İlk defa ciddi bir ilişkim oldu.
benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi.
Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu.
Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu.
Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu.
Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi
verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti.
Annem arayıp konuşmadı müdahale etti çünkü aylarca beni üzüp ağlattı hayattan zevk alamayacak duruma geldim her şeyimi annemle paylaşıyorum ondan destek alıyorum ve sevgilimin aklını başına getirmek için onun gibi disiplinli bir rol modele ihtiyacım vardıO kadar bitmesi gereken bir ilişkiymiş ki aslında. Takıntılarınız ne ise yanlış, ayrılırsan ölürüm halleri böyle sözler vaatler, haber alamayınca nefesi kesilene kadar ağlamak falan hep yanlış hareketler. Annenizin arayıp konuşması hele
Ya konu arkadaşları ile eğlenmesi değil. Beni üzmek için inadına ne yediği belirsiz samimi olmayan kişilerle sırf beni unutmak için samimi oldu bi gecede, Biz o gün kavgalıydık çünkü önceki gün sırf ailecek ona telefonda merhaba dedik diye rahatsız olup çıldırdı ve büyük bir kavga ettik. Beni ağlattı çünkü sürekli bir kavga olduğunda beni depresyona sokup keyfine bakıyordu ve ben bundan bıkmıştır. Böyle onur kırıcı bir durumda nasıl rahat olabilirim.yazdigin iyi ozelliklerin yarisindan çoğu zaten red flag. sen iyi saniyorsun ama sacma sapan bir ilişkiymis. ayrica spora da gider, baskalariyla da güler eder yani. bunlara neden bu kadar takiliyorsun? adam sevdi diye cekmek zorunda mi tüm bu dramlari. öldü mü, kara haberini mi duydun da nefesin kesilene kadar agliyorsun? böyle böyle bogmuşsunuz birbirinizi.
bence ayrılık dogru bir karar.
Ben bunu birine daha yazmıştım bu kadar üzülmemin sebebi beni üzmek için bile bile bir gecede tanımadığı insanlarla samimi olup yine bilerek haber vermeyip kendine bağlamaya çalışıp aglatmasi, ben ağladıkça hoşuna gidiyor ve beni belirsizlikte bırakmaya bayiliyordu... Ben de bundan bikmistim bu yani meseleBirinden haber alamadım diye ağlayıp nefes kesilmesi de aşırı bir tepki değil mi, bı de bayil istersen. Bence darlamissin çocuğu ve yaslarda kucuk olsa gerek. Büyüyünce geçer.
ailece telefonda merhaba dediniz diye cildiran adama nefesin kesilene kadqr agliyorsan kusura bakma ama suclu sensin.Ya konu arkadaşları ile eğlenmesi değil. Beni üzmek için inadına ne yediği belirsiz samimi olmayan kişilerle sırf beni unutmak için samimi oldu bi gecede, Biz o gün kavgalıydık çünkü önceki gün sırf ailecek ona telefonda merhaba dedik diye rahatsız olup çıldırdı ve büyük bir kavga ettik. Beni ağlattı çünkü sürekli bir kavga olduğunda beni depresyona sokup keyfine bakıyordu ve ben bundan bıkmıştır. Böyle onur kırıcı bir durumda nasıl rahat olabilirim.
Takıntıdan kastınız ne ? Ayrıca neden annen müdahale ediyor?
Ya olgunluk , kişi ciddi bir ilişki içindeyken aralarında ki sorunları ilkokul çocuğu gibi anne babaya yetiştirmemekle başlıyor. Ya da annenin yanında ağlayarak kavga etmemekle. Ben olsam ben de sorun çıkartırdım ne bu böyle annen biliyorsa bilsin ama ben hazır değilsem ailenle muhatap olmak zorunda değilim. Ailecek telefonda merhaba demişler vs ben olsam ben de tartışma çıkartırdım bu konuda. Annesinin yanında benimle kavga eden ağlayan biri olucak ve biz konuşurken annesi telefonu alıp savunmaya geçecek. İlk düşüneceğim şey, bu daha büyüyememiş yanında savunma olarak hep annesi var. İlerde evlenince de sadece bu kişiyle değil annesiyle de evlenmiş olucam evde annesi ben o üçümüz yaşicaz belli ki derim. Annesi her halta dahil olacak.Kusura bakmayın da annesinin yanında " sen ne yaptın, tüm gün ağladın mı" diyen birine müdahale etmesinde ne yapsın. Kadın yine iyi dayanmış annenin yerinde olsaydım onun ağzını açmasına dahi izin vermeden direkt evimden kovardim. Kim oluyorda kadının evinde kızıyla hadsizce konuşuyor.
