Selaaaam.....
Kızlar uzun zamandır kimsecikler yoktu, benim misafirlerim geldi, siz kaynatmaya başlamışsınız:))) Eltimler bende.... 2.5 yaşında bir kızı var, başımız belada.. Tanem çok huzursuz oldu, çünkü evde çığlık hiç bitmiyor
(( Bir de benim kızım da benim gibi kalabalıktan hoşlanmıyor hep mıkır mıkır, hep huzursuz, çok az uyuyor
((((( e evde onca insana yemek yapmak yine bana kaldı.. Kimse kılını kıpırdatmıyor... E bu benim kaderim midir nedir
(((((((((((((((( El bir rahat bir rahat anlatamam.. Saat 12 de kalkıyolar, e kahvaltı yapalım oluyorlar
( Biz emzikli kadınız yahu, sabahın köründe midemiz yapışmış gibi uyanıyoruz, zorla kahvaltı hazırlıyoruz kendimize,, E o saatte kalkıyosunuz barı kendiniz bir çay koyun da oturun yiyin di mi
( Karınları acıkıyo, e ne yiyecez oluyorlar
( Ispanak var dedim geçen onu pişirelim.. tamam pişireliiiim dedi.. Bekliyo.. Akşam saat 7 oldu hala pişirecek.. Yine ben yaptım
((
Amaaaannnn ben bu kaderden sıkıldım
( Töbe töbeeee
(( İstemiyorum kimseyi, böyle yapacaklarsa... Kuzum minnacık daha, onun anneye ihtiyacı var.. Ben kızımı bırakıp ameliyat olamadım, millet gelip Ankara'da feyk atıp, akşam benden yemek bekliyor yaaaa
(((((( Gezmeyi biyosanız karnınızı da doyurun gelin o zaman.. YA da yapın, siz de yiyin, bana da bir faydanız olsun... İki çay bardağını bile makinaya koymaktan aciz yaw...Sonra da kimseyi memnun edemezsın... BIKTIIIIM
((((((