14 aylık Bebekle Boşanma

Nrgl007 .!.:

Merhaba, 6 yıllık evliyim ve 14 aylık bir bebeğim var. Eşimle özellikle çocuktan sonra hiç bir şekilde konuşamaz ve anlaşamaz olduk. Neredeyse hiç olmayan cinsel hayatımız tamamen yok oldu. Her konuşmamız tartışma ile sonlanıyor ve sürekli bağırıyor. Şiddet uygulama durumu yok ama sürekli her şeye bağırıyor olmasından tiksiniyorum. Çocuğumun huzurlu bir evde büyümesini istiyorum. Ve artık eşimi sevdiğimden emin bile değilim. Boşanmak istiyorum ama buna cesaret edemiyorum. Nasıl yapacağımı bilemiyorum. Boşanıp ailemin evine dönmek istemiyorum. Ama çalışırsam çocuğuma bakacak kimsem de yok. Ne yapmalıyım bilemiyorum? Bu süreci yaşayan bekar anneler bana bir yol gösterebilir misiniz??

Genişletmek için tıkla...

Nrgl007 .!.:

Merhaba, 6 yıllık evliyim ve 14 aylık bir bebeğim var. Eşimle özellikle çocuktan sonra hiç bir şekilde konuşamaz ve anlaşamaz olduk. Neredeyse hiç olmayan cinsel hayatımız tamamen yok oldu. Her konuşmamız tartışma ile sonlanıyor ve sürekli bağırıyor. Şiddet uygulama durumu yok ama sürekli her şeye bağırıyor olmasından tiksiniyorum. Çocuğumun huzurlu bir evde büyümesini istiyorum. Ve artık eşimi sevdiğimden emin bile değilim. Boşanmak istiyorum ama buna cesaret edemiyorum. Nasıl yapacağımı bilemiyorum. Boşanıp ailemin evine dönmek istemiyorum. Ama çalışırsam çocuğuma bakacak kimsem de yok. Ne yapmalıyım bilemiyorum? Bu süreci yaşayan bekar anneler bana bir yol gösterebilir misiniz??

Genişletmek için tıkla...

Nrgl007 .!.:

Öncelikle 9 yıldır özel bir bankada çalışıyorum. Az miktarda birikmişim var ama çocuğuma bakıcı tutmak istemiyorum çünkü bebeğimin özel ilgiye ihtiyacı var gelişimsel olarak yaşıtlarından bir tık geride önümüzdeki ay da özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde haftalık 3 saat eğitime götüreceğiz. Motor ve öğrenme becerileri ile ilgili benimde çocuğumla ilgilenmem gerekiyor dolayısı ile bir bakıcıya bırakamam. Şuanda kayınvalidem bakıyor ben çalışıyorum ama boşanırsak nafaka alıp evde çocuğumla birebir ilgilenmeyi düşünüyorum. Bu ne kadar doğru bir karar olur emin değilim. Bebeğimin küçük olması bu sürece alışmasını kolaylaştırabilir diye de düşünüyorum. Çünkü daha sonra babaya daha bağlı hale gelecek ve ayrılığı kabullenmekte zorlanacak. Ama Şuan öyle bir zorluk çekmez. Süreki eşimle tartışıyor olmamızın çocuğun gelişimini olumsuz etkilemesini istemiyorum. Mutsuz bir evde mutsuz bir anne ile çocuğumun etkilenmesini istemiyorum. Bu sorunlarımız 5 yıldır devam ediyor. Evliliğimizin ilk yılında doğumdan kısa süre sonra ilk bebeğimizi kaybettikten sonra bir daha toparlayamadık ilişkimizi. 5 yıldır kötü giden bir evlilik… Ama neden boşanmadık çocuk yaptık? İlk bebeğimizi kaybetmiş olmamızdan ötürü evlat hasreti çektik hep bencilce davrandık ilkinin yarattığı boşluğu doldurmak istedik. Ama çocuk olduktan sonra da daha kötüye gittik. Cinsel birliktelik sorunu ise balayından bu yana devam ediyor. İlginç bir şekilde cinsel ihtiyaçları yok eşimin aylarca birlikte olmuyoruz aklına bile gelmiyor. Ve hep çeşitli bahaneleri var bunun için.