Hepimiz annemiiz çok seviyoruz. Hele ben her gün konuşmazsam içim rahat etmiyor ama sevgilimle tartışırken gizli saklı veya onların olmadığı yerde tartışıyordum. Ne gerek var annemin yanında ağlayıp sızlamaya. Kendi başıma bir ilişki yürütüyorum ben annemi daha sevgiliylken böyle müdahil edersem evlilikte nasıl sınır çizicem ? İlişkimin içinden annemi nasıl çıkartıcam ? Annedir bu zaten dünden razıdır dahil olmaya çünkü merak eder önemser. Sen sınır çizmezsen eğer annen yürütür o ilişkiyi. Sen çık istersen aradan hiç uğraşma annenle sevgiline ver telefonları onlar yürütsünler ilişkiyi senin adına.Annemi aratmadım konuşurken müdahale etti çünkü ozgüveim düşük olduğu için hakkımı savunamıyorum her tartışmada boğazım dugumleniyor ve annem bana biraz destek olmak istedi. Üzgünüm ama sevgililik gizlenecek bir şey degil. Onunla bir sorun yasadigimda anlatabileceğim tek kişi canımdan çok sevdigim annem
Ya olgunluk , kişi ciddi bir ilişki içindeyken aralarında ki sorunları ilkokul çocuğu gibi anne babaya yetiştirmemekle başlıyor. Ya da annenin yanında ağlayarak kavga etmemekle. Ben olsam ben de sorun çıkartırdım ne bu böyle annen biliyorsa bilsin ama ben hazır değilsem ailenle muhatap olmak zorunda değilim. Ailecek telefonda merhaba demişler vs ben olsam ben de tartışma çıkartırdım bu konuda. Annesinin yanında benimle kavga eden ağlayan biri olucak ve biz konuşurken annesi telefonu alıp savunmaya geçecek. İlk düşüneceğim şey, bu daha büyüyememiş yanında savunma olarak hep annesi var. İlerde evlenince de sadece bu kişiyle değil annesiyle de evlenmiş olucam evde annesi ben o üçümüz yaşicaz belli ki derim. Annesi her halta dahil olacak.
Ayrıca evinde değil telefonda oluyor bunlar doğru anladıysam eğer.
Aileyle yaşıyorsa sevgilisi nasıl bir zaman aralığı belirlemeli peki ? Ben aile evindeydim hiçbir zaman da ailemin yanında tartışmadım. Tartışma varsa eğer başka bir odaya geçerdim ya da yürüyüşe çıkardım annemin babamın yanında kavga edeceğimi bildiğim aramayı açmazdım hele hele ben hiç aramazdım. Konu sahibi annesinden güç bulduğu için özellikle yanında aramış hatta kendi ağzıyla söylüyor otoriter birine ihtiyacı var sevgilimin diye.[QUO
Konu sahibinin hareketleri zaten yanlış, ama sevgisinde hadsiz insan bir insan. Sevgilisinin annesinin yanında tartışmaya girmez. Biraz düşünceli olur.
Siz böyle birisiyle bağımsız ve gerçek bir ilişki yaşayabilir misiniz ? Kendi annesiyle tehdit eder gibi cümleler hoş değil.Annem arayıp konuşmadı müdahale etti çünkü aylarca beni üzüp ağlattı hayattan zevk alamayacak duruma geldim her şeyimi annemle paylaşıyorum ondan destek alıyorum ve sevgilimin aklını başına getirmek için onun gibi disiplinli bir rol modele ihtiyacım vardı
Sorun sende tüm hayatını sadece bir kişi üzerine kurarsan böyle dimdizlak kalırsın işte.İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!
İlk defa ciddi bir ilişkim oldu. Beni doğal güzelliğimle kişiliğimle seven, benim için çok çabalayıp ne zaman ayrılıkla ilgili bir şey olsa ağlamaktan çıldıran birisiydi. Ailelerimiz bile çok iyi anlaşıyordu birbirimizin evinde kaldık hediyeler aldık seviştik her şey çok güzeldi. Ancak beni kendine çok bağladı zaman geçtikçe. İlişkinin yükünü bana devredip kendisi boşlamaya başladı ayrılıktan birkaç ay önce. Bu yüzden takıntılarım başladı ve takıntılarım yüzünden çok kavga ettik. Bana her seferinde ayrılırsak intahar ederim yemek yiyemem Allah belamı versin ki seni bırakmayacağım hep birlikte olucaz ayrılırsak o... çocuğuyum falan diyordu. Benimle hiç empati yapmıyordu ve her takıntı kavgası ettiğimizde çeneni kapa kes sesini ağzımı açtırma yürü git gibi kelimeler kullanıyordu. Aslında çok efendi, çalışkan ve saygılıydı ama kavga ederken bütün saygısı gidiyordu. Ayrılıktan önceki gece ondan haber alamadım nefesim kesildi saatlerce ağladım. Ve bana hiç tanımadığı insanlarla spor yapmaya gittiğini hepsiyle samimi olduğunu benimle yaşadığı kavgalar konusunda kafasını dağıtıp çok eğlendiğini söyledi. Bi de pişkin pişkin "eee sen naptın ağladın mı bütün gün" dedi. Sonra dayanamadı annem müdahale etti dedi ki bak sen benim kızımı çok ağlatıyorsun onun takıntılarını anlamıyorsun her ne kadar tuhaf olsa da o kız gerçekten zeki ve sevgi dolu, seni de oğlum gibi seviyorum her ne yaparsan yap, sonuçta bize hiçbir kötülüğün olmadı dedi. Ve sevgilim annemin konuşması biter bitmez beni terketti. Güzel bir söz bile söylemedi verdiğimiz o kadar emekten sonra, sadece ben bu ilişkiyi bitirmek istiyorum zaten hiç mutlu olamadık dedi ve öylece gitti. Dertleşebileceğim hiç arkadaşım yok ağlıyorum yeme içmeden kesildim yapayalnız kaldım artık neredeyse hiç telefon kullanmıyorum. Sevgilime kızgınım ama kendime DAHA DA kızgınım... Verdiğim emeklerin hiçbirini önemsemeyip o kadar söze rağmen yarı yolda bırakan birine bu kadar bağlanıp saf gibi devam ettirip bi de ayrılan kişinin kendisi olmasına izin verdiğim için... Napıcam nasıl unuturum bilmiyorum. Ben burada ağlarken o da samimi olduğu yeni arkadaşlarıyla (?) Eğlenip gülüyor... Allah belasını versin böyle insanların!!!
