canim tarihi yazmamissin ne zaman dogum yaptin? birde boyunu yaz canim bebeginin
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
2011 Aralik Annelerinin Dogum Listesi
- Konu Sahibi Annis
- Başlangıç Tarihi
canim tarihi yazmamissin ne zaman dogum yaptin? birde boyunu yaz canim bebeginin
- 20 Ekim 2011
- 192
- 195
- 103
sonunda ben de doğum hikayemi yazmaya fırsat buldum...
40 haftamı doldurduktan sonra hala bebeğim gelmemişti. günler geçtikçe daha da sabırsızlanıyor, biraz da tedirginleşiyordum.
bebeğimin parmakları elleri kolları tammıydı, neye benziyordu merak ediyordum.
günler geçti 41.haftama da girmiştim, hala ne bir nişan ne de bir sancı vardı... O gün akşam erken yatmıştım saat 10 sıralarında kasıklarıma vuran bir kramp beni uykumdan uyandırdı. krampların arkasının gelmesini bekledim bir saat kadar, gelmedi, uyuyakalmışım. gece birden ılık bir sıvının geldiğini hissettim. aniden yataktan fırladığımı hatırlıyorum saate baktım, 3:00... ayaga kalktığımda da her adım atışımda ılık sıvının bacaklarımın arasından aktığını hissediyordum, sakin bir şekilde eşimi uyandırdım, "suyumun geldi galiba, ben bir duşa gireyim" dediğimde eşimin yataktan, gözlerini faltaşı gibi açarak bi saniye bakıp fırlayarak kalktığını hatırladıkça hala tebessüm ediyorum.
duşumu aldım dua etmeye çoktan başlamıştım zaten, bir yandan dudaklarım dua mırıldanıyor bir yandan da son hazırlıklarımı yapıyordum. evet artık hazırdım. hastaneye gitme vakti geldi.
hastaneye vardık, gelen suyun amniyon sıvısı olup olmadığına bakmak için test yaptılar, yatışım yapıldı. Açıklığıma baktıklarında 1 cm olduğunu ve daha bebeğin yukarıda olduğunu söylediler. o anda keşke yürüyüşlerime hiç ara vermeseydim son ana kadar diye düşündüm. son zamanlarda yürüyüş yapmayı ihmal etmiştim. tecrübesi yüzünden okunan bir ebe, bir gün kadar sancı çeker doğumunu yaparsın demişti, bir gün mü? ne kadar uzun bir süre.. oysa ki ben bebeğime bir an önce kavuşmak için can atıyordum. Tabi o zaman nerden bilebilirdim ki sancılarım 2,5 gün sürecek… açılmam az olunca bir saatlik, on dakika dinlenmelik, yürüyüşlere başladım hastanenin içinde, hala çok değişiklik yoktu, bir gün sonunda toplam 4 saat yürüyen ben halsiz düşmüştüm, öğünlerimde hep sıvı yemekten helak olmuştum, katı yiyecek yasaktı. Bir gün boyunca açıklık anca 3 cme çıktı, az da sancilarım başladı ama aralıkları değişkendi. doktora çok yorulduğumu, artık yürüyemeyeceğimi söyleyince, suni sancı vereceğini söyledi. O ana kadar açılmam olması ve suni sancı almamak için hep bir ümidim vardı, o ümit birden yok oldu. Suni sancı hakkında hiç iyi şeyler duymamıştım.
Sancıyı verdiklerinde artık giderek artan ve şiddetlenen sancılar başladı. Bir gün boyunca ağrılara dayanmaya çalıştım. Dayanamayacak gibi olduğumu hissettiğimde epidural vurulmasını istedim. Epiduralden sonrası ağrısızdı, doktorum daha önceden epidural almadan bu kadar uzun sure sancı çekip dayanabilmemi takdir ettiğini söyledi. Sondayı da taktıktan sonra yarım gün kadar daha sürebileceğini sabırlı olmam gerektiğini söyleyip gitti.
