13 yaşımda bana yaprak dökümü çevirtmişler

bu neyyy yaaaaaa

öncelikle yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. (iyi veya kötü)

benim tümörü ona bağladığımı düşünenler olmuş.
hayır bağlamıyorum. sadece size ufak bir soru soruyorum. 13 yaşında daha ufacıkken böyle bir gençlik oyunu diyemeyeceğim ihaneti yaşayan insansınız. ve o gün hayatınızda son defa ağlıyorsunuz.bir daha hiç ağlamıyorsunuz.vücut kendini kasıyor. kasıyor kasıyor. aylarca kasıyor... ve en sonunda tepki veriyor.
büyük felaketler yaşayan insanlara neden "ağla rahatlarsın - açılırsın?" deniyor?
tümör olayından sonrada bir çok olay yaşadım ölümler falan filan !!!
ve ben yine ağlayamadım.hanginizin babası kucağında son nefesini verdi ve herkes darmadağınken siz 16,5 yaşında aileyi toplamaya çalıştınız* hanginizin babası kucağındayken öldü ve siz ağlamadınız? ağlayamadınız? en ufak bi üzüntüde atıyorum tırnağı kırıldığı için saçı yandığı için kilolu olduğu için ağlayıp histeri krizine giriyor insanlar. ki bu bahsettiğim bahaneler bir babanın ölümü kadar zor olmasa gerek.

pskolojik bir sorun diyenler var. evet banada sağlıklı gelmedi.o insana karşı hissettiklerimki nöropskytra gittim. gittiğim adamda bakırkörün eski baş hekimi. bursada olanlara severek ismini verebilirim.
uzun seanslar ve testlerden sonra benim pskolojik rahatsızlığım olmadığı aksine 158 gibi bir ıq'um olduğu çıktı ortaya.+ yapılan karakter analizlerinde devleti geçin orduya girmek için bile fazla olan bir kişiliğim çıktı.
benim yıkımım. karşımdakini kendim kadar karakterli sanmam ve bu sanının yanlış çıkmasıdır.

çocukça bir oyun diyenler var. bi kaç sayfa geriye giderlerse eğer benim 13 onun ise 21 yaşında olduğunu yazdım.(o dönem) insanlar 18 yaşında reşit oluyorlar. ne çocukça oyunu?

gerçeklerle yaşayın diyenlere gelince.benim şu anda türkiyenin 3 geçerli üniversitesinden diplomam var. elektrik-elektronik yüksek mühendisiyim ve çalışıyorum.

evet yaşadığım hislerin ne kadar değerli olduğunun farkındayım. insanlar böyle hissetmek için senelerce bekliyor.arayır belki buluyor belki bulamıyor. ama bu hissettiklerim sadece beni bağlar. karşımdaki insan bu hislerimi hak etmiyor. kaldıki ona karşı olan tiksintim nefretim bile yok artık.
onu gördüğüğümde eski günleri yaşadıklarımı hatırlıyorum.görmediğimde ise her daim ince bir sızı.
yeşil bir yaprakmı gördüm onun gözleri. radyoda bir müzikmi? onun sevdiği. biri kafasını kaldırarakmı güldü onun gülüşü.
ben hak etmeyen bir insana verdim tüm sevgimi. ve şimdi geçmişten kurtulmaya çalışıyorum. onu gördükçede geçmiş karşıma dikiliyor.

bilmem anlatabildimmi?

dile kolay 13ten 23e eğer sizde oda hala seviyosa bu kadar senenin hatrına bi şans vermelisiniz bence. vereceğiniz şans size gurursuzluk kazandırmaz. kaldı ki bundan gurursuz olucak bi durumda yok. fazla gururda iyi değil bence siz biraz abartmışsınız. yeniden başlamalısınız bence

sg_ceyda .!.:

dile kolay 13ten 23e eğer sizde oda hala seviyosa bu kadar senenin hatrına bi şans vermelisiniz bence. vereceğiniz şans size gurursuzluk kazandırmaz. kaldı ki bundan gurursuz olucak bi durumda yok. fazla gururda iyi değil bence siz biraz abartmışsınız. yeniden başlamalısınız bence

Genişletmek için tıkla...