Birinden haber alamadım diye ağlayıp nefes kesilmesi de aşırı bir tepki değil mi, bı de bayil istersen. Bence darlamissin çocuğu ve yaslarda kucuk olsa gerek. Büyüyünce geçer.
Bak annem hiçbir halta dahil olmadı. Sadece beni de kendi gibi özgüvenli yapmak ve sevgilime benim arkamda ne kadar güçlü bir kadın olduğunu göstermek için bir kereliğine tavrını ortaya koydu. Ayrıca onun ailesi de beni tanıyor dahil oluyorlar bazen ya da o bir şey olduğunda annesine anlatıyor. Ayrıca sırf duygusalım ve ağlıyorum diye beni ve 2 yıllık emeğimizi öylece bırakması doğru mu!! Benim ne hissettiğimi anlayamamışsın bence!!!Ya olgunluk , kişi ciddi bir ilişki içindeyken aralarında ki sorunları ilkokul çocuğu gibi anne babaya yetiştirmemekle başlıyor. Ya da annenin yanında ağlayarak kavga etmemekle. Ben olsam ben de sorun çıkartırdım ne bu böyle annen biliyorsa bilsin ama ben hazır değilsem ailenle muhatap olmak zorunda değilim. Ailecek telefonda merhaba demişler vs ben olsam ben de tartışma çıkartırdım bu konuda. Annesinin yanında benimle kavga eden ağlayan biri olucak ve biz konuşurken annesi telefonu alıp savunmaya geçecek. İlk düşüneceğim şey, bu daha büyüyememiş yanında savunma olarak hep annesi var. İlerde evlenince de sadece bu kişiyle değil annesiyle de evlenmiş olucam evde annesi ben o üçümüz yaşicaz belli ki derim. Annesi her halta dahil olacak.
Ayrıca evinde değil telefonda oluyor bunlar doğru anladıysam eğer.
Ailem ilişkimi bana bıraktı. Ama başkaları da sırf annem müdahale etti diye tam tersi ailemin çok karıştığını söyledi iki arada bir derede kaldım... ve kiminle konuşsam bu çocuk seni çok seviyor bırakma takıntılarını bırak dedi ama gerçekten seven birisi sırf takıntılıyım diye beni bırakır mı yaa... giderken bir çift güzel laf damı etmez...Ağlıyor mızmız bebek gibi,
Seni resmen tehdit ediyor,
Kaba saba laflar ediyor.
Sen buna nasıl dayandın o kadar zaman? Sana demediler mi sen bu mızmız, hastalıklı manyakla napıyorsun diye?
Aileler nasıl bu tiplerle kızlarını görüştürüyorlar hiç anlamıyorum.
Üzgünüm toysun. 2 yılın ne emeği ? Seviyorum, geziyorum, sevişiyorum ha büyüdüm ben mi dedin noldu yani ? 23 yaşında ki biri için çok toysun.Bak annem hiçbir halta dahil olmadı. Sadece beni de kendi gibi özgüvenli yapmak ve sevgilime benim arkamda ne kadar güçlü bir kadın olduğunu göstermek için bir kereliğine tavrını ortaya koydu. Ayrıca onun ailesi de beni tanıyor dahil oluyorlar bazen ya da o bir şey olduğunda annesine anlatıyor. Ayrıca sırf duygusalım ve ağlıyorum diye beni ve 2 yıllık emeğimizi öylece bırakması doğru mu!! Benim ne hissettiğimi anlayamamışsın bence!!!
Ailem ilişkimi bana bıraktı. Ama başkaları da sırf annem müdahale etti diye tam tersi ailemin çok karıştığını söyledi iki arada bir derede kaldım... ve kiminle konuşsam bu çocuk seni çok seviyor bırakma takıntılarını bırak dedi ama gerçekten seven birisi sırf takıntılıyım diye beni bırakır mı yaa... giderken bir çift güzel laf damı etmez...