Tam iki buçuk gün süren bekleyişin ardından artık doğum vaktinin geldiğini anlamıştım, aşağı tarafımda büyük tuvalet ihtiyacı hissii artmıştı, o anda doğum ekibi içeriye girdi. Derin bir oh çektim, nihayet oğluma kavuşacaktım. Içimden kahkaha atmak, havalara zıplamak geliyordu. Yarım saati bulmadı birden bir rahatlık çöktü üzerime, o anda minik bir ağızın ağlama sesi geldi kulaklarıma… inanamadım, Allahım sen ne büyüksün, sana inanmamak ne mümkün, sen varsın ve teksin, çok şükür… hemen kucağıma verdiler kordonunu kesmeden, ılık ıslak kaygan minik eller, bacaklar, burun,ağız…, hepsine baktım tek tek hepsi de tamdı ve çoook güzellerdi. Kordonunu eşim kesti. Eşimin yüzünde bu ana kadar hiç görmediğim bir huzur ve şaşkınlık vardı, galiba benim de öyle… temizlediler bebeğimi kucağıma yine verdiler, bu arada dikişlerimin tamamlanmasını sabırsızlıkla bekliyordum.
Artık 14 günlük olduk, birbirimize daha da alıştık. Onun bir bakışı dünyalara bedel. Geceleri uykusuz bile kalsam hiç önemli değil. Ben daha once nasıl yaşamışım bilmiyorum. Dünyama hoşgeldin bebeğim… seni seviyorum.
40 haftamı doldurduktan sonra hala bebeğim gelmemişti. günler geçtikçe daha da sabırsızlanıyor, biraz da tedirginleşiyordum.
bebeğimin parmakları elleri kolları tammıydı, neye benziyordu merak ediyordum.
günler geçti 41.haftama da girmiştim, hala ne bir nişan ne de bir sancı vardı... O gün akşam erken yatmıştım saat 10 sıralarında kasıklarıma vuran bir kramp beni uykumdan uyandırdı. krampların arkasının gelmesini bekledim bir saat kadar, gelmedi, uyuyakalmışım. gece birden ılık bir sıvının geldiğini hissettim. aniden yataktan fırladığımı hatırlıyorum saate baktım, 3:00... ayaga kalktığımda da her adım atışımda ılık sıvının bacaklarımın arasından aktığını hissediyordum, sakin bir şekilde eşimi uyandırdım, "suyumun geldi galiba, ben bir duşa gireyim" dediğimde eşimin yataktan, gözlerini faltaşı gibi açarak bi saniye bakıp fırlayarak kalktığını hatırladıkça hala tebessüm ediyorum.
duşumu aldım dua etmeye çoktan başlamıştım zaten, bir yandan dudaklarım dua mırıldanıyor bir yandan da son hazırlıklarımı yapıyordum. evet artık hazırdım. hastaneye gitme vakti geldi.
hastaneye vardık, gelen suyun amniyon sıvısı olup olmadığına bakmak için test yaptılar, yatışım yapıldı. Açıklığıma baktıklarında 1 cm olduğunu ve daha bebeğin yukarıda olduğunu söylediler. o anda keşke yürüyüşlerime hiç ara vermeseydim son ana kadar diye düşündüm. son zamanlarda yürüyüş yapmayı ihmal etmiştim. tecrübesi yüzünden okunan bir ebe, bir gün kadar sancı çeker doğumunu yaparsın demişti, bir gün mü? ne kadar uzun bir süre.. oysa ki ben bebeğime bir an önce kavuşmak için can atıyordum. Tabi o zaman nerden bilebilirdim ki sancılarım 2,5 gün sürecek… açılmam az olunca bir saatlik, on dakika dinlenmelik, yürüyüşlere başladım hastanenin içinde, hala çok değişiklik yoktu, bir gün sonunda toplam 4 saat yürüyen ben halsiz düşmüştüm, öğünlerimde hep sıvı yemekten helak olmuştum, katı yiyecek yasaktı. Bir gün boyunca açıklık anca 3 cme çıktı, az da sancilarım başladı ama aralıkları değişkendi. doktora çok yorulduğumu, artık yürüyemeyeceğimi söyleyince, suni sancı vereceğini söyledi. O ana kadar açılmam olması ve suni sancı almamak için hep bir ümidim vardı, o ümit birden yok oldu. Suni sancı hakkında hiç iyi şeyler duymamıştım.