23 bile değil 26 yaşındayım şu anda :) ömrümün yarısı yani...
haklısınız gurur yaptım belki. belkide küstahlık...
barıştık evlendik diyelim. ben yaşananları unuttum.
ya sonra? abisinin sevgisi ne olacak? ailesi bu durumu öğrenirse ne olacak?
neler yaşanacak?
bir tahmininiz varmı?
soruyorum çünkü ben bu konuda olaylara objektif bakamıyorum.
bu yüzden açtım konuyu zaten..

Evlenmeyi filan bilemem ama bu çocukla kesinlikle yüzleşmelisin.
Sen geçmişte düğüm olmuşsun.
Bu düğümü ancak onunla konuşup,gerekirse ona bağırıp çağırıp ağlayarak çözebilirsin.
Beraber olup olmamandan sözetmiyorum.Onunla konuş,hesaplaş.
Belki o da günah çıkaracak,senden önce ağlayacak vs...
Bu duygu patlamasını onunla yaşaman lazım.
Ondan sonra belli olur yoluna nasıl devam edeceğin.
Önce düğümü çöz,duygularını serbest bırak.

hayal43 .!.:

Evlenmeyi filan bilemem ama bu çocukla kesinlikle yüzleşmelisin.
Sen geçmişte düğüm olmuşsun.
Bu düğümü ancak onunla konuşup,gerekirse ona bağırıp çağırıp ağlayarak çözebilirsin.
Beraber olup olmamandan sözetmiyorum.Onunla konuş,hesaplaş.
Belki o da günah çıkaracak,senden önce ağlayacak vs...
Bu duygu patlamasını onunla yaşaman lazım.
Ondan sonra belli olur yoluna nasıl devam edeceğin.
Önce düğümü çöz,duygularını serbest bırak.

Genişletmek için tıkla...

pskoloji falanmı okudun bilmiyorum ama benim kafacıda aynı şeyi söyledi
ona tepki verseydin bunlar olmazdı dedi.
ama adamı görünce tüylerim dikiliyo. en son işte ananemin cenazesine geldi 3 hafta önce yine kitlendim. hatta dişimi sıkmaktan dişimin azcık ucu kırılmış
nasıl bakçağımı bilemiyorum yüzüne.

Şu an pasif konumdasın.Aktif konuma geç.
Sen ara,konuşmamız lazım de.
Zehire karşı panzehir !
Biraz cesaret...Göreceksin iyi gelecek.

bu ara başımdan felaketler eksik olmuyor zaten. yine birşey olur o'da damlar. o zaman konuşurum. ta urfadan adamı bunun için çağırmiimm. ona acımıyorumda döndüğünde aslarına yapabileceklerini tahmin ediyorum. yazık insancıklara

picachu .!.:

kader diye bisey var.....!!!!ayrica o yasadiginiz olaylar yine o kisi yuzunden olmadi.. !!!!donup dolasip ayni yere geliyosunuz..o kisinin tek yaptigi hata buydu... sizse takildiniz etrafinda bozuk plak gibi dondunuz...evet tum olanlardan biri suclu tutulmaliydi.. iq nuz kac olursa olsn.. kac uni bitirirseniz bitirin....hayatta insanin basina hersye gelebilir. onemli olan sabr etmek gelecege bakmak daha kucuck bebeklikten ne acilarla yetisenler var.. siz aslinda attiginiz baslikla isyan ediyorsunuz.. farkindamisiniz? dunya bir mtihan yeridir unutmayin... icinde bulundugunuz kordugumden ancak kendi ugrasinizla kurtulursunuz..hersey gonlunuzce olsun..

