ay zeynepcimmm aglıcam valla...maaşallah kızına ne guzel anlatmışsın..allah uzun omurler versin..kaydirigubbakcemile5benim minik kızım 08.02.2010 da 37+4 haftalıkken saat 11:55 te aramıza geldi...
zaten zor tutuyorduk içerde buldugu ılk fırsatta kendını dunyaya attı :)
hamılelıgımı ogrendıgım gun dun gıbı aklımda... yasanan dusuk tehdıtlerı,rısklı cıkan testler,hamılelık sekerı derken son golumuz ıpek hanımın erken dogum tehlıkesıydı...
nıhayet cok bekleyemedı 38.haftasıında gelmeye kadar verdı...
pazartesı sabahı kanamayla uyandım. sabah 6 idi wc ye bı gıttım once nişanım geldi arkasından kan boşalmaya başladı... sancılarım da vardı bı gece oncesınden baslamıstı. esımı kaldırdım hastaneye gıtmeye karar verdık. once bı dus aldım,kahvaltı ettık nıye ettıysek :) hastanenın yolunu tuttuk ama cantamız ewdeydı oda ayrı bı dawa :) nst ye gırdım 20 dk sonunda hemsıre bebegın kalp atısları hos degıl bı 20 dk bakalım dedı... kalbım yerınden cıkıcak gıbı oldu. 20 dk daha gectı doktorum geldı sancın war zeynep ama bebegın ılk 20 dk lık nst sı sıkıntı oldugunu gosterıyor,ıkıncı 20 dk lık nst normal cıkmıs,bıde alttan bakalım dedı. acılma baslamıs... normal dogum ıstersen bugun yarın suyun gelır dogurursun ama kalp atıslarına bakarsak ben rıske atmayalım derım bı kac gun sana bısey kazandırmaz ıstersen bugun alabılırız dedı... hıc dusunmeden kabul ettım. rıske atamazdım kızımı. kahvaltıda ne yedıgımı sordu utana sıkıla tost ve sut dedım :) yatıs verıyorum oglen alıcam dedı... cıktık odaya herkese haber verdık herkes şokta,cantamızda ewde :) hemen apar topar babamlar halamlar kayınvalıdemler falan geldıler esım gıttı cantayı aldı geldı ve saat 11.30 da doguma alındım. dogumhaneye gıderken esımın gozlerıne bakamadım onunda gozlerı dolu doluydu benımde,bakarsam ıkımızde aglıcaktık,oysa ben mutluydum kızım gelıyodu sonunda...
dogumhaneye gırdım. 1 haftadır sıddetlı grıp gecırıyordum bogazlarım fena halde şişti. anestezıst genel anestezı yapamıcagını bogazımdan tupun gecemeyecegını soyledı spınal yapmamız gerek dedı. kabul ettım aslında ıstıyodum ama korkuyodum spınalden. benı sakınlestırıp uyusturdu. basta cok mıdem bulandı basım dondu ama kısa zamanda normale dondum. hıc bı acı yok... karnımda dokunuslar bastırmalar hıssedıyorum ama acı yok... doktorum zeynep boynuna kordon dolanmıs tam vaktınde almısız dedı... ve ardından bı aglama sesı. dunyanın en guzel sesı... butun amelıyathane ekıbı dolustu hemen oraya... fonda leman sam,gul guzelı calıyodu...
doktor havaya kaldırdı bak kızın burda annesı dedı. dondum kaldım. ne aglayabıldım ne gulebıldım sadece bakakaldım ona aglıyodu doktorun ellerınde... hemen temızleyı yanıma getırdıler ama fazla yaklastırmadılar grıbım dıye. bı kere kokladım optum boynundan ve goturduler melegımı. saglıklımı dedım gayet ıyı dedıler ve derın bı oh cektım...
