Her şeye evet diyen enayiydim bir kere hayır dedim ve başıma gelenler. Oynat bakalım...

Ne güzel iste keske benim de eltim olsa kv hep onunla ilgilense gözdesi o olsa da bize hic bulaşmasa.Cocugunuzu sevsinler diye kendinizi paralamaniza gerek yok bence icten gelen samimi sevgi olmadiktan sonra seviyor numarasi yapsalar ne olacak.Benim ilk cocugumu cok sevdiler mesela kv falan yeni dogan döneminde hele ki cok fazla bunalttilar beni ikinci defa anne oldum dedesi 2 kere babaannesi de 3 kere falan ancak gördü sürekli fotograf isterdi ilk kizimda günde 4 5 defa gelirdi simdi cocugu merak bile etmiyor sikayetci miyim asla en güzeli uzak olmak
 
Aman boşver ben hiçbiri ile görüşmüyorum. 1 aylık evliyken yaşattıkları 2 aylık evli oldugumda dedim bunlar felaket…

Hiç biri ile görüşmüyorum. Hiç de sizin gibi aman beni sevsinler cocuklarımı sevsinler diye düşüncelerim yok.
Hatta geçen eşime söyledim. Dışarda rastlasak sen konuş ben ilerler sizi beklerim.
Yahu bırak umrundışı davran.
Yok hükmünde yaşa.

Mecbur gitmek zorunda olduğunda otur eşinin yanına kalkma, konuşur iseler konuş ağırdan sat kendini. Yabancı gibi davran.
Madem sana yabancı gibi davranıyorlar, sende yabancı olacaksın.

Şimdi onların ne hoşuna gitti. Sana soğuk davrandıklarında, senin üzerlerine düşmen… Asıl sen kendini çekince şoku yaşarlar. Nerden biliyorsun deme😂😂😂
 
secretgaardenya .!.:
Merhaba. Öncelikle ben 3 yıllık evliyim. Babam vefat ettigi icin ve o dönem maddi sıkıntılar yaşadığım için ve bence en önemlisi arkamda güçlü bir anne duruşu olmadığı için evlilik sürecinde her şeye okey dedim. Yapı olarak naif birisiyim sesim duruşum sakindir ve kalp kırmaktan korkarım neyse biz evlendik esimin ailesi beni cok seviyordu. Taa ki ben cocuk dogurana kadar o gün ilk kez bazi seyler icin sesimi çıkardım ve hayır dedim. O günden sonra özellikle kv bana düşman oldu. Nefret ettiği arkasından en kötü lafı bile rahatlıkla söyleyebilen kv onunla anne kız gibi oldu. Bebeğim doğdu sadece 1 kez geldiler sonra hep biz gittik onlar gelmedi biz aramazsak arayıp sormazlar torunlarını.(ilk torun bu arada)
Ne zaman gitsek bir olay çıkar ve bundan eşim ve ben sorumlu tutuluruz. Bir kere hayır dedim eşimde beni destekledi diye ikimizde aforoz edildik. Şu an bebeğimi aramazlar sormazlar millet içinde babanne dede hala amca rolü yaparlar. Oy cok seviyoruz dayanamiyoruz biz buna derler biz evimize dönünce bir daha arayip sormazlar (farkli şehirlerde yaşıyoruz ama aramızdaki mesafe 1 saatlik) neyse ben cocugumu sevsinler diye hep foto video atiyordum. Artık atmıyorum ama evladımı arayip sormamalari cok ağrıma gidiyor. Ne yapmaliyim yüzlerini görmek seslerini duymak istemiyorum ama idare etmek zorundayim yapmacık davranamıyorum onlar gibi oynayamiyorum. Eltimle olan iki yüzlülüklerine katlanamıyorum. Hepimiz bir aradayken eltim aileden ben sanki yabancıymışım gibi hissettiriyorlar. Bu arada ben okumuş etmiş mesleğini eline almış bir kadınım. Ilk başta duruşumu korumayamadim su anda dışlandıgm icin bu durumu kendime yediremiyorum haksizliga uğramış gibi hissediyorum. Bu duyguyu üzerimden atmak istiyorum. Tavsiyelerinizi görüşlerinizi büyük bir dikkatle okuyor olacağım. Şimdiden teşekkür ederim. "Nazik ve kibar insanlarin enayi yerine konulduğu bir dünya da çokta bir sey beklememem lazım ama yırtık olamıyorum elimde değil"
Genişletmek için tıkla...