Kafam çok karışık… Boşanıp koca parası yiyecek mal mülk koparacak bir kadın değilim. Ama çalışıp çocuğumu ihmal etmek istemiyorum. En azından belli bir süre çocuk büyüyene kadar tüm masrafları eşime karşılatmayı düşünüyorum. Ama bir yandan da vicdanım rahat etmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Nrgl007 .!.:

Öncelikle 9 yıldır özel bir bankada çalışıyorum. Az miktarda birikmişim var ama çocuğuma bakıcı tutmak istemiyorum çünkü bebeğimin özel ilgiye ihtiyacı var gelişimsel olarak yaşıtlarından bir tık geride önümüzdeki ay da özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde haftalık 3 saat eğitime götüreceğiz. Motor ve öğrenme becerileri ile ilgili benimde çocuğumla ilgilenmem gerekiyor dolayısı ile bir bakıcıya bırakamam. Şuanda kayınvalidem bakıyor ben çalışıyorum ama boşanırsak nafaka alıp evde çocuğumla birebir ilgilenmeyi düşünüyorum. Bu ne kadar doğru bir karar olur emin değilim. Bebeğimin küçük olması bu sürece alışmasını kolaylaştırabilir diye de düşünüyorum. Çünkü daha sonra babaya daha bağlı hale gelecek ve ayrılığı kabullenmekte zorlanacak. Ama Şuan öyle bir zorluk çekmez. Süreki eşimle tartışıyor olmamızın çocuğun gelişimini olumsuz etkilemesini istemiyorum. Mutsuz bir evde mutsuz bir anne ile çocuğumun etkilenmesini istemiyorum. Bu sorunlarımız 5 yıldır devam ediyor. Evliliğimizin ilk yılında doğumdan kısa süre sonra ilk bebeğimizi kaybettikten sonra bir daha toparlayamadık ilişkimizi. 5 yıldır kötü giden bir evlilik… Ama neden boşanmadık çocuk yaptık? İlk bebeğimizi kaybetmiş olmamızdan ötürü evlat hasreti çektik hep bencilce davrandık ilkinin yarattığı boşluğu doldurmak istedik. Ama çocuk olduktan sonra da daha kötüye gittik. Cinsel birliktelik sorunu ise balayından bu yana devam ediyor. İlginç bir şekilde cinsel ihtiyaçları yok eşimin aylarca birlikte olmuyoruz aklına bile gelmiyor. Ve hep çeşitli bahaneleri var bunun için.

Kafam çok karışık… Boşanıp koca parası yiyecek mal mülk koparacak bir kadın değilim. Ama çalışıp çocuğumu ihmal etmek istemiyorum. En azından belli bir süre çocuk büyüyene kadar tüm masrafları eşime karşılatmayı düşünüyorum. Ama bir yandan da vicdanım rahat etmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Nrgl007 .!.:

Öncelikle 9 yıldır özel bir bankada çalışıyorum. Az miktarda birikmişim var ama çocuğuma bakıcı tutmak istemiyorum çünkü bebeğimin özel ilgiye ihtiyacı var gelişimsel olarak yaşıtlarından bir tık geride önümüzdeki ay da özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde haftalık 3 saat eğitime götüreceğiz. Motor ve öğrenme becerileri ile ilgili benimde çocuğumla ilgilenmem gerekiyor dolayısı ile bir bakıcıya bırakamam. Şuanda kayınvalidem bakıyor ben çalışıyorum ama boşanırsak nafaka alıp evde çocuğumla birebir ilgilenmeyi düşünüyorum. Bu ne kadar doğru bir karar olur emin değilim. Bebeğimin küçük olması bu sürece alışmasını kolaylaştırabilir diye de düşünüyorum. Çünkü daha sonra babaya daha bağlı hale gelecek ve ayrılığı kabullenmekte zorlanacak. Ama Şuan öyle bir zorluk çekmez. Süreki eşimle tartışıyor olmamızın çocuğun gelişimini olumsuz etkilemesini istemiyorum. Mutsuz bir evde mutsuz bir anne ile çocuğumun etkilenmesini istemiyorum. Bu sorunlarımız 5 yıldır devam ediyor. Evliliğimizin ilk yılında doğumdan kısa süre sonra ilk bebeğimizi kaybettikten sonra bir daha toparlayamadık ilişkimizi. 5 yıldır kötü giden bir evlilik… Ama neden boşanmadık çocuk yaptık? İlk bebeğimizi kaybetmiş olmamızdan ötürü evlat hasreti çektik hep bencilce davrandık ilkinin yarattığı boşluğu doldurmak istedik. Ama çocuk olduktan sonra da daha kötüye gittik. Cinsel birliktelik sorunu ise balayından bu yana devam ediyor. İlginç bir şekilde cinsel ihtiyaçları yok eşimin aylarca birlikte olmuyoruz aklına bile gelmiyor. Ve hep çeşitli bahaneleri var bunun için.

