- 8 Aralık 2019
- 58
- 14
- 88
- 26
Çok haklısınız, birde oğlum yedi sene sonra oldu, Tüp bebek yapmaya karar veridiğiö ay hamile olduğunu öğrendim, aslında hemen ga ile kalamıyorum ama doktorum ilk sene çabuk kalabilirsin dedi. Belkide tedavi bile gerekebilir olması için, doktorara gitmedim açıkçasıHazırsanız diyecek bi şey yok.Ama yine de şöyle oğlunuz 2 yaşına mı gelse bş acaba.Tuvalet eğitimini felan da alır konuşması da ilerler .Şimdi hamile kalsanız oğlunuzla ilgilenmeniz hamileliğiniz biraz zor gelebilir.Sadece bi öneri
Ya maşallah insallah vardır gönlünüze göre versin rabbim. Yaşım 33 çok geçmesin istiyorum eşiminde yaşı var çünkü. Ben daha emin olamadığım için açıkçası hiç korunmasız denemedim daha .aslında tek düşündüğüm oğlunun yeme problemi ek gıdada ciddi zorlanıyorum, o konuda rahat olda belki hemen bile yapardımBenimde kızım 4 yaşında kardeş istiyor bu ay tam değerlendiremedik ama yumurtlama zamanını yakaladım yarın yada perşembe test yapcam
Ay nolur biraz kendinizi dusunun cok erken daha oglum 1 subat dogumlu 13 aylik olacagiz. Ben hemen nisanda kosa kosa sprial taktirdim.Bende öyleyim aslında, şuan ciddi bir ek gıda savaşı veriyoruz oğlum asla yemiyor.
Ciddi zorlanıyorum.
Hamileliğim bir tramva amniyosentez heyetler de dolaştım.
Oğlum iki aylıktı çaydanlık devrildi üstüme yandım.
Haziran sıcaklara neler çektim neler.
Ama sanki bir kardeşi olmalı diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Sizin oğlunuz hangi ay doğumlu.
Bu arada oğlum kalp anjiyosu dahi oldu 8 aylıktı.
Bence bir kardeşi olunca büyük çocuk ne kadar iyi olursa olsun ihmaö ediliyor. O nedenle o kendini kurtarmış olmalı. Bunun için de 3 yaş fark olması gerekitiğini düşünüyorum. Daha erken abi:abla olan çocuklar için üzülüyorum ne yalan söyleyeyim. Benim kardeşimle aramda 2 yaş var. Ben çok ihmal edilmişim. O yüzden sanırım böyle düşünüyorum.Arkadaşlar Merhaba
33 yaşındayım, eşim 43 yaşında bir oğlumuz oldu. 7 senenin sonunda. Annemi çok erken yaşta kaybettim. 2 kardeşiz kardeşim başka ülkede yaşıyor. Aramızda bir yaş var kardeşimle…
Hamilelik süreci doğum süreci derken, çok zorlandım çünkü kimsem yoktu, ne bir kardeş ne anne ne baba…halende zorlugu yaşıyorum eşimin ailesi çok kalabalık. Çok bağlılar.
Bende eşiminde benimde yaşım geçmeden bir tane daha cocugumuz olsun istiyorum,
Oğlum 1 yaşına girecek, hazır evdeyken yapayım beraber büyüsünler diyorım
Sonra bebeğim çok küçük diyorum. Ama tek bildiğim daha çok kardeş olmak isterdim.
İlk gebeliğimde amniyosentez olmak durumda kaldım.
O dakika eşimin ailesi kardeşleri eşime üzülüyorlardı bebeğe birsey olursa eşim ne yaparmış.
Beni düşünmediler hani bu kız içeri girecek karnından su alınacak diye, orda bile yalnızdım. Kayınvalidem evet 9 ay yattım 9 ay baktı, hakkını inkar edemem.
Ama bende oğlumun bir desteği olsun. Bize birsey olursa bir kardeşi olsun çok istiyorum.
Ama ne zaman olmalı kafam çok karışık.
Bu konuda fikirleriniz nelerdir.
Evet sanırım kendimi hiiççç düşünmüyorum birde rahat bir kişiliğim yok. Herseyi takıyorum.Ay nolur biraz kendinizi dusunun cok erken daha oglum 1 subat dogumlu 13 aylik olacagiz. Ben hemen nisanda kosa kosa sprial taktirdim.