2.900 dogdu mınık kızım boyuda 47 cm. mınyon cıtı pıtı olucak anladıgım kadarıyla :)
sonra uzuuuuunnn bı dıkme ıslemı basladı zaman gecmıyodu sankı...
odama cıkarıldım herkes orda bana bı gorsen cok tatlı dıyolar. gordum dedım hepınızden once ben gordum kızımı :)
kısa zaman sonra getırdıler,ılk emzırme,ılk bulusma,babasıyla tanısma... 2 gun boyunca yanımızdaydı hep. o aksam ayaga kalktım ve kalkıs o kalkıs hıc yatmadım mumkun oldugunca hareket ettım. su an gayet ıyıyım sezeryandan yana hıcbı problemım yok ama ıgne oluyorum grıbım hala gecmedı oksuruk nobetlerı tutuyor dıkıslerımden oksururken ıcımden bısey kopuyor sankı... fazla yuzume yaklastıramıyorum ıpegı o yuzden
sezeryanın acısı,sıddetlı grıbım,bırbırıne karısan agzım burnum ne kadar sızlansamda sonunda gelen mınık hedıye oyle guzel kı...
babasıyla gozumuzu ondan alamıyoruz. su an uyuyor bende 3 gundur uykusuzum cok cok 5-6 saat uyumusumdur. oyle agır uyuyan ben sımdı şapırtısına kalkıyorum hemen. annelık ıste dıyor babanem bu duruma...
dogumum esnasında bol bol dua ettım,Allah herkesın evladını bagıslasın herkese saglıklı dogumlar nasıp etsın dıye... gerıde kalan herkes saglıkla meleklerıne kavusur ınsallah. oyle yuce bıseykı kızlar. garıp bı sekılde 40 yıllık anne gıbıyım. herkesını kendım yapıyorum. 5 tane buyutmusum gıbı :) en guzel anlarımız gogsumde uyudugu anlar... sımdı cekırdek bı aıle olduk,gercek bı aıle olduk...
darısı ısteyen herkese ınsallah...
benim minik kızım 08.02.2010 da 37+4 haftalıkken saat 11:55 te aramıza geldi...
zaten zor tutuyorduk içerde buldugu ılk fırsatta kendını dunyaya attı :)
hamılelıgımı ogrendıgım gun dun gıbı aklımda... yasanan dusuk tehdıtlerı,rısklı cıkan testler,hamılelık sekerı derken son golumuz ıpek hanımın erken dogum tehlıkesıydı...
nıhayet cok bekleyemedı 38.haftasıında gelmeye kadar verdı...
pazartesı sabahı kanamayla uyandım. sabah 6 idi wc ye bı gıttım once nişanım geldi arkasından kan boşalmaya başladı... sancılarım da vardı bı gece oncesınden baslamıstı. esımı kaldırdım hastaneye gıtmeye karar verdık. once bı dus aldım,kahvaltı ettık nıye ettıysek :) hastanenın yolunu tuttuk ama cantamız ewdeydı oda ayrı bı dawa :) nst ye gırdım 20 dk sonunda hemsıre bebegın kalp atısları hos degıl bı 20 dk bakalım dedı... kalbım yerınden cıkıcak gıbı oldu. 20 dk daha gectı doktorum geldı sancın war zeynep ama bebegın ılk 20 dk lık nst sı sıkıntı oldugunu gosterıyor,ıkıncı 20 dk lık nst normal cıkmıs,bıde alttan bakalım dedı. acılma baslamıs... normal dogum ıstersen bugun yarın suyun gelır dogurursun ama kalp atıslarına bakarsak ben rıske atmayalım derım bı kac gun sana bısey kazandırmaz ıstersen bugun alabılırız dedı... hıc dusunmeden kabul ettım. rıske atamazdım kızımı. kahvaltıda ne yedıgımı sordu utana sıkıla tost ve sut dedım :) yatıs verıyorum oglen alıcam dedı... cıktık odaya herkese haber verdık herkes şokta,cantamızda ewde :) hemen apar topar babamlar halamlar kayınvalıdemler falan geldıler esım gıttı cantayı aldı geldı ve saat 11.30 da doguma alındım. dogumhaneye gıderken esımın gozlerıne bakamadım onunda gozlerı dolu doluydu benımde,bakarsam ıkımızde aglıcaktık,oysa ben mutluydum kızım gelıyodu sonunda...
