğumun yaklaşık gece yarısı anca olacağını uzun bir zaman bekleyeceğimi söyledi..hatta kediside bu arada evine gitmiş.
doktor suyumu boşalttıktan sonra olan oldu..benim sancılar çıldırdı tabi bende..dayanılmaz boyutta ve o kadar sık gelmeye başladılar ki tüm hastaneyi inlettim..eşime küfürler ettim kızdım.doktorum yürümemi bunun beni rahatlatacağını söyleyip gitmişti..dediklerini yaptım ama hiçde rahatlama olmadı aksie dahada şiddetli ve sık gelmeye başladı sancılarım..1 saat sonra ise sancılar 2dk ara ile dahada şiddetli gelmeye başladı..ağlamaya vaktim bile olmadı derin nefes alıp vermekten ..sancılar daha başlamadan doktorun eğer istersem epidural yapabileceklerini söylemişler bende kabul etmiştim..sancılar bu kadar çekilmez olunca ben epidural diye yalvarmaya başladım..her gelene gelsin şu doktor yapsın iğneyi diye yalvarıyordum..ama onlar bana açılmamın daha az olduğunu epidural için en az 4 cm olması gerektiğini söyleyerek meğer beni kandırıyorlarmı..sancılar o kadar sık ve şiddetli olduğunda 1 buçuk saat sonra açılma 7-8 cm olmuş ve evden doktorumu çağırıp doğumun başlaığını söylemişler..bana 10dk sonra 10 dk sonra diyerek yaklaşık 2 sat oyaladılar..doktorum geldiğinde odamdaki yatakta ben ıkınmaya başlamışım bile..beni uyardı ıkınmamamı bebeğin başını şişirebileceğimi ona zarar vereceğimi söyledi..ama nafile..insan o zaman ne yapcağını bilemiyor..tabi bu arada epidural hayal oldu..beni ameliyathaneye aldılar..eşimde yanımdaydı...popodan bir kas gevşetici iğne yaptılar ve çatala yattım..sadece 15 dk ve 3 ıkınma sonunda kızımın çıktığını hissettim..nasıl bir rahatlama anlatamam...
canım öyle çok yanmıştıki bebeğime kzıdığım için doğunca ona bakmadım bile...eşim bak kızımıza diye ağlarken ben yüzümü çevirip o benim canımı çok yaktı istemiyorum bile dedim..
tabi şimdi herşey çok farklı..garip bir duygu bu..gebelik doğum ve annelik...farklı deneyimler herbirir..farklı anılar..ama sonunda anne oldum...buna değer sanırım.......
tatlım inşallah sende normal yollardan bebeğini ben gibi kucağına alırsın..ve inşallah ben kadar hızlı bir süreç olmazda bebeğini daha rahat doğurursun..
bana gelince doğum hikayemi anlatayım sana...
40+6 olunca beklemek canıma tak etti doktorum 1 gün daha bekleme süresi vermişken ben niyeti bozup gittim ve başlatalım atık dedim.. gittiğimde sadece 1 cm açılma vardı..ilk olarak alttan rahim açıcı hap verdi ..3 saat geçti ben de hala tık yok..hafif sancılar var ama düzensiz..sonra ikinci rahim açıcı ilacı verdi..yine bekleme süresi 3 saat dedi..2 saat geçti yine tık yok..sadece açılma 2 cm oldu..ama dr bunu yetersiz olduğunu, eğer 1 saat sonra açılma ilerlemezse ve bebekte stres olup kalp atışları düzensizleşirse sezaryan yapacağını söyledi.. fitne fesat olan ben önce doktorun sezaran yapmak için ilaç dozlarını düşük tuttuğunu(çünkü çeyrek dozda verdiğini söylemişti), nst sonuçlarına bakarakta bebeğe bahane bulup beni keseceğini düşünüyordum hep...
3 saatin sonunda açılma 2buçuk cm olunca ve nst de sancıların düzenli olması (fakat ben sancı mancı hissetmiyor aksine sancı yok diye dalga geçiyordum) bebeğin kalp atışlarının da normal olmasından sonra eline aldığı bir çubukla suyumu boşalttı..bunun açılma sürecini hızlandıracağını söyedi, fakat doğumun yaklaşık gece yarısı anca olacağını uzun bir zaman bekleyeceğimi söyledi..hatta kediside bu arada evine gitmiş.
