uufffff yaaaa bende ağlamamak için şartlandırıyorum kendimi... allahtan ailem ile aynı şehirde yaşıyor olacağız.. allahım bir yandan sevdiğim adamla evlenmenin mutluluğu bir yandan biricik babamdan ve annemden başka bir evde yaşayacak olmanın garipliği... uff ya ufff.. babacığıma bi şiir yazdım geçen akşam
sizle de paylaşayım..
Doğdum... Ufacık avuçlarım değdi
Ellerine..
Hayatımın ilk güven duygusunu yaşadım
Tanıdığım ilk koku sen oldun
Annemin kokusundan sonra..
Büyümeye başladım
Senin zamanı yavaşlatmak istercesine
O günleri uzatmaya çalışmanı göz ardı edip..
Şimdi kocaman bir kadın oldum babacığım..
Bu adamı çok sevdim dedim..
Gözlerindeki endişeye, biricik kızının uçuşunu
Seyretmene rağmen..
Senin güven dolu ellerinden sonra
Onun elleri olsun istiyorum hayatımda babacığım..
Senden sonra seni seviyorum diyebileceğim adam
O olsun istiyorum babacığım....