E gitmeyin? Sizi aramayan gelmeyen insanlara neden sürekli zorla kendinizi sevdirmeye çalışıyorsunuz.
 
secretgaardenya .!.:
Merhaba. Öncelikle ben 3 yıllık evliyim. Babam vefat ettigi icin ve o dönem maddi sıkıntılar yaşadığım için ve bence en önemlisi arkamda güçlü bir anne duruşu olmadığı için evlilik sürecinde her şeye okey dedim. Yapı olarak naif birisiyim sesim duruşum sakindir ve kalp kırmaktan korkarım neyse biz evlendik esimin ailesi beni cok seviyordu. Taa ki ben cocuk dogurana kadar o gün ilk kez bazi seyler icin sesimi çıkardım ve hayır dedim. O günden sonra özellikle kv bana düşman oldu. Nefret ettiği arkasından en kötü lafı bile rahatlıkla söyleyebilen kv onunla anne kız gibi oldu. Bebeğim doğdu sadece 1 kez geldiler sonra hep biz gittik onlar gelmedi biz aramazsak arayıp sormazlar torunlarını.(ilk torun bu arada)
Ne zaman gitsek bir olay çıkar ve bundan eşim ve ben sorumlu tutuluruz. Bir kere hayır dedim eşimde beni destekledi diye ikimizde aforoz edildik. Şu an bebeğimi aramazlar sormazlar millet içinde babanne dede hala amca rolü yaparlar. Oy cok seviyoruz dayanamiyoruz biz buna derler biz evimize dönünce bir daha arayip sormazlar (farkli şehirlerde yaşıyoruz ama aramızdaki mesafe 1 saatlik) neyse ben cocugumu sevsinler diye hep foto video atiyordum. Artık atmıyorum ama evladımı arayip sormamalari cok ağrıma gidiyor. Ne yapmaliyim yüzlerini görmek seslerini duymak istemiyorum ama idare etmek zorundayim yapmacık davranamıyorum onlar gibi oynayamiyorum. Eltimle olan iki yüzlülüklerine katlanamıyorum. Hepimiz bir aradayken eltim aileden ben sanki yabancıymışım gibi hissettiriyorlar. Bu arada ben okumuş etmiş mesleğini eline almış bir kadınım. Ilk başta duruşumu korumayamadim su anda dışlandıgm icin bu durumu kendime yediremiyorum haksizliga uğramış gibi hissediyorum. Bu duyguyu üzerimden atmak istiyorum. Tavsiyelerinizi görüşlerinizi büyük bir dikkatle okuyor olacağım. Şimdiden teşekkür ederim. "Nazik ve kibar insanlarin enayi yerine konulduğu bir dünya da çokta bir sey beklememem lazım ama yırtık olamıyorum elimde değil
Genişletmek için tıkla...
Siz iyi misiniz? Kafanızı bir yere mi çarptınız? Böyle insanlar gelmesin aramasın, sormasın, evladını sevmesin, sanki çocuğu onlar için doğurdun!!!!!!!
Tabi gelsinler ,sürekli arayıp taciz etsinler, evime karissinlar çocuğumu kendilerinin gibi alıp gitsinler kocamla aramı bozsunlar diyorsanız gidin kapılarında yatın ne diyelim........
 
