Herkesin gecikmeli de olsa bayramlarını kutluyorum güzel bebekleriyle. Bizler de anne olduk ve yatagımızın basucuna astıgımız bayramlıklarımızın yerini bebeklerimizi süsleyip giydirmek aldı. Bayramın güzel yanları yeniden canlandı. Biz ani bir kararla bayramı Berlin de geçirmeye karar verdik. Eşimin akrabalarının yanına gittik. Biri 6 aylık kızı olan digeri hamile ve 1 buçuk yaşında oglu olan iki ayrı kişi de kaldık.Herşeye ragmen sofralar cesit cesit salatalardan tatlılarına pidelerine sarmalarına kadar donanmış masalarda oturunca kendimin ne kadar işe yaramaz oldugunu farkettim. Üstelik bana eşim her konuda destek olurken bile iki çeşit yemek yaptıgımda kendimle gurur duyan ben boyle bir çalışma karsısında kendimi bi tuhaf hissettim.Söyledigimde de aman canım biz ne yaptık ki falan deyip işlerini de küçümseyince daha da kötü oldum. . 1 buçuk yaşındaki oglan her bagrısında koştum kuzeyin odasına aman uyanmasın aman korkmasın diye.Gece birkaç kez uykusunda agladı.Etkilendi sanırım. Neyse bizim uykucu uslu Kuzey 6 saatlik yolculugu burnumdan getirdi. Ben arka koltukta resmen çekiştirilmekten bi hal oldum. Koltugunda durmaz kucaga alırım istemez kalk ayaga gezdir diyo. Oyuncak istemez kudurdukca memeyi agzına verdim kusacak diye de korktum ama bi sıkıntı olmadı. Bizim hassas tenli oglan ben orada pamuklu su yapamayıp naturel ıslak mendille silince popişini yine pişik oldu bu sefer yara tarzında iki yanı kabardı. Dönerken arabada içim cız etti. Açtım altını 3 kez çiş bir de kaka yaparak geri döndü eve. Kendimi eve attıgım gibi once oglanı sonra da çamaşırları yıkadım. Neyse Kuzey evine gelince bir mutlu oldu. Gülücükler saçtı her yana. Sonra da derin bi uyku çekti çok şükür.
(
zaten 7.30da ise gidiyo hadi gitmese bile uyuyan cocugun nesine bakacaksa
