- Konu Sahibi budakelasya
- #1
Merhaba hanımlar
aranıza yeni katılıyorum bende.. inanılmaz mutsuzum bu aralar
18 yasında evlatlık oldgmu ogrendigimde avrupadan tatile istanbula geldim
orda biriyle tanıstım, asık oldum, evlendim...
4 yıl evli kaldık 2 oglumuz var 2 ve 3 yasında.
Kocamı cok sevdigim icin hep mutlu olmaya calıstım, mutluydum da aslında ama icimde hep üzüntü vardı cunku cok yanlızdım.
4 yılda komsu haric arkadas edinemedim, kocam tam da tipik türk.
onu yapma bunu yapma sunu yapma...
alısık da degildim cunku benim ailem cok rahattı, onlardanda gormedim ben bu tarz evlilik.
simdi diceksiniz niye cocuk yaptın, aklın nerdeydi... cok haklısınız, ama gecmisi konusmanın anlamı yok bence önüme bakmalıyım.
sorun su ki deli dolu bii insanım, hayatı yasamayı seviyorum, sosyal hayatı seviyorum.. konser olsa konsere gidebilmek istiyorum,
ara sıra arkadaslarımla , yani ayda 1 -2 defa, bulusmak istiyorum.
istedigim gibi giyinmek istiyorum, mini etek dekolte tarzım degil zaten, ama ben bir bireyim istedigim seye giyme hakkına sahip olmak istiyorum.
facebook bile yasak, hani facebook olmasa da olur ama prensip olarak bir insanın benim hayatımı bukadar kısıtlaması beni cok rahatsız ediyor bunlatıyor boguyor
yani okadar cok 'yasak'lar varki eşimle oldugum zaman... hic alışık olmadıgım seyler.
ayrıldım, 4 ay gecti, gayet iyiydim aslında.. ama kocamı seviyormuyum tabiki seviyorum ama sanırım arkadas olarak daha cok.
yani ona kıyamıyorum üzülmesini istemiyorum
onla zaman gecirince de cok huzurlu oluyorum ama barışsam yine kendimden vazgecicem maske takıcam ve ömür boyu 'rol' oynicam gibi geliyor..
ayrıca cinsellik te sıfırdı, anlamadım gitti! cok seviyorum onu ama cinsellk bile yasamak istemiyordum son 2 yıl.
barısmak istiyor ve bu beni kahrediyor... kalbim barıs aile ol diyor ama mantıgım tam tersini..
mantıgım sen bu degilsin, yapamazsın türk le evliligi yürütemezsin diyor.
kısaca sorum size su sizce bukadar ayrı farklı dünyalardan 2 insan mutlu olabilir mi?
benim istedigim seylerin imkansız oldugunu soyluyor,toplum baskıs ıfln filan diyor...
bende 4 yıl boyunca onun istedgi gibi oldum - sonunda sosyal hayat 0 , hep monotonluk tek eglence alısverıs merkezi.. hatta mutlulugu evime yeni seyler almaktabuldum
simdi evime hic birsey almıyorum 4 aydır
mutlu oldugum sayılmaz da hayata adapte olmaya calısıyrm iyiydim de taki eski esiminbarısmak istedigini ögrendigime kadar
hayır demek cooook zor geliyor!! bana dese bende istemiyorum yürütemeyiz dese, ozaman kendimi kötü hissetmicem.
ne diyorsunuz?sizce mantıgı var mı barısmanın? 2 cocugumz var, bencillik mi yapıyorum? mutlu olmasam da idare etmeye mi calısayim?
bu arada su anda cocuklarımla yanlız yasıyorum durumum iyi yani kendi ayaklarımn üstüne durabiliyrm
aranıza yeni katılıyorum bende.. inanılmaz mutsuzum bu aralar
18 yasında evlatlık oldgmu ogrendigimde avrupadan tatile istanbula geldim
orda biriyle tanıstım, asık oldum, evlendim...
4 yıl evli kaldık 2 oglumuz var 2 ve 3 yasında.
Kocamı cok sevdigim icin hep mutlu olmaya calıstım, mutluydum da aslında ama icimde hep üzüntü vardı cunku cok yanlızdım.
4 yılda komsu haric arkadas edinemedim, kocam tam da tipik türk.
onu yapma bunu yapma sunu yapma...
alısık da degildim cunku benim ailem cok rahattı, onlardanda gormedim ben bu tarz evlilik.
simdi diceksiniz niye cocuk yaptın, aklın nerdeydi... cok haklısınız, ama gecmisi konusmanın anlamı yok bence önüme bakmalıyım.
sorun su ki deli dolu bii insanım, hayatı yasamayı seviyorum, sosyal hayatı seviyorum.. konser olsa konsere gidebilmek istiyorum,
ara sıra arkadaslarımla , yani ayda 1 -2 defa, bulusmak istiyorum.
istedigim gibi giyinmek istiyorum, mini etek dekolte tarzım degil zaten, ama ben bir bireyim istedigim seye giyme hakkına sahip olmak istiyorum.
facebook bile yasak, hani facebook olmasa da olur ama prensip olarak bir insanın benim hayatımı bukadar kısıtlaması beni cok rahatsız ediyor bunlatıyor boguyor
yani okadar cok 'yasak'lar varki eşimle oldugum zaman... hic alışık olmadıgım seyler.
ayrıldım, 4 ay gecti, gayet iyiydim aslında.. ama kocamı seviyormuyum tabiki seviyorum ama sanırım arkadas olarak daha cok.
yani ona kıyamıyorum üzülmesini istemiyorum
onla zaman gecirince de cok huzurlu oluyorum ama barışsam yine kendimden vazgecicem maske takıcam ve ömür boyu 'rol' oynicam gibi geliyor..
ayrıca cinsellik te sıfırdı, anlamadım gitti! cok seviyorum onu ama cinsellk bile yasamak istemiyordum son 2 yıl.
barısmak istiyor ve bu beni kahrediyor... kalbim barıs aile ol diyor ama mantıgım tam tersini..
mantıgım sen bu degilsin, yapamazsın türk le evliligi yürütemezsin diyor.
kısaca sorum size su sizce bukadar ayrı farklı dünyalardan 2 insan mutlu olabilir mi?
benim istedigim seylerin imkansız oldugunu soyluyor,toplum baskıs ıfln filan diyor...
bende 4 yıl boyunca onun istedgi gibi oldum - sonunda sosyal hayat 0 , hep monotonluk tek eglence alısverıs merkezi.. hatta mutlulugu evime yeni seyler almaktabuldum
simdi evime hic birsey almıyorum 4 aydır
mutlu oldugum sayılmaz da hayata adapte olmaya calısıyrm iyiydim de taki eski esiminbarısmak istedigini ögrendigime kadarhayır demek cooook zor geliyor!! bana dese bende istemiyorum yürütemeyiz dese, ozaman kendimi kötü hissetmicem.
ne diyorsunuz?sizce mantıgı var mı barısmanın? 2 cocugumz var, bencillik mi yapıyorum? mutlu olmasam da idare etmeye mi calısayim?
bu arada su anda cocuklarımla yanlız yasıyorum durumum iyi yani kendi ayaklarımn üstüne durabiliyrm
Son düzenleme:
hep brının digerini tolere etmesı gerkeıyor