Genişletmek için tıkla...

ben geleceğe bakmasam zaten şu an bulunduğum durumda konumda olmazdım :)
tüm yazıları okusanız "kader" dediğiniz şeye inandığımı zaten görürdünüz.
kaldıki ben bı sayfayı uzun zamandır takip ediyorum ama böyle bir konu açmadım. daha dün açtım.
abisinin işin içinde olduğunu ben sade ve sadece 3 ay önce öğrendim.
kararım belli benim.. akıl akıldan üstündür mantığı ile ve dediğim gibi hayatıma objektif bakamıyorum diye konuyu açtım...
geçmiş yazıları okumadan burda ahkam kesmek hele bu adap ve bu üsluğla ahkam kesmek kimsenin haddi değil.
ne demek bozuk plak gibi? nasıl bayağı bir eleştiri tarzıdır bu.
ben iyi kötü eliştirelere teşekkür ederken sanırım yanlış anlaşılmalar oldu.
birileri tanımadığı ve sadece hayatının ufak bir kısmını(6ay kadar) okuduğu insanı bu şekilde eleştirebileceğini sandı..
ne acılar varmış-mış... ben sadece 6 aydan bahsettim. kaderde dedim + sebepleride varmış demekki dedim + Allahın sevgili kuluymuşum dedim... kalkmış bana "kader"den bahsediyorsunuz.
ilk ve son mesajı okuyup dann diye yorup yapmazda geçmişi okumazsanız böyle gereksiz ve bence seviyesiz eleştiriler yaparsınız.
seviye kişiden kişiye değişir. size göre bozuk plak tabiri yerinde kullanılmış olabilir.
ama ne ben nede ailemde bu tarz betinlemeler kullanılmaz.
uslübünüzü bozmaya devam edecekseniz hiç yazmayın.
yok yazacağım diyeceksenizde. ben kendimi bozmadan cevabı tokat gibi indiririm anlamazsınız bile.

titanya .!.:

pskoloji falanmı okudun bilmiyorum ama benim kafacıda aynı şeyi söyledi
ona tepki verseydin bunlar olmazdı dedi.
ama adamı görünce tüylerim dikiliyo. en son işte ananemin cenazesine geldi 3 hafta önce yine kitlendim. hatta dişimi sıkmaktan dişimin azcık ucu kırılmış
nasıl bakçağımı bilemiyorum yüzüne.

Genişletmek için tıkla...

Karşılaştığınızda bu kadar geriliyorsanız psikoloğun dediğini nasıl yapabilirsiniz pek kestiremiyorum. Bu çocuğun bir süre karşınıza çıkmadığı dönemlerde kendinizi nasıl hissettiniz acaba? Onun etrafta olmadığı zamanlarda bir miktar rahatlama yaşıyorsanız, o zaman, yüz yüze gelmeden, bir şekilde, artık hayatınızdan çıkması gerektiğini öğrenmesi lazım. Daha önceki girişim(ler)inizde hala sizinle bir gelecek düşündüğünü ifade etmiş ama, sizi hala seviyor, ya da vicdan azabı çekiyor (ki bence bu daha ihtimal dahilinde), fark etmez, karşınıza çıkmakla size daha da çok kötülük yaptığını kavraması lazım. Böyle birşey bir sonuç verir mi, sizi ne ölçüde rahatlatır bilemem tabi. Ama iki de bir karşınıza çıkmasının yaranızı deşmekten başka bir işe yaramadığı izlenimini edindiğim için, ya bağıra çağıra, ya bir şekilde ikna ederek, sizin ve ailenizin peşini bırakmasını sağlamaya çalışmanız şart gibi geliyor bana.

Bu yaşa kadar başka kimse ile çıkmamanız bir ölçüde bu olaydan kaynaklanıyor olabilir. Ama tamamen de buna bağlamak doğru değil bana kalırsa. Ben 31 yaşında evlendim ve ondan önce de kimseye ilgi duymadım. Tamam, bu 20 küsür sene önce idi, ama ben kapalı bir çevrede değildim, o günlerde de etrafımdaki kızların büyük çoğunluğu birileriyle çıkıyordu. Ama, benim içimden gelmedi. Yani, her insanın tabiatı bir değil. Bu olay olmasaydı da belki siz aynı durumda olabilirdiniz. Ayrıca, siz IQ'nuz itibariyle, standart insandan farklı şeyler arayabilirsiniz karşınıza çıkan kişilerde. Bu çok doğal. Bu konuya fazla takılmayın bana kalırsa.