dogumhaneye gırdım. 1 haftadır sıddetlı grıp gecırıyordum bogazlarım fena halde şişti. anestezıst genel anestezı yapamıcagını bogazımdan tupun gecemeyecegını soyledı spınal yapmamız gerek dedı. kabul ettım aslında ıstıyodum ama korkuyodum spınalden. benı sakınlestırıp uyusturdu. basta cok mıdem bulandı basım dondu ama kısa zamanda normale dondum. hıc bı acı yok... karnımda dokunuslar bastırmalar hıssedıyorum ama acı yok... doktorum zeynep boynuna kordon dolanmıs tam vaktınde almısız dedı... ve ardından bı aglama sesı. dunyanın en guzel sesı... butun amelıyathane ekıbı dolustu hemen oraya... fonda leman sam,gul guzelı calıyodu...
doktor havaya kaldırdı bak kızın burda annesı dedı. dondum kaldım. ne aglayabıldım ne gulebıldım sadece bakakaldım ona aglıyodu doktorun ellerınde... hemen temızleyı yanıma getırdıler ama fazla yaklastırmadılar grıbım dıye. bı kere kokladım optum boynundan ve goturduler melegımı. saglıklımı dedım gayet ıyı dedıler ve derın bı oh cektım...
2.900 dogdu mınık kızım boyuda 47 cm. mınyon cıtı pıtı olucak anladıgım kadarıyla :)
sonra uzuuuuunnn bı dıkme ıslemı basladı zaman gecmıyodu sankı...
odama cıkarıldım herkes orda bana bı gorsen cok tatlı dıyolar. gordum dedım hepınızden once ben gordum kızımı :)
kısa zaman sonra getırdıler,ılk emzırme,ılk bulusma,babasıyla tanısma... 2 gun boyunca yanımızdaydı hep. o aksam ayaga kalktım ve kalkıs o kalkıs hıc yatmadım mumkun oldugunca hareket ettım. su an gayet ıyıyım sezeryandan yana hıcbı problemım yok ama ıgne oluyorum grıbım hala gecmedı oksuruk nobetlerı tutuyor dıkıslerımden oksururken ıcımden bısey kopuyor sankı... fazla yuzume yaklastıramıyorum ıpegı o yuzden
sezeryanın acısı,sıddetlı grıbım,bırbırıne karısan agzım burnum ne kadar sızlansamda sonunda gelen mınık hedıye oyle guzel kı...
babasıyla gozumuzu ondan alamıyoruz. su an uyuyor bende 3 gundur uykusuzum cok cok 5-6 saat uyumusumdur. oyle agır uyuyan ben sımdı şapırtısına kalkıyorum hemen. annelık ıste dıyor babanem bu duruma...
dogumum esnasında bol bol dua ettım,Allah herkesın evladını bagıslasın herkese saglıklı dogumlar nasıp etsın dıye... gerıde kalan herkes saglıkla meleklerıne kavusur ınsallah. oyle yuce bıseykı kızlar. garıp bı sekılde 40 yıllık anne gıbıyım. herkesını kendım yapıyorum. 5 tane buyutmusum gıbı :) en guzel anlarımız gogsumde uyudugu anlar... sımdı cekırdek bı aıle olduk,gercek bı aıle olduk...
darısı ısteyen herkese ınsallah...
Ayşegül, Özlem, Fato, Zeynep hepiniz birbirinden güzel anlatmışsınızopuyorumnanaktan Allah yavrularınızı size bağışlasın hiç ayırmasın.
Biz de tez vakitte yazalım artık hikayemizi dua edin:Saruboceq:
gözün aydın canımbenim minik kızım 08.02.2010 da 37+4 haftalıkken saat 11:55 te aramıza geldi...
zaten zor tutuyorduk içerde buldugu ılk fırsatta kendını dunyaya attı :)
hamılelıgımı ogrendıgım gun dun gıbı aklımda... yasanan dusuk tehdıtlerı,rısklı cıkan testler,hamılelık sekerı derken son golumuz ıpek hanımın erken dogum tehlıkesıydı...
nıhayet cok bekleyemedı 38.haftasıında gelmeye kadar verdı...