Merkur Retrosu .!.:
Neden başkalarının sevgisini dileniyorsunuz? Kendi aileniz var, hem de meslek sahibiymişsiniz kendi iş çevreniz de vardır. Okumamış, köyde akrabasıyla evlenmiş kadınlar gibi davranmayın lütfen. Bir uğraş bulun kendinize herhangi bir hobi. Uzaklaşın bu kafa yapısından.
Genişletmek için tıkla...
İnan onlar bile böyle aranıp sorulmayi istemez,hatta memnun olur kimse gelmese......Konu sahibi bir değişik.
 
secretgaardenya .!.:
Merhaba. Öncelikle ben 3 yıllık evliyim. Babam vefat ettigi icin ve o dönem maddi sıkıntılar yaşadığım için ve bence en önemlisi arkamda güçlü bir anne duruşu olmadığı için evlilik sürecinde her şeye okey dedim. Yapı olarak naif birisiyim sesim duruşum sakindir ve kalp kırmaktan korkarım neyse biz evlendik esimin ailesi beni cok seviyordu. Taa ki ben cocuk dogurana kadar o gün ilk kez bazi seyler icin sesimi çıkardım ve hayır dedim. O günden sonra özellikle kv bana düşman oldu. Nefret ettiği arkasından en kötü lafı bile rahatlıkla söyleyebilen kv onunla anne kız gibi oldu. Bebeğim doğdu sadece 1 kez geldiler sonra hep biz gittik onlar gelmedi biz aramazsak arayıp sormazlar torunlarını.(ilk torun bu arada)
Ne zaman gitsek bir olay çıkar ve bundan eşim ve ben sorumlu tutuluruz. Bir kere hayır dedim eşimde beni destekledi diye ikimizde aforoz edildik. Şu an bebeğimi aramazlar sormazlar millet içinde babanne dede hala amca rolü yaparlar. Oy cok seviyoruz dayanamiyoruz biz buna derler biz evimize dönünce bir daha arayip sormazlar (farkli şehirlerde yaşıyoruz ama aramızdaki mesafe 1 saatlik) neyse ben cocugumu sevsinler diye hep foto video atiyordum. Artık atmıyorum ama evladımı arayip sormamalari cok ağrıma gidiyor. Ne yapmaliyim yüzlerini görmek seslerini duymak istemiyorum ama idare etmek zorundayim yapmacık davranamıyorum onlar gibi oynayamiyorum. Eltimle olan iki yüzlülüklerine katlanamıyorum. Hepimiz bir aradayken eltim aileden ben sanki yabancıymışım gibi hissettiriyorlar. Bu arada ben okumuş etmiş mesleğini eline almış bir kadınım. Ilk başta duruşumu korumayamadim su anda dışlandıgm icin bu durumu kendime yediremiyorum haksizliga uğramış gibi hissediyorum. Bu duyguyu üzerimden atmak istiyorum. Tavsiyelerinizi görüşlerinizi büyük bir dikkatle okuyor olacağım. Şimdiden teşekkür ederim. "Nazik ve kibar insanlarin enayi yerine konulduğu bir dünya da çokta bir sey beklememem lazım ama yırtık olamıyorum elimde değil"
Genişletmek için tıkla...
siz niye sizin çoçuğunuzu sevsinler diye kendinizi parçaladığınızı anlamadım sevmezse sevmesinler ne bu beklenti eşinizin anne ve babası, sizin ilgilenmeniz gereken şey kendi çekirdek aileniz kapı kapı ilgi beklemek çok garip yardım alın bence normal değil
 
