ezgicim valla bende hep düşünüyorum bunu... dün akşam arabada kendimi telkin ediyorum.. sevgi eve gidince mis gibi bi ıspanak yap.. üzerine sarımsaklı yoğurt oh mis.. ı ı canım çekmiyor.. tamam diyorum, kavur ıspanağı üzerine yumurta kır, hem yumurta yararlı.. ı ı .. e tamam o zaman pırasa yap diyorum, bol havuçlu zeytinyağlı.. üzerine de limon.. ekşi ekşi... yok anam yok.. bunları düşünürkene apartmana girdim.. nasıl lahmacun kokuyor anlatamam.. eve girdim.. dedim mis gibi lahmacun kokuyo bina.. hemen söyleyelim dedi kocişim.. aldı telefonu eline kaç tane yicen dedii... yok dedim yemicem.. ben gidip bi çorba yapiim.. girdim mutfaya... mis gibi yoğurtlu tel şehriye yaptım.. yanına da yumurtalı ıspanak.. bi de bol limonlu brokoli.. neyse hazırladım sofrayı çağardım bunu... e hani tek çorba yapcaktın dedi.. aman girince mutfağa yapıverdim işte..
bu akşam da evde yokum zaten.. yeğenimi gelin ağdasına götürcem.. hazır gitmişkene bende halledicem.. o da dünden kalan ıspanağı ısıtır yer işte..
ehehe:)) Sevgi; ben de yaşıyorum aynısını.. Onu pişirim, yok canım istemiyo, şunu pişirim ıyyyyyy:))) Ama ne hikmetse önüme konan yemeği enine boyuna bakmadan yiyorum:)))) o pişirme sürecünde iştah falan kalmıyor.. zaten çoook uzun zamandır hiç bişeyi canım çekerek yemedim ben((