Selam Arkadaşlar
Oğlum 1 şubatta dünyaya geldi 3430 gr 50 cm de boyu.Galiba ilk şubat annesiyim. Hastaneden çıktığımdan beri girip sizi okuyup çıkıyorum. Psikolojim çok bozuk sürekli ağlıyorum 24 gün nasıl geçti hatırlamak istemiyorum bebişime bakıyorum ağlıyorum kendime bakıyorum ağlıyorum böyle geçti galiba depresyona girdim annem haftada bir yanıma gelebiliyo geldiğinde çok iyiyim ama gidince başlıyorum ağlamaya eşim gece 10 buçukta geliyo ve ben çok yalnız hissediyorum kendimi 6 yıldır evliyiz ve 6 yıldır aynı yerde çalıştığımız için 24 saat beraberdik o yüzden çok bocalıyorum onu yanımda istiyorum ama olmuyo böyle olmaz deyip kayın validemi getirdiler geldi daha beter Allahım günlerim kapus olduuuu ilk defa yanıma geliyo zaten çok iyide tanımıyorum örf ve adetlerini bilmiyorum e bide yaslı bebeğemi bakayım onamı kendimemii biri beni kurtarsın diye bakıyorummm valla alıp başımı gidesim var bak yine ağlayasım geldii ... neyse kafanızı şişirdim ama içim rahatladı ama
aynı şeyleri yaşıyormuşuz hafizecigim Anne gibi kimse olmuyor tabi Allah yardımcımız olsun
ayrıntısını da biliyorum ama kendi anlatsın o heyecanı ona bırakıım tabii ki de çoook merak ettim nazlı kızımızı
ben daha yeniyim zaten acıyo yaa takamam şimdi.ama karnımda hiçç hoşuma gitmiyo yanii.napim yaaa yapacak bişi yok bi kaç zaman daha geçsin ağrıya göre takarım bende
