alışkınım ama canım benim öğrencilerim büyük benim gözümü korkutanda işte küçükle ne yapacağım(( hele ben bebekleri kucağıma bile alamam bişey yapacam die... korkuyorum acayip ama kuzenimde öyleydi hatta bebekleri hiç sevmezdi şimdi bi oğlu oldu görsen nasıl titriyor üzerine ben bile çok şaşırdım:))) sanırım bizde alışırız... ayrıca çevrende çocuk falan olmasıyla bakımın falan alakası yok benden sonra 2 tane kardeşim oldu ve de benimle yaş aralığı çok fazla onların o yüzde bebekliklerini falan hep hatırlıyorum ama genede bi çok şeyini unutmuşum:)))
ayy geçen gün kuzenin oğlu geldi 4 yaşında klozete oturttum onu ama tam oturtamamışım sanırım veya düşecem die öne gelmiş sanırım.. hep tuvaletini klozetin oturma yeri ile seramiği arasında paspasa yapmış gül gül öldüm... yazık yaa bi de nasıl utandı... bi de onun ablası gelmişti o da 6 yaşında onunda poposunu yıkıorum die her tarafını yıkamıştım bütün kıyafetleri ıslanmıştı delikafadulden sonra isyan ettim annesine sen olmadan gelmesinler yanıma veya da geliolarsa tuvaletlerini yapmasınlar dedim :roflol::roflol: nasıl ilgilenecem kendi çocuğum olunca yaa iicene korktum açıkçası... ama başa gelen çekilio sanırım:))
benim nerdeyse büyün arkadaşlarım evlendi hatta çocukları bile olanlar var... bikaç arkadaşım evlenmedi bende onları örnek alıorum kendime ohho daha evlenecekler de çocukları olacakta diorum en iisi ben onlarla rahat rahat gezeyim diorum çoluksuz çocuksuz... ama hayırlısı olsun artık hakkımızda:)))
sen yurtdışında nerdesin cnm?
çalışıyor musun orada? aslında çalışmıosan bebek yaparsan hemen alışırsın oraya yeni gittiysen... vakit geçer en azından... ama eğer orada kalıcıysanız ozmn önce oraya alış dillerini falan öğren sonra yaparsınCADIARZU teyzemde evlendikten bikaç ay sonra fransaya gitmişti 3 senliğine orada 2 çocuk yaptı hemde ücretsiz izinliydi o dönem sonra türkiyeye geri dönünce işe dewam etti hemde çocukları biras büyümüş oldu:)))
Bazı arkadaşlarımın da küçük kardeşleri vardı, anneleri kadar bakıyorlardı, ben de uzaylı zekiye gibi uzaktan bakıyordumkaydirigubbakcemile3 Haklısın aslında ne kadar kardeşin de olsa kendi çocuğun farklı olur, ama bazı kadınlarda anaçlık duygusu daha baskın oluyor.
ay çok güldüm kuzeninin oğluna :roflol:yazıık canım çok utanmıştur harbiden :kedi:aslında bi sürü annenin bile böyle anısı vardır eminim, mesela benimki şişeleri karıştırıp, nasıl becerdi hala bilmiyorum ama şurubu göz damlası diye gözüme damlatmıştı :dance:
o yüzdeen boşveer, bunlar da anı olarak kalıo :)) ben kanadadayım, burada yarı zamanlıyım, aynı zamanda okulda y.lisans yapıyorum ve okulda çalışıyorum.bir yandan çok ağır olmasa da okul devam ediyor.dil sorunum yok ama alışmaya çalışıyorum.evlendikten 3 hafta sonra buraya taşındık bir de düşün yani.bi anda tamamen başbaşa bulduk kendimizi kaydirigubbakcemile3 biz de şimdilik 2 sene buradayız.teyzen iyi yapmış, zamanlamayı tutturmak önemli.:sm_confused:
sen öğretmen misin?
ankarayı biliyorum ben de bi süre orada oturmuştum, aklıma tunalı hilmi geldi şimdi.turkbayragi
lmaz: tabi her bakıcı böyle olacak diye bir şey yok ama insanın aklı kalır eminimki...Okul öncesi öğretmenliği çok önemli bir bölüm gerçekten, ben de psikoloji dersi alırken görmüştüm çocuk 0-6 yaş arası şekilleniyor, aynen bir hamur gibi, nasıl yoğurursan öyle şekil alıyor.Hem çok güzel hem de sorumluluk isteyen bir mesleğin var.
(((