Konuştuk sonunda bugün eşimle.Bana beni çekemediğini , dırdırımdan bunaldığını, zaten bu kadar problem varken bi de bunlar yüzünden iyice tadımızı kaçırdığımızı söyledi. Ben de sen farkında değilsin,ama annen sana benimle ilgili en ufak kötü bir laf söylesin, hemen bana tavır alıp suçluyosun .Bu böyle olmuyor, ben dırdır yapıypsam hep altında annen var neden olarak dedim.
Bugüne kadar en büyük kavgalarımızın sebebi ailen oldu. Bizim seninle kendi içimizde hiç bir kavgamız olmadı dedim O de napıyım, o benim annem atamam dedi. Ben de at demiyorum ama biraz uzak duralım dedim.Uzak bir yere taşınalım,madem annen beni kabul etmiyor, benimle aynı ortamda bulunmaktan rahatsız oluyor, ben de gitmem gelmem dedim. Bugüne kadar hep senin mutluluğun için uğraştım, ama yanlış yapmışım dedim.
O da tamam taşınalım, ben annemi ayda yılda bi görürüm dedi. Ben de tamam dedim.
Ama bana açıkca söyle,seni sevmiyorum, istemiyorum, bu evde hayatımda olmandan rahatsız oluyorum diyosan, o zaman hiç uzatmayalım ayırılalım dedim.
O da hayır ben seni çok seviyorum, senden rahatsız olmuyorum,ama artık kavga gürültü istemiyorum dedi.
Ben seni sevmekten asla vazgeçmedim, kalbimde yalnız sen ve oğlum var dedi. Ama çok bunaldım, beni rahat bırak üstüme gelme dedi. Ben de tamam dedim. Şimdilik boşanma falan yok. Zaten sen istedin boşanmayı, bende o sinirle tamam dedim dedi.
Ama çok kötü aramız, sanki evde iki düşman gibiyiz. En ufak bişey desem batıyor. hemen patlamaya hazır.
Allah bana sabır versin, oğlum ve kendim için bugünleri atlatalım. Benim için çok dua edin olur mu? Allah izin verirse bu kötü günleri de atlatıp, arkamadan konuşan, kuyumu kazan, yüzüme gülüp, arkamdan iş çeviren herkes utansın.
Bizi ayırmaya , parçlamaya çalışan herkesi Allah' a havale ediyorum.
Çok yorgunum ve bitkinim, Savaştan çıkmış gibiyim. İnşallah sonumuz hepimiz için hayırlı olur....