Ayy aynısını düşünüyorum ya, ikinciye ne gücüm ne de psikolojim yetmezTekrar ayni lohusalik depresyonunu yasayamam mesela. Doydu mu doymadi mi emmesi biberonu meme reddi gazi uykusuzlugu. Sariliktan yogunbakimda 10 gun yatti 5 gun bi 5 gun bi. Orada aglaya aglaya emzirdim. Cok gec sutum geldi. Cok yoruldum. O yetememislik hissini yasamaya tekrar hiiiiic niyetim yok. Oglum 1 yasinda onu saglikla buyuteyim bi
3 buçuk yaşında benim kızım. Yaza bende hamile kalmayı düşünüyorum Rabbim nasip ederse tabiki. Kızım anaokuluna giderken bende bebeğimle ilgilenirim.Yaaa… dimi ne kadar önemli kardeş, sizin kızı kızınız kaç yaşında, ya eşiminde benimde yaşım geçmeden yapmak istiyorum ama, acele mi ediyordum da diyorum bir yandan.
Eger yapmayi planliyorsaniz suan tam sirasi diye dusunuyorum. Ben de 34 yasindayim oglum suan 5 yasinda. O zamanlarda aklimin ucundan geciremedim ikinci cocugu cunku uykusuzluktan cok bitkindim. Ruh halim kaldirmazdi. Fakat smdi diyorumki keske arasi cok gecmeden bi tane daha yapsaydim. İnanin suan hoc gozum yemiyor ve tek cocukta kalmaya karar verdim. Cunku rahatlamisken tekrar bastan baslamak cok zor. Maddi manevi hazirsaniz bence yapmalisiniz. Daha cok yorulursunuz belki ama bikac sene sonra ikisi bir buyumus ve rahatlamis olursunuz. İlkinde bir takim sorunlar yasamissiniz fakat hamileliginiz de dogumunuz da ayni olmiycaktir. Genelde deneyimleyenler farkli oldugunu soyluyor iki hamileliginin. Ben o treni kacirdim malesef.Arkadaşlar Merhaba
33 yaşındayım, eşim 43 yaşında bir oğlumuz oldu. 7 senenin sonunda. Annemi çok erken yaşta kaybettim. 2 kardeşiz kardeşim başka ülkede yaşıyor. Aramızda bir yaş var kardeşimle…
Hamilelik süreci doğum süreci derken, çok zorlandım çünkü kimsem yoktu, ne bir kardeş ne anne ne baba…halende zorlugu yaşıyorum eşimin ailesi çok kalabalık. Çok bağlılar.
Bende eşiminde benimde yaşım geçmeden bir tane daha cocugumuz olsun istiyorum,
Oğlum 1 yaşına girecek, hazır evdeyken yapayım beraber büyüsünler diyorım
Sonra bebeğim çok küçük diyorum. Ama tek bildiğim daha çok kardeş olmak isterdim.
İlk gebeliğimde amniyosentez olmak durumda kaldım.
O dakika eşimin ailesi kardeşleri eşime üzülüyorlardı bebeğe birsey olursa eşim ne yaparmış.
Beni düşünmediler hani bu kız içeri girecek karnından su alınacak diye, orda bile yalnızdım. Kayınvalidem evet 9 ay yattım 9 ay baktı, hakkını inkar edemem.
Ama bende oğlumun bir desteği olsun. Bize birsey olursa bir kardeşi olsun çok istiyorum.
Ama ne zaman olmalı kafam çok karışık.
Bu konuda fikirleriniz nelerdir.
O kadar çok benziyoruz ki. Bende benim gibi kimse yoktur diyordum.Arkadaşlar Merhaba
33 yaşındayım, eşim 43 yaşında bir oğlumuz oldu. 7 senenin sonunda. Annemi çok erken yaşta kaybettim. 2 kardeşiz kardeşim başka ülkede yaşıyor. Aramızda bir yaş var kardeşimle…
Hamilelik süreci doğum süreci derken, çok zorlandım çünkü kimsem yoktu, ne bir kardeş ne anne ne baba…halende zorlugu yaşıyorum eşimin ailesi çok kalabalık. Çok bağlılar.
Bende eşiminde benimde yaşım geçmeden bir tane daha cocugumuz olsun istiyorum,
Oğlum 1 yaşına girecek, hazır evdeyken yapayım beraber büyüsünler diyorım
Sonra bebeğim çok küçük diyorum. Ama tek bildiğim daha çok kardeş olmak isterdim.
İlk gebeliğimde amniyosentez olmak durumda kaldım.
O dakika eşimin ailesi kardeşleri eşime üzülüyorlardı bebeğe birsey olursa eşim ne yaparmış.
Beni düşünmediler hani bu kız içeri girecek karnından su alınacak diye, orda bile yalnızdım. Kayınvalidem evet 9 ay yattım 9 ay baktı, hakkını inkar edemem.
Ama bende oğlumun bir desteği olsun. Bize birsey olursa bir kardeşi olsun çok istiyorum.
Ama ne zaman olmalı kafam çok karışık.
