2 Yaş Sendromu Nedir, Belirtileri Nelerdir?

Elimden geldiğince ilgilenmeye çalışıyorum
Üç yaştan sonra cümle kuranlar var. Bkz: Ben. Kardeşim 2 yaşındayken konuşmaya çalışıyordu, kuzenim ise car car konuşurken 1 ay daha büyük diğer kuzenim ise aba nana gibi sesler çıkarıyordu. Her bebek farklı. Başka bebeklerle kıyaslamayın. Hekiminiz takip ediyorsa o size zaten sorun olduğunu söyleyip terapiste yönlendirir.
 
Yok o cesaretten değil ben ilk ikiyi okula gönderip oh be az da olsa kafamı dinliyorum dediğim sene spralle hamile kaldım 3 ye ama dördüncü çocuğumu o cesaretle yaptım

Ben bir tanesinin sendromlarıyla bile başa çıkamıyorum :d
 
Yok o cesaretten değil ben ilk ikiyi okula gönderip oh be az da olsa kafamı dinliyorum dediğim sene spralle hamile kaldım 3 ye ama dördüncü çocuğumu o cesaretle yaptım
Maşallah size cesaretinize
Ben iki tane yeter diyordum ama geçen sene 3.bebisim ceee diye çift çizgiyle çıkıverdi.
 
2 yaş da neler mi yaşadık. Arkadaşlarını mı ısırmadı. Duvara kafa mı atmıyordu. Aman Allah'ım neler neler.

O bitti 3 yaş krizi. Birgün lazımlıkla gittiğimiz misafirlik atak krizleri sayesinde halıya yapması ile son bulmuştu. Siz siz olun bezi bırakırken evden çıkmayın

Böyle kriz atak diye diye 6 yaşa getirdim
 
Şuan benim oğlum da bu dönemde. Denetimli serbestlik uyguluyorum. Herşeye hayır demiyorum büyük oranda çoğu şeye tamam diyorum sadece zarar göreceği şeylere hayır diyip anlatıyorum. Ağlarken asla dinlemiyordu sarılıp gel beraber sakinleşelim ben senin yanındayım diyorum sakinleşiyor böyle çoğu zaman. Ama bazen çok zorluyor. Sinirlerim çelikten olduğu için büyük oranda sabır ediyorum. Çok nadiren başa çıkamayınca bende ağlıyorum. O şekilde rahatlıyorum. Aslında beni ağlarken görmesini de istemiyorum ama bazı günler feci zorluyor. Örneğin hafta sonu full mızırdanarak geçti ve ne istediğine kendi de karar veremiyordu. Aslında anlatabiliyor derdini normalde ama iki gün boyunca mızıklanarak geçirdi. Konuşa konuşa başardım en sonunda ağladığında söylediği şeyi anlamadığımı o yüzden yardımcı olamadığımı ne istediğini anlatırken ağlamaması gerektiğini. Tam iki gün boyunca bunu konuşmak zorunda kaldık ama en azından şuan mızıklanmadan ne istediğini anlatmaya çalışıyor. Demek ki çocuk deyip geçmeden anlayana kadar anlatmamız gerek. Şu ana kadar sonuç aldığım şeyler anlayana kadar anlatmak ve çok ağladığında gel sarılalım diyip sakinleştirmek. Uyku problemimiz, oyuncak paylaşmak istemiyor olmamız, diğer çocuklarla sosyalleşmek istemiyor olmamız tam gazla devam ediyor. Ve dışarıda uzun saatler oynamak istiyor eve girmek isterken ağlıyor ve uzun bir süre evde de susmuyor. Ama sanırım zamanla bunu da hallederim
 
Sedromsuz kalmak istiyorum ne bitmez bir durummuş ben artık nazlannayı isteklerimi unuttum çareyi depresyon ilacı da buldum o ağlıyor ben Leyla bitincede ağlama sarılıp barışıyoruz
 
Hpsine tamam da kendimize zaman ayirmak bana mumkun gelmiyor.ozellikle bu ben yapacagim tutturmalari cileden cikiyor insan
 
27 aylık oldu ve bugün 2 yaş sendromunu bir tokat gibi suratıma çarptı sanırım bu vakte kadar en çok zorlandığım gündü ve bundan sonrası nasıl olur bilmiyorum. Uykuya direnmeler, gece uyanıp ger uyumak istememe, yemek yemek istememe, 10 dakikada bir bir sebep bulup ağlama, hiç gerek yokken bir yerleri inciğine kadar dağıtıp dökme. 4 aylık kardeşinin oyuncaklarını ana kucağını vs sahiplenme. Gün boyu bitmeyen bir ikna sürecim başladı. Bugün artık ağlayarak kendimi teselli etmeye çalıştım. Allah güç kuvvet versin biz ebeveynlere
 
26 aylık oğlum 2-3 gündür iyice coştu. Her şeye ama her şeye ağlıyor. Nazar falan dedik ama bilmiyorum. Sendromdan kaynaklı sanırım. Az önce 1 saati aşkın uyutma seansı yaşadım. Ve durup durup ağladı sürekli ağlıyor sebep yok. Babası odadan çıktı diye ağlamaya başladı ve sonra hep ağladı. Bütün gün kalk anne git anne diyip ağladı. Off sinirlerim çok gerildi valla.
 
Amin. Acaba dolunay falan etkisi mi? Gerçi dolunay mı var göğe bakıp nefes bile alamadığım bir gündü benim içinde.
 
bizde de her sabah baba işe gidince 30 dakika ağlama ile başlıyoruz güne. Bu bile bütün enerjimi bitirmeye yetiyor. Dolunay falan değil bence baya gümbür gümbür sendromlar başladı. Dün gece 23:30 da zoe uyuttuk sabah 7.30 uyandı öğle uykusuna yatırdım 1.30 saat bekledim aska uyumadı. Akşam 20:30 zor uyuttum ve o saate kadar bir çocuk hiç mi yorulmaz bi gözlern azıcık kapansın be oğlum. Ard arda gelen sorular, istekler. İşlerimi bitiremiyorum onun isteklerine yetişeceğim diye. Bugün hamur yapayım dedim gitmiş 24 numara ayakkabıları bulup giymiş gelmiş. Gel dedim yanımda dur sen de yap hamur. Güya stres atsın. 2 kere sandalyeden düştü çok şükür bir yere vurmadı kendini ama o kadar gerlmişim ki 2. Düşüşünde çığlık çığlığa kaldım. Sonra oturdum ağladım. Bağırmak istemiyorum ama bazen kendimi kontrol edemioyrum bağırıyorum sonra üzülüyorum.
 
Üzülmeyin aynı şeyleri ben de yaşıyorum
3 aylık bebeğim var ve gece çocuklar uyuduktan sonra vicdan yapıyorum "iyi bir anne değilim ,cocuklarimla tam randımanlı vakit geçiremiyorum " falan başlıyor gözlerimden yaş gelmeye falan

Ne kadar doğru olmadığını bilsem de şu intamomlar da beni etkiliyor.
Kaliteli vakit,çocuklar eğlensin,öğrensin
Bunu yapamiyorum cogu zaman etkinlik,oyun oynuyoruz ama pilim bitiyor benim de
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…