ayy gülsecim içim parçalandı valla
ne olmuş ki böyle
çok üzüldüm yaa
buda benim şanssızlığımmış cnm işte kısmet. ama çok çok zor geldi 1 buçuk ay koştrduk ne yaşadığımı anladım ne nefes aldığımı. aldığım eşyaları elimde kaldı. kilo aldığım için kıyafetlerim olmuyordu bi yandanda alamıyorum bebeğim gidicek die en son mecbur almak zorunda kaldım kıyafet mağazada ağlamaktan kabinden çıkamadım okadar ağır geliyorki insana bide hamile psikolojisi ile. ve sadece 2 kez giyebildim kıyafetlerimide. herşeyleri toplayıp kaldırdım şimdi. inş toparlanıcam. acısı bi ömür geçermi asla . memleğim bana sağlıklı kardeşini göndericek biliyorum......