Sancıyı verdiklerinde artık giderek artan ve şiddetlenen sancılar başladı. Bir gün boyunca ağrılara dayanmaya çalıştım. Dayanamayacak gibi olduğumu hissettiğimde epidural vurulmasını istedim. Epiduralden sonrası ağrısızdı, doktorum daha önceden epidural almadan bu kadar uzun sure sancı çekip dayanabilmemi takdir ettiğini söyledi. Sondayı da taktıktan sonra yarım gün kadar daha sürebileceğini sabırlı olmam gerektiğini söyleyip gitti.
Tam iki buçuk gün süren bekleyişin ardından artık doğum vaktinin geldiğini anlamıştım, aşağı tarafımda büyük tuvalet ihtiyacı hissii artmıştı, o anda doğum ekibi içeriye girdi. Derin bir oh çektim, nihayet oğluma kavuşacaktım. Içimden kahkaha atmak, havalara zıplamak geliyordu. Yarım saati bulmadı birden bir rahatlık çöktü üzerime, o anda minik bir ağızın ağlama sesi geldi kulaklarıma… inanamadım, Allahım sen ne büyüksün, sana inanmamak ne mümkün, sen varsın ve teksin, çok şükür… hemen kucağıma verdiler kordonunu kesmeden, ılık ıslak kaygan minik eller, bacaklar, burun,ağız…, hepsine baktım tek tek hepsi de tamdı ve çoook güzellerdi. Kordonunu eşim kesti. Eşimin yüzünde bu ana kadar hiç görmediğim bir huzur ve şaşkınlık vardı, galiba benim de öyle… temizlediler bebeğimi kucağıma yine verdiler, bu arada dikişlerimin tamamlanmasını sabırsızlıkla bekliyordum.
Artık 14 günlük olduk, birbirimize daha da alıştık. Onun bir bakışı dünyalara bedel. Geceleri uykusuz bile kalsam hiç önemli değil. Ben daha once nasıl yaşamışım bilmiyorum. Dünyama hoşgeldin bebeğim… seni seviyorum.
ne kadar güzel anlatmışsın cnm gözlerim doldu okurken..bugun zaten dokunsalar aglayacak durumdayım..benimde 41.haftam doldu ve yarın mecburi yatış yapılacak suni sancıyla dogum başlatılacak..ah o suni sancı!!! keşke sadece bende duyumlardan ibaret bilgilere sahip olabılseydim..ama malesef ki 2 kez yaşanmış tecrubem var ve tüm bunları bile bile 3.kez tekrar almak zorunda olmak beni cok kötü yapıyor..bu gece sabah nasıl olacak ben o hastaneye nasıl gidecem hiç bilmiyorum..şuan heyecandan cok korku ve tedirginlik yaşıyorum..
tekrar gözün aydın olsun cnm hayırlı evlat olsun inş..
- 22 Kasım 2010
- 19
- 0
- 36
23.12.2011 de doğdu,boyunu söylemediler,bebebğin doğum pozisyonunu bozup da ölçüm yapmıyorlarmış artık.
