2 yaşındaki çocuk?

filmdelisi .!.:

Ben getirmiyorum mesela.
Aslında çocuklar direkt saldırgan tavırlar sergilemiyor, anne başka bir şeyle ilgileniyorsa, diğer çocukla konuşmaya başlamış ya da onda kendinde olmayan bir şey gördüyse direkt algıları açılıyor ve bu kıskançlığı, hırsı bastıramıyor.
Büyük oğlum asla zarar veren bir çocuk değildi ta ki kardeşi 1,5 yaşlarına gelip evde ‘ben de varım’ diye boy gösterene kadar.
O günden sonra işler çığrından çıktı bizde.
Şuan büyük 4 yaşında, tüm bu davranışları kıskançlık temelli ama bayağı azaldı.
Benimli direkt ısırır ya da suratını 2 eliyle hava almasını engelleyecek şekilde sıkar, boğar tarzı bir şey yapıyor, eşya fırlatması da cabası.
Ama azaldı, artık ancak haftada 1 falan ısırıyor kardeşini

Ha bir de şöyle bir yöntem bulduk biz, asla doğru diyemem belki de çok kötüdür ama kardeşine vurduysa, kardeşini çağırıp ‘şimdi sıra sende, ona vuracaksın ödeyeceksiniz’ diyoruz.
Büyük olana da ‘bir canlıya zarar verdiğin an kendini savunur ve ne yaparsan aynını sana yapar, bak kardeşin de sana vurdu, ikinizin de canı acıdı’ gibi konuşmalar yapıyoruz.

Genişletmek için tıkla...

1Sen .!.:

Şiddete şiddetle hayır dersek nasıl anlayacaklar kötü olduğunu.

Eminim sizde her yolu denemişsinizdir, artık son evrede belkide son yolu denemeye çalışıyorsunuz ama bana çok yanlış geldi, bilemedim.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Ben getirmiyorum mesela.
Aslında çocuklar direkt saldırgan tavırlar sergilemiyor, anne başka bir şeyle ilgileniyorsa, diğer çocukla konuşmaya başlamış ya da onda kendinde olmayan bir şey gördüyse direkt algıları açılıyor ve bu kıskançlığı, hırsı bastıramıyor.
Büyük oğlum asla zarar veren bir çocuk değildi ta ki kardeşi 1,5 yaşlarına gelip evde ‘ben de varım’ diye boy gösterene kadar.
O günden sonra işler çığrından çıktı bizde.
Şuan büyük 4 yaşında, tüm bu davranışları kıskançlık temelli ama bayağı azaldı.
Benimli direkt ısırır ya da suratını 2 eliyle hava almasını engelleyecek şekilde sıkar, boğar tarzı bir şey yapıyor, eşya fırlatması da cabası.
Ama azaldı, artık ancak haftada 1 falan ısırıyor kardeşini

Ha bir de şöyle bir yöntem bulduk biz, asla doğru diyemem belki de çok kötüdür ama kardeşine vurduysa, kardeşini çağırıp ‘şimdi sıra sende, ona vuracaksın ödeyeceksiniz’ diyoruz.
Büyük olana da ‘bir canlıya zarar verdiğin an kendini savunur ve ne yaparsan aynını sana yapar, bak kardeşin de sana vurdu, ikinizin de canı acıdı’ gibi konuşmalar yapıyoruz.

Genişletmek için tıkla...

Benim adim karpuz .!.:

Bnce yaptginiz çok yanlış ben bile Kirildim vallahi..çocuk ikiside .ilerdede bunu yapmaya devam edicekler bnm iki kardeş biri 19 diğeri 15 yaşın da birbirlerine vurduğunda en son ben vurdum diye hırs yaparlar takii annem ikisini elinin altına alana kadar yoksa sonsuza kadar surucek gibi hırs yapıyorlar

Genişletmek için tıkla...

1sadekahve .!.:

Doktora goturmelisiniz acilen ya birinin gozune falan zarar verse belki ilac verir doktor cok yaramaz demissiniz

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

İlaç?
2 yaşındaki çocuğa yaramazlık temelli?
Bunlar normal şeyler ki çocuk gelişiminde de yeri vardır.
Davranışı silmek ya da yer değiştirmesi sağlamak esastır ama asla ilaçla tedavisi olmaz.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Hırs yapsalardı devam etmezdim.
1 yapan 1 görür, diğerine asla müsade yok.
Aslında bu varoluşumuzda olan bir durum eğer ki güç eşitsizliği söz konusu ise sürekli bir ezen ve ezilen mevcut.
Ama güç dengesi sağlandığında yani küçük çocuğum büyüdüğünde, kavgalarında asla buna yönelmem.
Yavaş yavaş o fark kapanıyor, bugün beraber ceza aldılar, ikisi de.
Biranda kedi gibi dalaştılar, ayırdım.
El ele tutuşup ‘gel yaptığımız yanlışı düşünmemiz lazım’ diye oda cezalarına gittiler.