pazartesı sabahı kanamayla uyandım. sabah 6 idi wc ye bı gıttım once nişanım geldi arkasından kan boşalmaya başladı... sancılarım da vardı bı gece oncesınden baslamıstı. esımı kaldırdım hastaneye gıtmeye karar verdık. once bı dus aldım,kahvaltı ettık nıye ettıysek :) hastanenın yolunu tuttuk ama cantamız ewdeydı oda ayrı bı dawa :) nst ye gırdım 20 dk sonunda hemsıre bebegın kalp atısları hos degıl bı 20 dk bakalım dedı... kalbım yerınden cıkıcak gıbı oldu. 20 dk daha gectı doktorum geldı sancın war zeynep ama bebegın ılk 20 dk lık nst sı sıkıntı oldugunu gosterıyor,ıkıncı 20 dk lık nst normal cıkmıs,bıde alttan bakalım dedı. acılma baslamıs... normal dogum ıstersen bugun yarın suyun gelır dogurursun ama kalp atıslarına bakarsak ben rıske atmayalım derım bı kac gun sana bısey kazandırmaz ıstersen bugun alabılırız dedı... hıc dusunmeden kabul ettım. rıske atamazdım kızımı. kahvaltıda ne yedıgımı sordu utana sıkıla tost ve sut dedım :) yatıs verıyorum oglen alıcam dedı... cıktık odaya herkese haber verdık herkes şokta,cantamızda ewde :) hemen apar topar babamlar halamlar kayınvalıdemler falan geldıler esım gıttı cantayı aldı geldı ve saat 11.30 da doguma alındım. dogumhaneye gıderken esımın gozlerıne bakamadım onunda gozlerı dolu doluydu benımde,bakarsam ıkımızde aglıcaktık,oysa ben mutluydum kızım gelıyodu sonunda...
dogumhaneye gırdım. 1 haftadır sıddetlı grıp gecırıyordum bogazlarım fena halde şişti. anestezıst genel anestezı yapamıcagını bogazımdan tupun gecemeyecegını soyledı spınal yapmamız gerek dedı. kabul ettım aslında ıstıyodum ama korkuyodum spınalden. benı sakınlestırıp uyusturdu. basta cok mıdem bulandı basım dondu ama kısa zamanda normale dondum. hıc bı acı yok... karnımda dokunuslar bastırmalar hıssedıyorum ama acı yok... doktorum zeynep boynuna kordon dolanmıs tam vaktınde almısız dedı... ve ardından bı aglama sesı. dunyanın en guzel sesı... butun amelıyathane ekıbı dolustu hemen oraya... fonda leman sam,gul guzelı calıyodu...
doktor havaya kaldırdı bak kızın burda annesı dedı. dondum kaldım. ne aglayabıldım ne gulebıldım sadece bakakaldım ona aglıyodu doktorun ellerınde... hemen temızleyı yanıma getırdıler ama fazla yaklastırmadılar grıbım dıye. bı kere kokladım optum boynundan ve goturduler melegımı. saglıklımı dedım gayet ıyı dedıler ve derın bı oh cektım...
2.900 dogdu mınık kızım boyuda 47 cm. mınyon cıtı pıtı olucak anladıgım kadarıyla :)
sonra uzuuuuunnn bı dıkme ıslemı basladı zaman gecmıyodu sankı...
odama cıkarıldım herkes orda bana bı gorsen cok tatlı dıyolar. gordum dedım hepınızden once ben gordum kızımı :)
kısa zaman sonra getırdıler,ılk emzırme,ılk bulusma,babasıyla tanısma... 2 gun boyunca yanımızdaydı hep. o aksam ayaga kalktım ve kalkıs o kalkıs hıc yatmadım mumkun oldugunca hareket ettım. su an gayet ıyıyım sezeryandan yana hıcbı problemım yok ama ıgne oluyorum grıbım hala gecmedı oksuruk nobetlerı tutuyor dıkıslerımden oksururken ıcımden bısey kopuyor sankı... fazla yuzume yaklastıramıyorum ıpegı o yuzden
sezeryanın acısı,sıddetlı grıbım,bırbırıne karısan agzım burnum ne kadar sızlansamda sonunda gelen mınık hedıye oyle guzel kı...
babasıyla gozumuzu ondan alamıyoruz. su an uyuyor bende 3 gundur uykusuzum cok cok 5-6 saat uyumusumdur. oyle agır uyuyan ben sımdı şapırtısına kalkıyorum hemen. annelık ıste dıyor babanem bu duruma...
dogumum esnasında bol bol dua ettım,Allah herkesın evladını bagıslasın herkese saglıklı dogumlar nasıp etsın dıye... gerıde kalan herkes saglıkla meleklerıne kavusur ınsallah. oyle yuce bıseykı kızlar. garıp bı sekılde 40 yıllık anne gıbıyım. herkesını kendım yapıyorum. 5 tane buyutmusum gıbı :) en guzel anlarımız gogsumde uyudugu anlar... sımdı cekırdek bı aıle olduk,gercek bı aıle olduk...
darısı ısteyen herkese ınsallah...
