Ben getirmiyorum mesela.
Aslında çocuklar direkt saldırgan tavırlar sergilemiyor, anne başka bir şeyle ilgileniyorsa, diğer çocukla konuşmaya başlamış ya da onda kendinde olmayan bir şey gördüyse direkt algıları açılıyor ve bu kıskançlığı, hırsı bastıramıyor.
Büyük oğlum asla zarar veren bir çocuk değildi ta ki kardeşi 1,5 yaşlarına gelip evde ‘ben de varım’ diye boy gösterene kadar.
O günden sonra işler çığrından çıktı bizde.
Şuan büyük 4 yaşında, tüm bu davranışları kıskançlık temelli ama bayağı azaldı.
Benimli direkt ısırır ya da suratını 2 eliyle hava almasını engelleyecek şekilde sıkar, boğar tarzı bir şey yapıyor, eşya fırlatması da cabası.
Ama azaldı, artık ancak haftada 1 falan ısırıyor kardeşini
Ha bir de şöyle bir yöntem bulduk biz, asla doğru diyemem belki de çok kötüdür ama kardeşine vurduysa, kardeşini çağırıp ‘şimdi sıra sende, ona vuracaksın ödeyeceksiniz’ diyoruz.
Büyük olana da ‘bir canlıya zarar verdiğin an kendini savunur ve ne yaparsan aynını sana yapar, bak kardeşin de sana vurdu, ikinizin de canı acıdı’ gibi konuşmalar yapıyoruz.
Bugün gayet güzel bir şekilde oynuyorken birden çocuğun yüzünden tutup kendine doğru çekmiş annesinin yanında oluyor Bir saniye içerisinde yapıyor nasıl oluyorsa çocuğun yüzü kan içinde kalmış tırnakları da uzun olmadığı halde nasıl yapıyor Bunu anlamış değiliz o kadar üzüldük o kadar mahcup olduk ki derin bir şekilde yırtmış bide☹ ne yapacağız anlamış değiliz konuşuyoruz anlamıyor Daha tam 2 yaşında bile değil ve kız çocuğu çok hareketli her yere tırmanan 5 dakika yerinde durmayan bir çocuk. Ablası var 4 yaşında tek çocuk da değil Üstelik ablasına hiç böyle bir şey yapmıyor Bununla nasıl başa çıkacağız Ne olur bir akıl verin
Bu arada çocuk gelişimi mezunuyum tüm bilgilerim uyguladığım Her şey bu yiğenim üzerinde tükenmiş durumda
bana zarar verdiğini anlasın diye. Biraz zaman sonra sorun çözüldü.
Sabredin vebıkmadan usanmadan anlatın. Gerektiği yerde yaşıyla uyumlu ufak yaptırımlarda bulunun