Bu genç yaşta, gerek zekanız, gerekse de becerikliliğiniz nedeni ile pekçok sorunla uğraşmak da sizin başınıza kalmış anladığım kadarı ile. Abinizin genç yaşta tansiyon hastası olması tabi ki, arka arkaya kayıplar yaşamış biri olarak sizi endişelendiriyor, ama biraz işleri oluruna bırakmaya çalışın. Herşeyi üstlenmeye çalışmayın. Mutlaka yapmaktan hoşlandığınız birşeyler vardır, onlara daha çok zaman ayırmaya çalışın, zevk alabileceğiniz yeni şeyler arayın. Nerede çalışıyorsunuz ve maddi açıdan ne kadar tatmin edici olur bilmiyorum ama, belki akademik kariyer yapmak sizi daha mutlu kılabilir.

Hayatınızın bundan sonra daha huzurlu geçmesini dilerim.

:) yorum yazmicam baska merak etmeyin.. amacimi anlamadiysaniz yorumlayacagim baska sey olamaz zaten .. Allah herkesin gonlune gore versin..

iyotlutuz .!.:

KOnuyu en başından beri okuyorum konu eksik,ne o 21lik delikanlı size çok aşık gibi hissedebiliyorum nede 13 yaşındaki kızın şuan 26 yaşında olan kızın affetmicekmiiş gibi geliyo

Genişletmek için tıkla...

sanirsam arkadasin derdi affetmek degil ondan nasil kurtulacagni dusunuyor:)

tweetysale .!.:

sanirsam arkadasin derdi affetmek degil ondan nasil kurtulacagni dusunuyor:)

Genişletmek için tıkla...

BEn karşı taraftan sürekli rahatsızlık veren bir durumda görmedim açıkcası dert etmesine gerek yok konu sahibinin hem hangi devirde yaşıyoruz bir rahatsızlık söz konusu ise ilgili mercimelere başvurabilir

iyotlutuz .!.:

BEn karşı taraftan sürekli rahatsızlık veren bir durumda görmedim açıkcası dert etmesine gerek yok konu sahibinin hem hangi devirde yaşıyoruz bir rahatsızlık söz konusu ise ilgili mercimelere başvurabilir

Genişletmek için tıkla...

rahatsit etmek gibi bi durum yok sadece arkadasin ne zaman sIkInTisi olunca yaninda bitiyormus arkadasta onu gorunce gecmiste yasadiklari geliyor aklina...ve akrabasiymis yani gormek istemiyor onu o onun 21 yasindaki haline asik simdiki umrunda degil bence

amin en başından beri diyorum RABBİM herkesin gönlüne göre versin diye...
daha 2 hafta öncesi anneme "nilgün teyze oda evlenmedi bende. onun evlenmediği sürece içimdeki ümit hiç bitmeyecek. titanya gün gelecek benim soy ismimi alacak..." diyen adamın bana hala aşık olduğuna bende inanmıyorum
belkide sadece 13 sene süren bir vicdan azabı vardır haklısınız
bu arada benim affetmek gibi bir niyetim yok.
konuyu bu kadar derinlemesine anlatma sebebim ise dediğim gibi bu oyunda diğer kahramanın yani abisinin olduğunu ben sadece 3 ay önce öğrendim.
yani bakın bana kimler aşık peşimden koşuyo olayı değil bu.
ben senel önce bir kazık yedim ve bu geçen süre zarfındada öğrendiklerimden dolayı kendimi yaprak durumundaki oğuz gibi hissettim.
3 aydırda bunu aşmaya çalışıyorum..
gebelde kimse tarafından çok sevilmemiş uğruna hayatlar yıkılan kadın olamamış insanlara abartı veya imkansız gelebilir bu.
bazıları benim gibi yaşar bazıları ise benim yaşadığım şeyleri barbara cartland kitaplarında pembe dizilerden izler.
hayat tiyatro gibi demi :)
kimi seyirci olur kimide başrol...

sena01 .!.:

