- 16 Ekim 2023
- 168
- -124
- 37
-
- Konu Sahibi handegunerler
- #261
Terbiye etmek için yapıyormuş cocuk da kızdırmış onu cunku
Terbiye etmek için yapıyormuş cocuk da kızdırmış onu cunkuSorun o kadında değil. Birlikte yaşadığınız adam sorumsuz ve baba olmaması gereken birisi. İnsan çocuğu 50 kez bir şey diyene kadar bakmaz mi? Şu adamı daha fazla çekmeyin.
Siz kimsenin çocuğuna bakmak zorunda değilsiniz.
Ama o evde kaldığınız sürece kullanilacaksiniz üzgünüm.
Bahane bunlar Allah aşkına, benden daha iyi biliyorsunuz.Terbiye etmek için yapıyormuş cocuk da kızdırmış onu cunku
Evde 3 çocuk/biri bebek varken elaleme hayır demenizden daha normal birşey yokken,hayır diyemedim demeniz tuhaf.E hayir diyemedim işte cocuk da benim cocugu sinirlendirir bagirttirup guluyor
Valla kusura bakmayın ama eşinizin anası,babası kardeşi yada herhangi bir akrabası değil bahsettiğiniz kişi ,çocuğu. Eşiyle boşandı diye çoluk çocuksuz bir insan olmuyor. Cocuğu da gelip kalacak,babası ile de görüşecek illaki. Eşitlik diyorsunuz o zaman annesinin günahı ne. Babası yeniden hayat kuruyor yılda 1 kez çocuğu kalmaya geliyor o kadın ömür boyu çocuğuna göre yaşamak zorunda,tüm sorumluluğu da onda. Eşitlik istiyorsanız eşiniz sorumlulugu tamamen paylaşmalı.Ben yukarıdaki üyenin anlattığı durumu birebir yaşamış bir kadın olarak yazayım. Politik doğruculuk hiç ilgimi çekmiyor, gerçekte olanı yazayım.
Nişanlıyken düğünüme 2 ay kala yaz döneminde 1 ay (mahkeme yazın 1 ay diyor) çocuk bize yollandı. Babayla olsun denildi, aynı şehirde yaşamasına rağmen baba ve çocuk. Tamam dedik sonuçta babayla vakit geçirsin. Karşı taraf "ev taşıyor diğeri gelinlik seçiyor" demeyecekti sonuçta. Ki bana göre çocuk bu kadar detaya maruz kalmak zorunda da değildi fakat baba 9 gün izinli olduğundan bilin bakalım 8 yaşındaki çocukla kim evlilik hazırlığı yaptı? Davetiyeyi beraber seçmek bence çocuğun çok hoşuna gitmemiştir fakat "zorunluyduk" anne baba eşit çünkü ya.
Geçtiğimiz yaz, yeniden aynı karın ağrıları başladı. Ben anne tarafından bir sürü adli makama şikayet edildiğim için çocuğa "annen seni hiç sevmiyor vs demem zarar vermem gibi bir sürü iftira ile birlikte, gel bizle yaşa velayetini alalım" diyormuşum. ( Ki burada karar mercii ben olmadığım gibi son 2 yıldır çocukla değil evimde birebir bir yerde bile başbaşa kalmam kendisi şiddet eğilimli bir çocuk). Ben eşime tavrımı söyledim, iznini al, ki izni yok, bir otele git. 1 ay kalın. Ben asla sorumluluk kabul etmiyorum. O çocukla en fazla halka açık bir yerde en az 5 şahitle bir arada dururum çünkü.
Burada bazı üyeler etikten, çocuk psikolojisinden vs bahsediyor. Burada ilk etik kendime karşı. Çocuğun anasının dinlenmeye ihtiyacı var diye dinlenecek, babası çalışmam lazım diye işe gidecek, ben evde sinir hastası ve benden nefret eden bir çocukla evcilik oynayacağım:)
Bir de en saçması "babasının evi" konsepti. Burada erkek ailelerinin yaptığı zorbalıktan farkı yok. Oğlumuzun evi gireriz, çıkarız gelin kim ki? Birebir aynısı. Guya ikinci eşi pasifleştirecekler. Neymiş benim söz hakkım yokmuş. O zaman doldursun eve kocam kardeşini, babasını, anasını, kuzenini, kimi isterse kan bağı olsun yeter ki.
Benden ufak bir tavsiye, eski eşiniz yeniden evlenirse, eşiyle arkadaş olun, saygı duyun tanışın, çocuğunuza abla istiyorsanız hak edin. Çocuğunuzla yeni eşin bağ kurması için uğraşın.
Elalemin kadının annelikten yorulmasını ben tazmin etmek zorunda değilim:) İyi olup insan olan eski eşiyle de yeni eşle de insanca iletişim kurar, ancak o zaman rica edilir.
Zorbalık yapan zorbalık görür.
Baba iki kadından çocuk yapmış, ikisinden de boşanmış, bütün çocukları da konu sahibine kitlemiş. Burada eski eş suçlu oluyor babalık talep ettiği için.
Konu sahibine acıdım bu kadar çocuk başına kalmış. Ama bunu kendine kendi yapıyor. Adamla aynı evde işi ne? Hadi kaldılar o zaman o adamın işten izin alması için kıyameti kopartsın. Adam çek git der diye mi çekiniyor? Diğer eşten olan çocuk ocuk hiç olmasa bile adam konu sahibine destek olmak zorunda.
Adam kimseye babalık yapmıyor herkesten çocuk yapıyor bu ne saçmalık.
Ben yukarıdaki üyenin anlattığı durumu birebir yaşamış bir kadın olarak yazayım. Politik doğruculuk hiç ilgimi çekmiyor, gerçekte olanı yazayım.
Nişanlıyken düğünüme 2 ay kala yaz döneminde 1 ay (mahkeme yazın 1 ay diyor) çocuk bize yollandı. Babayla olsun denildi, aynı şehirde yaşamasına rağmen baba ve çocuk. Tamam dedik sonuçta babayla vakit geçirsin. Karşı taraf "ev taşıyor diğeri gelinlik seçiyor" demeyecekti sonuçta. Ki bana göre çocuk bu kadar detaya maruz kalmak zorunda da değildi fakat baba 9 gün izinli olduğundan bilin bakalım 8 yaşındaki çocukla kim evlilik hazırlığı yaptı? Davetiyeyi beraber seçmek bence çocuğun çok hoşuna gitmemiştir fakat "zorunluyduk" anne baba eşit çünkü ya.
Geçtiğimiz yaz, yeniden aynı karın ağrıları başladı. Ben anne tarafından bir sürü adli makama şikayet edildiğim için çocuğa "annen seni hiç sevmiyor vs demem zarar vermem gibi bir sürü iftira ile birlikte, gel bizle yaşa velayetini alalım" diyormuşum. ( Ki burada karar mercii ben olmadığım gibi son 2 yıldır çocukla değil evimde birebir bir yerde bile başbaşa kalmam kendisi şiddet eğilimli bir çocuk). Ben eşime tavrımı söyledim, iznini al, ki izni yok, bir otele git. 1 ay kalın. Ben asla sorumluluk kabul etmiyorum. O çocukla en fazla halka açık bir yerde en az 5 şahitle bir arada dururum çünkü.
Burada bazı üyeler etikten, çocuk psikolojisinden vs bahsediyor. Burada ilk etik kendime karşı. Çocuğun anasının dinlenmeye ihtiyacı var diye dinlenecek, babası çalışmam lazım diye işe gidecek, ben evde sinir hastası ve benden nefret eden bir çocukla evcilik oynayacağım:)
Bir de en saçması "babasının evi" konsepti. Burada erkek ailelerinin yaptığı zorbalıktan farkı yok. Oğlumuzun evi gireriz, çıkarız gelin kim ki? Birebir aynısı. Guya ikinci eşi pasifleştirecekler. Neymiş benim söz hakkım yokmuş. O zaman doldursun eve kocam kardeşini, babasını, anasını, kuzenini, kimi isterse kan bağı olsun yeter ki.
Benden ufak bir tavsiye, eski eşiniz yeniden evlenirse, eşiyle arkadaş olun, saygı duyun tanışın, çocuğunuza abla istiyorsanız hak edin. Çocuğunuzla yeni eşin bağ kurması için uğraşın.
Elalemin kadının annelikten yorulmasını ben tazmin etmek zorunda değilim:) İyi olup insan olan eski eşiyle de yeni eşle de insanca iletişim kurar, ancak o zaman rica edilir.