secretgaardenya .!.:
Merhaba. Öncelikle ben 3 yıllık evliyim. Babam vefat ettigi icin ve o dönem maddi sıkıntılar yaşadığım için ve bence en önemlisi arkamda güçlü bir anne duruşu olmadığı için evlilik sürecinde her şeye okey dedim. Yapı olarak naif birisiyim sesim duruşum sakindir ve kalp kırmaktan korkarım neyse biz evlendik esimin ailesi beni cok seviyordu. Taa ki ben cocuk dogurana kadar o gün ilk kez bazi seyler icin sesimi çıkardım ve hayır dedim. O günden sonra özellikle kv bana düşman oldu. Nefret ettiği arkasından en kötü lafı bile rahatlıkla söyleyebilen kv onunla anne kız gibi oldu. Bebeğim doğdu sadece 1 kez geldiler sonra hep biz gittik onlar gelmedi biz aramazsak arayıp sormazlar torunlarını.(ilk torun bu arada)
Ne zaman gitsek bir olay çıkar ve bundan eşim ve ben sorumlu tutuluruz. Bir kere hayır dedim eşimde beni destekledi diye ikimizde aforoz edildik. Şu an bebeğimi aramazlar sormazlar millet içinde babanne dede hala amca rolü yaparlar. Oy cok seviyoruz dayanamiyoruz biz buna derler biz evimize dönünce bir daha arayip sormazlar (farkli şehirlerde yaşıyoruz ama aramızdaki mesafe 1 saatlik) neyse ben cocugumu sevsinler diye hep foto video atiyordum. Artık atmıyorum ama evladımı arayip sormamalari cok ağrıma gidiyor. Ne yapmaliyim yüzlerini görmek seslerini duymak istemiyorum ama idare etmek zorundayim yapmacık davranamıyorum onlar gibi oynayamiyorum. Eltimle olan iki yüzlülüklerine katlanamıyorum. Hepimiz bir aradayken eltim aileden ben sanki yabancıymışım gibi hissettiriyorlar. Bu arada ben okumuş etmiş mesleğini eline almış bir kadınım. Ilk başta duruşumu korumayamadim su anda dışlandıgm icin bu durumu kendime yediremiyorum haksizliga uğramış gibi hissediyorum. Bu duyguyu üzerimden atmak istiyorum. Tavsiyelerinizi görüşlerinizi büyük bir dikkatle okuyor olacağım. Şimdiden teşekkür ederim. "Nazik ve kibar insanlarin enayi yerine konulduğu bir dünya da çokta bir sey beklememem lazım ama yırtık olamıyorum elimde değil"
Genişletmek için tıkla...
Kimseyi kimseye zorla sevdiremezsiniz ki ? Bunun torun olması bir şeyi değiştirmiyor. Zaten anne baba sevgisini doya doya alan çocuğun da halasi babaannesi umurunda olmaz. Böyle şeylere takılıp uzuleceginize kendi hayatınıza bakın oh mis aramasın sormasın.
 
evlilik sürecinde her şeye okey demenin arkanda bi anne duruşu olmamasıyla bir ilgisi yok
yeter ki evleneyim bi koca olsun da çamurdan da olsa olur kafa yapısında olmakla ilgisi var

ayrıca samimi olmamaları fazla içli dışlı olmamaları fazla arayıp sormamaları daha iyi değil mi ya ?
millet kayın ailesi kendinden uzak olsun ister siz ise size yakın olsunlar yakın davransınlar istiyorsunuz
ne gerek var ?
 
secretgaardenya .!.:
Merhaba. Öncelikle ben 3 yıllık evliyim. Babam vefat ettigi icin ve o dönem maddi sıkıntılar yaşadığım için ve bence en önemlisi arkamda güçlü bir anne duruşu olmadığı için evlilik sürecinde her şeye okey dedim. Yapı olarak naif birisiyim sesim duruşum sakindir ve kalp kırmaktan korkarım neyse biz evlendik esimin ailesi beni cok seviyordu. Taa ki ben cocuk dogurana kadar o gün ilk kez bazi seyler icin sesimi çıkardım ve hayır dedim. O günden sonra özellikle kv bana düşman oldu. Nefret ettiği arkasından en kötü lafı bile rahatlıkla söyleyebilen kv onunla anne kız gibi oldu. Bebeğim doğdu sadece 1 kez geldiler sonra hep biz gittik onlar gelmedi biz aramazsak arayıp sormazlar torunlarını.(ilk torun bu arada)
Ne zaman gitsek bir olay çıkar ve bundan eşim ve ben sorumlu tutuluruz. Bir kere hayır dedim eşimde beni destekledi diye ikimizde aforoz edildik. Şu an bebeğimi aramazlar sormazlar millet içinde babanne dede hala amca rolü yaparlar. Oy cok seviyoruz dayanamiyoruz biz buna derler biz evimize dönünce bir daha arayip sormazlar (farkli şehirlerde yaşıyoruz ama aramızdaki mesafe 1 saatlik) neyse ben cocugumu sevsinler diye hep foto video atiyordum. Artık atmıyorum ama evladımı arayip sormamalari cok ağrıma gidiyor. Ne yapmaliyim yüzlerini görmek seslerini duymak istemiyorum ama idare etmek zorundayim yapmacık davranamıyorum onlar gibi oynayamiyorum. Eltimle olan iki yüzlülüklerine katlanamıyorum. Hepimiz bir aradayken eltim aileden ben sanki yabancıymışım gibi hissettiriyorlar. Bu arada ben okumuş etmiş mesleğini eline almış bir kadınım. Ilk başta duruşumu korumayamadim su anda dışlandıgm icin bu durumu kendime yediremiyorum haksizliga uğramış gibi hissediyorum. Bu duyguyu üzerimden atmak istiyorum. Tavsiyelerinizi görüşlerinizi büyük bir dikkatle okuyor olacağım. Şimdiden teşekkür ederim. "Nazik ve kibar insanlarin enayi yerine konulduğu bir dünya da çokta bir sey beklememem lazım ama yırtık olamıyorum elimde değil"
Genişletmek için tıkla...
Seni ezeceklerine uzak durmaları daha iyi değil mi? Çocuğuna siz yetersiniz, üzme böyle şeyler için kendini, hem eziyet edip hem de dibinden ayrılmasalar daha mı iyiydi. Arada gidin ziyaretlerine, kendi kendine takıl, telefonla oyna, ye iç kalk gel. Üzüldüğünü bilemek hoşlarına giderdi eminim, umursama.
 
