- 27 Ağustos 2016
- 3.594
- 9.533
- Konu Sahibi Hebehubele
- #1
Dün bizim tanışma yıl dönümümüzdü
Ayni zamanda sevgililer günü. Sevgililer günü olması benim için birşey ifade etmiyor ama tanışma yıl dönümümüz olması çok fazla anlam katıyordu benim için 14 Şubat tarihine .
Özel günlerimize çok önem veririm .
Günlerdir parça parça hazırladığım bi takım şeyler vardı umutla mutlulukla ...
Gün geldi çattı oldu 14 Şubat. Akşam eşim eve gelecek koştur koştur hazırlığımı yaptım giyindim süslendim kuaföre gittim kendimde bir takım şeyler değiştirmek için, yenilenmek için.
Bir önceki konumda da belirtmiştim eşim tarafından arzulanmiyorum diye ...
Eşim akşam eve geldi beni karşısında görünce nutku tutuldu gözlerinden anladım çok beğendiğini. Sürprizimı beğenmişti! Mutlu olmuştum...
Beni istemisti. Sarıldı öperken hala soğuktu. Sonrasında güzel iki kelime bekledim .' Benim güzel karım 'yada 'seni çok seviyorum ' veya 'ne güzel olmuşsun ' gbi basit ama uzun zamandır ihtiyacım olan cümlelerde yada bu cümlelere benzer bişey. Ama eşimin hareketlerinden anladım ki ben onun için sadece ihtiyacini gidermek için var olmuştum o an . Bi karısı olarak değil sevdiği biri olarak değil. Bunu farkettim Canım çok yandı ama sustum ...
ben çok acıktım dedi hadi yemeğe çıkalım dedim, yemek yapmadın mı dedi . Özel bi gün de dışarıda yeriz diye düşündüm dedim . Dışarıda yemek yedik. Daha sonra sinemaya götürdü beni. Oradayken noldu neyin var dedi . Sürprizimi beğenmedin mi dedim iyiydi dedi . Ufak bi sevgi kırıntısı bekledim senden dedim . Gözlerim doldu yine sustum umursamadı. Sinema salonuna girdik beklerken bu kez arsızlık yapicam dedim kendi kendime .
Döndüm şirin bi şekilde eee aşkım bana ne aldın bakalım dedim.
Hiçbir şey ne alacaktım dedi . Bende bugün bizim için özel farkında mısın dedim .? Olabilir dedi . Ben almam bugünde birşey sana söylemiştim dedi. İyide evlenmeden önce 2 yıl flört etmiştik o zaman almıştın dedim . Geçen yılda hadi maddi durumdan dolayı alamadın da bu yıl niye almadın dedim . Ben aptalım çünkü dedim . Ağladım çıktım salondan tekrar girdim film bitene kadar ağladım. Eve geldik konuşmaya çalışıyor benimle .konuşmayınca gitti yattı. Gittim yanına kusura bakma sen sevmediğini her türlü belli ettin ben inatla anlamamak için direndim özür dilerim salaklık bende ben anlamamışım ama artık anladım dedim al bu da hediyen diyip attım suratına . Duşa girdim . Çıktığımda uyumuştu. Bende salonda aglaya aglaya uyKuya daldım gece gelip uyandırdı yatağa götürdü. Uyandım sabah neden ayrı yatıyosun dedi canım öyle istedi dedim bidaha olmayacak ayrı yatilmayacak dedi o kadar üzgünum ki hicbisey söylemedim. Hediyesini açmamış. Gözleri kızarmısti acaba üzülmüş muydu diye düşündum. Ama sanmıyorum.
Şimdi okurken diyeceksiniz ki bi hediye yüzünden bu kadar neden ağladın ama beni üzen birikimler . Bana yaşattıkları eski konularımı bilen bilir . Hala umudum vardı bu evlilik düzelir diye belki hala seviyordur diye ama dün ki gerçek yüzüme tokat oldu adeta .sevdiğim adam ne hale gelmişti böyle bu kadar sevilmemek umursanmamak o kadar ağrıma gitti ki . Bu saatten sonra ne yaparım bilmiyorum ama tek bildiğim artık bu evlilik için çabalamayacağim. Dertleşmek istedim çünkü çok bunaldım böyle hissetseniz ne yapardınız siz olsaydınız?.
Not. asla trip atan biri değilimdir yanlış anlaşılmak istemem hep alttan alırım esim beni çok kırdı bu zamana kadar bu olayda patladım yoksa alıngan ve mizmiz bir yapım yoktur hele eşimin yanında ağlamamaya özen gösteririm istekte bulunmam eşime ama gönül paramparcaydi bu tuz biber oldu ..