Bu konuda fikirleriniz nelerdir.
1 yaşındaki bir bebek ile hamilelik süreciniz zor geçebilir. Maddi yönden bir sıkıntım yok demişsiniz. Eğer bu süreçte bebeğinizle ilgilenebilecek bir yardımcınız olursa en azından süreci daha rahat geçirirsiniz. Ama bi kardeş olması fikrinden dolayı çocuğu düşünmek yerine bence kendinize de yoldaş arıyorsunuz.Yani yalnızlığınıza bir can daha kendi kanınızdan biri daha katılsın istiyorsunuz diye hissettim. İnşallah evlatlarınız hayırlı evlatlardan olurlar. Benim kızım da şuan 5 yaş ve tedavilerle oldu. Şimdiki hamileliğimde tedavi ile oldu . İlk dönemler inanılmaz zorlandım yaş olarak yine de büyük bir çocuğum olmasına rağmen akşamları bir de eve yardımcı kızımla ilgilenmeye biri geliyordu. Belki böyle bir nebze olsun idare edebildim. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah .Maddiyen şükür olsun bir sıkıntım yok, eliminde kaçı geçiyor açıkçası olacaksa hemen olsun ve beraber büyüsünler diye düşündüm.
İlk çocuğu zor olup 2.çocuğu çat diye olan o kadar kişi var kiÇok haklısınız, birde oğlum yedi sene sonra oldu, Tüp bebek yapmaya karar veridiğiö ay hamile olduğunu öğrendim, aslında hemen ga ile kalamıyorum ama doktorum ilk sene çabuk kalabilirsin dedi. Belkide tedavi bile gerekebilir olması için, doktorara gitmedim açıkçası
3 sene eşim olacak 46 yaşında, aslında en güzeli 3 yaş eşim ve benim yaşlarımız beni tedirgin oluyor, zaten evdeyim acaba yapsam beraber büyüseler mi diyorum.3 buçuk yaşında benim kızım. Yaza bende hamile kalmayı düşünüyorum Rabbim nasip ederse tabiki. Kızım anaokuluna giderken bende bebeğimle ilgilenirim.
Acele etmiyorsunuz. Bazı şeylerin farkındasınız.
Yapın bence.
Bir hamileliğiniz kötü oldu diye diğeride kötü olacak değil ya.
Hele bide hayırlı evlatlar oldu mu daha ne istenir ki.
Bende öyle düşünüyorum, doğana kadar oğlum, 2 yaşında olur beraber büyürler diyorum, bir yanım bekle diyor. Ama sonra keşke yapsaydım demekten de korkuyorumEger yapmayi planliyorsaniz suan tam sirasi diye dusunuyorum. Ben de 34 yasindayim oglum suan 5 yasinda. O zamanlarda aklimin ucundan geciremedim ikinci cocugu cunku uykusuzluktan cok bitkindim. Ruh halim kaldirmazdi. Fakat smdi diyorumki keske arasi cok gecmeden bi tane daha yapsaydim. İnanin suan hoc gozum yemiyor ve tek cocukta kalmaya karar verdim. Cunku rahatlamisken tekrar bastan baslamak cok zor. Maddi manevi hazirsaniz bence yapmalisiniz. Daha cok yorulursunuz belki ama bikac sene sonra ikisi bir buyumus ve rahatlamis olursunuz. İlkinde bir takim sorunlar yasamissiniz fakat hamileliginiz de dogumunuz da ayni olmiycaktir. Genelde deneyimleyenler farkli oldugunu soyluyor iki hamileliginin. Ben o treni kacirdim malesef.