- 22 Kasım 2010
- 19
- 0
- 36
Hadi ama ekleyin artık Ali Kemalimi arkadaşlar,listede görmek istiyorumm
Ekledim canim simdi bakabilirsin :)
canım benide artık listeye ekleyebilirsin. kızım 26.12.2011 tarihinde 3.500 kilo 52 cm olarak dünyaya geldi. epidural sezeryanla doğdu. ilk 100 girmişimdir inş.
kizinin adi ne annesi
- 22 Kasım 2010
- 19
- 0
- 36
:81: 
Selam güzel anneler,
Anlatılabilecek gibi değil ama deneyecağim.. şuan yanımda bir melek uyuyor..
öyle güzel, öyle masum ve mis kokulu ki.. hemen alışıverdim sıcaklığına.. Meğer ne kadar özlemişim onu beklerken..
Biz 29 Aralık 2011 13.04 te kavuştuk Tuanamla..
Öyle özel bir duygu ki, anlatılabilri gibi değil.. hepiniz yaşadınız biliyorsunuz, Rabbim onları bize bağışlasın inşallah..
Doğum hikayemden bahsedeyim biraz.. Sabah kontrole gitmiştik kızımla içiçe..
nst ve ultrason yapılana kadar ben sancılandım 10.30 gibiydi. Hemen muayeneyle baktılar ve 4 cm açılmayla hemen yatışımı yaptılar.. 1 saat içinde açılmam 6 scm olmuştu bile.. Fakat doktorların hepsi başıma toplandılar ve çok kararsızlardı.. bebeğime doğum sırasında bişey olmasından çok korkuyorlardı.. ÇAtıma göre iri diye farklı birkaç ultrason cihazından tekrar tekrar ölçtüler açılmam bu arada 7 cm oldu.. çok hızlı ilerlediği için 7 cm oldu bile bu arada.. doğum başladı dediler.. ve bu sırada bölüm başkanını çağırdılar... son kez muayaene etti.. karnımın dışından baktılar bebeğimin büyüklüğüne ve bu riski alamayız acil sezaryene alın dedi.. be sancılarımla acil spinal anesteziyle 12.45 te ameliyathaneye aldılar ve 15 dkika içinde kızımın çığlığına uyandım.. muhteşem bişeydi.. onu görmeye çalışıyordum.. hayalmeyeal doktorun bana yaptığı esprileri hatırlıyorum.. bebeğimin kapatma düğmesi olmadığından istersem geri yerine koymaktan bahsetti.. :) gülümsememi dışa yansıtabildiğimden emin değilim.. yarı baygın gibiydim.. ama o duyguyu çok net ahtırlıyorum.. sonrasında karnımın dikişleri tamamlandı ve kızımla yoğunbakımda beraber 15 dk kadar titrememin geçmesini bekledik.. E tabiki babası, ananesi dedesi, ve büyük halası da heyecanla odada bekliyorlardı.. ikimiz birlikte girdik odaya kızımla.. sonrasında dou dolu gözelr, duygusal anlar ve ağlayan kızımı babası kucağına alır almaz susması ve bu defada babasının ağlamaya başlaması.. çok güzel duygular bunlar.. Rabbim herkese nasip etsin inşallah..
ilk 2 gün sezaryen olması nedeniyle sütüm gelmedi ve kızım mama ile beslendi.. dün sabah ilk kez sütüm geldi ve onu emzirme heyecanını hazzını da yaşadım..
ve dün doğumgünümde, yeniyıldan önceki son günde, aldığım engüzel doğumgünü ve yeniyıl hediyemi evimize getirdik..
şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyor.. birazdan uyanır.. şimdilik benden bu kadar..
Liste için bilgilerimi de yazayım..
Tuana adında bir kız bebek, 40+2 de doğdu, Sezeryan, 4.340gr, 54 cm....
Anlatılabilecek gibi değil ama deneyecağim.. şuan yanımda bir melek uyuyor..
öyle güzel, öyle masum ve mis kokulu ki.. hemen alışıverdim sıcaklığına.. Meğer ne kadar özlemişim onu beklerken..Biz 29 Aralık 2011 13.04 te kavuştuk Tuanamla..
Öyle özel bir duygu ki, anlatılabilri gibi değil.. hepiniz yaşadınız biliyorsunuz, Rabbim onları bize bağışlasın inşallah..
Doğum hikayemden bahsedeyim biraz.. Sabah kontrole gitmiştik kızımla içiçe..
nst ve ultrason yapılana kadar ben sancılandım 10.30 gibiydi. Hemen muayeneyle baktılar ve 4 cm açılmayla hemen yatışımı yaptılar.. 1 saat içinde açılmam 6 scm olmuştu bile.. Fakat doktorların hepsi başıma toplandılar ve çok kararsızlardı.. bebeğime doğum sırasında bişey olmasından çok korkuyorlardı.. ÇAtıma göre iri diye farklı birkaç ultrason cihazından tekrar tekrar ölçtüler açılmam bu arada 7 cm oldu.. çok hızlı ilerlediği için 7 cm oldu bile bu arada.. doğum başladı dediler.. ve bu sırada bölüm başkanını çağırdılar... son kez muayaene etti.. karnımın dışından baktılar bebeğimin büyüklüğüne ve bu riski alamayız acil sezaryene alın dedi.. be sancılarımla acil spinal anesteziyle 12.45 te ameliyathaneye aldılar ve 15 dkika içinde kızımın çığlığına uyandım.. muhteşem bişeydi.. onu görmeye çalışıyordum.. hayalmeyeal doktorun bana yaptığı esprileri hatırlıyorum.. bebeğimin kapatma düğmesi olmadığından istersem geri yerine koymaktan bahsetti.. :) gülümsememi dışa yansıtabildiğimden emin değilim.. yarı baygın gibiydim.. ama o duyguyu çok net ahtırlıyorum.. sonrasında karnımın dikişleri tamamlandı ve kızımla yoğunbakımda beraber 15 dk kadar titrememin geçmesini bekledik.. E tabiki babası, ananesi dedesi, ve büyük halası da heyecanla odada bekliyorlardı.. ikimiz birlikte girdik odaya kızımla.. sonrasında dou dolu gözelr, duygusal anlar ve ağlayan kızımı babası kucağına alır almaz susması ve bu defada babasının ağlamaya başlaması.. çok güzel duygular bunlar.. Rabbim herkese nasip etsin inşallah.. ilk 2 gün sezaryen olması nedeniyle sütüm gelmedi ve kızım mama ile beslendi.. dün sabah ilk kez sütüm geldi ve onu emzirme heyecanını hazzını da yaşadım..
ve dün doğumgünümde, yeniyıldan önceki son günde, aldığım engüzel doğumgünü ve yeniyıl hediyemi evimize getirdik..
şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyor.. birazdan uyanır.. şimdilik benden bu kadar..
Liste için bilgilerimi de yazayım..
Tuana adında bir kız bebek, 40+2 de doğdu, Sezeryan, 4.340gr, 54 cm....
Selam güzel anneler,
Anlatılabilecek gibi değil ama deneyecağim.. şuan yanımda bir melek uyuyor..
Biz 29 Aralık 2011 13.04 te kavuştuk Tuanamla..
Öyle özel bir duygu ki, anlatılabilri gibi değil.. hepiniz yaşadınız biliyorsunuz, Rabbim onları bize bağışlasın inşallah..
Doğum hikayemden bahsedeyim biraz.. Sabah kontrole gitmiştik kızımla içiçe..
ilk 2 gün sezaryen olması nedeniyle sütüm gelmedi ve kızım mama ile beslendi.. dün sabah ilk kez sütüm geldi ve onu emzirme heyecanını hazzını da yaşadım..
ve dün doğumgünümde, yeniyıldan önceki son günde, aldığım engüzel doğumgünü ve yeniyıl hediyemi evimize getirdik..
şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyor.. birazdan uyanır.. şimdilik benden bu kadar..
Liste için bilgilerimi de yazayım..
Tuana adında bir kız bebek, 40+2 de doğdu, Sezeryan, 4.340gr, 54 cm....
ayyy cnm bennimm gözün aydın olsun
hayırlı evlat olsun inş seni göremeyince anlamıştım dogum yaptıgını şimdi hikayeni okuyuncada cok duygulandım cnm
yalnız sende ki o sancılar bende olsaymış keşke
ne güzel acılman olmuş aslında cok kolay yaparmışsın dogumu ama bebeğin gercekten buyukmuş cok riskli olurmuş noral dogum..cok sevindim cnm kavuşmana tekrar hayırlı olsun 
Selam güzel anneler,
Anlatılabilecek gibi değil ama deneyecağim.. şuan yanımda bir melek uyuyor..
Biz 29 Aralık 2011 13.04 te kavuştuk Tuanamla..
Öyle özel bir duygu ki, anlatılabilri gibi değil.. hepiniz yaşadınız biliyorsunuz, Rabbim onları bize bağışlasın inşallah..
Doğum hikayemden bahsedeyim biraz.. Sabah kontrole gitmiştik kızımla içiçe..
ilk 2 gün sezaryen olması nedeniyle sütüm gelmedi ve kızım mama ile beslendi.. dün sabah ilk kez sütüm geldi ve onu emzirme heyecanını hazzını da yaşadım..
ve dün doğumgünümde, yeniyıldan önceki son günde, aldığım engüzel doğumgünü ve yeniyıl hediyemi evimize getirdik..
şimdi yanımda mışıl mışıl uyuyor.. birazdan uyanır.. şimdilik benden bu kadar..
Liste için bilgilerimi de yazayım..
Tuana adında bir kız bebek, 40+2 de doğdu, Sezeryan, 4.340gr, 54 cm....
ben yarın hazırlıklı gideyim bari.inan ilk defa bu kadar heyecanlandım.hastaneden memnun kaldın dimi.aslında şimdi en son düşüneceğim şey bu.benimde perşembe günü sancı çıktı ama açıklık kontrolü yapmadılar.doktor sadece günün geçiyor artık dedi.bebeğinin kilosu da maaşallah çok iyiymiş.benimkide yaklaşık o civardadır artık
ayyy cnm bennimm gözün aydın olsun
seni göremeyince anlamıştım dogum yaptıgını şimdi hikayeni okuyuncada cok duygulandım cnm
yalnız sende ki o sancılar bende olsaymış keşke
Sağol Fatmacım.. hepimizin gözü aydın.. sana da tekrar hayırlı olsun diyorum.. gördüm bebeğini çok tatlı maşallah..
Allah bağışlasın, sağlıkla büyüsün annesinin kollarında inşallah.. Hayırlı evlatlar olsunlar.. :)Keşke sende olsaymış gerçekten... boşa gitti o kadar açılma ve o kadar sancı
Verebilsem gönderirdim.. Çokta çabuk ilerlemişti, biliyorsun çok ta istiyordum normal doğumu ama kısmet işte.. bebeğimin sağlığı için böylesi daha hayırlı oldu.. Çok şükür ikimiz de iyiyiz.. çok güzel bir duyguymuş gerçekten.. Hazırlıklı git bence de.. ama hastane muhteşem bi hastane.. Çok bişeye de ilk etapta gerek olmuyor.. odana geçince getirtirsin eşyalarını.. Senin yatışını yaptıklarında göreceksin inşallah.. yakınlarını da alıp, pijamanı terliğini giydirip, dosyanı doldurup, kanlarını tahlillerini yapıyorlar.. tekrar uzman doktorlar gelip ultrasonla bakıyorlar, açılmanı kontrol ediyorlar ve serum takıp yatırıyorlar.. sancı beklediğin odalarda başkaları da var... ama doğum sonrası özel oda isteğini belirttiğinde hemen hazırlığın yapılıyor... ben sancı odasındayken belki 10 kez gelip muayene ettiler.. farklı fikirler uzmanlar defalarca geldiler.. son kararın ardından 15 dk içinde bebeğimi sezeryanle dünyaya getirdiler.. çok memnun kaldım açıkcası.. odamızdan da.. herşey çok temiz düzenli ve sistemli.. hiç aklın kalmasın.. o gün muayene eden doktor çok iyiydi, gözlüklü vardı ya hani, muayene ederken ismini anlamını filan sorarak beni sakinleştirmeye çalıştı.. açılmamamın 4 cm olduğunu görünce Tuana Hanım gelmeye karar vermiş Burcu ve günü belli artık bugün kesin doğacak ama yükseleni belli değil filan diyerek yatışımı yaptırdı.. Ama kesinlikle yukarıdaki doktorların da hitabı çok içten ve samimiydi.. canım, bitanem tatlım diyerek yumuşacık bir sesle hiç heyecanlanmadan bekledim orada hep.. hemşireler de öyleydi.. Çok sakin ol, heyecanlanma canım.. ben giderken ağlıyordum, orada hiç heyecan kalmamıştı..
Bebeğine de maşallah.. inşallah gerek kalmaz ama orada çok sağlıklı karar veriyorlar, sezeryan gerekmedikçe yapmıyorlar.. acil durumda da napacaklarını biliyorlar.. İçin rahat olsun...
Biz 2 gün kaldık hastanede sezeryan olduğu için.. dikişlerimden hiç bir sıkıntı yaşamadım ben, ertesi dün sırtımda bir ağrı oldu yatıp kalkamadım .çoka ğrım oldu.. doktora söyledim, fizik tadavi uzmanından başladı, anestezi uzmanı, nörolog, dahiliyeci, en son genel cerraha kadar tüm doktorlar en az 10 ar dak muayene ettiler ve en son ultrasonda safra kesemdeki 9mm bi taşı tespit ettiler.. bu teşhisi en zor rahatszılıkmış.. omzuma vuran bir ağrıydı ve gerçekten başka bir hastanede olsam yada tek tek bölümleri gezsem günler sürerdi, odamda yatarken bi kaç saat içinde tespit ettiler canım.. Ameliat gerekiyor, ama bebeğim için olamam... dayanabildiğim kadar bekleyeceğim artık.. şimdi çok iyiyim bi şurup verdiler.. başkada müdahale yapılamıyor, emzirdiğim için.. inşallah kötüye gitmez böyle kalır... kıyamam kızıma ben..
Allah yardımcın olsun inşallah canım, hayırlısıyla kavuş bebeğine inşallah.. Dualarım sizinle canım..
Bu sayfayı açalı kaç saat oldu bilmiyorum ama git gel git gel ancak tamamlayabildim.. anne olmanın sorumluluklaır işte
miniğim annesini istiyor..
Darısı başına inşallah...Merhaba,
Ben de 29 Aralık 2011 günü oğluşuma kavuştum. Sonuna kadar normal diye direttim, devasa göbeğimle her gün yürüdüm, egzersiz yaptım ama günü dolmasına rağmen gelmedi bir türlü bebiş. Son kontrolde ultarasonda 4200 gr ve boynunda iki tur kordon görünce, doktorum istersen yine bekleyebiliriz ancak büyük ihtimalle sezeryane döneceğiz dedi. Ben de 40+1 de sulu gözlü bir şekilde sezeryane gittim. Ancak epidural olduğum için oğlumun ilk ağlamasını duyabildim çok şükür ve ben de hüngür hüngür ağlamaya ve nerde nerde diye sormaya başladım. Derken yanıma koydular, yanağıma değdirdiler, bembeyaz pamuk gibi birşeydi, insan bir tuhaf oluyormuş gerçekten ilk gördüğünde. Sonrasında biraz sakinleştirici yaptılar ve inanılmaz mutlu mesut ameliyattan çıktım. (bunu günde bir doz almak lazım, acayip bir şey
) Doktorum, her tarafına kordon dolanmıştı, hiç pişman olma gerçekten normal olamazmış diye hiç yoktan kendi kendimi teselli ettim.
Allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin. Oğluşum Ediz, 40+1'de sezeryan ile 4100 gr, 52 cm doğmuş oldu.
Sevgiler...
Ben de 29 Aralık 2011 günü oğluşuma kavuştum. Sonuna kadar normal diye direttim, devasa göbeğimle her gün yürüdüm, egzersiz yaptım ama günü dolmasına rağmen gelmedi bir türlü bebiş. Son kontrolde ultarasonda 4200 gr ve boynunda iki tur kordon görünce, doktorum istersen yine bekleyebiliriz ancak büyük ihtimalle sezeryane döneceğiz dedi. Ben de 40+1 de sulu gözlü bir şekilde sezeryane gittim. Ancak epidural olduğum için oğlumun ilk ağlamasını duyabildim çok şükür ve ben de hüngür hüngür ağlamaya ve nerde nerde diye sormaya başladım. Derken yanıma koydular, yanağıma değdirdiler, bembeyaz pamuk gibi birşeydi, insan bir tuhaf oluyormuş gerçekten ilk gördüğünde. Sonrasında biraz sakinleştirici yaptılar ve inanılmaz mutlu mesut ameliyattan çıktım. (bunu günde bir doz almak lazım, acayip bir şey
) Doktorum, her tarafına kordon dolanmıştı, hiç pişman olma gerçekten normal olamazmış diye hiç yoktan kendi kendimi teselli ettim.Allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin. Oğluşum Ediz, 40+1'de sezeryan ile 4100 gr, 52 cm doğmuş oldu.
Sevgiler...
Merhaba,
Ben de 29 Aralık 2011 günü oğluşuma kavuştum. Sonuna kadar normal diye direttim, devasa göbeğimle her gün yürüdüm, egzersiz yaptım ama günü dolmasına rağmen gelmedi bir türlü bebiş. Son kontrolde ultarasonda 4200 gr ve boynunda iki tur kordon görünce, doktorum istersen yine bekleyebiliriz ancak büyük ihtimalle sezeryane döneceğiz dedi. Ben de 40+1 de sulu gözlü bir şekilde sezeryane gittim. Ancak epidural olduğum için oğlumun ilk ağlamasını duyabildim çok şükür ve ben de hüngür hüngür ağlamaya ve nerde nerde diye sormaya başladım. Derken yanıma koydular, yanağıma değdirdiler, bembeyaz pamuk gibi birşeydi, insan bir tuhaf oluyormuş gerçekten ilk gördüğünde. Sonrasında biraz sakinleştirici yaptılar ve inanılmaz mutlu mesut ameliyattan çıktım. (bunu günde bir doz almak lazım, acayip bir şey
Allah herkese hayırlı doğumlar nasip etsin. Oğluşum Ediz, 40+1'de sezeryan ile 4100 gr, 52 cm doğmuş oldu.
Sevgiler...
Maşallah canım size..
Allah size bağışlasın, Sağlıklı uzun ömür versin inşallah.. Hayırlı evlat olsun.. Veee artık sütün bol olsun ve gazsız bebek olsun inşallah..
Annisciğim.. bende doğum hikayemle birlikte yazmıştım bilgilerimi.. listeye eklermisin.. aynı sayfada versusla..
Teşekkürler canım..Benzer Konular
- Sabit
- Anket
Popüler Konu
2025 Temmuz Anneleri Paylaşım Alanı
- Sabit
- Anket
Popüler Konu
2025 Mayıs Anneleri Paylaşım Alanı
- Sabit
- Anket
Popüler Konu
2025 Nisan Anneleri Paylaşım Alanı
- Sabit
- Anket
Popüler Konu
2025 Mart Anneleri Paylaşım Alanı
