biliyosunuz nişanlım izne geldi,ilk geldiği gün karşıladığımda ailelerde vardı pek bişi anlamadık,dün akşam bugün buluşalım dedi sabah çıkalım akşama kadar dedi..öle sevindimki tamam dedim,bugün birde beni aldı ama babsı her an arabayı isteyebilceğini sölemiş o yüzden napsak nereye gitsek die düşündük aslında cinemaya gitcektik ama babası böle söleyince gitmek istemedik yarıda kesilir die,napalım ne edelim bende dedimki o zaman yengene gidelim hem evinide görmüş olursun dedim ii dedi
gittik oraya bişiler atıştırdık falan.sonra bi iki saat sonra bu başladı sıkıldım mıkıldım demeye ne bilim hiç beklediğim gibi değil sonuçta biz 9 aydır görüşemioruz ve onun üstüne ilk buluşmamız o kadar donuk bi günki yakın davranmıyo falan ne bilim neyse sonra bu hadi kalkalım dedi ii dedim seni eve bırakıyımmı dedi yok istemiyorum dedim senle beraber eve gelim bende dedim sonuşta ne kadar görsem kardır fıssatları değerlendirmeye çalışıyorum,neyse ben öle deyince annenler bişi demesin dedi geç getiriyosun falan yok dedim demez saatte daha 4 buçuk biz çıktık birde,neyse gittik eve taş çatlasa 15 dk oturduk hadi kalkalım dedi dolaşalım biraz dedi ii dedim geldik bizim bu taraflara bi cafeye gittik çay içtik o bitirdi ben sonlarına yakınım bana dediki hadi çabuk bitirde kalkalım ben sıkılmaya başladım yine burası armıyo artık falan dedi içtim bi yudum hadi kalkalım dedim maça gitcekti arkadaşlarıyla bi cafede maç izliceklerdi hep beraber ama maç saat 10 da kalktık ben seni eve bırakıyım dedi çocukların yanına gidiyim dedi bişi demedim bende artık bıraktı beni eve gitti saat 6 ydı.ama çok tuhaf yaa hiç öle beklediğim gibi değil sanki benle vakit geçirmektense onlarla akit geçirmeyi tercih ediyo gibi insan sevdiğiyle daha çok vakit geçirmek ister her fırsatı kollar yanından ayrılmak istemez ama onda öle bi hava yok sanki hiç ayrılmamışız hep yanımdaymış gibi haller yani sıkılgan haller falan ne bilim çok kötüydü yaa...