doktor suyumu boşalttıktan sonra olan oldu..benim sancılar çıldırdı tabi bende..dayanılmaz boyutta ve o kadar sık gelmeye başladılar ki tüm hastaneyi inlettim..eşime küfürler ettim kızdım.doktorum yürümemi bunun beni rahatlatacağını söyleyip gitmişti..dediklerini yaptım ama hiçde rahatlama olmadı aksie dahada şiddetli ve sık gelmeye başladı sancılarım..1 saat sonra ise sancılar 2dk ara ile dahada şiddetli gelmeye başladı..ağlamaya vaktim bile olmadı derin nefes alıp vermekten ..sancılar daha başlamadan doktorun eğer istersem epidural yapabileceklerini söylemişler bende kabul etmiştim..sancılar bu kadar çekilmez olunca ben epidural diye yalvarmaya başladım..her gelene gelsin şu doktor yapsın iğneyi diye yalvarıyordum..ama onlar bana açılmamın daha az olduğunu epidural için en az 4 cm olması gerektiğini söyleyerek meğer beni kandırıyorlarmı..sancılar o kadar sık ve şiddetli olduğunda 1 buçuk saat sonra açılma 7-8 cm olmuş ve evden doktorumu çağırıp doğumun başlaığını söylemişler..bana 10dk sonra 10 dk sonra diyerek yaklaşık 2 sat oyaladılar..doktorum geldiğinde odamdaki yatakta ben ıkınmaya başlamışım bile..beni uyardı ıkınmamamı bebeğin başını şişirebileceğimi ona zarar vereceğimi söyledi..ama nafile..insan o zaman ne yapcağını bilemiyor..tabi bu arada epidural hayal oldu..beni ameliyathaneye aldılar..eşimde yanımdaydı...popodan bir kas gevşetici iğne yaptılar ve çatala yattım..sadece 15 dk ve 3 ıkınma sonunda kızımın çıktığını hissettim..nasıl bir rahatlama anlatamam...
canım öyle çok yanmıştıki bebeğime kzıdığım için doğunca ona bakmadım bile...eşim bak kızımıza diye ağlarken ben yüzümü çevirip o benim canımı çok yaktı istemiyorum bile dedim..
tabi şimdi herşey çok farklı..garip bir duygu bu..gebelik doğum ve annelik...farklı deneyimler herbirir..farklı anılar..ama sonunda anne oldum...buna değer sanırım.......
kızlar bebeğine ateş ölçer alacagim öneriniz ne dir ??
Gunadin cnm, gecmis olsun grip falanmi oldun??
Atesolcer olarak braun marka kulaktan olcer aldim ben
tatlım sezeryan sürecini yazıyı dahada uzatmamak için es geçmişim..sancıların en can alıcı yerinde hemşireler durup durup beni tahrik edercesine yok söle olursa yok böyle olursa sezaryan olacaksın deyip durdular..ama allah var doktorum bu teklifi yada durumu hiç ağzına almadı..ama yine fitne ben bu işi benim yanlış anlamamamı istemek için hemşirelerle yaptığınıda düşünmedim de değil..neyse..sezaryan teklifi sancılarımı yaklaşık 1 buçuk saat çekmiş derin derin alacağım başka nefes kalmamışken yapıldı..kocama dönüm ki o asla sezaryan olmamı istemiyordu, ne olur bana acı, sezeryan olayım dedim..o da bana bukadar sancı çektin çoğu giti azı kaldı, sen çok güçlüsün biraz daha dayan dedi...zaten içimde bir ses buraya kadar geldin sakın pes etme desede...hemşireler hadi kessin beni şuracıkta yapın iğneyi uyuşturun alın beni sezeryana demedim de değil...ama sağolsun dr geldi doğum çoktan başlamış dedi de sezeryan fikri unutuldu..yada o iş için belkide fırsatı kaçırmışlardı bilemiyorum..hala içimde kuşkular yok değil:)
ama şu var her sancıda öleceğimi düşünsemde, bu acıların elbet sonlanacağını biliyordum..dedim ki müge bu kadar acı çektin bu noktalara kadar kendin isteyerek geldin al sana normal doğum bu işi bitir...ve bitti.. dikişlerim var onlar acıdıkça ve bende bu acı ile ah oh dedikçe kendime kızıyorum..buda acımı naz yapma diyorum kendime..ama acıyorlar işte..2-3 gün sonra azalır sanırım dikişlerimin acısı..sana söyleyeceğim tek şey kafandan ne geçiyorsa ve ne istiyorsan o yoldan şaşma..canın yansada yanmasada uzun yada kısa olsada sakın pes etme..sonunda seni bekleyen minik elleri ve gözleri düşün..o kadar insanın arasında senin sesini ve kokunu bulup seninle huzur bulan sana bu hayatta ait olan tek şeyi düşün..bebeğini.....
inanıyorum ki sende normal doğuracaksın hemde hiç acı çekmeden ..en azından ben kadar..lütfen bana da haber ver doğumunu..şimdiden bebişin hayırlı olsun