Ayni zamanda sevgililer günü. Sevgililer günü olması benim için birşey ifade etmiyor ama tanışma yıl dönümümüz olması çok fazla anlam katıyordu benim için 14 Şubat tarihine .
Özel günlerimize çok önem veririm .
Günlerdir parça parça hazırladığım bi takım şeyler vardı umutla mutlulukla ...
Gün geldi çattı oldu 14 Şubat. Akşam eşim eve gelecek koştur koştur hazırlığımı yaptım giyindim süslendim kuaföre gittim kendimde bir takım şeyler değiştirmek için, yenilenmek için.
Bir önceki konumda da belirtmiştim eşim tarafından arzulanmiyorum diye ...
Eşim akşam eve geldi beni karşısında görünce nutku tutuldu gözlerinden anladım çok beğendiğini. Sürprizimı beğenmişti! Mutlu olmuştum...
Beni istemisti. Sarıldı öperken hala soğuktu. Sonrasında güzel iki kelime bekledim .' Benim güzel karım 'yada 'seni çok seviyorum ' veya 'ne güzel olmuşsun ' gbi basit ama uzun zamandır ihtiyacım olan cümlelerde yada bu cümlelere benzer bişey. Ama eşimin hareketlerinden anladım ki ben onun için sadece ihtiyacini gidermek için var olmuştum o an . Bi karısı olarak değil sevdiği biri olarak değil. Bunu farkettim Canım çok yandı ama sustum ...
ben çok acıktım dedi hadi yemeğe çıkalım dedim, yemek yapmadın mı dedi . Özel bi gün de dışarıda yeriz diye düşündüm dedim . Dışarıda yemek yedik. Daha sonra sinemaya götürdü beni. Oradayken noldu neyin var dedi . Sürprizimi beğenmedin mi dedim iyiydi dedi . Ufak bi sevgi kırıntısı bekledim senden dedim . Gözlerim doldu yine sustum umursamadı. Sinema salonuna girdik beklerken bu kez arsızlık yapicam dedim kendi kendime .
Döndüm şirin bi şekilde eee aşkım bana ne aldın bakalım dedim.
Hiçbir şey ne alacaktım dedi . Bende bugün bizim için özel farkında mısın dedim .? Olabilir dedi . Ben almam bugünde birşey sana söylemiştim dedi. İyide evlenmeden önce 2 yıl flört etmiştik o zaman almıştın dedim . Geçen yılda hadi maddi durumdan dolayı alamadın da bu yıl niye almadın dedim . Ben aptalım çünkü dedim . Ağladım çıktım salondan tekrar girdim film bitene kadar ağladım. Eve geldik konuşmaya çalışıyor benimle .konuşmayınca gitti yattı. Gittim yanına kusura bakma sen sevmediğini her türlü belli ettin ben inatla anlamamak için direndim özür dilerim salaklık bende ben anlamamışım ama artık anladım dedim al bu da hediyen diyip attım suratına . Duşa girdim . Çıktığımda uyumuştu. Bende salonda aglaya aglaya uyKuya daldım gece gelip uyandırdı yatağa götürdü. Uyandım sabah neden ayrı yatıyosun dedi canım öyle istedi dedim bidaha olmayacak ayrı yatilmayacak dedi o kadar üzgünum ki hicbisey söylemedim. Hediyesini açmamış. Gözleri kızarmısti acaba üzülmüş muydu diye düşündum. Ama sanmıyorum.
Şimdi okurken diyeceksiniz ki bi hediye yüzünden bu kadar neden ağladın ama beni üzen birikimler . Bana yaşattıkları eski konularımı bilen bilir . Hala umudum vardı bu evlilik düzelir diye belki hala seviyordur diye ama dün ki gerçek yüzüme tokat oldu adeta .sevdiğim adam ne hale gelmişti böyle bu kadar sevilmemek umursanmamak o kadar ağrıma gitti ki . Bu saatten sonra ne yaparım bilmiyorum ama tek bildiğim artık bu evlilik için çabalamayacağim. Dertleşmek istedim çünkü çok bunaldım böyle hissetseniz ne yapardınız siz olsaydınız?.
Not. asla trip atan biri değilimdir yanlış anlaşılmak istemem hep alttan alırım esim beni çok kırdı bu zamana kadar bu olayda patladım yoksa alıngan ve mizmiz bir yapım yoktur hele eşimin yanında ağlamamaya özen gösteririm istekte bulunmam eşime ama gönül paramparcaydi bu tuz biber oldu ..
Son düzenleme:
