Nalansu, ben 36 yaşındayım 13 senelik evliyim. 2 çocuğum va. ve 1.5 yıl öncesine kadar kendi şirketim vardı. Herşey yolunda, işler iyi, yanımda kendi bölümümden 3 tane sınıf arkadaşımı çalıştırıyorum, vs. Herşey güllük gülistanlık görünüyor, evimiz var arabalarımız va, çok şükür çocuğumuz var vs vs..
Sonra birgün farkettim ki, arkadaşım zannettiğim 10 yıldır eşli evlerine gidip geldiğimiz bu kişilerin işi sadece patronum diye bana yalakalık. Ben onları dost sanıyorum ama onların beni dost gördüğü filan yok.
O zamanlar 1 kızım vardı. Onu da işe gidicem bilmemde diye çekiştire çekiştire yuvaya bırakıyorum, ev desen bok götürüyo, bir kaşık yemek yok. Akşama kocaya beş karış surat neymiş stresliymişim..Durmadan kilo alıyordum. Kan tahlillerim 50 yaşındaki bir insannıki kadar kötüydü. NErdeyse şeker hastası olmak üzereydim ve Haşimoto tiroidim vardı
Kendime bir dönüp baktım, bir arkadaşım yok, deli gibi sevdiğim eşimi ve mutluluğumu da kendim yıkıcam nerdeyse. Eşim bana çok destek oldu, bir psikiyatriste gittim. En ağırından Depresyon geçiriyormuşum. Ve bu 30 yaş üzeri, doğum yapmış kadınların 1/3 ünde görülüyormuş. Yani ev-iş-çocuk-sosyalleşememe peşinden bunlar geliyor işte.. 6 ay boyunca ilaç tedavisi gördüm :Xanax-Desyrel-Prozac. Yeşil reçeteliydi biliyorsun bazısı. Ama 6 ayın sonunda kendime geldim. ışi kapattım. ınanır mısın 10 senedir arkadaşım dediğim, can ciğer olduğumuzu sandığım bu kişiler o günden beri 2 kere aradıysa aramıştır. Yeni bebeğimi bile görmeye gelmediler. Yani arkadaş dediğin öyle kolay bişey değil..
Hayatta en önemli olan eş ve ailedir bunu anladım. Allah sana bunu verdiyse bin kere şükretmeyi bil. Gerisi için ise üzülmeye değmez inan.
Güvendiklerim, kapımı çalmazken 2 senedir yepyeni arkadaşlıklar kurdum, şansımı zorladım. 10 yıllık arkadaş doğumuma gelmezken, 2 aydır tanıdığım arkadaşım hastanede başımda kaldı.
Özetle, seni sıkan bu köy ortamından bize tutunduğunu görebiliyorum. Eşine de sarıl, başkasından da medet bekleme, boşver. Diyetisyene de psikiyatriste de git. Gereken desteği al. Mümkünse kardeş, yeğen bir kız yollasınlar ailede varsa yanına, yoksa da bizle idare et artık naapalım :))
Unutma üç günlük ömür bizimkisi. Amaç ondan zevk almak olmalı, başkalarını boşver, kendine bak. Herkes ve herşey gelip geçici. Biz insanız.