Zorbalık yapan zorbalık görür.
Belki biraz kirici olacak ama bu kadar dert cekmenize degdi mi madem evlenmek? Evlenmeme tercihiniz de vardi ya hani. Ikinci evlilik konularinda hep sizi gouyorum masallah dert yanmadiginiz konu yok. Bir cocukla yetiskini malesef bir tutamayiz. Hani tum sulaleyi saymissiniz ya. O cocuk dunyaya gelmeyi kendi secmedi. Baba kisisi o cocuga baba olduysa evlenirken de bunu hesaba katacak. Alan acacak, acamiyorsa evlenmeyecek. Siz de cocuklu adamla evlenmeseydiniz. Kimse sizi cocukla davetiye bakmaya zorlamadi ama o cocuga bu hayat sartlari malesef dayatildi. Verdiginiz kiyasi bu acidan saglikli ve kabul edilebilir bulmuyorum.Ben yukarıdaki üyenin anlattığı durumu birebir yaşamış bir kadın olarak yazayım. Politik doğruculuk hiç ilgimi çekmiyor, gerçekte olanı yazayım.
Nişanlıyken düğünüme 2 ay kala yaz döneminde 1 ay (mahkeme yazın 1 ay diyor) çocuk bize yollandı. Babayla olsun denildi, aynı şehirde yaşamasına rağmen baba ve çocuk. Tamam dedik sonuçta babayla vakit geçirsin. Karşı taraf "ev taşıyor diğeri gelinlik seçiyor" demeyecekti sonuçta. Ki bana göre çocuk bu kadar detaya maruz kalmak zorunda da değildi fakat baba 9 gün izinli olduğundan bilin bakalım 8 yaşındaki çocukla kim evlilik hazırlığı yaptı? Davetiyeyi beraber seçmek bence çocuğun çok hoşuna gitmemiştir fakat "zorunluyduk" anne baba eşit çünkü ya.
Geçtiğimiz yaz, yeniden aynı karın ağrıları başladı. Ben anne tarafından bir sürü adli makama şikayet edildiğim için çocuğa "annen seni hiç sevmiyor vs demem zarar vermem gibi bir sürü iftira ile birlikte, gel bizle yaşa velayetini alalım" diyormuşum. ( Ki burada karar mercii ben olmadığım gibi son 2 yıldır çocukla değil evimde birebir bir yerde bile başbaşa kalmam kendisi şiddet eğilimli bir çocuk). Ben eşime tavrımı söyledim, iznini al, ki izni yok, bir otele git. 1 ay kalın. Ben asla sorumluluk kabul etmiyorum. O çocukla en fazla halka açık bir yerde en az 5 şahitle bir arada dururum çünkü.
Burada bazı üyeler etikten, çocuk psikolojisinden vs bahsediyor. Burada ilk etik kendime karşı. Çocuğun anasının dinlenmeye ihtiyacı var diye dinlenecek, babası çalışmam lazım diye işe gidecek, ben evde sinir hastası ve benden nefret eden bir çocukla evcilik oynayacağım:)
Bir de en saçması "babasının evi" konsepti. Burada erkek ailelerinin yaptığı zorbalıktan farkı yok. Oğlumuzun evi gireriz, çıkarız gelin kim ki? Birebir aynısı. Guya ikinci eşi pasifleştirecekler. Neymiş benim söz hakkım yokmuş. O zaman doldursun eve kocam kardeşini, babasını, anasını, kuzenini, kimi isterse kan bağı olsun yeter ki.
Benden ufak bir tavsiye, eski eşiniz yeniden evlenirse, eşiyle arkadaş olun, saygı duyun tanışın, çocuğunuza abla istiyorsanız hak edin. Çocuğunuzla yeni eşin bağ kurması için uğraşın.
Elalemin kadının annelikten yorulmasını ben tazmin etmek zorunda değilim:) İyi olup insan olan eski eşiyle de yeni eşle de insanca iletişim kurar, ancak o zaman rica edilir.
Zorbalık yapan zorbalık görür.
