Çok teşekkür ederim ilgilendiğiniz için. Öncelikle şunu söylemem gerek. Hayatında biri olmadığını biliyorum. Çok güvenilir biri. Çok uzun zamandır tanıyorum O'nu. Biri olsaydı, söyleyecek kadar merttir. Geçenlerde, bir arkadaşımın hesabından baktım paylaşımlarına. Aşık olan iki insanın bile, birbirini ne kadar yıpratabileceğine ilişkin bir gönderi yazmış. Ben ise, sömestr tatilinde O'na gitmeme kararı aldım. Daha ekstrem bir karar verdim, O'nun yaşadığı şehre tayin istedim. Ortak bir çevremiz var. Karşılaşmamız her zaman mümkün. Haziran'dan sonra gideceğim o şehre. O zamana kadar O da düşünmüş olur ben de. Tam olarak ne şekilde bilmiyorum ama, O beni severdi. O'nun için gerçekten çok değerli olduğumu biliyorum. Bunu bana defalarca söyledi. Sözlerini geçtim, kendisine bakan bir erkeğin gözlerindeki farklı anlamı okuyamayan kadın var mıdır? Hiçbir zaman çapkın bir adam olmadı. Bunu yakın arkadaşları da söylüyordu. Bana ilk sarıldığında, sanki hiç dokunmuyor gibiydi. Avucunun içine aldığı bir kelebek gibi, sadece etrafımı kuşatmıştı ama verdiği samimiyetin ve hissettirdiği değerin yanında, asla, bir erkeğin sıradan bir kadına sarılışı gibi değildi. Bana baktığı zaman, ne kadar kalabalık bir ortamda olursak olalım, bakışları sadece bana odaklanırdı. Başka hiçbir yere kaymazdı benimle konuşurken. Nescafe paketini açıp fincanıma boşaltmamı bile, büyük bir dikkatle takip ederdi gözleriyle. Masamızda başka biri varsa dahi, yüzü veya tamamıyla kendisi bana dönük olurdu. Her şeyin en iyisine layık olduğumu söylerdi bana. Bana bakarken yüzünün kızardığı ve bakışlarını kaçırdığı olurdu zaman zaman. Neden bilmiyorum, O'ndan çok daha fazla şeyler paylaştığım başka kimseler de oldu ama ben hiç o zamanlarda olduğu gibi hissetmedim. Hiç kimse bana o hissi veremedi. Bilmem... Belki hiç karşılaşmayacağız, belki beni artık sevmiyor, belki .... Ne olacağını bilmiyorum ama, bu yaştan sonra başka birini böyle sevebileceğimi sanmıyorum. Pekçoğunuzun söylediği gibi, ben de bekleme kararı aldım.