Söylediğim gibi benim çocuklarımda işe yaradı, başka bir çocukta olmayabilir.
Ama genel olarak çocuk eğitiminde bu durum hariç, yaptığı şeyin sonucuna katlanmasıdır.
Anne baba iradesi kırılmamalıdır, hayır daima hayırdır.
2 ağlamaya, elalem içinde olmaya bakmamalı.
Kavram kargaşası yaşıyor çocuklar o zaman.

Genişletmek için tıkla...

1sadekahve .!.:

Ilac verir vermez onu ben bilemem de doktorun gormesi sart. Ben karsisindakine surekli zarar veren cocuklar , bebekler icin normal gelişimi diyemem. Bir sürü cocuk var bunları yapmadan büyüyen. Aile ugrasmis engel olamamis ya bebege yardimci olur doktor ya aileye fikir verir. Ama asla normsl kabul edilmemeli

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

İşte öyle bir çocuk annesi olarak ben de normal diyorum, tüm gittiğimiz doktorlar da normal dedi.
Her insanın bir olmadığı gibi, her çocuk da bir değil.
Hepsinin duygu karmaşasıyla başa çıkma yöntemi farklı, kendine vuran bile var, bırakın başkalarını.
Bunu 6 7 yaşında yapsa, normallikten çıkıyor ama daha bebek olan bir çocukta aşırı aşırı normal.

Genişletmek için tıkla...

Benim adim karpuz .!.:

Offf offf sanırım oğlan çocukları daha zor oluyorlar .hoş kelin ilacı olsa kendi başına surer benim bir çocuk zaten eskiden çok usluydu herkezde derdi nekadar uslu diye son zamanlarda çocuğum kendini kaybetti yapma dediğim şeyi ozellikle yapıyor hayir diye kizdigimda kendini yerlere atıp surunuyor bazen saçımı başımı yolasim geliyor öyle yaptığında ve hep tehlikeli şeyler yapıyor geçen elini prize sokuyordu nerdeyse bi an kendimi bagirirken buldum oda kahkaha atıyor en dayanamadığm nokta işte :/ kzdigimda kahkaha atıyor .gecenin 3 e geliyor saat benimki şimdi uyudu kolumda şuan peki ben nasıl yapicam benle çocuğum arasindaki eşitsizliğe o kendini yere attignda bendemi atayım . gerçekten sinirlerim bozuldu kalktım Melisa çayı aldım o bile kesmiyor beni artık

Genişletmek için tıkla...

1sadekahve .!.:

Insanlar ve çocuklar gibi doktorlarinda bakış açıları değişik zamanında birkac tecrübe edinerek konuştum bende. Sadece kendi görüşümüzü dogru saymamali.
Sizin kardeste varmis durumunuz cok teklikeli Allah kolaylık versin

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Zaten kardeş olduğu için bu yöntem son ve tek çaremiz oldu.
Evde sürekli birbirine girebilecek şekilde yaşayan 2 çocuk olunca, ardınızı döndüğünüz an birinin dudağı patlıyor, öbürünün kaşı kanıyor.
Bana da ütopik gelmişti ama normalmiş işte.
Tek çocuk evde iken bunun görülmesi zaten çok çok az, başka bir çocuk yanında anca ortaya çıkıyor ama kardeşli evlerde sıradan bir gün diyeyim, siz anlayın.

Genişletmek için tıkla...

filmdelisi .!.:

Ben denedim o yöntemi, işe yaramadı.
Avazı çıktığı kadar ağlarken aynısını yaptım, kapı tekmelerken, yemeği dökerken, kendini yerlere atarken falan, benimki de güldü sadece yapayım diye devam ettikçe, anladım ki yanlış yöntem bizimkine, bıraktım.

Valla ne diyeyim, benimkiler hep öyle.
Bugün 4 yaşındaki kitabı parçalayıp yemiş, şiddet harici her yöntemi denedik ama olmuyor.
Ağzına bir şeyler tepiştirme, olmadık yere tükürme, yalama vb şeyden vazgeçiremiyoruz.
Ve maalesef hepsini dikkat çekmek ve sınırımı zorlamak adına yaptığını bildiğimden, kızıyoruz, anlatıyoruz, olmuyor.

Siz kendi çocuğunuzun yöntemini kendiniz bulacaksınız, her çocuk biricik, formülü yok maalesef.
Tabi bıçak gibi kesilmez ama bir şekilde azalma olması da olumludur.
Ceza denediniz mi hiç?
2 yaşından beri ceza vardır bizde, oda cezası.
Kendi odasında tek başına oturup yaptığını düşünmek zorunda, bizle o an olamaz.
Biraz da olsa caydırıcı olarak iş gördü diyeyim ama çare olmadı.

Genişletmek için tıkla...

1ogretmen .!.:

Sevgiyle büyümediği için olabilir mi? Kıskandığı bir kardeşi var mı?

Genişletmek için tıkla...