Kafam çok karışık… Boşanıp koca parası yiyecek mal mülk koparacak bir kadın değilim. Ama çalışıp çocuğumu ihmal etmek istemiyorum. En azından belli bir süre çocuk büyüyene kadar tüm masrafları eşime karşılatmayı düşünüyorum. Ama bir yandan da vicdanım rahat etmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Nrgl007 .!.:

Öncelikle 9 yıldır özel bir bankada çalışıyorum. Az miktarda birikmişim var ama çocuğuma bakıcı tutmak istemiyorum çünkü bebeğimin özel ilgiye ihtiyacı var gelişimsel olarak yaşıtlarından bir tık geride önümüzdeki ay da özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde haftalık 3 saat eğitime götüreceğiz. Motor ve öğrenme becerileri ile ilgili benimde çocuğumla ilgilenmem gerekiyor dolayısı ile bir bakıcıya bırakamam. Şuanda kayınvalidem bakıyor ben çalışıyorum ama boşanırsak nafaka alıp evde çocuğumla birebir ilgilenmeyi düşünüyorum. Bu ne kadar doğru bir karar olur emin değilim. Bebeğimin küçük olması bu sürece alışmasını kolaylaştırabilir diye de düşünüyorum. Çünkü daha sonra babaya daha bağlı hale gelecek ve ayrılığı kabullenmekte zorlanacak. Ama Şuan öyle bir zorluk çekmez. Süreki eşimle tartışıyor olmamızın çocuğun gelişimini olumsuz etkilemesini istemiyorum. Mutsuz bir evde mutsuz bir anne ile çocuğumun etkilenmesini istemiyorum. Bu sorunlarımız 5 yıldır devam ediyor. Evliliğimizin ilk yılında doğumdan kısa süre sonra ilk bebeğimizi kaybettikten sonra bir daha toparlayamadık ilişkimizi. 5 yıldır kötü giden bir evlilik… Ama neden boşanmadık çocuk yaptık? İlk bebeğimizi kaybetmiş olmamızdan ötürü evlat hasreti çektik hep bencilce davrandık ilkinin yarattığı boşluğu doldurmak istedik. Ama çocuk olduktan sonra da daha kötüye gittik. Cinsel birliktelik sorunu ise balayından bu yana devam ediyor. İlginç bir şekilde cinsel ihtiyaçları yok eşimin aylarca birlikte olmuyoruz aklına bile gelmiyor. Ve hep çeşitli bahaneleri var bunun için.

Kafam çok karışık… Boşanıp koca parası yiyecek mal mülk koparacak bir kadın değilim. Ama çalışıp çocuğumu ihmal etmek istemiyorum. En azından belli bir süre çocuk büyüyene kadar tüm masrafları eşime karşılatmayı düşünüyorum. Ama bir yandan da vicdanım rahat etmiyor.

Genişletmek için tıkla...

Nrgl007 .!.:

Öncelikle 9 yıldır özel bir bankada çalışıyorum. Az miktarda birikmişim var ama çocuğuma bakıcı tutmak istemiyorum çünkü bebeğimin özel ilgiye ihtiyacı var gelişimsel olarak yaşıtlarından bir tık geride önümüzdeki ay da özel eğitim ve rehabilitasyon merkezinde haftalık 3 saat eğitime götüreceğiz. Motor ve öğrenme becerileri ile ilgili benimde çocuğumla ilgilenmem gerekiyor dolayısı ile bir bakıcıya bırakamam. Şuanda kayınvalidem bakıyor ben çalışıyorum ama boşanırsak nafaka alıp evde çocuğumla birebir ilgilenmeyi düşünüyorum. Bu ne kadar doğru bir karar olur emin değilim. Bebeğimin küçük olması bu sürece alışmasını kolaylaştırabilir diye de düşünüyorum. Çünkü daha sonra babaya daha bağlı hale gelecek ve ayrılığı kabullenmekte zorlanacak. Ama Şuan öyle bir zorluk çekmez. Süreki eşimle tartışıyor olmamızın çocuğun gelişimini olumsuz etkilemesini istemiyorum. Mutsuz bir evde mutsuz bir anne ile çocuğumun etkilenmesini istemiyorum. Bu sorunlarımız 5 yıldır devam ediyor. Evliliğimizin ilk yılında doğumdan kısa süre sonra ilk bebeğimizi kaybettikten sonra bir daha toparlayamadık ilişkimizi. 5 yıldır kötü giden bir evlilik… Ama neden boşanmadık çocuk yaptık? İlk bebeğimizi kaybetmiş olmamızdan ötürü evlat hasreti çektik hep bencilce davrandık ilkinin yarattığı boşluğu doldurmak istedik. Ama çocuk olduktan sonra da daha kötüye gittik. Cinsel birliktelik sorunu ise balayından bu yana devam ediyor. İlginç bir şekilde cinsel ihtiyaçları yok eşimin aylarca birlikte olmuyoruz aklına bile gelmiyor. Ve hep çeşitli bahaneleri var bunun için.

Kafam çok karışık… Boşanıp koca parası yiyecek mal mülk koparacak bir kadın değilim. Ama çalışıp çocuğumu ihmal etmek istemiyorum. En azından belli bir süre çocuk büyüyene kadar tüm masrafları eşime karşılatmayı düşünüyorum. Ama bir yandan da vicdanım rahat etmiyor.

Genişletmek için tıkla...