Ahhh çok üzüldüm anneniziö babanızın mekanı cennet olsun insallah. Ya bende oğlum destek kalmasın desteği olsun yine bir tane daha evladım olsun diye yapmak istiyorum.O kadar çok benziyoruz ki. Bende benim gibi kimse yoktur diyordum.bende 29 yaşındayım. Annem babam kanserden vefat etti. Kardeşim yurtdışında. Bir çocuğum var 7 yaşında. 3 ay önce ikinci çocuk için 7 yıldır kullandığım dkh bıraktım eşimin çocuk istemesiyle. 7 yıldır hiç istemedim. Ama onu öyle görünce bir heveslendim. Ovülasyom testleri falan kullandım. 3 ayda 1 kere yumurtladım. Ama gebe kalmadım ve regl oldum. Regl iken çok düşündüm. Heves mi ediyorum yoksa gerçekten suan 2. Çocuğa bakabilir miyim.. çocuğum tek kalmasın. Benim ailemden kimse yok, eşimin ailesi de aynı… genetik de erken ölüm hastalık var. Bana birşey olursa çocuğum ne yapar.. bir sürü soru. Sonra düşündüm ve çocuğum büyüdüğü için tekrar en baştan başlamak zor geldi. Şuan her şeyi yapabiliyorum. Kendime vakit ayırıyorum. Eşimle planlar yapıyoruz. Tekrardan başa dönmek korkuttu. Zaten 2. Çocuk olduğunda aralarında 8-9 yaş fark olacaktı. Hamilelik vs. Her kardeş de hayırlı olmuyor malesef. Bir kaç arkadaşım kardeş olsun diye yapma sen istiyorsan yap. Kardeş var, kardeş var dediler… hayat bu ya neler gördüm, olmaz dememeli kimse. Herşeyi düşünmek zorundayım. Eşimle be çocuğumdan başka kimsem yok çünkü. Suan mutlu bir evliliğim var. Peki ya bir gün bozulursa? Herşey ihtimal ama düşünmek gerek. Tek başıma 2 çocukla ne yaparım? 1 çocuk gerçekten hiç çocuk.. yani zorluğu daha az. Ve büyüdü. ben açıkçası vazgeçip tekrar dkh başladım. Benimkisi malesef böyle sonuçlandı. Sanırım 2. Çocuk kararını tamamen rafa kaldırdım. Ama evet çok isterdim minnoş küçük tekrardan aileye yeni bir üye, bebek.. tekrar eski heyecanlar, hevesler.. ama olumsuz yönleri daha ağır bastı. Benim böyle oldu. Umarım senin gönlünde ki gibi olur.
Evet çok doğru bir yorum olmuş elbette oğluma kardeş ama yalnızlığa bir can daha…bana anne diyen bir kaç çocuk.1 yaşındaki bir bebek ile hamilelik süreciniz zor geçebilir. Maddi yönden bir sıkıntım yok demişsiniz. Eğer bu süreçte bebeğinizle ilgilenebilecek bir yardımcınız olursa en azından süreci daha rahat geçirirsiniz. Ama bi kardeş olması fikrinden dolayı çocuğu düşünmek yerine bence kendinize de yoldaş arıyorsunuz.Yani yalnızlığınıza bir can daha kendi kanınızdan biri daha katılsın istiyorsunuz diye hissettim. İnşallah evlatlarınız hayırlı evlatlardan olurlar. Benim kızım da şuan 5 yaş ve tedavilerle oldu. Şimdiki hamileliğimde tedavi ile oldu . İlk dönemler inanılmaz zorlandım yaş olarak yine de büyük bir çocuğum olmasına rağmen akşamları bir de eve yardımcı kızımla ilgilenmeye biri geliyordu. Belki böyle bir nebze olsun idare edebildim. Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah .
Şuan hiç denemedik bile,İlk çocuğu zor olup 2.çocuğu çat diye olan o kadar kişi var kiÖnce bi süre kendiniz denedikten sonra olmazsa gidin doktora.Hemen doktora giderseniz belki sizi daha strese koyar.Ama şimdi şu kafada olursunuz amann ben hemen hamile kalamıyorum be zaman olursa artık diye düşünüp daha rahat olursunuz.
Hamilelikte 9 ay yattım hiç kalkmadan.Sizin 2. çocuğu yapasınız var :) lohusalık vs. içimde kaldı demişsiniz valla benim de içimde kaldı, bir gün yatağımda yatıp da lohusayım diyemedim bebeğim yoğunbakımdaydı ilk 20 gün öyle geçti tabi destekçim vardı orası ayrı. Çok yeni daha bebeğim 5 aylık ama benim hiç gözüm kesmiyor 2. çocuğu her şey çok güzel olabilir belki diye doğuramam. Kızıma kardeş olsun diye de. Ekonomik olarak da 2 çocuğa yetebileceğimize çok inanmıyorum çocuk rızkıyla gelir lafına da inanmıyorum.
İyi bir anne miyim? İki dk yalnız kalmak istiyorum ya da arkadaşlarımla eşimle dışarı çıkmak için bebeğimi bırakınca duyduğum vicdan azapları, aç mı tok mu yeterince iyi bakabiliyor muyum? Ağlıyor acaba niye ağlıyor doğru mu anlıyorum diye düşünmeler, işe başlayacağım acaba çok yorulur ilgilenmez miyim düşünceleri daha neler sayarım. Bunlar bana şu an için çok ağır geliyor.
Dedigim gb belki farkli hisseden ve dusunenler vardir ama cocuk buyuyup de eski konfora kavusunca vazgecmek cok zor oluyor inanin. Mental anlamda ve ruhen hazirsaniz yapin gitsinBende öyle düşünüyorum, doğana kadar oğlum, 2 yaşında olur beraber büyürler diyorum, bir yanım bekle diyor. Ama sonra keşke yapsaydım demekten de korkuyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?