Karşılaştığınızda bu kadar geriliyorsanız psikoloğun dediğini nasıl yapabilirsiniz pek kestiremiyorum. Bu çocuğun bir süre karşınıza çıkmadığı dönemlerde kendinizi nasıl hissettiniz acaba? Onun etrafta olmadığı zamanlarda bir miktar rahatlama yaşıyorsanız, o zaman, yüz yüze gelmeden, bir şekilde, artık hayatınızdan çıkması gerektiğini öğrenmesi lazım. Daha önceki girişim(ler)inizde hala sizinle bir gelecek düşündüğünü ifade etmiş ama, sizi hala seviyor, ya da vicdan azabı çekiyor (ki bence bu daha ihtimal dahilinde), fark etmez, karşınıza çıkmakla size daha da çok kötülük yaptığını kavraması lazım. Böyle birşey bir sonuç verir mi, sizi ne ölçüde rahatlatır bilemem tabi. Ama iki de bir karşınıza çıkmasının yaranızı deşmekten başka bir işe yaramadığı izlenimini edindiğim için, ya bağıra çağıra, ya bir şekilde ikna ederek, sizin ve ailenizin peşini bırakmasını sağlamaya çalışmanız şart gibi geliyor bana.

Bu yaşa kadar başka kimse ile çıkmamanız bir ölçüde bu olaydan kaynaklanıyor olabilir. Ama tamamen de buna bağlamak doğru değil bana kalırsa. Ben 31 yaşında evlendim ve ondan önce de kimseye ilgi duymadım. Tamam, bu 20 küsür sene önce idi, ama ben kapalı bir çevrede değildim, o günlerde de etrafımdaki kızların büyük çoğunluğu birileriyle çıkıyordu. Ama, benim içimden gelmedi. Yani, her insanın tabiatı bir değil. Bu olay olmasaydı da belki siz aynı durumda olabilirdiniz. Ayrıca, siz IQ'nuz itibariyle, standart insandan farklı şeyler arayabilirsiniz karşınıza çıkan kişilerde. Bu çok doğal. Bu konuya fazla takılmayın bana kalırsa.

Bu genç yaşta, gerek zekanız, gerekse de becerikliliğiniz nedeni ile pekçok sorunla uğraşmak da sizin başınıza kalmış anladığım kadarı ile. Abinizin genç yaşta tansiyon hastası olması tabi ki, arka arkaya kayıplar yaşamış biri olarak sizi endişelendiriyor, ama biraz işleri oluruna bırakmaya çalışın. Herşeyi üstlenmeye çalışmayın. Mutlaka yapmaktan hoşlandığınız birşeyler vardır, onlara daha çok zaman ayırmaya çalışın, zevk alabileceğiniz yeni şeyler arayın. Nerede çalışıyorsunuz ve maddi açıdan ne kadar tatmin edici olur bilmiyorum ama, belki akademik kariyer yapmak sizi daha mutlu kılabilir.

Hayatınızın bundan sonra daha huzurlu geçmesini dilerim.

Genişletmek için tıkla...

çok ama çok teşekkür ederim yorumunuz ve önerileriniz için.
annem kaç defa konuştu onunla.özellikle benim sinir nöbetlerimden sonra.ona kızgın gitti ağlayarak döndü.onuda çook seviyor. onun içinde çok üzülüyor. o'da anasının kuzusu titanya diyor.
ben onunla yan yana gelince inanırmısınız tüm saç diplerim dikiliyor sinirden. başka şekil. belki mektup mantıklı olabilir.seviyorsa vaz geçmesi, vicdan azabı çekiyorsada benim onu affettiğimi hakkımı helal ettiğimi beni mutlu etmek istiyorsada kendine yeni bir güzen kurması gerektiğini yazarım.ama yüz yüze gelince konuşamam sanırım :S
akademik kariyeri şu anda isviçrede düşünüyorum. seçeneklerim dahilindeydi zaten..
son çare mektup. buda işe yaramazsa İsviçre ihtimali netlik kazanacak :83:

Mazur görün, bumu şimdi dert? gerçekten acı çeken insanları okuyorum da şaşırıyorum işte... Evladının hastalığına çare bulamayan, kanser olan ölümü bekleyen, yatalak olan, yatakta altına yapıp saatlerce onunla bekleyen, yetimhanede dayak yiyen şiddet gören taciz edilen kimsesizler var, orda burda tavuk gibi kesilip parçaları savrulan insanlar var...İşkence ile fuhuşa sürüklenen gencecik bedenler var. Tecavüze uğğrayan gencecik bedenler....Allah başa vermesin böyle şeyleri, ama bunları yaşayanlar var... bizim şükredecek onlarca şeyimiz var...