Ayşegül, Özlem, Fato, Zeynep hepiniz birbirinden güzel anlatmışsınızopuyorumnanaktan Allah yavrularınızı size bağışlasın hiç ayırmasın.
Biz de tez vakitte yazalım artık hikayemizi dua edin:Saruboceq:
benim minik kızım 08.02.2010 da 37+4 haftalıkken saat 11:55 te aramıza geldi...
zaten zor tutuyorduk içerde buldugu ılk fırsatta kendını dunyaya attı :)
hamılelıgımı ogrendıgım gun dun gıbı aklımda... yasanan dusuk tehdıtlerı,rısklı cıkan testler,hamılelık sekerı derken son golumuz ıpek hanımın erken dogum tehlıkesıydı...
nıhayet cok bekleyemedı 38.haftasıında gelmeye kadar verdı...
pazartesı sabahı kanamayla uyandım. sabah 6 idi wc ye bı gıttım once nişanım geldi arkasından kan boşalmaya başladı... sancılarım da vardı bı gece oncesınden baslamıstı. esımı kaldırdım hastaneye gıtmeye karar verdık. once bı dus aldım,kahvaltı ettık nıye ettıysek :) hastanenın yolunu tuttuk ama cantamız ewdeydı oda ayrı bı dawa :) nst ye gırdım 20 dk sonunda hemsıre bebegın kalp atısları hos degıl bı 20 dk bakalım dedı... kalbım yerınden cıkıcak gıbı oldu. 20 dk daha gectı doktorum geldı sancın war zeynep ama bebegın ılk 20 dk lık nst sı sıkıntı oldugunu gosterıyor,ıkıncı 20 dk lık nst normal cıkmıs,bıde alttan bakalım dedı. acılma baslamıs... normal dogum ıstersen bugun yarın suyun gelır dogurursun ama kalp atıslarına bakarsak ben rıske atmayalım derım bı kac gun sana bısey kazandırmaz ıstersen bugun alabılırız dedı... hıc dusunmeden kabul ettım. rıske atamazdım kızımı. kahvaltıda ne yedıgımı sordu utana sıkıla tost ve sut dedım :) yatıs verıyorum oglen alıcam dedı... cıktık odaya herkese haber verdık herkes şokta,cantamızda ewde :) hemen apar topar babamlar halamlar kayınvalıdemler falan geldıler esım gıttı cantayı aldı geldı ve saat 11.30 da doguma alındım. dogumhaneye gıderken esımın gozlerıne bakamadım onunda gozlerı dolu doluydu benımde,bakarsam ıkımızde aglıcaktık,oysa ben mutluydum kızım gelıyodu sonunda...
dogumhaneye gırdım. 1 haftadır sıddetlı grıp gecırıyordum bogazlarım fena halde şişti. anestezıst genel anestezı yapamıcagını bogazımdan tupun gecemeyecegını soyledı spınal yapmamız gerek dedı. kabul ettım aslında ıstıyodum ama korkuyodum spınalden. benı sakınlestırıp uyusturdu. basta cok mıdem bulandı basım dondu ama kısa zamanda normale dondum. hıc bı acı yok... karnımda dokunuslar bastırmalar hıssedıyorum ama acı yok... doktorum zeynep boynuna kordon dolanmıs tam vaktınde almısız dedı... ve ardından bı aglama sesı. dunyanın en guzel sesı... butun amelıyathane ekıbı dolustu hemen oraya... fonda leman sam,gul guzelı calıyodu...
doktor havaya kaldırdı bak kızın burda annesı dedı. dondum kaldım. ne aglayabıldım ne gulebıldım sadece bakakaldım ona aglıyodu doktorun ellerınde... hemen temızleyı yanıma getırdıler ama fazla yaklastırmadılar grıbım dıye. bı kere kokladım optum boynundan ve goturduler melegımı. saglıklımı dedım gayet ıyı dedıler ve derın bı oh cektım...