Hayir diyemiyorum konusinda kendine bile yalan soyluyor. Burda herkese gayet iyi laf yetistirebiliyor. Bence kendine dram yaratmak icin bu durumu gayet kullanmis. Hani ikincil yarar diyoruz ya. Durumdan sikayetcisin ama magdura baglamak icin de buna ihtiyacin var.Evde 3 çocuk/biri bebek varken elaleme hayır demenizden daha normal birşey yokken,hayır diyemedim demeniz tuhaf.
Kimsenin çocuğunu yatılı yada ailesi yokken kabul etmeyin evinize zaten normali o.
Ama en efsane konusunun fotoğrafını aşağıya ekliyorum
HarikasinizBen yukarıdaki üyenin anlattığı durumu birebir yaşamış bir kadın olarak yazayım. Politik doğruculuk hiç ilgimi çekmiyor, gerçekte olanı yazayım.
Nişanlıyken düğünüme 2 ay kala yaz döneminde 1 ay (mahkeme yazın 1 ay diyor) çocuk bize yollandı. Babayla olsun denildi, aynı şehirde yaşamasına rağmen baba ve çocuk. Tamam dedik sonuçta babayla vakit geçirsin. Karşı taraf "ev taşıyor diğeri gelinlik seçiyor" demeyecekti sonuçta. Ki bana göre çocuk bu kadar detaya maruz kalmak zorunda da değildi fakat baba 9 gün izinli olduğundan bilin bakalım 8 yaşındaki çocukla kim evlilik hazırlığı yaptı? Davetiyeyi beraber seçmek bence çocuğun çok hoşuna gitmemiştir fakat "zorunluyduk" anne baba eşit çünkü ya.
Geçtiğimiz yaz, yeniden aynı karın ağrıları başladı. Ben anne tarafından bir sürü adli makama şikayet edildiğim için çocuğa "annen seni hiç sevmiyor vs demem zarar vermem gibi bir sürü iftira ile birlikte, gel bizle yaşa velayetini alalım" diyormuşum. ( Ki burada karar mercii ben olmadığım gibi son 2 yıldır çocukla değil evimde birebir bir yerde bile başbaşa kalmam kendisi şiddet eğilimli bir çocuk). Ben eşime tavrımı söyledim, iznini al, ki izni yok, bir otele git. 1 ay kalın. Ben asla sorumluluk kabul etmiyorum. O çocukla en fazla halka açık bir yerde en az 5 şahitle bir arada dururum çünkü.
Burada bazı üyeler etikten, çocuk psikolojisinden vs bahsediyor. Burada ilk etik kendime karşı. Çocuğun anasının dinlenmeye ihtiyacı var diye dinlenecek, babası çalışmam lazım diye işe gidecek, ben evde sinir hastası ve benden nefret eden bir çocukla evcilik oynayacağım:)
Bir de en saçması "babasının evi" konsepti. Burada erkek ailelerinin yaptığı zorbalıktan farkı yok. Oğlumuzun evi gireriz, çıkarız gelin kim ki? Birebir aynısı. Guya ikinci eşi pasifleştirecekler. Neymiş benim söz hakkım yokmuş. O zaman doldursun eve kocam kardeşini, babasını, anasını, kuzenini, kimi isterse kan bağı olsun yeter ki.
Benden ufak bir tavsiye, eski eşiniz yeniden evlenirse, eşiyle arkadaş olun, saygı duyun tanışın, çocuğunuza abla istiyorsanız hak edin. Çocuğunuzla yeni eşin bağ kurması için uğraşın.
Elalemin kadının annelikten yorulmasını ben tazmin etmek zorunda değilim:) İyi olup insan olan eski eşiyle de yeni eşle de insanca iletişim kurar, ancak o zaman rica edilir.
Zorbalık yapan zorbalık görür.
Hayır birde eşitlikten bahsediyor şaka gibi,anne baba eşit ya falan yazmış ama farkında değil çocuğa annesi bakıyor,tüm yükü,zahmeti onda ama cocuk ikisinin çocuğu,baba olunca boşanınca çocuktan da mı boşanılıyor annenin aksine? Ben anlamıyorum.Belki biraz kirici olacak ama bu kadar dert cekmenize degdi mi madem evlenmek? Evlenmeme tercihiniz de vardi ya hani. Ikinci evlilik konularinda hep sizi gouyorum masallah dert yanmadiginiz konu yok. Bir cocukla yetiskini malesef bir tutamayiz. Hani tum sulaleyi saymissiniz ya. O cocuk dunyaya gelmeyi kendi secmedi. Baba kisisi o cocuga baba olduysa evlenirken de bunu hesaba katacak. Alan acacak, acamiyorsa evlenmeyecek. Siz de cocuklu adamla evlenmeseydiniz. Kimse sizi cocukla davetiye bakmaya zorlamadi ama o cocuga bu hayat sartlari malesef dayatildi. Verdiginiz kiyasi bu acidan saglikli ve kabul edilebilir bulmuyorum.