CANIM KADINLAR CANIM ARKADAŞLAR. HEPINIZIN YORUMUNU TEK TEK OKUDUM KENDIMI DIŞARIDAN GOREBILMEM AÇISINDAN BANA COK KATKINIZ OLDU TEŞEKKÜR EDERİM. DEDIGINIZ GIBI BEN DERTSIZ BAŞIMA DERT ARAR OLMUSUM. BEBEGIM DAHA 1 YASINDA VE ONU YARDIM ALMADAN TEK BAŞIMA BÜYÜTÜYORUM SANIRIM UYKUSUZLUK VE YORGUNLUK SAGLIKLI DÜŞÜNMEME ENGEL OLUYOR. GÖZÜMÜ AÇTIĞINIZ ICIN TEŞEKKÜR EDİYORUM. YORUMLARINIZI VE ELESTIRILERINIZI DIKKATE ALACAGIM BAZI ELEŞTİRİLER AGIR OLMUS AMA ART NIYET OLMADIGINI DÜŞÜNÜYORUM. PEK ÇOK KADIN GIBI SORUN YAŞADIĞIM KONULARDA ANNEMLE DERTLEŞİRDIM O DA HEP BENI SUCLAR YA DA SESSIZ KALMAM KONUSUNDA ÜZERİMDE BASKI KURARDI. SANIRIM KABUL GÖRMEK ONAYLANMAK ISTEGIM BURDAN GELIYOR OLABİLİR 30 YASINDA BIR KADIN OLARAK ANNEMI ARAYIP NE YAPACAĞIMI SORMAM DA OZGUVENSIZ YETISTIRILMEKLE ILGILI. VELHASILI BEN BIR KADINIM VE ANNEYIM KENDIMI GELISTIRECEGIM DAHA GUCLU VE DAHA SAGLIKLI BIR ANNE OLACAGIM. BIZ KADINLAR HER SEYIN USTESINDEN GELEBILIRIZ CUNKU BIZ MÜKEMMEL VARLIKLARIZ IYI KI VARIZ. KENDIMI VE SIZI COK SEVİYORUM. UMUT DOLU GÜZEL GÜNLERE 🩷🩷
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Taranta babu
  • Kilitli
Kıskançlık mı?
Yorumlar
12
Görüntüleme
532
matilda1
M
she86
Fikirleriniz ? 2
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
3K
Mehrii34
Mehrii34
A
  • Kilitli
Eşimin Ailesiyle Sorunlarım ve Bebeğim
7 8 9
Yorumlar
168
Görüntüleme
41K
Beyazcicekkk
B
oriphiel
Eşimin ailesinin yaptığı haksızlıklar ve tepkisiz kalan eşim
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
18K
Mecazen
M
S
eşimle boşanıyoruz...
2 3 4
Yorumlar
72
Görüntüleme
9K
Sanem
S
X