2.900 dogdu mınık kızım boyuda 47 cm. mınyon cıtı pıtı olucak anladıgım kadarıyla :)
sonra uzuuuuunnn bı dıkme ıslemı basladı zaman gecmıyodu sankı...
odama cıkarıldım herkes orda bana bı gorsen cok tatlı dıyolar. gordum dedım hepınızden once ben gordum kızımı :)
kısa zaman sonra getırdıler,ılk emzırme,ılk bulusma,babasıyla tanısma... 2 gun boyunca yanımızdaydı hep. o aksam ayaga kalktım ve kalkıs o kalkıs hıc yatmadım mumkun oldugunca hareket ettım. su an gayet ıyıyım sezeryandan yana hıcbı problemım yok ama ıgne oluyorum grıbım hala gecmedı oksuruk nobetlerı tutuyor dıkıslerımden oksururken ıcımden bısey kopuyor sankı... fazla yuzume yaklastıramıyorum ıpegı o yuzden
sezeryanın acısı,sıddetlı grıbım,bırbırıne karısan agzım burnum ne kadar sızlansamda sonunda gelen mınık hedıye oyle guzel kı...
babasıyla gozumuzu ondan alamıyoruz. su an uyuyor bende 3 gundur uykusuzum cok cok 5-6 saat uyumusumdur. oyle agır uyuyan ben sımdı şapırtısına kalkıyorum hemen. annelık ıste dıyor babanem bu duruma...
dogumum esnasında bol bol dua ettım,Allah herkesın evladını bagıslasın herkese saglıklı dogumlar nasıp etsın dıye... gerıde kalan herkes saglıkla meleklerıne kavusur ınsallah. oyle yuce bıseykı kızlar. garıp bı sekılde 40 yıllık anne gıbıyım. herkesını kendım yapıyorum. 5 tane buyutmusum gıbı :) en guzel anlarımız gogsumde uyudugu anlar... sımdı cekırdek bı aıle olduk,gercek bı aıle olduk...
darısı ısteyen herkese ınsallah...
selam herkese.hikayeleri duyguyla okudum ve şuan uyuyamadığım için burdayım.çünkü benim doğum yapıcam gün bugün belli oldu ve çok korkuyorum.inşallah 18.02.2010 günü kızıma kavuşacağım fakat bir hafta olmasına rağmen şimdiden yatamıyorum.Allah herkese yardım etsin nolur dua edin....
Sonunda Allah banada hikayemi yazmayı nasip etti.
oğlumun doğum pozisyonunu almaması ve makat durumunda olmasından dolayı mecburu sezeryana karar vermiştik.
dr'um daha fazla beklemeye gerek yok hadi alalım diyordu her kontrole gidişimizde.babam o hafta şehir dışındaydı ve ilk torunları olacaktı babamında aramızda olup o güzel duyguları yaşaması için ben ısrarla c.tesi sezeryan olmak istiyordum.ama dr'um perşembe yada cuma alalım demişti zorlada olsa ikna etmeyi başarmıştım.ama odasından çıkarken bana sen 7 cm açıkla gelip normal doğum sancısı çeker bide üstüne sezeryan yaparsak o zaman ben çekeceğin acılara karışmam demişti.gülüp çıktım odasından bir an önce oğlumu almak istiyor bekler oğlum demiştim.
