hamişler, açıkçası kk'yı uzun zamandır pek takip edemiyorum. bizim face'te bi grubumuz var, burdaki hemen hemen tüm arkadaşlarımız oradalar ve dışarda da bebelerle beraber görüşüyoruz 2010 anneleri olarak..
az evvel bi bakıyım dedim, doğum günü hazırlıkları ile ilgili olarak.
bu topiği gördüm, bi selam vermeden geçemedim açıkçası...
var mı erkenden doğuranlar aranızda bilemiyorum... allah hepinize yardımcı olsun, bebelerinize de sizlere de, eşlerinize de... zorlu ama inanılmaz keyifli günler sizleri bekliyor :))
benim tavsiyelerim, şunu alın, bunu alından ziyade.. (bunları zaten bizim kızlar muhakkak ziyadesiyle vermiştir)... keyif alın şeklinde olacak.
doğum, inanılmaz bir tecrübe. imkanınız varsa normal doğum yapın, epidural süper bi icat, faydalanın. şartlar izin vermiyorsa, mecburen sezeryan tabi... ama her şekilde, keyfini çıkarın o sürecin.
etrafta kim varsa, naz da yapın, isteklerinizi de belirtin çekinmeden... unutmayın, olağanüstü bi görev yerine getiriyorsunuz, bu sıradan bi aktivite değil :) bir insan meydana getiriyorsunuz bedeninizde ve allahın izniyle hayata getireceksiniz... siz önemlisiniz, bebeğiniz önemli... gerisi hava civa.
özellikle hastahanedeki günlerinizin tadını çıkarın, bol fotoğraf çektirin... o acılı zamanlarınızı, eve dönünce mumla arayacaksınız :) uykusuz günler-geceler başlayacak...
he bi de şimdilerde bol bol uyku depolayın, bünyenizi dinlendirin..
anne sütü, malum çok mühim. hiç kuşkunuz olmasın, herkesin sütü vardır. ve bebeğine yetecek kadardır muhakkak.. tereddüt ve endişe yaşamayın bu konuda. doğumdan çıkar çıkmaz, damla damla başlayacak gelmeye aman ziyan etmeyin..
sakın sakın hastahanedeki personelin kolaya kaçma çabalarına ayak uydurmayın.. o meme ucu silikon başlıklarla falan emzirmeyin bebeğinizi. ben yaptım, siz yapmayın!!!! bebek, çıplak olarak memenizi emmeli muhakkak. yoksa işiniz çok zor.
aman ha aman, emmek istemeyen bebeğe kanmayın, zorlayın mutlaka, emmek zorunda çünkü. ''aman bebeğim ememiyor, aç kalıyor'' diye pompa ve biberona sarılmayın.. zorlayın, aç kalırsa mecburen emecektir... ağlaya ağlaya, zorlayın emsin sıpalar..
ben 10 aydır pompayla uğraşıyorum, aman diyim...
büyüklerinizin sözünü dinleyin ama bildiğinizi okuyun.. kimseyi kırmayın, incitmeyin... kafanıza takmayın, bu günler de geçecek unutmayın... kalacaksınız bebeğinizle başbaşa elbette.. herkes gidecek muhakkak.. o geçici zamanları sakin sakin atlatmaya bakın :)
bebeğiniz, ilk 3 ay alışkanlık edinmez. kucakta uyumaya alışacak, bilmemneye alışacak falan diye kafanızı yormayın. bebekler 3 aydan sonra alışkanlık kazanırlar bazı şeylere... o ilk 3 ayı, hiç tasasız bebeğinizle içiçe geçirin. koynunuzda uyutun, memenizde uyutun, sıcacık sizi koklaya koklaya, kendini güvende hissetmesini sağlayın...
bırakın ev işini falanı filanı... bebeğinize ve sütünüze odaklanın.. dinlenin bol bol, vakit olursa :) bebeğinizin uyuduğu saatlerde siz de uyumaya çalışın..
sezeryanlıysanız, doğumdan sonraki ilk 40 gün boyunca, kaldıracağnız maksimum ağırlık bebeğinizin ağırlığı olsun. aman incitmeyin kendinizi.. sonra zorluk oluyor. benim hala ağrıyor ameliyat yerim zaman zaman.. zorlamayın bünyenizi.. kolay değil, 7 kat kesilmiş olacaksınız, dinlenmeye ihtiyacınız var. etraftan gelen her türlü yardım teklifini değerlendirin...
kış bebekleri çok şanslı oluyorlar bence, bahara büyümüş olarak çıkıveriyorlar dışarı.. evde dikkatli olun soğuklara karşı. bebek üşümüz, muhakkak sarar sarmalarsınız. ama kendinizi de sarın. terli terli yataktan kalkıp fırlayıvermeyin, oranızı buranızı üşütüp tutulmalar yaşamayın.. kendiniz üşürseniz, sütünüz de üşür.. bebeğiniz de dolayısıyla.. dikkat.
daha da sayarım ama, şimdi benim bızdık uyandı. gitmem lazım.
hepinize allahtan yardımcı olmasını diliyorum, bi avazda bebelerinizi kucaklayın inşallah...