Cidden o muymuş? Mesajları okumadım.Sus sus
3 çocukla arkadaşının 11 yaşında çocuğun da sorumluluğu alıp cildirinca alttan alta üvey kızı suçlamakEşinizin ilk eşinden olan 9 yaşındaki kızının konunuzla ilgisi nedir ? Konunuzda yer alan sorunlarlarla hiçbir ilgisi yok belli ki.
Ben yukarıdaki üyenin anlattığı durumu birebir yaşamış bir kadın olarak yazayım. Politik doğruculuk hiç ilgimi çekmiyor, gerçekte olanı yazayım.
Nişanlıyken düğünüme 2 ay kala yaz döneminde 1 ay (mahkeme yazın 1 ay diyor) çocuk bize yollandı. Babayla olsun denildi, aynı şehirde yaşamasına rağmen baba ve çocuk. Tamam dedik sonuçta babayla vakit geçirsin. Karşı taraf "ev taşıyor diğeri gelinlik seçiyor" demeyecekti sonuçta. Ki bana göre çocuk bu kadar detaya maruz kalmak zorunda da değildi fakat baba 9 gün izinli olduğundan bilin bakalım 8 yaşındaki çocukla kim evlilik hazırlığı yaptı? Davetiyeyi beraber seçmek bence çocuğun çok hoşuna gitmemiştir fakat "zorunluyduk" anne baba eşit çünkü ya.
Geçtiğimiz yaz, yeniden aynı karın ağrıları başladı. Ben anne tarafından bir sürü adli makama şikayet edildiğim için çocuğa "annen seni hiç sevmiyor vs demem zarar vermem gibi bir sürü iftira ile birlikte, gel bizle yaşa velayetini alalım" diyormuşum. ( Ki burada karar mercii ben olmadığım gibi son 2 yıldır çocukla değil evimde birebir bir yerde bile başbaşa kalmam kendisi şiddet eğilimli bir çocuk). Ben eşime tavrımı söyledim, iznini al, ki izni yok, bir otele git. 1 ay kalın. Ben asla sorumluluk kabul etmiyorum. O çocukla en fazla halka açık bir yerde en az 5 şahitle bir arada dururum çünkü.
Burada bazı üyeler etikten, çocuk psikolojisinden vs bahsediyor. Burada ilk etik kendime karşı. Çocuğun anasının dinlenmeye ihtiyacı var diye dinlenecek, babası çalışmam lazım diye işe gidecek, ben evde sinir hastası ve benden nefret eden bir çocukla evcilik oynayacağım:)
Bir de en saçması "babasının evi" konsepti. Burada erkek ailelerinin yaptığı zorbalıktan farkı yok. Oğlumuzun evi gireriz, çıkarız gelin kim ki? Birebir aynısı. Guya ikinci eşi pasifleştirecekler. Neymiş benim söz hakkım yokmuş. O zaman doldursun eve kocam kardeşini, babasını, anasını, kuzenini, kimi isterse kan bağı olsun yeter ki.
Benden ufak bir tavsiye, eski eşiniz yeniden evlenirse, eşiyle arkadaş olun, saygı duyun tanışın, çocuğunuza abla istiyorsanız hak edin. Çocuğunuzla yeni eşin bağ kurması için uğraşın.
Elalemin kadının annelikten yorulmasını ben tazmin etmek zorunda değilim:) İyi olup insan olan eski eşiyle de yeni eşle de insanca iletişim kurar, ancak o zaman rica edilir.
Zorbalık yapan zorbalık görür.
Ne münasebet elin çocuğu niye sizde kalıyor?Nasil birisiniz insanlar bunu size teklif edebiliyor???Peki ne derdiniz arkadaşınıza? Coxuk kalsin mi diye sorunca?