oğlişim ek gıdaya geçtiği dönemlerde çok tedirgin ve panik oluyordum
sürekli acaba ne yerdirsem
şubu şöyle mi yapsam bunla bunu mu karıştırsam internetten kitaplardan bir sürü tarifler bakıyordum
ama şimdiiii
hiç yorulmuyorum
evde kendimize ne yapıyorsak aynısından ona da koyuyorum bir tabak maşallah afiyetle yiyo
sabah kahvaltısını yapıyo(ne varsa yiyo,zeytin,peynir,yumurta,reçel,bal,pekmez,tahin.. vs)
ara öğünde ;canı ne isterse veriyoruz,bazen kek,yoğurt meyve vs
öğle yemeği (yine öğünde hangi yemek varsa yiyo)
ara öğünde; yine ne isterse güzel sevimli tatlılar,aşure sütlaç vs felan yapıyoruz
akşam yemeği (yine bizimle bizim yemeklerizden yiyo)
sonrasında meyve yiyoruz,arkasına isterse tatlı yiyo
sonra sütünü içiyor uyuyor
sabaha kadar 2 kez kalkıyor süt içip geri uyuyor
vallahi kabaca anlattım ben,dediğim gibi şimdi çok takmıyorum onumu yese bunu mu yese diye
allah ne verdiyse hep birlikte yiyoruz:)
bir ara inanılmaz iştahsızdı kendimi paralardım birşey yedirebilmek için
şimdi hiç zorlamıyorum
tek dikkat ettiğim şey ona özel bişey yapmadığımı gösteriyorum
biz kendimize yemek hazırlıyoruz eşimle
sonra oturuyoruz oğlumda koşup geliyo kendi de oturmak istiyo
sonra onada bir tabak koyuyorum önüne hiç ye felan diye ısrar etmiyorum
kendi başına yemeye çalışıyor döküyo fena hiç ilgilenmiyoruz
eşimle biz kendi halimizde sohbet ediyoruz
tabi oğlumu gizlice takip ediyoruz
sonra ara sıra kaşık kaşık veriyorum ağzına hoop bitti yemek