cuma günü babam geldi.kuzenimde akşamında bize gelip doğum heyecanını yaşamak istedi.herşey normaldi o akşam hafif bel ağrım vardı ertesi sabah sezeryan olacakdım tuhaf bir durgunluk ve sakinlik vardı üzerimde.gece 12 de annem,babam,kuzenim,eşim ve ben uyuduk.saat 3'de ben bel ağrısıyla uyandım karnımda da hafif hafif ağrılar vardı.wc'ye gittim gelip tekrar yatağa girdim ama ağrılar hızlanmıştı yatakta bir o yana bir bu yana dönüyordum eşimde uyandı sancım var dedim gaz sancısıdır o normal doğuma daha 3 gün var bişey olmaz diye beni sakinleştirmeye çalışıyordu.saate bakalım bunlar sancı dedim 5 dk da bir giriyor 7 saniye sürüyor ve çıkıyordu.sancı anında gözüm hiç birşey görmüyordu ama sancılar geçince eşimle sohbet edip gülüyorduk.artık dayanamaz hale gelmiştim kalkıp koridorda yürümeye başladıkki annem uyandı annemi görünce kendimi bıraktım ve ağlamaya başladım.annem ve eşim beni sakinleştirmeye çalışırken bir kez daha wc'ye gitme istedi duydum oda nee gelen nişandı ama olamazdı ben 5 saat sonra sezeryan olacaktım normal doğum sancısı çekmemeliydim.banyodan çıkınca daha çok ağlamaya başladım.bu arada saat 6 olmuştu eşim hemen dr'u aradı hastaneye gidin geliyorum dedi.bende o esnada kuzenimin yardımıyla saçlarımı düzleştiriyordum oğlumu kucağıma alınca saçlarım güzel görünmeliydi :)))
6:30 da evden çıktık asansöre kadar nasıl yürüdüm bende bilmiyorum ayakta durmakta zorlanıyordum.7'de hastanedeydik ve beni hemen doğumhaneye aldılar dr'umu arayın diye ebelere komut veriyordum benim bugün sezeryanım var normal olamaz bebek ters deyip ağlıyordum.annemide yanıma aldılar veee hadi çık bakalım çatıya dediler.nasıl yani ben hiç çatı muayenesi olmamıştımki.ebe baktı ben ağlıyorum sancıdan acıdan, 3 cm açığın var dedi seni odaya çıkartamayız burada bekleyeceksin serum takıp üstümü soyup önlük giydirdiler.yanımdaki yatakta normal doğum sancısı çeken bir bayan yatıyordu o bağırırdıkça ben ağlıyordum.sancıları sıklaşınca yan odada çatala aldılar 5 dk da kadın doğum yaptı bebeği ağlamaya başladı bende ağlıyordum yanıma geldi ebeler ne oldu çok mu ağrın var dediler hayır bebek doğdu diye ağlıyorum dedim güldüler bana ben bile şimdi düşününce gülünecek haldeymişim.
7:30'da bi ebe daha geldi başladı çatı muayenesi yapmaya ama ne mümkün ben duramıyorumki kasılmaktan açılman 6 cm olmuş.bebek ters acil sezeryan diyor kadın bana.8'de beni sedyeye alıp doğumhanenin kapısında gözüktük kapının önünde herkes o kadar kısa zamanda nasıl toplandılar diye şaşkın şaşkın bakınıyorum etrafıma gözlerim eşimi arıyor oda işlemleri için yukarı çıkmış onu göremeyince ağlayarak ailemin önünden geçip ameliyathaneye girdim.yarım saat beni hazırladılar yapılacakları anlattılar ama ben sadece titriyordum.tüm ekip çok iyiydi elimi tutup yüzümü okşadılar beni sakinleştirmeye çalıştılar.8:20'de spinal iğnem yapıldı.ve dr'um gelmişti 8:30'da başladılar ameliyata eee pınar ben sana demiştim 7 cm açıkla gelirsin diye.tutduramadınız 6 cm de kaldım dedim hepsi gülmeye başladı.8:40'da hazırmısın dedi dr'um o sırada bir ağlama sesi duydum ve bende başladım ağlamaya.sonra ses kesildi ne oldu neden ağlamıyor diye soruyorum sürekli meğer içeri götürüp temizlemişler 3 dk sonra geri getirdiler bembeyaz pembe yanaklı gözleri açık bana bakan bir yağız delikanlı vardı karşımda.aşık oldum o an.hoşgeldin annecim diyebildim sadece.alıp götürdüler bebeğimi dışarıya göstermek için.saat 9'da ben çıktım ameliyattan.bu sefer gülüyordum herkese gördünüzmü ne güzel ne yakışıklı oğlum var diye soruyordum.
39+4 'de 06.02.2010 tarihinde saat 8:40 da 3.250 gr 51 cm doğdu YAĞIZIM teyzeleri.
aklıma gelen herkese dua ettim.
şimdi içerde uyuyor gidip izliyorum sürekli ve Allahıma şükrediyorum bana bu duyguyu yaşattığı için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?